Bonenkaarten

Tijdens de afgelopen zomerweken heb ik een aantal kaarten gemaakt.

Alhoewel ik graag buiten zit, was ik soms blij dat het even wat minder was zodat ik boven in mijn papierkast kon duiken. 

Natuurlijk kun je ook buiten kaarten maken, maar op de één of andere manier werkt dat bij mij gewoon niet.

In een oudere Marjolein Bastin agenda vond ik een pagina over tuinbonen. Ik vond de afbeeldingen zò mooi en ik zag het meteen al voor me ...; verwerken op kraftpapier kaarten en combineren met groen papier...

Alle boontjes werden voorzichtig uitgeknipt en de reststukjes bewaarde ik ook. 

Toen ben ik gaan proberen en schuiven... De randjes zijn voorzien van een likje groene inkt; ik haal ze gewoon langs het stempelkussentje.

Zelfs bonenkruid... een stukje taartpapier erbij ... en weer een kaart gemaakt!

Niks weg gegooid en dik tevreden.

Manege Wild Horses

Het is natuurlijk heel jammer dat mijn vriendin Corrie al vanaf 1 april niet meer heeft geblogd. 

En dat is beslist geen grap; ze is heel druk met wat anders...

Eerst had ik het ook niet zo door hoor, maar op een gegeven moment werd mijn hulp ingeroepen.

Grote grutten, wat ze nu weer overhoop haalde...

Ze is een manege aan het opzetten!

En of ik ook paarden wilde fokken...

Daar had ik natuurlijk helemaal geen verstand van. Dus alle info kreeg ik van Corrie en ik dacht 'vooruit dan maar die geit dat paard...'

Links Hankey, gefokt door Corrie.... en een week later werd Punky bij ons geboren. Ze zijn een goed stel samen!

Maar daar bleef het natuurlijk niet bij.

Corrie meldde al snel dat Frankey een vriendinnetje nodig had. Dus ik was blij dat er bij ons weer een meisje bij kwam, Daisy...

Daarna ging het allemaal razendsnel en wat hadden we het druk!

Dit vijftal is van Corrie, waaronder Hankey en Franky... En ik geloof dat er nog meer verwacht worden.

En hier zagen Rodney en Sky het levenslicht. Het zijn twee uitersten van elkaar (Rodney is vurig en Sky de rust zelve), maar ze kunnen het goed samen vinden.

Er is nu nog één paard onderweg, maar dan is het voorlopig welletjes geweest. Althans, bij mij...

Met enige moeite kreeg ik ze zover dat ze even op hun buik gingen liggen, zodat ik jullie hun achterkantjes kan laten zien. Daar zit nl. een rits in met een zakje erachter. 

Kinderen kunnen hun zorgen op een briefje schrijven of tekenen en het dan in dit zakje doen. Het liefst zou je denken 'rits dicht --> zorgen weg...' Maar zo werkt het vaak niet.

Verzorgers kunnen de briefjes bekijken en weten zo beter wat er in deze kinderen omgaat en er op inspelen.

De paarden gaan naar Troostdekentje, het zijn zg. Zorgenpaardjes. 

Ze worden doorgestuurd naar Coachend Paard in Oud Alblas, waar ook kinderen terecht kunnen voor therapie en i.c.m. deze therapie krijgen ze dan zo'n zorgenpaardje. 

Aardenburg ... (onze vakantie deel 5)

Tjonge, inmiddels is het herfst geworden en ik zit nog te bloggen over de zomervakantie. 

Maar vandaag het laatste deel hoor...

Het was al avond toen we naar Aardenburg gingen. Ik had weleens bij Mevrouw W. gelezen dat dit een mooi plaatsje is en ik was nieuwsgierig...

Onderweg kwamen we langs de weg een ingang tegen van een wandelpad in het bos en omdat we de volgende dag onze kinderen verwachtten, leek het ons leuk om daar met hen te gaan kijken.

We reden eerst het stadje door om te kijken waar alles was. 

Ik las op internet dat de Sint-Baafkerk het oudste gebouw van Aardenburg is. Er zijn diverse restauraties in de loop van de eeuwen geweest.

Helaas was de kerk niet open en de interieurfoto komt dan ook van internet. 

Naast kerkdiensten worden er ook concerten gehouden en is het gebouw te huur voor gelegenheden zoals huwelijken, uitvaarten en exposities.

En dan heb je natuurlijk ook de prachtige Kaaipoort, die je niet over het hoofd kunt zien.

Het is de enige overgebleven stadspoort van Aardenburg. De drie andere zijn afgebroken.

Het viel niet mee om met de invallende schemering nog een duidelijke foto te maken. Terwijl ik mijn best deed, nam manlief deze foto intussen...

Het werd steeds donkerder en we waren moe. We besloten naar de camping terug te gaan en toen ontdekte DH een straatje waar hij weleens geweest was voor zijn werk.

En ìk ontdekte toen ook iets heel leuks!

Het potten- en pannenhuisje waar Mevrouw W. langs was gelopen. Als je op de link klikt, moet je helemaal door scrollen naar het einde van het bericht...

Ik vond het enig en heb het aan alle kanten staan te bewonderen!

We zijn maar een week in Zeeuws-Vlaanderen geweest en ik had echt nog wel meer willen doen en zien. Maar we hadden weer verplichtingen thuis en DH houdt van korte vakanties.

We gaan vast nog een keer terug!

Fietsen... (onze vakantie deel 4)

Veel mensen houden van fietsen en ik heb het vroeger ook veel gedaan. 

Maar de laatste jaren eigenlijk helemaal niet meer en dat komt omdat ik een keer aangereden ben. 

Het was helemaal niet ernstig, maar ik ben o.a. daardoor het vertrouwen een beetje kwijt geraakt. 

Al verschillende keren heb ik geprobeerd weer te fietsen, maar ik zit er heel gespannen op en vind er niks aan. Heel jammer voor mijn lieve man, die juist heel graag fietst!

Enfin, we besloten de fietsen mee te nemen op vakantie en te kijken of er van kwam...

En het viel me niet tegen, al had ik natuurlijk wel wat zadelpijn. Elke dag maakten we één of twee kortere ritjes van 4 tot 10 kilometer. 

De schelpenpaadjes vond ik wat minder, zeker als je ook nog gaat stijgen en dalen en tegenliggers hebt. Maar het ging steeds een beetje soepeler.

Je komt met de fiets op heel andere plekjes dan met de auto en je ervaart de omgeving ook meer met al je zintuigen. Ik wist dat natuurlijk wel, maar beleefde het weer opnieuw!

Wat is dit landschap mooi... zo ongerept nog... Ik noem het graag 'kneuterig' zonder de betekenis van bekrompen of benepen... ; juist knus, gezellig, kleinschalig en lief.

Ja, Zeeuws-Vlaanderen heeft mijn hart wel gestolen!

We hebben ook nog een dagdeel een E-chopper gehuurd en wat was dat gaaf! Ook daar moest ik natuurlijk even aan wennen en de bochtjes nam ik echt wel voorzichtig, maar op een recht stuk durfde ik lekker door te rijden!

We maakten een prachtige strandtocht langs de duinen. 

Test en 'laden' van de blog

Test voor de leeslijst... Want het blijkt dat mijn berichten vaak een paar uur later, of nòg veel later in de leeslijst komen. Hebben jullie dat ook?

Verder hoor ik ook van verschillende bloglezers dat mijn blog er lang over doet om te laden.

Dat is, denk ik, het gevolg van een overvol blog. Ik blog nu al ruim 10 jaar en heb extra opslagruimte 'gekocht' omdat ik anders geen foto's meer kon publiceren. 

Nu moet ik er ook nog bij vertellen dat ik meestal mijn foto's 'extra large' op de blog zet, en dat kost ook meer ruimte/mb

Ook bij het reageren kan het even iets langer duren. Als je te vroeg begint met een reactie tikken, kan het ook zijn dat de blog nog niet helemaal geladen was en je zomaar opnieuw moet beginnen met tikken.

Ik vind dit heel vervelend, maar kan er niets aan doen.

Soms overweeg ik een nieuw, een tweede blog te beginnen om dit allemaal te voorkomen...

Natuurlijk blijft mijn oude blog dan gewoon staan!

Strand Zeeuw-Vlaanderen (onze vakantie deel 3)

Toen we de eerste dag van onze vakantie 's avonds gegeten hadden en alles zijn plekje had gekregen in de voortent, trokken we er nog even op uit om de omgeving globaal te verkennen.

Via Sluis reden we naar Retranchement, waar je op het strand kunt uitkijken. We waren nèt op tijd voor de zonsondergang....

Toen we een paar dagen later in Knokke waren, viel het niet mee om bij het strand te komen.

Wel met de fiets, de paden lopen daar vlakbij de duinen en het strand.

Ook in Cadzand viel het niet mee om met de auto bij het strand te komen.

 

We hebben het aan de campingbeheerder gevraagd en hij gaf de tip om naar Nieuwesluis te rijden, want bij het Panoramastrand mag je de auto een  uur parkeren.

Dus we zijn daar maar eens gaan kijken. Op dat moment was er weinig strand, het was vloed. Maar we hebben er toch lekker een uurtje gezeten...

Een paar dagen later kwam onze oudste zoon met zijn gezin een dagje op bezoek en toen zijn we wèer op deze plek geweest. Maar nu was het eb en veel leuker!

Spelen met tekst

Vandaag weer eens een bericht over 'mijn lijstje technieken', waarvan ik dingen wil uitproberen. 

Josephine zinspeelde er onlangs al op in een reactie. In mijn blogpauze heb ik één en ander gedaan.

Soms heb je zin om iets te tekenen of te maken, maar je weet niet wàt of heb je geen inspiratie...

Voor dat soort momenten heb ik een mapje met ideeën en vind ik het heerlijk om zelf niets te hoeven verzinnen en meteen aan de slag te kunnen.

Hier heb ik in mijn tekstschriftje een plaatje geplakt uit een Flowkalender en daarom heen een paar vakken met grijs potlood licht getekend om tekst in te schrijven in verschillende richtingen.

Het was heel relaxt om te doen!

De indeling van deze pagina heb ik afgekeken van dit filmpje en de tekst vond ik ergens op internet.

Bovenstaande heb ik één op één overgenomen van deze foto, ook een heerlijke bezigheid...

En tenslotte een kleurrijke pagina; ook nagemaakt van een bestaand werkje op een foto.

Eerst de lijnen globaal geschetst en met acrylverf gedaan, vervolgens de tekst met grijs potlood geschreven en overgetrokken met de Tombow marker.

De schaduwen van de bomen waren wel het lastigst ... 😜

Er zit nog meer in het mapje 'spelen met tekst', dus ik kom er zeker nog wel een keertje op terug!

Knokke... onze vakantie (vervolg)

Natuurlijk begaven wij ons ook buiten Sluis in onze vakantieweek. 

Knokke moesten we beslist zien, volgens een paar mensen.

Op internet had ik deze pagina bekeken en ik had al een beetje mijn twijfels of wij deze plaats zouden kunnen waarderen.

Het is echt een mondaine badplaats, met veelal witte appartementen. Alles ademt een sfeer uit waarbij wij denken 'dit is een plaats voor mensen met een dikke portemonnee', de beau monde...

We misten de sfeer! En daarbij was het ook nog eens heel moeilijk om dichtbij het strand te komen met de auto. Dus dat betekende minstens een kilometer lopen vanaf de parkeerplaats naar een plekje bij het water.

Gelukkig hadden we ook een kringloopwinkel in Knokke gevonden! En die vonden we weer heel leuk!

De winkel is gevestigd in een oud schoolgebouw en van elk lokaal is een speciaal hoekje gemaakt.

Het rook er zelfs nog naar school, echt waar...

Ik vind zo'n oud trappenhuis helemaal geweldig. We hebben lekker lopen snuffelen en we vonden het aanbod toch weer een tikkie anders dan in Nederland. 

Uiteindelijk gingen we naar huis met een haardset (schepje, vegertje, etc), 4 bierglazen en wat kwaliteitsmessen.

Over die bierglazen kan ik nog wel wat vertellen. 

Toen we in februari onze woonkamer onder handen namen, heb ik alle bierglazen weg gedaan, omdat ik ze ronduit lelijk vond.

We hadden allerlei glazen met evenveel merken erop. En ik vind het stom om bv Grolsch bier in een Palmglas te doen. 

Dus ik wilde universele bierglazen.

En die dacht ik dus hier in deze kringloopwinkel gevonden te hebben.

Dat er 'boerken' en 'boerinneken' op stond, vond ik alleen maar leuk. Want zo voelen we ons vaak...

Maar nu zijn we er dit weekend achter gekomen dat Boerken & Boerinneken ook een biermerk is... 🙈

Maar de glazen mogen blijven hoor...

Onze vakantie

We hebben lang zitten dubben òf we wel op vakantie zouden gaan deze zomer. Nu gaan wij al jaren niet meer in het hoogseizoen (te druk en te warm naar ons zin), maar DH had begin september 2 weken vakantie. Voor hem hoefden we niet echt weg, maar als ik er behoefte aan had zouden we gaan...

Tja, ik vond het lastig! Echt behoefte had ik nou ook weer niet, maar ik was bang spijt te krijgen als het eenmaal november zou zijn...

Dus we zijn toch een weekje weg gegaan en dat was goed!

Omdat ik altijd zo geniet van de natuurfoto's op de blog van Mevrouw W. leek het me leuk om eens naar Zeeuws Vlaanderen te gaan. DH komt hier nogal eens voor zijn werk en was er ook altijd lovend over.

En zo stonden we dan een week met onze caravan op camping De Meidoorn in Sluis.

We keken zo vanaf ons plekje tegen de oude stadwallen uit de 14e eeuw. Sluis was vroeger een handelsstadje door de ligging aan het Zwin, toen een belangrijke vaarweg en zeearm.

Tegen die wal aan liepen schapen en die lieten zich wel horen. Net alsof we thuis waren... 

Bovendien liepen er ook 2 ooievaars op de camping rond, bietsend om een stukje kaas of cervelaatworst. 

Vlak buiten de camping (die aan de rand van Sluis ligt, maar nog geen kilometer van het centrum af) waren er ook allemaal beestjes te zien. Naast de sportvelden ligt een klein gemeentelijk hertenkampje, waar ook pauwen, kippen en een enkel geitje te vinden zijn.

We stonden er vaak even te kijken omdat je er altijd langs kwam als je het pad van de camping af ging.

Op de foto hierboven zie je de schuining van de stadswal; de schapen zoeken de schaduw op...

Een klein stukje verder was een heel terrein ingericht voor geiten. Het waren meest kleinere geitjes en er zaten ook veel jonkies bij... Erg leuk om te zien!

Sluis is een gezellig stadje, en ook erg geliefd bij de Belgen. Je vindt er veel leuke winkeltjes, restaurantjes en verschillende frituren (snackbars).                                          Ik denk dat het er zomers erg druk is, maar wij vonden het er nu gezellig. Helemaal geen toeristen is ook niet leuk...

We zijn er verschillende keren geweest, meestal op de fiets. En op zondag was er een kerkdienst, waar de man van een oud collega van mij voorging als predikant. Dat was een erg leuke ontmoeting en we hadden veel bij te praten!

En zomaar op een bankje zitten en rondkijken, het publiek observeren, is ook een vermakelijke bezigheid.

Wat je niet kunt missen in Sluis is het Belfort, het raadhuis... Waarschijnlijk zijn ze in 1386 al met de bouw begonnen.

Het is echt de 'trots' van Sluis en het enige belfort in Nederland.

Het gebouw is rechthoekig en heeft een markante vierkante toren, het eigenlijke belfort. Op de hoeken zitten uitgekraagde torentjes.

De toren was het symbool van vrijheid en meteen ook een ideaal uitkijkpunt voor de stadswachten. 

In 1393 is het stadhuis verwoest door brand, maar in 1396 is de wederopbouw begonnen.

Helaas is in 1944 tijdens WO II het stadhuis helemaal verwoest, maar het is in oorspronkelijke staat terug opgebouwd en in 1960 weer in gebruik genomen.

Er is een schitterende raadszaal en een historisch museum, maar daar zijn we niet geweest. 

Achteraf vind ik dat wel een beetje jammer...

Wat bloeit daar in de berm?

Dat stond er boven de twee pagina's van een Kampioen. Ik had ze eruit gescheurd en bewaard vanwege de mooie plaatjes.

"Je zou er op je flitsende e-bike zomaar langszoeven, maar wie de tijd neemt om onderweg naar links en rechts te kijken, ontdekt veel prachtigs in de berm. Een bloemlezing."

Tekst en illustraties: Jasper de Ruiter

Er lagen nog wat stroken, overgebleven van een A4 waarvan ik vierkante kaarten had gesneden en die kon ik goed gebruiken om boekenleggers van te maken.

Het is een beetje passen en meten, maar ik heb alle plaatjes en tekst stukjes kunnen gebruiken.

Lekker weer een voorraad boekenleggers!

Toen ze klaar waren, heb ik ze met Modge Podge ingesmeerd voor een beschermend laagje.

Dat had ik beter niet kunnen doen, want nu zijn ze glimmend geworden en dat vind ik niet mooi.

Het was een oud flesje vanuit de kringloop en ik had het nog niet eerder uitgeprobeerd 😞

Tegenwoordig maak ik vaak een cadeau pakketje als er iemand jarig is. 

Ik heb een voorraadje met spullen waar ik uit kan kiezen. 

Als ik iets geschikts tegen kom, dan koop ik het. En op deze manier kan ik iets samenstellen dat afgestemd is op de ontvanger...

Aan dit pakketje hangt een bladwijzer in totaal andere stijl. Aan de achterkant heb ik iets persoonlijks geschreven.

Ik verwacht zomaar dat ik nog meer boekenleggers/labels ga maken van allerlei restjes en kleine plaatjes..

Daar ben ik weer...

Beste allemaal, daar ben ik weer....! Opeens was daar een ongeplande en onverwachte blogpauze doordat ik even totaal geen zin had om iets te te schrijven en te posten. 

Ook Instagram lag een poosje stil, en ik vond het eigenlijk wel lekker rustig en het was ook goed om even afstand te nemen.

Maar ik voel dat de zin weer terug komt. Al weet ik nog niet op welke manier ik verder ga. 

De eindeloze berichten over handwerken of de papierhobby gaan mij soms tegenstaan, dus misschien moet ik het vaker over een andere boeg gooien. De tijd zal het leren...

Vandaag maar even een (korte) terugblik op de mooie zomer die achter ons ligt. Veel warme dagen, waar ik niet zo goed tegen kan. Maar gelukkig hebben we overal rolluiken en kunnen we daarmee de warmte een poosje buiten sluiten. En als het nodig is, kan de airco aan. 
Op de warmste dagen bleef ik 's middags gewoon binnen, al voelde dat soms wel een beetje raar. 

We hebben wel (op één maaltijd na) alle dagen 3x buiten gegeten, dankzij de overkapping en de deur naar de zijtuin, die we dan open zetten voor een windje... En we blijven dat ook zo lang mogelijk doen.

Vandaag is het voor mijn gevoel voor het eerst een 'binnendag'; het regent, de temperatuur is een stuk lager en het ziet er buiten somber uit. Zou de herfst al een beetje gaan beginnen?

Een goede gelegenheid om de trap naar zolder op te gaan en orde te gaan scheppen in de uitgestalde bollen garen, stapels papier en tijdschriften, verzamelde doosjes, tevoorschijn gehaald speelgoed, etc.

Wat kan een mens een rommel maken!

ICAD 2022 week 9

En dan vandaag de allerlaatste uitwerkingen van deze ICAD challenge!

Dag 57: Luminous (lichtgevend, stralend)

Bij het zien van dit onderwerp dacht ik eerst aan de oude bekende truc met vetkrijt van de lagere school. Je maakt op zwart papier met allerlei kleuren een achtergrond en je gaat er met zwart vetkrijt overheen. Daarna haal je met een scherp stokje of pennetje de zwarte verf weg door middel van een lijntekening.

Ideaal als je b.v. vuurwerk wilde uitbeelden.

Ik heb het andersom gedaan en m.b.v. regenboogpapier en 2 snijmallen deze swirls gemaakt.

Dag 58: Ultramarine

Ik houd enorm van deze kleur, en ik vind het een beetje lastig om te zeggen waarom. Ik ga er van nadenken, het is een kleur van grootsheid en ruimte...

De achtergrond is een stukje aquarelpapier dat ik met ultramarine had geschilder, en daarover heen zijn diverse scraps geplaatst. Ultramarine is nèt een tikje donkerder en paarser dan kobaltblauw.

Dag 59: Briolette (geslepen edelsteen)

Dat woord kende ik niet en moest ik even opzoeken. Maar wat een leuke opdracht!

Eerst heb ik met potlood de omtrekvormen getekend en de driehoekjes, daarna overgetrokken met de zwarte tombowstift.

Als laatste heb ik de edelstenen met aquarelverf ingekleurd.

Dag 60: Happiness

Voor dit kaartje koos ik weer een kalenderblaadje van de Flow, dat ik uitknipte. De achtergrond is bewerkt met een zachtgroen inktkussentje. Het strookje 'happinez' komt uit het gelijknamige tijdschrift en de details zijn weer met de zwarte Tombow aangebracht.

Dag 61: Prism

Een prisma is een figuur dat 2 gelijke en evenwijdige vlakken heeft, en ook nog een aantal andere vlakken. Maar dat vond ik allemaal een beetje te ingewikkeld om te tekenen. In mijn hoofd had ik meer het idee van stralen op glazen vlakken, die kleuren gaven in het licht.

Ik tekende eerst weer met potlood de vakjes, nam ze over met de Tombow. En toen heb ik ze ingekleurd met mijn Twinmarkers van de Action. Superleuk om te doen!

⬄

Zo, en nu is de uitdaging voltooid en het is mooi geweest!

Ik heb er veel van geleerd, niet in het minst door het kijken naar wat anderen hebben gemaakt.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat ik automatisch snel naar de collage techniek grijp en dat is ook voor mezelf ook wel verklaarbaar.

Ik had achteraf gezien vaker vanuit de weekthema's naar de onderwerpen moeten kijken, om meer variatie in mijn werk te krijgen. Daarom heb ik alle weekthema's (dat zijn eigenlijk materialen en technieken, vormen en grafische elementen) bewaard en op een rijtje gezet om te gaan gebruiken in de toekomst.

En ik kwam er deze week ook achter dat ik nog steeds een challenge heb liggen die niet af is!

En daar houd ik niet zo van 😜... 

Het is de 100 Small Steps (art journaling prompts en guidelines). Ik heb nog even gezocht op mijn blog, maar kwam er niet veel van tegen. De meeste uitwerkingen heb ik op Instagram gedeeld.

Maar... bij dag/stap 68 ben ik gestopt!

En verder... tja, soms wil ik teveel en loopt mijn hoofd over. En dan komt er uiteindelijk niets uit mijn handen. Tijd om weer even keuzes te maken en mezelf te beperken. Want alhoewel ik wel graag aan verschillende dingen werk, het moet niet tè veel worden.