Oma kleedje

Vriendin M. keek een tijdje geleden op mijn blog en zag toen mijn laatst afgemaakte deken.
Ze vond de deken zò leuk en stuurde toen een appje met de vraag of ik misschien iets kon maken voor het hoofdeinde van een stoel, waar een vlek op zat...

De stoel werd opgemeten en ze dacht aan een soort Oma kleedje, je weet wel... van die gehaakte witte kleedjes die vroeger werden neergelegd ter bescherming van de meubels. Daar werd dan een vaas op gezet bv.
Maar ze wilde geen witte, maar liefst blauw... een beetje oud blauw/grijsblauw. Ze heeft ook een kast in die kleur en dat staat natuurlijk geweldig mooi op de beige stof van deze fauteuil.

Ik zocht wat garen op en er werden plannetjes gemaakt en heen en weer geappt...

Mijn haakboeken kwamen uit de kast en er werden proefstukjes gehaakt. Haken met dikker en ander materiaal dan katoen valt bij zo'n kleedje toch wel hèèl anders uit, en ik wist niet of ik het mooi moest vinden...

Het garen wat je op de foto hierboven ziet, viel in elk geval af. Te dik..., waardoor je het beoogde effect verliest.

Ik had nog ander garen, iets afwijkende tint blauw maar wel een stuk dunner. Helaas geen katoen, maar een mengsel van polyamide, wol en acryl... 

Nou ja, in elk geval ben ik maar gewoon door gegaan met haken. 

Ik heb het haaksel op een kussen geprikt met spelden en diverse keren ingespoten met strijkspray om het een beetje steviger te krijgen.

En zo is 't ie uiteindelijk geworden. Dinsdag komt mijn vriendin op de koffie en gaat het kleedje mee naar huis. En nu maar hopen dat het past...

Garageverkoop

Nee, we gaan onze garage niet verkopen hoor! Maar in het streekkrantje zagen we dit bericht:

En zo togen we dus ruim een week geleden naar Giessenburg. We wonen daar eigenlijk vlakbij.

En manlief hoopte dat hij wat oud tuingereedschap tegen zou komen. Niet omdat hij geen gereedschap heeft, maar dat oude spul is zo leuk!

Ik had gevraagd of DH wat foto's wilde nemen, maar dat valt niet mee tegen de zon in...

Helaas viel het erg tegen qua oud gereedschap, eigenlijk was er niets te vinden op dat gebied.

Maar toch gingen we niet met lege handen/fietstassen naar huis ...

Een stevige parasolvoet, voor één euro, die wij gebruiken voor de standaard van de droogmolen.

En dit bijzondere rekje.. Bijzonder omdat het volgens de eigenaar zo'n 60 jaar oud is en van een Franse brocante markt komt ...

Nou, wij vonden het bijzonder omdat de plankjes omhoog kunnen en de zijkanten ook kunnen scharnieren. Er is wel over nagedacht en het is niet zo'n 'Marskramerdingetje'...

Het zag er wel vies uit, maar we hebben het rekje onder de douche gezet en later met sodawater geborsteld. Het ziet er nu weer fris uit!

We willen het gaan ophangen in de veranda, boven het toekomstige buitenaanrecht ...

O ja, daar zagen we ook nog iets leuks voor ..

We kwamen dus een oud granieten aanrechtblad tegen, waar het onkruid via het gootsteenputje omhoog groeide...

Eigenlijk wisten we niet goed wat het waard was. De eigenaar zei honderd euro, maar dat vonden we echt teveel aangezien er ook nog scheuren in het blad zaten èn het geheel waarschijnlijk te lang was en dus afgezaagd moest worden. Dus die koop ging niet door.

Maar we liepen wel tegen wat groen emaille keukenspulletjes aan!

En dat vind ik zo leuk! Ik heb ook nog e.e.a. vanuit m'n ouderlijk huis meegenomen. Misschien heb ik het wel eens laten zien ...

En in de kelder heb ik ook nog oude emaillen pannen; grijsgewolkt en rood ...

Het is de bedoeling dat allemaal een plekje krijgt in de veranda.

Maar ik moet nog even geduld hebben, want DH kan niet alles tegelijk!

Update: en ik zag dat BK de emaille pannen weer gaat maken, zie hier bij New Vintage ...

Old stuff

Hier ben ik toch zo blij mee ...

Het droogrek uit de schuur van mijn vader ...

Wat heb ik daar als kind veel mee gespeeld. Met een groot kleed erover was het een heuse tent en dronken we thee en aten we kaakjes. 

Ingeklapt tegen de muur kon je twee plankjes dwars op de latten leggen en daar paste m'n 'schoolbord' precies op. Wat heb ik veel schooltje gespeeld met alle poppen, de poezen en soms zelfs de huisgenoten...

En weer een andere keer was het onze marktkraam ...

Toen we pasgeleden voor de laatste keer naar het huis gingen om spullen op te ruimen, ging dit rek mee. DH vindt het ook een leuk rek en het staat nu bij ons in de tuin!

En ik heb er al een keer lakens op gedroogd en nu met het mooie weer mag het deken, waar ik heel vroeger onder sliep, buiten hangen ...

Ja, die heg is dood.... Ik weet het ... Daar moet t.z.t. een schutting komen!

In de kelder vond m'n broer een aantal hele oude flesjes en zette ze voor mij apart. Hij dacht ik die wel leuk zou vinden, omdat ik op de piano ook een rekje heb staan met kleine flesjes (ongevuld dan) ....

Ja, die flesjes vind ik gaaf en ik nam ze mee! Maar of het nu helemaal goed ging in de warme auto ..

Het rechtse flesje met spiritus kwam er wel heel raar uit!

Geen liefhebbers voor het damasten tafellaken met servetten? Dan gaat dit ook mee...!

Ik weet niet of ik het ga gebruiken, tafellakens genoeg, maar ik vind het zo leuk in de linnenkast staan.

Al eerder ging dit melkserviesje mee, er zijn vier bekers en een kan. Volgens mij hadden we er vroeger ook ontbijtbordjes van ... Maar die gaan natuurlijk altijd stuk na verloop van tijd...

O ja, en op zondagmiddag kregen we altijd chocolade of bonbons, en dan ging dit schaaltje rond en rond  ..

Blauw past goed bij ons, dus ik ben er blij mee. En zie je dat het schaaltje op de wit-met-wit quilt staat? Alle blokken zitten nu aan elkaar, alleen moet ik nog verzinnen hoe ik de rand zal doen!

Mijn vader had ontzettend veel trapjes, alle soorten en maten ... En ze stonden door het hele huis!

Maar deze houten trap gebruikte hij vroeger voor het verven, dat kun je wel zien hè ...

Elke zomer deed hij het onderhoud van het huis. En dat was een hele klus, want er waren heel veel ramen, er was veel houtwerk, en rondom overal houten bakgoten ...

Ja, ik zie hem nog bezig ... Grote zonnebril op ..., vol met verfspettertjes, bloedheet weer ..., maar dat vond hij heerlijk ..., en altijd maar bezig!

Maar het is voorbij, een heel leven is voorbij. 

Vandaag is de overdracht van het huis bij de notaris geweest en vanaf nu is het huis niet meer van ons.

Het doet best een beetje pijn te beseffen dat er niets meer over is van het leven van je ouders ...

En dan zijn die oude spulletjes je opeens heel dierbaar!

Oude babyspulletjes

Bij het opruimen en verkoop klaar maken van het ouderlijk huis stuitte ik begin maart op een kartonnen koffer met babyspullen.

Aangezien m'n jongste broer van 1965 is en m'n oudste broer van 1953 zullen de spulletjes ergens tussen 48 en 60 jaar zijn!
Ik wist helemaal niet dat die koffer er was. Zo bijzonder dat dit bewaard is gebleven.

En laat ik nu in een bundeltje (met elastiekje erom) 4 paar sokjes vinden. We zijn met 4 kinderen: ik heb 1 zus en 2 broers. Ik weet bijna zeker dat mijn moeder destijds voor ieder één paar sokjes heeft bewaard.

Niemand wist er van die koffer af!

Ik laat jullie even mee kijken ...

Mijn babypop wil wel even poseren ...

Handgeborduurde lakentjes en slopen

Er zijn drie zelfgebreide katoenen omslaghemdjes en ze zijn nog helemaal gaaf!

Inmiddels heb ik alle spulletjes voorzichtig uitgewassen en liggen ze nog te pronken om de commode.

Eerst maar eens overleggen wat m'n zus en broers willen hebben....

Ouwe Ankie ...

Afgelopen zaterdag gingen er niet alleen weckpotten mee naar huis, maar ook 'ouwe Ankie' mocht mee.
Wie is ouwe Ankie, vraag je je misschien af....

Ouwe Ankie woont in deze kast. Sorry voor de slechte foto, maar m'n zoon heeft mijn camera mee en ik moest het met een oudje doen waarbij ik niet weet hoe ik de flits moet uitzetten....

Deurtje kan open, plankje kan scharnieren....

 Kijk, daar zie je haar al een beetje... Oef, wat is ze grijs geworden!

Maar daar staat ze dan toch, eindelijk weer na zoveel jaren. De trapnaaimachine van mijn moeder, waarmee ze enorm veel genaaid heeft. Als Ankie kon praten, was ze voorlopig nog niet uit verteld...

Ai, iedere rechtgeaarde huisvrouw ziet nu meteen hoe vies de kast van binnen is. Ik had het nog helemaal niet gezien, maar nu op de foto zie ik het ook! Daar moet maar eens gepoetst worden!

Ankie heeft een snaar en via het trappedaal wordt de machine voortgedreven. Je moet even de slag te pakken krijgen, maar het is beslist niet moeilijk. 

Toen ik 4 jaar was, zat ik er al achter. Zodra m'n moeder op stond, zat ik op de stoel. Ik mocht wel trappen als de draad niet ingeregen was. Door goed te kijken, heb ik veel geleerd. M'n eerste werkje op de naaimachine maakte ik van een oude stofdoek... Toen dat goed ging, kreeg ik af en toe een restje stof, en daar probeerde ik poppenkleertjes van te maken.

De originele handleiding zat nog in het kastje en in het doosje rechts zitten alle hulpstukken.

Handige vakjes aan de binnenkant van de deur. Overal is over na gedacht!

Een deel van het oude garen dat ik thuis nog tegen kwam en wat oude scharen...

Hier horen gewoon grote klossen op te staan... Ze zijn al best oud, misschien breekt het garen wel snel...

En zo ben ik weer een meubelstuk rijker... Voor de butlertray (die hier eerst stond) moet ik nog een plekje zoeken. Eigenlijk willen we het helemaal niet zo vol hebben, maar ik kan nu eenmaal niets weg doen.

De machine gaat t.z.t. helemaal worden nagekeken door de speciaalzaak. Ik weet dat de spanning niet klopt en alles moet ook weer goed geolied worden.... Enfin, ze weten er daar wel raad mee!

De attributen bij naaimachine zijn ook leuk om te zien. Links een radeermesje, dan een schroevendraaier en dan een tool voor knoopsgaten 'hakken', daar ging dan een blokje hout onder...

Spoeltjes in een oud metalen doosje, kleermakerskrijt, diverse naalden en oude knoopjes.

Een gammel vakkendoosje met diverse klosjes garen. Ik ga het doosje opknappen.

Sommige delen zitten los en ik denk dat ik het ook ga whitewashen...

Even 'spelen' met de klosjes en kleurtjes... Het is zo leuk. Ik kan er ook nog niet toe komen om het garen bij mijn eigen voorraad te doen. 't Is gewoon even nostalgie....