Laat ik ook maar een sneeuwbericht maken .... Iedereen doet het, en het is zò leuk om te zien hoe mooi de sneeuw alles betovert...
En dan doe ik meteen 2 vliegen in één klap. Want n.a.v.
10 jaar bloggen ben ik jullie nog een paar dingetjes 'schuldig'. (Hoe woon je en hoe ziet je dag eruit...)
Na een lange sneeuwnacht viel er zondag overdag nog steeds sneeuw. Deze foto maakte ik vanuit het raam aan de achterkant van ons huis.
En dit is dan de achterkant van ons huis met de aangebouwde veranda en garage. De foto is genomen vanuit de kleine boomgaard. Achter de boomgaard staat de schuur met daarnaast de ren en het kippenhok. Daar maakte ik vanmorgen deze foto van:
Oh, die kippen... ik vind het zò zielig in die kou. Maar toch schijnen ze er goed tegen te kunnen mits er geen tocht is, ze steeds vers water krijgen en je de kam en lellen zo nodig invet met vaseline.
We hebben wollen dekens over het hok gelegd en DH heeft ze geïsoleerd met sneeuw. Voor het hok is een tijdelijk extra portaal gemaakt, maar eigenlijk komen ze niet naar beneden.
Na een nacht is het water natuurlijk helemaal bevroren, dus ik bracht ze vanmorgen een vers bakje...
Vanuit het leghok kan ik nu e.e.a. strooien en neerzetten voor de kipjes. En dat doe ik een keer of 4 per dag. Vooral de doorgesneden druifjes zijn ze gek op. Op de foto krijgen ze nog wat aardappelrestjes van gisteren.
Gisteravond hadden we ook nog een klusje te doen, althans... DH nam het voor zijn rekening. Het is een slechte foto (genomen vanuit het keukenraam en je ziet de spiegeling nog van de fluitketel en de pan in het glas), maar als je goed kijkt zie je twee witten apparaten staan; de buitenkoelkast en de vriezer. Dat kon tot nu toe goed, maar nu het zò koud is, werken ze niet goed meer.
Ze werden dus allebei verplaatst naar de garage en gelukkig werken ze weer naar behoren. Ik had juist een heleboel ingeslagen vorige week...
En terwijl DH druk bezig was, genoot ik van de warmte en het uitzicht buiten. Hierboven het zich op de achtertuin, direct vanuit de kamer. Er brandt geen vuurtje bij het trapje hoor, het is de spiegeling...
van onze houtkachel, die we nu met dit extreme weer elke avond branden. Overdag hoeft het van mij niet zo warm, maar 's avonds is het wel aangenaaam.
De lichtjes in de verte zijn van de auto's op de A-15, die achter het weiland ligt. Altijd leuk om naar te kijken, maar nu is het 's avonds bijzonder rustig.
Deze foto is van zondag en dit is dus het huis waar wij wonen. We maken geen paadjes en laten de sneeuw bewust liggen. Gewoon omdat we dat mooi vinden, maar ook omdat er anders een ophoping komt en een blubberbende die ook weer gladheid oplevert.
De brievenbus is helemaal vooraan de weg, dus 'no problem' voor de postbode.
De dagen verlopen wat anders dan normaal in deze winter- en sneeuwperiode. Meestal sta ik vroeg op, maar nu is het toch wel een uur of half 8. Na het ontbijt (altijd een boterham met kaas en een sterke bak koffie) ga ik douchen en aankleden en dan opruimen en huishoudelijke klusjes doen. Of juist andersom... Om een uur of 10 koffie en daarna kan het wat variéren van dag tot dag... even wat creatiefs doen, waaronder ook blogberichten schrijven en foto's maken, of een vriendin op bezoek krijgen of naar iemand toe gaan, boodschappen halen, of iets extra's doen in het HH.
Om 12 uur een paar lekkere boterhammen en daarna houd ik siësta.
's Middags een rondje buiten; afval in de containers doen, de post halen, langs de kippen... Meestal gaan de poezen ook mee en dan dollen we wat.
De tweede helft van de middag zit ik meestal te knutselen of te handwerken en dan is het om kwart over 5 weer tijd om voor de warme maaltijd te gaan zorgen. Meestal eten we om een uur of 6 en voor de rest doen we 's avonds niet zoveel meer. DH maakt lange dagen in de winter, soms gaat hij na het eten nog even buiten iets doen. Maar zodra het langer licht wordt en de lente zich aankondigt, verandert dat en zijn we vaak buiten bezig in de tuin of bij de schuur of ... nou ja, zoveel te doen buiten!
Onze kinderen komen ook vaak langs en daar genieten we van. Altijd weer leuk om over en weer te praten over de dingetjes van het leven.
En vaak kunnen we elkaar helpen.
Tja, en over Guus kom ik natuurlijke niet uitgepraat, dus daar begin ik maar niet aan...
Nog een paar weekjes, en dan hoopt hij grote broer te worden!