Busy Bessy Creatief

Totaal aantal pageviews

woensdag 30 maart 2016

Inpakken en ...

Ja, als je gaat verhuizen dan moet er ingepakt worden !
En dat is voor ons een hele klus, omdat we al 20 jaar in dit huis wonen en vooral omdat we ontzettend veel spullen hebben bewaard. Want je weet maar nooit .... En wat als ....



Dat inpakken gaat bij ons in fasen. We zijn nu nog steeds bezig met spullen die we op de één of andere manier willen bewaren omdat er wel eens gebruik van gemaakt wordt of omdat er sprake is van emotionele waarde.
Onze foto albums zijn dus in verhuisdozen gegaan, computeronderdelen, boeken, speelgoed van de jongens (Lego, Knex, racebaan, paar knuffels) en een zeer klein restant babykleding. Maar ook plakboeken met kaartjes, werkstukjes en gemaakte creaties zoals wat quiltjes, een sprei, tekeningen... En m'n eerste portemonneetje ....



Om een beetje overzicht te houden hebben we een systeem bedacht.
De letters van het alfabet staan voor een bepaalde categorie. De R is bv Robert, onze jongste zoon die nog thuis woont. Al zijn dozen worden met een R gemerkt en daarachter een cijfer.
Bovenop de doos schrijf ik naast die code wat er in de doos zit. In de cirkel staat in welke ruimte de doos terecht moet komen in het nieuwe huis.
In een schriftje houd ik bij wat er per letter en doos ingepakt is, zodat je altijd je spullen kunt terugvinden, mocht dat tussendoor nodig zijn.

Maar voordat je een doos hebt ingepakt, gaat er eerst van alles door je handen ... Herinneringen komen boven en je denkt weer terug aan ... en je overlegt samen ... En dan moet je de afweging maken.
Echt bewaren? Of toch weg ...? En hoe dan .. , naar de kringloop, iemand er blij mee maken of sorteren voor het afval (papier, plastic, apparaten, rest ...).
Er gaat best veel naar de kringloopwinkel, maar er gaat ook enorm veel bij het papierafval.
Mappen vol met materiaal en lessen die ik ooit voor school gebruikte. Maar het is allemaal zo oud.
Erg leuk om nog even een keer te zien, maar het gaat echt weg!



En soms kom je iets tegen wat je al jarenlang kwijt was...
Sinds ik weer veel handwerk, zo'n 6 jaar geleden pakt ik dat weer op, heb ik me vaak afgevraagd of ik de borduurpatronen nog had bewaard die bv in de Libelle stonden.



Maar ik kon ze nooit vinden en ik dacht dus echt dat ik ze een keer had weg gegooid. En nu kwam ik ze dus tegen!!
Ik ben daar dus hartstikke blij mee, dat snap je.En misschien deel ik er nog wel wat van op m'n blog ...



Soms zijn er ook dozen die je op je gemakje wilt bekijken. Die gaan dan naar de hobbykamer of naar beneden. Maar we proberen dat te beperken, want voordat je het weet is het overal een rommel!
We zijn nog steeds met de zolder bezig, maar het einde komt in zicht.
DH brengt de ingepakte dozen op zaterdag naar de loods, de kringloopspullen worden weggebracht en vaak volgt er ook nog een ritje naar het milieupark van de gemeente.
Op zaterdagavond streven we er naar alles weer in orde te hebben, zodat je een normale week kunt ingaan.



Na de zolder is de garagezolder aan de beurt. Die hebben we vorig jaar al helemaal uitgezocht, dus dat wordt een makkie. 
En dan volgen de andere kasten. Ook daar kan best al een selectie gemaakt worden.
Als alles volgens plan verloopt krijgen we 1 juli de sleutel van het nieuwe huis.
In onze gedachten zijn we daar al heel vaak!
Als we 's morgens ontbijten, stellen we ons voor hòe het daar zal zijn; waar zullen we dan zitten ... en wat is dan ons uitzicht ..., welke geluiden zullen er zijn?
En zo ook als we 's avonds gaan slapen ... 
Weet je ... het kan ons eigenlijk niet snel genoeg gaan!


dinsdag 29 maart 2016

Ouwe Magda ...


Beste poppenvriendinnen,

Ik mag vandaag een verhaaltje vertellen. Ik ben Margaretha en je ziet me links op de foto. 
Jullie hebben nog niet eerder over mij gehoord; er valt ook niet zoveel over mij te vertellen.
Ik zit altijd rustig op mijn eigen plekje op de oude naaimachine van Elizabeth. Nou ja, eigenlijk is 't ie nog van haar moeder geweest. Het is de ouwe Ankie, waar ze al een keertje over schreef.
Ik trek me verder niet veel aan van al het poppengedoe om me heen. 
Maar daar is nu een beetje verandering in gekomen. Ik heb nl. sinds zaterdag gezelschap gekregen van een hele oude mevrouw. Elizabeth heeft haar gevonden in het portaal van de Kringloop ... Ze zat daar heel zielig en niemand keek naar haar om! Ze heet Magda, en koud dat ze het had ... We hebben haar meteen in bed gestopt en ze heeft heel lang geslapen. Ze heeft alleen maar een ponnetje aan en een slaapmuts op.
Ik hoop maar dat Elizabeth snel wat kleding voor haar gaat maken.


Vorige week werd er driftig gehaakt, gemeten en gepast ... Er heerste een opgelaten stemming onder de poppen. En wat bleek? Sterre heeft haar zin gekregen en loopt nu constant met haar opzichtige  poncho te showen .... Zodra het zonnetje schijnt gaat ze buiten zitten, want ze wil bruin worden!


Ja, en toen wilde Barbera natuurlijk ook een knalroze poncho ... Nou, ik snap niet wat ze er aan vinden hoor...
Geef mij maar een nette japon!


Moet je dat nu eens samen zien zitten ...
Maar hier bleef het niet bij. Want ze hebben vreselijk zitten zeuren of Elizabeth ook voor Zoef een poncho wilde haken. Nou ja, Zoef wilde dat zelf ook wel want het is nog best fris in een truitje met korte mouwen. Dus Zoef ook een poncho. "En nu Axel nog!" riepen ze ...
Arme Axel ... een eekhoorn met een poncho... dat is toch te gek voor woorden!~
Nou, het was niets handig hoor. Dus Elizabeth maakte maar een sjaal in het roze voor Axel. 
En hij lijkt er nu toch wel blij mee te zijn!


 En zo zit het hele stel dan buiten. Ik kan ze zo zien zitten. Nee, ik ga zelf niet naar buiten. Mij niet gezien hoor. Ik moet ook een beetje op ouwe Magda letten. Er ìs wat met dat vrouwtje hoor ...
'k Weet nog niet wat, maar ik heb geduld. Ze moet eerst maar een beetje wennen toch?


Zou er nog meer poppennieuws zijn? Kijk maar bij:


donderdag 24 maart 2016

Lossen & Vasten CAL 2016



Vrij spontaan ben ik begonnen met de CAL Lossen & Vasten, omdat ik gewoon zin had om aan een dekentje te haken.
Het leuke van het later instappen, is dat je heerlijk achter elkaar kunt door haken.
En zo af en toe kun je ook nog beter inschatten of je iets weg wilt laten ...


Het is lastig om de deken goed op de foto te krijgen; je ziet al snel de details niet duidelijk meer zoals op de eerste foto.
Hierboven het eerste deel van de deken.


En dit is het vervolg. De deken is zo opgebouwd dat er steeds een toer stokjes en halve stokjes en ook nog vaak een toer vasten tussen de verschillende steekranden zit. Dat geeft een stukje rust.


Tot zo ver ben ik nu ... , bijna aan het einde van week 5. Dat is ongeveer de helft van de deken.
Of ik de hele deken ga maken, weet ik nog niet. De steekjesranden worden steeds herhaald, zoals granny stripes, filethaken, stersteek, dubbele stokjes, rupsensteek, Judithsteek, ...
En ik zag dat er bij week 10 nog één keer een nieuwe steek komt! Die wil ik in elk geval er nog wel in hebben. 


De vorige keer schreef ik al dat ik garen tekort kwam. De crèmekleurige acryl was niet meer te krijgen bij Wibra en Zeeman. Omdat ik geen geduld had om te wachten, ben ik op zoek gegaan naar garen wat er bij zou kunnen passen. Ik kwam uit op Katia acrylgaren en het lijkt enorm op het garen van de Wibra, precies even dik! Wel een stuk duurder ... ik geloof 3,75 per bol ... ahum.
En alhoewel ik het niet vergeleken heb, denk ik dat Stylecraft ook vergelijkbaar is, alleen is die per bol weer een eurootje goedkoper dan Katia. 
Maar als je een stukje hebt gehaakt, dan voelt de Katia toch echt wat zachter aan dan het garen van Wibra, eerlijk is eerlijk!




dinsdag 22 maart 2016

Poppengedoe ...

Hallo poppenvriendinnen, ik ben Liselotte en ik mag vandaag een verhaaltje vertellen.
Ik vind het wel een beetje eng, maar ik vertel maar gewoon wat er de afgelopen week is gebeurd.



O ja, eerst iets over Barbera ... Ze vindt het heel vervelend dat ze de vorige keer jullie allemaal zo onrustig heeft gemaakt door te zeggen dat er weer een geheimpje is. 
Het was echt niet haar bedoeling om jullie weer in spanning te laten zitten. 
Ze kon alleen niet vertellen wat Elizabeth aan het maken was omdat Sterre dan zou ontploffen ....



Nou, intussen is dat dan ook gebeurd .. Toen ze zag dat die witte ronde vormpjes kippen waren, begon ze al te mokken. En toen daar nog een varken bij kwam, werd ze heel boos!

Wat moeten we nou met die beesten, riep ze. Elizabeth kan beter kleren voor mij maken, want ik heb niks meer om aan te trekken! En ze ging demonstratief buiten in het gras liggen ...



Elizabeth ging naar buiten en heeft een tijdje zitten praten met Sterre. Over dat je niet altijd maar je zin kunt krijgen en dat niet alles om nieuwe kleren of je eigen lolletjes draait ...
Nou, ze had beter niks kunnen zeggen want Sterre werd steeds bozer.

Inmiddels stonden wij ook allemaal buiten. Elizabeth vertelde over het nieuwe huis en dat we daar ook dieren om ons heen zouden krijgen. Vinden jullie het niet leuk om voor de dieren te leren zorgen?
Ja, dat vind ik zeker leuk! En Zoef (onze paashaas die voor deze gelegenheid ook uit de doos was gekomen) vindt dat ook gaaf. Barbera wilde niet naar buiten komen, maar toen we het er later over hadden, leek het haar ook fijn.
Krijgen we dan een boerderij, Elizabeth? vroeg Axel. Nee, geen boerderij hoor. Maar gewoon wat beestjes om ons heen...


Hé Sterre, ga je mee eitjes rapen? De kippen hebben eieren gelegd!


Maar ze bleef boos, heel boos in het raamkozijn zitten en ze zei helemaal niks meer.


Maar later hoorde ik haar toch een praatje met Zoef maken ....


'Wie is die vent daar in dat blauwe pak? ' vroeg Sterre.
'O, dat is Harm. Hij is boerenknecht en gaat ons helpen met de dieren,' zei Zoef.
En toen begon ze zo vreselijk te gillen en te schelden! Dat ga ik hier dus echt niet opschrijven, maar het was verschrikkelijk ...
Ik geloof dat het nog nooit zo'n herrie in de tuin is geweest!


Zou er nog meer poppennieuws zijn? Misschien bij:


De patroontjes van kip, varken en boer vond ik bij Bizzy Crochet.

zaterdag 19 maart 2016

Fair Isle dekentje is af ...



Ja hoor, eindelijk is het dekentje klaar en mag het naar mijn lieve achterneefje!
De effen rand die ik er omheen maakte, had nog heel wat voeten in de aarde.
Van tevoren had ik natuurlijk even goed advies gevraagd bij Marjan, want zij is intussen wel een gevorderde op dit gebied ...

Vol goede moed ging ik de randen breien na netjes een stekenproef te hebben gedaan.
De eerste keer was de rand toch iets te kort, dus overnieuw maar weer.

Toen moest de rand aan het breiwerk gezet worden. Ook dat kunstje kon ik afkijken op een foto bij Marjan. Maar helaas pakte het bij mij heel anders uit. Het werd echt niks, een rommeltje, een zootje ...
Na 3 pogingen vond ik het welletjes. Toen bedacht ik mij dat de matrassteek wel een net resultaat zou kunnen geven. En dat ging inderdaad stukken beter ...


Maar de bies moet natuurlijk omgevouwen en aan de achterkant worden vastgezet. Ik pakte daarbij de kleine steekjes op die ik had gemaakt en zoomde de bies netjes tegen het dekentje aan.


Helaas ... helaas .. werden de biezen wel een beetje dik en ze zijn ook niet strak op een aantal plaatsen.
Toch heb ik geprobeerd om de ruimte zo goed mogelijk te verdelen ...
Ik denk dat het komt omdat het dekentje zelf ook niet mooi strak van maat was. Sommige randen trekken wat meer in dan andere. 



Tenslotte heb ik het dekentje een poosje opgevouwen onder een stapel boeken gehad. Dat hielp wel een beetje. Spooky heeft het ook nog geprobeerd... 
Helemaal tevreden ben ik dus niet, maar ik accepteer het gewoon zoals het is.



Slaap lekker, lieve kleine neef ...


donderdag 17 maart 2016

Alblasserwaard

Ik ben geboren in de prachtige Krimpenerwaard en daar heb ik ook gewoond tot mijn 23e jaar.
Maar sinds ik getrouwd ben, woon ik in de Alblasserwaard.
Al heel vaak heb ik me afgevraagd waar ik het nu het mooist vind ...

Er zijn veel overeenkomsten zoals de weilanden, de sloten en het landelijk agrarische karakter ...
Maar ook kleine verschillen. De Krimpenerwaard ligt erg laag en is natter, de sloten lijken voller en hoger, en de bodem bestaat uit veen.
De Alblasserwaard heeft nog meer dijken en het veen is met klei bedekt.


Het afgelopen weekend ging ik lekker onze polder in, Het was toen schitterend weer, net als vandaag!
Ik vond het leuk om een beetje de nabije omgeving van onze toekomstige woonplek te verkennen.
We blijven in de Alblasserwaard wonen hoor...
Zie je die 3 windmolens op de foto? Het is bijna niet te zien, misschien moet je even op de foto klikken om deze te vergroten. Maar daarachter gaan we wonen ...



De zon scheen precies achter deze boom, en wierp zo'n mooi licht op het weiland. Terwijl de schaduw van de boom zorgde voor een donkere voorgrond.



Net als in de Krimpenerwaard zie je ook bij ons veel knotwilgen. Ik houd ervan en ik vind het prachtig als ze zo lekker scheef groeien! In elk seizoen zijn zo mooi ...


Het was echt genieten, en eigenlijk zou ik het veel vaker moeten doen!


dinsdag 15 maart 2016

Barbera vertelt ...

Hallo allemaal ...., daar zijn we weer!
We hebben weer heel veel te vertellen en we hebben het ook heel druk gehad.
De vorige keer waren we net aan het schrijven over de loods, waar we op bezoek waren.
Dat kwam zo; Elizabeth ging er weer wat dozen brengen en toen zijn wij lekker mee geweest.
We kruipen gewoon in haar tas en de rest gaat vanzelf. Volgens ons heeft ze het wel door hoor, maar ze zegt er niks van.

We hebben een paar heerlijke dagen in de loods gewoond. En het leuke was dat we alle andere poppen weer gezien hebben! Wat een fijne spelletjes kun je daar doen, en we mogen ook net zoveel lawaai maken als we willen.


Sterre en Liselotte hadden elkaar heel veel te vertellen. Ze deden ook best wel geheimzinnig.


Maar ook met Anke werd flink gesmoesd. Dat was voor Axel en mij niet zo leuk. Wij kennen de anderen nog niet en we hadden gehoopt dat Sterre ons wel even netjes zou voorstellen en introduceren ...
Maar Elizabeth gaf ons een knipoog en we mochten haar helpen bij het uitpakken van haar oude schoolspulletjes. Oh, en dat was leuk! Ze heeft een heleboel uitgezocht en flink wat spullen weggegooid, want er was zo enorm veel. Maar de agenda's van vroeger heeft ze bewaard en wij mochten daar even in kijken ... 't Zijn net plakboeken ... Ja, ze gaat er nog foto's van maken hoor.
En Sterre heeft er lekker niks van gezien en Liselotte en Anke natuurlijk ook niet!



Aan het eind van de middag mochten ze ook mee naar huis. Eerst vonden we dat niet zo grappig, maar het valt eigenlijk best mee. Ze zijn heel druk met elkaar en zitten volop te bladeren in modetijdschriften. Tja, ze willen natuurlijk wèer iets nieuws ...
Nou, Axel en ik moeten er best een beetje om lachen. Want Elizabeth zit gewoon mee te praten en nu denken ze dat ze echt nieuwe kleren krijgen, en dat is helemaal niet waar!



Dit wordt iets heel anders... En Axel en ik weten lekker wat het gaat worden. We gaan het dus echt niet vertellen, maar een geheim houden vinden we wel heel moeilijk!

Meer poppennieuws bij:

zaterdag 12 maart 2016

Naar buiten ...

Wat is het al lekker in het zonnetje en uit de wind ...
Ik waagde het er gisteren maar eens op en sleepte een oud rieten stoeltje naar buiten en een krat fungeerde als tafeltje.


En Boofy dacht ook meteen 'daar gaan we wat beleven...' 
Nou.., we gaan wat lentestralen vangen Boof!
En wat is dat op m'n dienblaadje?


Nou gewoon, een bakkie koffie met ontbijtkoek natuurlijk. Dat mag toch wel om kwart voor 10 ...
Oh, bedoel je dat haakwerkje?
Eh ... dat is nieuw ....


Ik lijk wel haakverslaafd momenteel. Ik kon niet meer verder met de Mix 'n Match CAL (wachten op de volgende aflevering) en m'n kussentjes waren ook in dat stadium ...
Dus toen ik vorige week bij de Wibra deze mooie bollen zag ...


wilde ik er gelijk mee aan de slag! Raar hè...?
En ik had bij Margaret gezien hoe leuk haar dekentje werd van de Lossen & Vasten CAL en ik dacht ... 'mmmmm,..., zal ik dat ook maar eens gaan proberen?'
Nou, en toen haakte ik zomaar een heel eind weg. Grijs en gebroken wit had ik nog in voorraad.



Hé, denkt Spooky ... , zit 't vrouwtje gezellig daar... Ik kom er ook even bij!


Oeps, toch maar even voorzichtig ... Grote zwarte zus zit er ook en die kan soms zo lelijk tegen me doen ...



Ik loop maar even zo ver mogelijk om, want anders valt ze me aan. Natuurlijk zou ik ook graag op dat kleed willen zitten. Geen idee waarom dat buiten ligt. Ik heb het ook nog nooit gezien. Vrouwtje heeft toch geen kleine kindjes meer?


Zo..., nog een klein stukje en dan kan ik achterlangs toch bij 't vrouwtje komen en zal ze me best even lekker aaien en toespreken!


Ja hoor, ik had gelijk. Ze vindt mij ook lief en ik zoek gewoon mijn eigen zonnige plekje wel op.



Of ben ik een muurplantje? Nee hoor, ik pas me gewoon aan. Vaak is het ook andersom ...


We hadden dus een heerlijk koffie uurtje buiten. Het dekentje vordert lekker. Ik houd grotendeels het patroon aan, maar de kleurverdeling is wel anders en soms verwissel ik de volgorde van steken of laat ik wat weg of voeg ik iets toe.
Ik gebruik haaknaald 5 en ik combineer Saskia van de Wibra met Royal van Zeeman. 
De basis is 110 stokjes op een lossenkettting en het dekentje is 80 cm. breed.
Helaas dreigt nu mijn gebroken wit op te raken! Ik dacht nog meer bollen in voorraad te hebben, maar dat is dus niet het geval. Wibra heeft nu een andere kleur gebroken wit; meer gelig ...
Ik hoop dus maar dat ik nog iets bij Zeeman kan vinden!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...