Tuinpret in april

Zo heel veel moestuintjes had ik dit jaar niet gescoord bij de AH, maar toch voldoende om er plezier aan te beleven.
Ik heb tweemaal komkommer, maar er is er maar eentje opgekomen.
Groot kaasjeskruid doet het vanaf het begin goed, en dat geldt ook voor de Rucola.
Van de peultjes groeit er één plantje heel goed en de ander wil niet erg. Al zie ik wel dat er nu nog nieuwe plantjes naast komen...
En de cherry tomaat duurde even, maar begint nu toch te komen.
Intussen ziet het er zo uit:

Ik durf e.e.a.nog niet goed naar buiten te doen, vanwege de kou, maar ook vanwege de kippen of ongedierte. Vorig jaar waren m'n plantjes in no time kaalgevreten...

Ik denk dat ik een grote bak vul met grond en ze daar in zet. De bak kan dan bv op de tuintafel staan en eventueel (als er nachtvorst opgegeven wordt) tijdelijk even in de schuur.

En verder had ik ook not basilicum gezaaid. Dat kwam goed op, maar lijkt nu een beetje stil te staan.

En hierboven zie je stokrozen, nou ja... het lijkt er natuurlijk in de verste verte nog niet op maar hopelijk komt het goed. Omdat ze tweejarig zijn, zal ik dit jaar nog geen bloemen hebben, helaas.

Ik had eigenlijk beter plantjes kunnen kopen..

In de tuin heb ik overal potten met violen staan en daar geniet ik erg van. Ik heb ook van die kleine witjes en ze groeien en bloeien allemaal overvloedig.

In tegenstelling tot alle planten die in de koude grond staan ...

Eh ja ... , het zijn die kippen dus die alles kapot maken ...

Als ik ze bezig zie, moet ik lachen om die draaiende achterpoten en die leuke snaveltjes.

Maar als ik naar de tuin kijk, word ik verdrietig ...

Tja, we waren gewaarschuwd door verschillende mensen. Maar wij dachten natuurlijk 'dat zal heus wel mee vallen' en een beetje rommelig vinden we ook helemaal niet erg.

Maar er worden plannen gesmeed en volgende week krijgen de dames een buitenren!

Die zal hun bewegingsvrijheid drastisch beperken, maar ze kunnen altijd nog het weiland in.

En dan nog even (off topic) over de gehaakte deken ..

Super bedankt voor alle tips en het meedenken!

Ik heb een plan van aanpak bedacht en ik hoop dat het gaat werken...

Wordt vervolgd!

Tok tok ..., daar is het eerste eitje ...

DS verzucht dat we alleen nog maar over de kippen en de koeien kunnen praten ... 😞😞
Och ja, we zijn er wel dolletjes van .., dat is gewoon waar!
Maar sinds de kippen ook naar hem toe rennen als hij naar buiten komt en gezellig bij hem op de bank onder de overkapping komen zitten als hij een sigaret opsteekt, moet hij er toch wel om lachen.

Vooraan Saartje, daarachter Dora en Mathilde als achterste ...

Het is me ook een stel... Ze lopen elkaar de hele dag achterna en wat de één doet, doet de ander ook.

Het rondscharrelen heeft echter ook nadelen; ze maken er ronduit een zootje van in de tuin...

Sommige plantjes zijn erg geliefd om van te eten en je schijnt er ook lekker in te kunnen slapen.

En dan zijn er nog die zachte hoopjes... Wist je dat kippen poepen en plassen tegelijk? En dat alles uit hetzelfde gaatje komt? Ook het ei? Ik wist het niet ...

Mooie Mathilde neemt hier een grondbad. Ze lag zo ongeveer ondersteboven in het gemaakte kuiltje. Spooky stond met grote ogen te kijken wat ze aan het doen was ...

De poezen vinden het reuze interessant om naar de kippen te kijken. Andersom eigenlijk ook.

Vorige week waren we in de voortuin bezig en natuurlijk waren ze van de partij. Graafwerk betekent wormen, dus ze waren niet weg te slaan...

Toen we later koffie zaten te drinken, zagen we Mathilde en Spooky tegenover elkaar zitten, afstand 40 cm ... O, daar was onze Spook niet van gediend, ik zag het al aan haar oren... Mathilde bleef haar recht aankijken en moest dit bekopen met twee ferme tikken van Spooky... Het mooiste was nog dat Mathilde deed alsof er niets gebeurde en rustig bleef staren naar die kat. Waarop Spook verontwaardigd wegliep...

Poezen en kippen zijn echt wel aan elkaar gewaagd. Afgelopen zondag lag dikke zwarte Boofy zich uit te sloven voor de kippen. Ze kan zo heerlijk rollebollen over het pad, vooral als het zonnetje even schijnt ..  En vlakbij zaten de kippen onder de heg. Maar toen Mathilde haar nek rekte en eens even heel dicht naar Boofy toe kwam, voelde die zich opeens wel erg kwetsbaar en wist niet hoe snel ze weer op de poten moest gaan staan. We moeten er heerlijk om lachen ...

De krielkipjes zijn echter een ander verhaal. Zij blijven voorlopig echt nog in het hok. Ze worden langzamerhand wat minder schuw. Maar maandag is er iets gebeurd waardoor ze bang geworden zijn. En we verdenken Boofy ervan dat ze hen de stuipen op het lijf heeft gejaagd. Die kat loopt al te vaak en veel te dicht langs het witte hok te loeren ...

Het lukt me gewoon niet om Chicky en Nicky goed op de foto te krijgen. Zodra ik het hok open doe, maken ze dat ze wegkomen ... en dan krijg je zoiets:

Jammer dat ze nog zo schuw zijn, het zijn van die zachte donzige schatjes...

Soms ben je als kip ook gewoon even moe en strijk je ergens neer. Dat kan zomaar voor de voordeur zijn ... En dan laat je ook gewoon met regelmaat wat vallen ...

Hierboven zie je tante Saartje en dikke Dora.

Dora is de meest volgzame kip; je zal haar nooit alleen treffen en ze is ook snel een beetje bang.

Mathilde is de de meest spontane en ook de leider van het stel. Ze is heel ondernemend.

Want je staat toch echt gek te kijken als ze over de buxushaag wandelt of op je vensterbank naar binnen staat te kijken... DH had haar ook al in keer in de auto!

Saartje is vaak alleen en gaat ook graag haar eigen gangetje. Soms is ze uren in de voortuin, terwijl Dora en Mathilde achter in de boomgaard zitten.

O ja, en dan moet ik jullie ook nog even vertellen over het tokken. Ze maken dus heus niet altijd hetzelfde geluid hebben we ontdekt ... Zo kunnen ze om lekkers vragen, of ze laten horen dat ze tevreden zijn. En weer een andere keer roepen ze elkaar, vooral als er eentje een tijdje alleen is.

En ik moet eerlijk bekennen dat wij gewoon een beetje mee-tokken ... En ze lijken dat ook leuk te vinden, want ze antwoorden ook weer ...

En dan was daar opeens maandagmiddag het allereerste ei! DH vond het in het leghok. Helaas lag er geen briefje bij wie van de drie het ei gelegd had. Maar we denken dat het van Dora is ...

Iemand vertelde als kippen een neerstrijkende beweging maken als je ze wil aanraken, de kans groot is dat ze binnenkort een ei gaat leggen. Bakerpraatjes?

Beetje twijfel ...

Al voordat ik de Mix 'n Match deken had afgewerkt, was ik begonnen met de CAL van 2017, de Double Trouble van Jolanda en Naomi.
Dit keer wilde ik de deken in één kleur haken omdat ik dat mooi rustig vind. Ik had op Facebook ook al verschillende witte effen uitvoeringen gezien van de Mix 'n Match, en omdat de deken van 2017 me best wat drukker leek dan die van 2016 leek me lichtgrijs een goed idee.

Week 1 en 2 gingen naar tevredenheid, al merkte ik wel dat sommige tussenrandjes er eigenlijk niet veel toe deden. Een toer vasten, en dan een toer stokjes en weer een toen vasten ziet er niet zo spannend uit in één kleur. Maar als je de vasten in een andere kleur haakt dan de stokjes krijg je een randje...

Toen kwam week 3, de tunische basissteek. Ik had hem al eens eerder gehaakt, dat was het probleem niet. Maar het 'luchtige' van de vorige weken miste ik hier... Het trok ook behoorlijk in aan de zijkanten. Dus toen heb ik week 3 uitgetrokken en het overgedaan en overdreven los geprobeerd te haken, terwijl ik al met een grotere haakpen haakte...
Het verbeterde wel iets, maar helemaal tevreden was ik eigenlijk niet.

Week 4 was een eitje, maar bij week 5 (bubbels) begon de deken aan de zijkant te lubberen ...
Dus die heb ik ook weer over gedaan, en ik heb nog een kleinere maat haaknaald gepakt.

Ik heb zo het gevoel dat de banen tunisch haken niet zo stroken met gewoon haken. Het is echt een andere techniek, maar het geeft wel rust tussen de andere steken in.

Eind vorige week legde ik de deken nogmaals uit op de grond en ik had er zò de balen in!

De laatste rand (tunisch haken) is ruim 12 cm smaller dan de eerste rand. Dat kan toch niet?

Intussen had ik ook al wat twijfels over m'n keuze voor één kleur. Verschillende keren heb ik op het punt gestaan om de boel uit te halen en overnieuw te beginnen, met b.v lichtgrijs èn wit...

Maar ja, nu ben ik al op de helft van de deken ...

Wat zouden jullie doen?

Tietje en Rietje

Afgelopen zaterdagmorgen kwam de tractor van boer Leo aangereden. We wisten al wat hij kwam doen ... Koeien brengen!

In no time renden ze uit de kar via de plank het weiland in. Even keken ze om zich heen en toen renden ze uitgelaten door het weiland. Ze waren voor het eerst buiten dit seizoen.

En natuurlijk hebben ze weer namen van me gekregen. Op de foto hieronder kun je beter het verschil zien. Links is Rietje en rechts staat Tietje. 

Dus de zak met koeienkoeken werd weer tevoorschijn gehaald. Maar ze moesten het niet hoor...

We denken dat ze het ook niet gewend zijn.

Na een paar dagen wil Rietje wel wat dichterbij komen.

DH kan Rietje nu lekker over z'n kop wrijven. Tietje wil geen contact.

Helaas zullen ze niet lang blijven, want ze zijn begin mei uitgerekend. Dan komen er weer andere koeien. 

Jammer dat het maar zo kort is. Ze kunnen dan niet goed aan ons wennen.

Vanmorgen schrok Rietje zich trouwens naar van mij...

Ik kwam naar buiten om de kippen los te laten. En ik liep nog in m'n badjas ... en laat die nu roze zijn ... eh .. echt knalroze ... ik bedoel echt heel erg super de super knalroze...

Rietje zette het op een lopen!

En sinds twee dagen lopen er bij onze buren schaapjes achter in het land...

Het zijn er tien, hele mooie beestjes om te zien.

Ik heb de onderste foto een beetje bijgesneden en daardoor komen ze iets beter in zicht.

Het is reuze gezellig met al die beestjes. Aan de andere kant hebben we Admiraal, het paard. En daarachter is ook weer een stuk weiland en daar lopen biologische koeien ..

Soms sta ik gewoon een hele tijd bij het hek te kijken en stil te genieten. Het verveelt nooit ...

Genietmomentjes ...

Wat een foto's had ik weer op m'n geheugenkaartje staan...

En het is hoog tijd voor een blogbericht, want er is al weer een week voorbij!

We beleven de lente voor het eerst hier rondom onze nieuwe woonplek.. Al een paar weken geleden zag je de bomen met de dag veranderen. En dat gold ook voor de planten in de tuin. We hebben veel vaste planten die nu spontaan weer boven gekomen zijn.

Na een week in het kippenhok gezeten te hebben, werd het hoog tijd dat de Barneveldse dames los gingen. Ze zaten elkaar te pikken en te pesten in het hok, en dat betekent verveling volgens mij ...

En oh..., wat is het leuk om kippen te hebben die vrij rond scharrelen... Daar komen verhalen over!

De kippen en de katten zijn aan elkaar gewaagd hoor. En daar ben ik blij mee!

De krielkipjes blijven voorlopig nog een hele tijd in het witte hok, want ze zijn nog zo jong en bang ...

De beukhaag is een heel geliefd plekje om onder te kruipen. Ik kijk er wel naar uit dat hij nu eindelijk eens groen wordt! Er is één plekje waar ik dat zie gebeuren, en er zijn ook volop piepkleine bruine knopjes, dus het zal vast wel goed komen ...

Saartje en Dora aan de scharrel ...

En dan hadden we het feestje van de Moestuintjes weer...

Inmiddels staat alles al in grotere potjes, maar daar heb ik nog geen foto van.

Helaas is de actie al weer afgelopen (sinds 16 april)! Afgelopen zaterdag had ik juist voor 80 euro boodschappen en toen waren de tuintjes al op!

We zijn allebei verzot op het blad Landleven, en alhoewel we een hele stapel oude exemplaren hebben liggen (die nog heel goed leesbaar zijn), vind ik het toch leuk om af en toe een 'vers' nummer te kopen.

Zo tussendoor wordt er ook gehandwerkt. Vaak aan de wat grotere projecten die ik niet steeds laat zien.

Maar er kwam iets leuks tussendoor! Vanuit onze kerk wordt er elk jaar een braderie gehouden. Vroeger noemden we het rommelmarkt, maar er is steeds minder 'rommel' en meer aanbod van levensmiddelen en versproducten, home decoratie en spelletjes...

Dit jaar was er een oproep gedaan om vierkantjes te haken voor een 'gemeentedeken'... Die wordt dan per opbod verkocht.

Ik heb twee soorten granny squares gehaakt, maar het eerste stel ben ik vergeten op de foto te zetten.

Hoe de deken uiteindelijk wordt, weet ik niet. Maar er wordt ook lichtgrijs en roze gebruikt geloof ik ...

De zonsondergangen zijn hier elke dag weer om stil van te worden ...

Voor mij echt een momentje om stil naar buiten te kijken en de dag te overdenken.

Babyslofjes

De laatste tijd is mijn zus ook heerlijk aan het haken en vooral het babyspul vindt ze erg leuk om te maken.
Nu was ze op deze slofjes gestuit, maar ze liep een beetje vast in het patroon omdat ze ook nog niet zo lang Engelstalige beschrijvingen volgt.
We spraken dus gezellig een dagje af om o.a. samen te haken.

En natuurlijk haakte ik zelf de slofjes mee... En ik vond ze zò leuk dat ik ook nog een grijze variant probeerde, met iets dikker garen. Maar die vind ik toch wat tegenvallen ...

Toen m'n zus 's middags weer naar huis was, had ik zin om nòg meer slofjes te haken. Soms heb je gewoon behoefte aan een klein en overzichtelijk werkje.

De slofjes hierboven zijn gemaakt volgens dit patroon van Ashlee. Ik vind het hele leuke slofjes en zal ze nog wel eens vaker maken verwacht ik.

En tenslotte haakte ik nog slofjes in twee kleuren. Het patroon vond ik HIER.. Ze zijn superleuk en simpel om te maken!

Voorlopig heb ik weer een voorraadje om weg te kunnen geven...

Hein is lief ...

Vorige week hadden we een hele leuke avond met de buren en bijna buren. Zomaar heel spontaan...
Dat kwam zo; onze buurvrouw wilde graag eens de crossmotor van DH uitproberen in het weiland.
Ze had het al wel eens vaker gezegd en omdat de koeien nog niet in het weiland liepen en het gras droog was, en het ook nog eens geweldig weer was leek het de ultieme avond!

Het bakbeest werd 'van stal' gehaald en de buurman wilde er eerst wel even een rondje op rijden.
Ik denk dat hij het stiekem maar helemaal niks vond dat z'n vrouw dit zo graag wilde.
Daarna volgde er een stuk uitleg en bij de eerste paar rondjes van de buurvrouw renden de supporters naast de motor mee (kids van de buren, buurman zelf en DH).
Petje af hoe het ging... Ze bleef heel rustig en bleef netjes in z'n één rijden om eerst de motor wat te leren kennen. Want het is echt een fel ding in de lagere snelheden...
Er volgden nog heel wat rondjes en ze genoot.

Intussen had één van hun kinderen het paard van de buren van de andere buren aan onze kant gezien.
Ik heb wel eens foto's van hem laten zien, Ezra ...

Deze buurtjes liepen zelf ook in de achtertuin en we raakten over en weer aan de praat.
Ze hebben zelf een dochtertje van twee en de meisjes van de buren wilden wel graag daar even spelen.
Ik liep met ze mee en bleef een poosje praten (en genieten!) ...

Het paard werd bewonderd, en bleek Admiraal te heten! Ik vertelde dat ik altijd alle dieren een naam wil geven en hem intussen als Ezra had bestempeld. Ze moest lachen...
Maar ..., daar kwam ook een grote poes aangelopen...
Oeps, daar had je het!
'En dat is onze Jochem', zei de paardenbuur-buurvrouw...
Nou, dat werd lastig ...
Ik zag een hele vriendelijke kat, met een van plezier kronkelende en wapperende staart, rollebollend over de grond ... En voordat ik het wist, heb ik hem geaaid!
DH stond me van over de sloot aan te gapen en te observeren, maar dat wist ik toen nog niet.
Oh, wat gebeurde hier? Ik zag helemaal geen nare rotkater, maar een gezellig en aanhalig beestje!
Buur-buurvrouw vertelde dat hij niet binnen kwam. Jochem is van de boerderij gekomen en was het gewend. Hij slaapt in de paardenschuur.
Op mijn beurt vertelde ik over onze poezen. Ze hadden onze Boofy wel eens zien lopen en dachten eerst dat het de poes van de vorige bewoonster was. Dat was nl. ook zo'n hele zwarte poes.

Ik vertelde wel dat onze poezen een beetje bang waren uitgevallen en ook dat ze het op een lopen zetten voor Jochem...
Dat hoefde echt niet, want Jochem was een hele lieve poes... Ja, dat zat ik ook!
Ik had het lef niet om te vertellen wat ik HIER op m'n blog heb verteld...
En ook niet dat ik hem Hein noemde ..., het leek opeens zo'n nare naam voor hem.

Jochem lijkt op deze kat, maar heeft geen witte bef ...

Wat ik nog steeds niet snap is dat Hein zo rustig naar me toe kwam. Terwijl hij weg stuift als hij ons ziet in onze eigen tuin!
Aan de andere kant lijkt het ook wel minder gedoe te worden met onze poezen en hem. Spooky zit tegenwoordig 's avonds laat en 's nachts vaak voor de keukendeur met kattenluik, alsof hij de boel bewaakt.
Misschien dat de grenzen langzamerhand duidelijk worden ... Of zouden ze nog vriendjes worden met Jochem?

Nieuwe bewoners ...

Nadat Magda en Marie uit het kippenhok gehaald waren (onder luid protest) en alle spulletjes verwijderd waren, heeft DH de hokken verplaatst en op plankjes gezet.

Afgelopen zaterdagmiddag had hij een verrassing voor me... 

Ga maar mee naar Bert, de kippenboer uit Wijngaarden.

Oh, wat was daar veel te zien! Niet alleen kippen, maar ook prachtige konijnen. Helemaal wit...

Ik keek m'n ogen uit.

Maar we gingen niet voor konijnen ...

Het plan was om 3 legkippen te kiezen en 2 krielkipjes.

Moeilijk hoor..., allemaal zo schattig en even lief!

En zo kwamen Nicky (links) en Chicky (rechts) in het krielkippenhok wonen.

Nicky is de bangste van de twee. Ze zijn ook nog best jong, zo'n 8 weken. Ze kropen eigenlijk meteen in het leghok en kwamen daar voorlopig ook niet meer uit. We hebben het voer maar in het nachthok gezet, want ze waren nog geen trapje gewend.

Vanaf maandag begonnen ze een beetje te wennen. We geven ze nu 's middags een klein zetje en dan gaan ze het trapje af. Dat kunnen ze nu. En dan vinden ze het beneden eigenlijk best leuk. Je hoort ze zachtjes tokken en ze scharrelen lekker rond en gedragen zich echt al als kipjes!

Aan de andere kant staat het groene hok, en dat wordt bevolkt door 3 Barnevelders!

Na een paar uurtjes begonnen ze al te wennen en ze vinden het heel leuk om het voer uit het gras te pikken. 

De kippen zijn niet duidelijk te zien met het gaas ervoor ...

Dus... een nieuwe foto sessie, dames!

Hierboven zie je Mathilde, de donkerste kip. Zij gaat gewoon onverstoorbaar haar gang als je dichterbij komt.

Toen ik het deurtje open deed, wipte Saartje net in de zandbak.. Ze had geen zin om eruit te komen.

En Doortje wilde helemaal niet op de foto en kroop weg achter het voerbakje. Ze is wel een beetje bangig uitgevallen ...

Maar als het deurtje dan eindelijk dicht is, durft ze wel voor het gaas te komen!

Kunnen jullie haar toch nog een beetje van dichtbij zien. Klik maar op de foto...

De Barneveldse dames blijven nog anderhalve week in het hok. Dan mogen ze eruit en overdag vrij rondscharrelen in de boomgaard.

Oh, daar kijken we echt naar uit. En naar het eerste ei natuurlijk...

De poezen moeten ook wel wennen. Eigenlijk zijn ze een beetje bang voor de grote dames... Ik denk niet dat ze ze achterna gaan zitten als ze los mogen...

De krielkipjes blijven voorlopig in het hok. Dat zijn echt nog een beetje babies, grote babies dan ...

Tja, en als je ons kwijt bent, dan zitten we bij het kippenhok...

Wat is het heerlijk rustgevend om naar de gescharrel te kijken en te luisteren!