Busy Bessy Creatief

Totaal aantal pageviews

donderdag 27 oktober 2016

Schaopies ...

Toen we in Valkenburg waren, kreeg DH een whatsapp van Lennart, de zoon van boer Leo.
Of we interesse hadden in schapen op het weiland ...
Ik was meteen dol-enthousiast! Schapen ..., oh ... geweldig!

We moesten het hek nog wel een klein beetje aanpassen door er een extra plank onderaan te bevestigen. Anders zouden de ooien mogelijk eronder door kunnen.
Nou..., dat regelen we wel even hoor!


En zaterdagmiddag kwamen de dames hoor; negen stuks ...
Mag ik jullie voorstellen: 
 ° Abigaïl
 ° Bernadette
 ° Cecilia
 ° Dorothea
 ° Edith
 ° Fredeline
 ° Gyros
 ° Hendrika
 ° Ingeline


Dit is Gyros, net een leeuwtje ... vind je niet? Het vachtje is er onlangs af gegaan. Hopelijk heeft ze het niet koud...




En hier zie je Gyros wat dichterbij ... Het valt nog niet mee om bij ze in de buurt te komen, want dan draaien ze zich om en zodra er eentje weg loopt, gaan ze allemaal ...



Hierboven zie je Fredeline. Zij heeft een mank pootje, rechts voor ... Daarom ligt ze vaak tegen het hek aan of tegen de hooischelf. Ze kan niet lopen op het zere pootje en daarom hinkt ze op drie poten. Best zielig om te zien. Ze heeft er een spuit voor gekregen en ik hoop maar dat het beter wordt...


Elke dag probeer ik contact te maken, en hoop ik dichterbij te kunnen hopen. Maar o jongens, wat een geduld moet je daar mee hebben.
Morgen ga ik eerst een zak schapenbix halen, daar schijnen ze dol op te zijn. Maar dan moeten ze natuurlijk wel naar me toe komen en uit m'n hand durven eten ...
Het liefst zou ik zo'n schaapje oppakken en lekker knuffelen, maar dat is natuurlijk nog helemaal niet aan de orde!

dinsdag 25 oktober 2016

Paardrijden?



- Hé Sterre ..., lekker weertje hè...?
- O, ben jij dat Elizabeth? Dat komt dan goed uit. Ik wil paardrijlaarzen en een rijbroek ...
- Wil je gaan paardrijden?
- Ja, dûh... anders zou ik niet vragen om laarzen en een broek!


- Ik zie dat je al een lange broek aan hebt. Waarom vraag je niet aan Harm of hij je wil helpen om op Ezra te rijden?
- Dikke Doei! Dat is m'n skibroek ...
- En dan doe je daar toch je ski trui bij aan, Sterre.


- Je snapt er ook niks van hè ... Ik wil gewoon een strakke paardrijbroek en van die hoge laarzen!
- Tja, dat ligt een beetje moeilijk. 
- Hoezo moeilijk? Je kan toch naaien? En die laarzen zijn toch op internet te bestellen?
- Sterre, ik weet niet zo goed hoe ik dit moet zeggen ... Maar een paardrijbroek is heel strak en je moet hem over je voeten aan trekken ...


- Je bedoelt ...?
- Ja, Sterre ... Elizabeth bedoelt gewoon dat je grote poten hebt!
- Oh, dat is gemeen van je om te zeggen ..........

- Barbera, dit vind ik niet kunnen hoor. Dat kan je toch wel anders zeggen ...
- Och, d'r vriendje heeft het ook zo gezegd. Ze kan toch wel snappen dat het een probleem wordt met die laarzen en die broek, Elizabeth ...
- Welk vriendje, Barbera?
- Nou, die donkere gozer ... Je weet wel, die gluurder, die bij ons vorige huis over de poort heen kwam...


- Mmmmeh ...., mmmmeeeehhh ....
- Grote grutten! Maar dit is afschuwelijk ... Wil je erover praten, Sterre?
- Mmmmeh...... mmmmmmeeeeeeeehhhh ...

Na een uurtje werd het huilen minder.
Harm stond er nog steeds met zijn paard en ik gaf hem een knikje.


- Wil je een rondje op mijn paard, Sterre? Ik wil je wel helpen ... 


- Hoepel op jij! Ik heb toch niet naar je gevraagd! 
En zo droop Harm maar weer af en bracht hij z'n paard op stal ...


Sterre ging naar binnen, trok andere kleren aan en wurmde zich in haar roze schoenen.
Ja, het is wel echt waar dat ze grote voeten heeft. 

Het was maar goed dat ik 's avonds nog even naar zolder ging om te kijken of m'n laptop uit stond.
Oh, wat schrok ik  ...


Ik zal echt hulp voor haar moeten zoeken!


Meer poppennieuws bij:



maandag 24 oktober 2016

Eh ..., die zagen we wèl terug ...

Even een update over 'Hein', de buurtkater ...

In de eerste plaats hartelijk dank voor al jullie geweldige reacties!
M'n berichtje maakte ook weer andere verhalen los ..
En de tip van een waterpistool gaan we zeker opvolgen en een kattenluik dat alleen op de chips van onze poezen reageert komt er sowieso!
Ja, want we zijn dus nog niet klaar met Hein ..

Na z'n koude douche in de nacht van vrijdag op zaterdag heeft hij zich niet meer laten zien, tot vanochtend vroeg ...
DH was al uit bed en hoorde Boofy heel erg grommen in de keuken. Hij zat op de mat voor het kattenluik en aan de buitenkant voor de deur zat Hein.
Je begrijpt, de deur werd snel open gedaan en gewapend met het bewuste ledzaklampje vloog DH (in pyjama...) de tuin in, Hein achterna.
Maar dat beest is ongelofelijk snel en was niet meer te vinden. Ondanks dat alle bosjes zijn afgezocht ... Zelfs aan de voorkant werd alles geïnspecteerd. Maar zonder enig resultaat.




De kan met water staat inmiddels weer klaar op het aanrecht en we smeden 'brute' plannen om dat beest nogmaals een lesje te leren.
De komende nacht houden we onze poezen binnen, gaat het luikje op standje 'wel naar binnen en niet naar buiten' en houden we de deur tussen de keuken en de hal gesloten!
Eens kijken of hij wèer in de val loopt ... Dan krijgt hij ijskoud dezelfde behandeling.

Het eten van de poezen is inmiddels helemaal weg uit de keuken en staat nu (tja, wel een beetje raar misschien) in onze slaapkamer. Maar ik denk dat het Hein meer te doen is om onze poezen dan om het voer...

Het liefst schrik ik hem voorgoed af, maar het is maar de vraag of dit gaat lukken.
Dan moet ik toch maar eens gaan praten met de buren twee huizen verderop en aangeven dat hun kater 's nachts overlast geeft en bij ons in huis zit. Mogelijk is hij niet gecastreerd en gedraagt hij zich daarom zo opgefokt ...

Nou, ik houd jullie op de hoogte van de nachtelijke avonturen van en met Hein!

zaterdag 22 oktober 2016

Now or never ...

Het zal een maand of wat geleden zijn dat wij op zondagavond thuis kwamen en uit de auto stapten, toen we het kattenluik hoorden rammelen. Omdat we aan de andere kant van de beukhaag stonden, hadden we geen zicht op de keukendeur.
Wie schetst onze verbazing toen we Spooky in het weiland zagen en Boofy even later slapend op zolder aantroffen ...
Aha .. dat is geen zuivere koffie, dacht ik.



Nu hadden we al vrij snel na de verhuizing gezien dat er wel eens een grote kat (we noemen hem inmiddels ´Hein´) in de tuin van de buurvrouw zat. En die hadden we ook een enkel keertje bij ons in de boomgaard zien lopen. (De foto hierboven is ´em niet hoor, maar hij lijkt er wat op. Hij heeft vooral een veel bozere snuit in het echie ...)
Daarvoor moest hij dan wel het slootje over springen, maar dat is een peulenschilletje voor een poes.
Toen ik de buurvrouw weer sprak, vroeg ik of ze een poes had. Hij bleek van haar buren te zijn aan de andere kant ...

Al vrij snel merkten we dat het kattenluik ´s nachts druk werd gebruikt. Omdat ik vrij licht slaap, hoor ik dat allemaal.
Moet het zo hard ... vroeg ik me wel vaak af ...
En wat vreemd dat Boofy altijd meteen de trap naar zolder op stuift!

Toen we terug kwamen van Valkenburg, was de eettafel helemaal vies. Grond, zand, gras ... bah!
Nu zit Spooky wel eens op tafel, maar dit ...?
Nee, dit is echt niet pluis!

Van de week zag ik het een keer gebeuren aan het einde van de middag. Ik was juist eten aan het koken en Boofy stoof door het luik naar binnen. En hij werd achterna gezeten door Hein!
Drommels, drommels nog aan toe ... Ik stond meteen buiten en jaagde hem weg. Hij vloog zo ongeveer door de boomgaard en verdween met een grote boog over de sloot in het struikgewas bij de buurvrouw!
Intussen werd het ons wel steeds duidelijker wat er hier aan de hand was...
Wat een rotkat zeg! Ik dacht van mezelf dat ik van alle poezen hield, maar deze kon ik wel villen!
Als ik hem te pakken krijg, draai ik gehakt van hem hoor..., zei ik tegen Spooky en Boofy.

Maar aan boos worden alleen heb je ook niet veel, dus toch maar je verstand gebruiken...
Misschien was het toch wel beter om een kattenluik te plaatsen die op de chip van onze poezen reageert ... Maar ja, dan kan Hein in de tuin toch nog steeds heer en meester zijn.
Hij jaagt onze poezen de stuipen op het lijf; de één zit bang op zolder en de ander op de tafel beneden ...
Op het aanrecht kwam standaard een literkan water te staan en ik smeedde een plannetje.
Het huidige kattenluik heeft namelijk 2 knopjes, waarmee je kunt regelen dat poezen wel naar buiten kunnen maar niet naar binnen. Maar ook juist andersom...

Afgelopen nacht was het weer raak! Eerst vloog Boofy door het kattenluik en rende linea recta de zoldertrap op. Meteen hoorde ik weer het kattenluik ..., en daarna nog een keer.
Ik stoof meteen m´n bed uit om te kijken. Als onze beide poezen nu binnen waren, dan was het foute boel. En jawel hoor ... Spooky zat angstig op de tafel en Boofy zat met grote ogen op een verhuisdoos op zolder.
Met m´n nieuwe kleine felle zaklampje speurde ik vanachter het glas van de keukendeur de tuin af, maar ik zag geen Hein...


Now of never ...., dacht ik!
Het kattenvoer verhuisde naar de hal, de deur tussen de keuken en de hal ging dicht en uiteraard het kattenluik op het standje van wel naar binnen kunnen en niet meer naar buiten ...
En toen maar wachten ..!
Eigenlijk verwachtte ik niet dat Hein het nog een keer zou proberen. Hij is nog deksels slim ook...
En ik hoopte ook maar dat onze eigen katten niet gingen zeuren om naar buiten te gaan. Boofy kwam inderdaad al heen en weer lopen in onze slaapkamer en ging bij het raam kijken. Spooky lag aan m´n voeteneinde en was nog steeds bang.

Na zo´n anderhalf uur hoorde ik het kattenluik! En hoe ... Hein leek als een kanonskogel naar binnen te stuiven.
Hahahaha, en ik hoefde mezelf niet eens te haasten, want hij kon er toch niet meer uit.
Ik hoorde hoe hij probeerde eruit te komen, maar het luik zat dicht en hij zat gevangen!
Oh, wat voelde ik me goed ... Vijf minuten over 4...
Het uur van vergelding!



Ik deed de keukendeur open en het licht aan. Daar zat ie dan, dat grote lompe beest ...
Geen wonder dat mijn poesjes bang voor hem zijn, dacht ik. Wat een lelijkerd zeg!
Als je die ´s nachts in het donker tegen komt ...
En terwijl Hein als een gek met zijn kop tegen het kattenluik stond te rammen, pakte ik de literkan met water en plensde het in één keer over hem heen.
Hij vloog letterlijk een meter in de lucht tegen het raam van de keukendeur aan!
In paniek begon hij nog harder te beuken tegen het luik ...
En toen kreeg hij nog een tweede lading water van mij .. Ja, wraak is zoet hoor ...
Hij krijste afschuwelijk en vloog nu diagonaal omhoog en het koffiezetapparaat lag bijna op de grond.
Weer begon hij doodsbenauwd tegen het luik te rammen en te janken.
Het had geen zin om hem nog langer vast te houden, dus pakte ik de sleutel en draaide ik de buitendeur van slot. Maar hij had het niet eens door en stond maar met z´n kop tegen het luik te dreunen ... Ik gaf hem een voetje en toen stond hij buiten ...

Wat een voldoening, ondanks dat m´n keuken behoorlijk nat was!
De tussendeur ging weer open en het luik stelde ik weer normaal in.
Nee, die zien we nooit meer terug ... zong ik stilletjes...


donderdag 20 oktober 2016

Valkenburg

We zijn weer terug van ons tripje Valkenburg ...


Met het weer hebben we het reuze getroffen! Behalve dinsdagavond was het droog en we hebben ook nog vaak de zon gezien.


Valkenburg ligt aan de Geul en vanuit onze hotelkamer keken we op de Walramstuw. 


Het centrum is toeristisch en overal zie je eettentjes, restaurants en hotelletjes ...


Dinsdag zijn we naar het Drielandenpunt geweest. Je hebt daar een prachtig uitzicht op België, Nederland en Duitsland.



En mocht je daar een keertje zijn, dan kan ik je het appelgebak echt aan bevelen!
Natuurlijk hadden ze ook Limburgse vlaai...


Deze ezeltjes konden we ook uit onze kamer zien en ik heb er heel wat foto's van gemaakt.
Onderweg zijn we trouwens ook best veel ezeltjes tegen gekomen. Je ziet ze in België veel vaker dan in Nederland.


Prachtig bos in de omgeving van het Drielandenpunt en ook nog eens glooiend!


We zijn heel veel binnendoor gereden en ik had echt het idee alsof we in het buitenland waren.
Het doet een beetje Luxemburgs aan ...
Niet alleen de natuur, maar ook de bebouwing. Grote huizen, veelal hoog en beneden een inpandige garage, trapje naar de deur, rotstuin ...
En dan die leuke zijweggetjes, die zo schuin wegdraaien. Ook al vanwege het hoogteverschil .



Op de heenweg zijn we via België gereden en DH duikt altijd allerlei zijwegen in om in de middle of nowhere terecht te komen!
En zo kwamen we uit bij een militair oefenterrein. Heel toevallig werden we verrast door het oorverdovende lawaai van een heel laagvliegende helicopter die nog ging landen ook ...
Militairen eruit en even later er weer in. We hadden het zand in ons haar en oren zitten!


Wat niet zo leuk was, was de ruitschade aan de VW bus waar we mee reden. Dat was geen steentje, maar een kei of een kogeltje ... Ik zag het niet gebeuren, want ik zat te haken. Maar ik schrok me een rotje! 
De ruit is niet gesneuveld, maar het is een grote plek en er komen wel scheurtjes. We gaan er in elk geval wel naar laten kijken.


Ik heb een zwak voor bruggen en deze zagen we in België. We zijn er al eens meer overheen gereden.
Op de één of andere manier moet ik altijd aan de Tweede Wereldoorlog denken als we eroverheen gaan.


Op de brug nam ik nog lukraak een foto; ben er best tevreden over ...


En nu zijn we weer lekker thuis! We genieten er zo van om weer in en om het huis te 'rommelen'. 
DH is ook nog vrij en allerlei klusjes aan het doen. 
Binnenkort zal ik daar wat foto's van maken en ook van de tuin die langzamerhand in herfst-sferen komt ...


zaterdag 15 oktober 2016

Het leven is ...



Ja, je ziet het goed ... Een feestje!
Afgelopen week was ik jarig en dat heb ik gevierd.
's Middags hadden we een vrouwenparty en toen die afgelopen was, kwamen de kinderen thuis met een tas vol boodschappen.
DH en ik werden in de voorkamer 'opgesloten' (schuifdeuren dicht) en zij doken de keuken in ...



We aten een Indische groenteschotel in bladerdeeg met gehakt en het was heerlijk! En ijstaart na ...
We hebben genoten!

En wat ben ik verwend...



Mooi hè, die katoenplantbollen ... Dat onze draadjes daar nu toch van komen ...


En deze bessentakken liggen eerst nog even in de mand mooi te wezen. Ik ga er nog mee decoreren. Ze passen zo goed in een landelijke stijl!

En het nieuwe boek van Arne en Carlos, Vogels breien komt er ook nog aan, vertelden de kinderen.
Leuk! Ik heb tot nu toe alle boeken van dit duo ...



Van DH kreeg ik een arrangementje Valkenburg en omdat we volgende week allebei vrij zijn, gaan we daar meteen van genieten!
Dus als het hier een beetje stil is ...


dinsdag 11 oktober 2016

Laat mìj maar even ...

Ik zal wel even het poppenbericht schrijven van deze week!
Elizabeth is naar de kapper en heeft nergens erg in. Het zal wel komen omdat ze van de week jarig is.
Het is me wat moois hier, maar niet heus ...



Er wordt wel druk gehaakt en gebreid, en eerst dacht ik dat we allemaal nieuwe kleren zouden krijgen. Maar dat kunnen we wel vergeten!
Er worden dekentjes gehaakt en beesten gemaakt en Magda is aan het breien. Nou, dat zal wel niet voor mij wezen ...



Kijk, we hebben er een kat bij!
Alsof twee van die beesten nog niet genoeg is.
Elke nacht worden we wakker gemauwd omdat ze muizen binnen brengen. Elizabeth wordt er ook een beetje sjachie van hoor....
Gelukkig doet deze kat hier niet aan mee. Ik geloof dat hij mij zelfs wel leuk vind, want iedere keer komt hij bij me zitten.


O jakkie, daar heb je die dikke zwarte weer... Houd jij hem even in de gaten, Ludo? Ik vind hem echt een beetje eng ...



Zo, hier zitten we wat rustiger ...En we hebben nog een klein beetje zon. 
Ik hoop toch wel dat ik binnenkort een jas krijg .. Hihi, die heb jij niet nodig, Ludo!
Heb je trouwens al die dozen gezien op zolder? Ik denk dat die allemaal nog uitgepakt moeten worden ... 
Dat wordt dan weinig breitijd voor Elizabeth en ik ben bang dat ik die jas voorlopig wel op m'n buik kan schrijven. 

Ludo, zullen we ook even bij de andere poppenmoeders gaan lezen? Wie weet wat we dan weer te weten komen ...



vrijdag 7 oktober 2016

Update Mix 'n Match deken

Vaak is het heerlijk om iets op je eigen tempo te doen, maar soms vind ik het ook een geweldige stok achter de deur als je mee doet met een CAL In dit geval de Mix 'n Match Crochet ALong 2016 van Jolanda en Naomi.



In maart ben ik begonnen en het was werkelijk elke week een feestje als het nieuwe patroon online kwam en ik weer verder kon haken.
Helaas raakte er een beetje de klad in tijdens de zomervakantie. Dat kwam deze keer niet omdat ik druk met wat anders was, maar ik schatte de 'haakpauze' van de Cal verkeerd in.
En ja ...., toen was ik intussen weer druk met ander haakwerk, amigurumi's geloof ik ...



De afgelopen week pakte ik de deken weer op en vond ik het ook weer super leuk!
Week 32 met al die 5-dubbele stokjes was wel zwaar, maar als je steeds even wat anders tussendoor gaat doen, lukt het wel.



En vandaag is dus het allerlaatste patroon van deken gekomen. Hierna volgt de rand ...!
Oh, haken Elizabeth..............................
En toen was vanmiddag opeens het blauwe garen op; ggggrrrrrrrrrrrrrrrr
Ik dacht dat ik nog een bol in de kast had liggen, maar nee hoor... Morgen maar weer even naar de Zeeman (en ik was er juist vanmorgen nog...).

Maar ik heb nog wel meer om te haken hoor!
Wat dacht je hier van? Long time no seen ....


En gisteravond rolde dit spontaan van de haaknaald af ...


Weet je waar dit het begin van is? Van de Droomdeken CAL ... Helemaal in één kleur en ik maak hem niet zo groot. Ik heb 121 steken opgezet en zie wel ..

Want er komt nòg een deken aan, de nieuwe van Jolanda en Naomi !
De Double Trouble CrochetALong 2017, met daarin naast traditioneel haken ook tunisch haken.
Wow, daar heb ik ook zin in ...
Gaan jullie ook mee doen?



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...