X- aantal jaren-plan

Grote plannen .... , kleine stukjes ...
Tja, dat schiet niet op zal je zeggen!
Klopt, het zal niet vlug gaan (gelukkig niet) en heel veel tijd kosten ...
En daarom ook veel plezier geven!

Ik heb het over de Dear Jane quilt, gemaakt door Jane A. Stickle and finished in 1863.

Ik heb het boek gekocht met alle 225 patronen: 169 middenblokken en 52 driehoeken voor de rand en 4 hoekpunten. 

En ik heb niet alleen het boek aangeschaft, ik ga de quilt ook maken!

Natuurlijk ben ik niet over één nacht ijs gegaan. De quilt intrigeert me al een tijd en telkens als ik ergens weer een blokje zag opduiken, voelde ik met sterker aangetrokken tot deze prachtige geometrische figuren.

Onlangs was er wat overleg met Coriene van Huizekrulquilts, en zij gaf me het laatste zetje en een heleboel goede tips!
Een paar berichtjes terug liet ik al een proefblokje zien, toen ik vertelde dat ik lekker met m'n hoofd in de lapjes zat....

Zo ziet het boek er dus van binnen uit. De patronen zijn op ware grootte, elk blokje wordt 11,43 cm in het vierkant. Raar getal natuurlijk, maar de hele quilt gaat uit van inches ...

Elk blok heeft een naam en een code.

De quilt heeft 13 rijen en 13 kolommen. De rijen (van boven naar onder) worden benoemd met de letters A t/m M en de kolommen (van links naar rechts) met de getallen 1 t/m 13. 

Ik maak de quilt van stofjes met een wat oude uitstraling en warme kleuren. Hieronder zie je m'n tafel vol met lapjes. Een aantal heb ik pas aangeschaft, maar er liggen ook rolletjes die ik al een poosje had.

Even dichterbij:

Voor de liefhebbers; ik heb een charm pack van Moda besteld (Winterlude). Ik vind de Moda stofjes erg mooi en ben er echt een liefhebber van!

Vier blokjes zijn er al gemaakt. Dit waren proefblokjes, maar ze mogen allemaal meedoen voor de quilt!

Afgelopen dinsdag ben ik met een vriendin naar De Schapekop in Nieuwpoort geweest. 

Ook daar heb ik stofjes gekocht, al met het oog op de quilt ...

Het leuke van deze quilt vind ik dat elk blokje anders is. 

Ik kies een patroon van een blokje (ik zit nu in de A rij, maar ik zal ook best eens heel willekeurig kiezen), dan neem ik het patroon over of ik kopieer het. Als er veel kleine stukjes in het blokje zitten, kies ik stofjes met een heel klein motiefje. Zijn de vormpjes wat groter, dan doet het er niet zo toe.

Ik teken de vormpjes met een scherp potlood op de achterkant van de stof. Dat moet echt heel precies op de mm. nauwkeurig. Op de hoekjes zet ik een punt.

Daarna naai ik deel voor deel met de hand aan elkaar.

Op de blog van That Quilt vind je veel aanwijzingen hoe je dit per blok kunt doen. Rechts kun je aanklikken van welk blok je info wilt hebben. 

De quilt geeft me al een beetje herfstgevoel, dat komt zeker ook door de gekozen stoffen. Er zitten zelfs kerststofjes in het Moda pakketje, ik weet nog niet of ik die ook ga gebruiken ...

Growing Gossip in the Garden

Gisteren en vandaag hadden we hier in het westen van Nederland mooi weer. Op vanavond na hebben we het droog gehouden, de zon scheen, gisteren wat meer dan vandaag, en de temperatuur was aangenaam.

Nou, na al die regen en kou vond ik dat ik wel eens twee dagen buiten bezig kon zijn.
Dus haalde ik de Gossip tevoorschijn, en die wilde zelf ook wel!
Het leek gewoon weer even of de zomer terug was ...

Wat een genot om weer aan de tuintafel te zitten, gezellig met de poezen om me heen ...

Uiteraard de keukendeur weer open ...

Rondom het deel waar ik nu mee bezig ben, het grote blok op de bovenste foto, komen 15 periwinkle stars.

Die probeer ik tussendoor te maken van alle stofjes die in de Gossip komen. 

Best een klusje om ze te maken, want voor elke ster heb je 4 delen nodig; aan beide zijden van de gekleurde driehoek naai je een witte driehoek, vervolgens naai je 2 kwarten aan elkaar en tenslotte de 2 helften. Ik doe het allemaal met de hand, dat bevalt me echt het beste. Ik heb één periwinkle star me de naaimachine gedaan, maar ik vind de uitstraling gewoon net wat minder. 

Hierboven m'n bakje waarin altijd wel vormpjes liggen te wachten om aan elkaar gezet te worden. Een heerlijk werkje om even te pakken tijdens de koffie, of als ik even moet wachten ..., of zomaar ...

Het onderste deel had ik gisteren grotendeels klaar. Eerst wilde ik de bloempot van rode stof maken, omdat er in de bloemetjesstof van de kopjes ook rood zit. Maar ik vond het toch te overheersend ...

Ook het schoteltje van het linkerkopje heb ik vervangen. 

Terwijl ik heerlijk steekjes zat te maken, klonk er een hoog gepiep in de tuin. Ik keek even op en toen zag ik dat Boofy van een luie slapende poes veranderd was in een kleine tijger die met z'n valse klauwtjes een kikker probeerde te pakken! En ook Spooky rekte zich uit, en Binkie (de poes van de buren) werd wakker.

Nee maar, het werd een heel spektakel en die arme kikker maar piepen. 

Ik pakte eerst Boofy en sloot hem boven op in de slaapkamer. Toen werd Spooky in de kamer gestopt en Binkie mocht een poosje in de garage bivakkeren. Zo, de kikker kon maken dat ie weg kwam....

Na een kwartiertje heb ik de katten weer één voor één bevrijd, en ze gingen alle drie meteen kijken waar de kikker was gebleven!

Ja ja, en ik lachte in m'n vuistje... en er kon weer rustig verder genaaid worden.

Die kleine spoeltjes (hieronder op de foto) heb ik gekregen van Marion, zij gebruikt het niet meer. Er zit heel dun, maar ontzettend sterk garen op waar je prachtig mee kunt appliceren. Ik ben er blij mee, en het zijn ook precies heel gangbare kleurtjes.

Vanmorgen heb ik alle andere bloemstelen en blaadjes geappliceerd. Mijn groene stof is heel dun en in afwijking van de werk beschrijving die bij de Gossip zit, maak ik ze niet met een biasbandmaker, maar knip ik gewoon sliertjes.

Helemaal klaar ben ik nog niet zoals je ziet. Maar het begon opeens te spetteren om 7 uur. Tja, dan pak je je boeltje maar op en is het weer gedaan met de buitenpret!

FF showen ...

Het is voor mij wel een echte borduurzomer. Ik heb altijd wel een borduurwerkje liggen, maar zoveel als dit jaar is nog niet eerder voor gekomen. Dat komt natuurlijk door al die leuke en verleidelijke StitchALong's ...

vorige week lag 't ie in het naturel hoekje ...

De jongste van de borduurwerkjes is de (mam) merklap van Marjan. O, kende je die nog niet? Dan moet je echt even via de link even een kijkje gaan nemen!

en vandaag alweer flink gegroeid ...

Ik doe ook mee met de SummerSAL van Simone. Die maak ik helemaal in het blauw.

Het eerste deel met de stersteekjes gebuikte ik één draadje DMC (799) en bij de kruissteekjes ging ik over op twee draadjes. Daardoor lijkt dit deel wat donkerder, en eigenlijk vind ik dat wel leuk.

Vandaag is deel 9 online gekomen; het laatste deel van het alfabet. Daar ga ik vanavond mee aan de slag.

En deel 10 is een cijferdeel; ik denk dat ik die weer met één draadje borduurzijde ga doen om het luchtige en lichte effect nog een keertje terug te laten komen.

En de oudste van de SAL's is ons aller bekende Randje per Week ... Het lukt gewoon niet meer om hem in gestrekte vorm op de foto te krijgen.

De laatste keer dat ik de rol liet zien was ik bij die brede rand met ster. Er is nog één randje te borduren deze week. Maar ik moet de komende dagen ook nog wat te doen hebben hè...

Vorige week was ik gezellig een poosje bij Corrie, en mochten er een heleboel grijsjes uit haar voorraad mij mee naar huis!

En ze hebben het goed naar hun zin bij de andere grijsjes hoor ....

Ondanks dat het allemaal veel lijkt, is het toch goed te doen en bij te houden. Dat komt natuurlijk ook wel omdat ik wegens de grote vakantie veel meer extra tijd heb.

Maar dat is a.s. maandag verleden tijd; dan gaat school weer beginnen. Ook weer prima hoor, leuk om de kinderen en collega's weer te ontmoeten en met frisse moed van start te gaan!

O ja, het raadsel van gisteren was door verschillende van jullie goed opgelost. De volgende keer maar een beetje moeilijker ....

Naar de overkant

Even een raadseltje ...
Het is toch binnen-zit-weer, dus kunnen we wel even puzzelen.
En nee, dat is niet DH op de onderstaande foto. Ik zocht even op 'man in bootje' en toen kwam ik dit plaatje tegen!

Maar daar komt het raadsel, en niks geen geintjes ... puur redeneren!

Jeroen en Marc wegen elk 50 kg en hun vader weegt 100 kg. Ze moeten alle drie naar de overkant met een bootje. Maar dat bootje kan maar 100 kg tegelijk hebben, anders zinkt het.
Gaat ze dit lukken en hoe moeten ze het aanpakken?

Even bijpraten ...

Ik had niet gedacht dat mijn vorige bericht zoveel los zou maken aan reacties ...
Van tevoren heb ik best wel zitten dubben of ik het nu moest plaatsen of niet; ik had de tekst een week geleden al getypt, omdat ik op dat moment live oor- en ooggetuige was van deze situatie. Ik zat gewoon op m'n hobbykamer aan m'n bureau onder het raam, en dat stond zoals gewoonlijk een beetje open.

Ik heb bewust alleen de concrete geluiden en woorden opgeschreven, om te zien wat jullie reactie zou zijn.
En ik weet wel dat het totaal aan reacties geen objectief beeld vormt van de manier waarop 'men' aankijkt tegen een dergelijke situatie, want er kunnen heel goed volgers geweest zijn die gedacht hebben 'waar bemoeit ze zich mee of waar maakt ze zich druk om...' En ook het feit dat we elkaar een beetje kennen via blogland, maakt dat mensen zich sneller aansluiten bij een bepaalde mening.

Maar het is toch voor velen een herkenbaar probleem. Nu had ik gelukkig niet het idee dat wij alleen in de aap gelogeerd waren met zulke buurtjes, maar ik omdat DH geheel anders reageert en omgaat met deze situatie dan ik, twijfel ik weleens aan mijn gezichtspunten m.b.t. wat er zich allemaal afspeelt.

Naast het probleem van geluidsoverlast, speelt ook de manier van leven en omgaan met elkaar een grote rol.
Waar ik echter het meest mee zit, is de vraag wat het met de kinderen doet op de lange termijn.
De buurman mag dan met regelmaat van de klok tegen de kinderen schreeuwen dat hij er helemaal klaar mee is, ik ben het echt nog niet.

Over naar een ander onderwerp!
We zijn hier in het westen de laatste vakantieweek ingegaan. Oeps, opeens krijg je dan nog de kriebels van al die dingen die je denkt ook nog even te moeten doen, alsof er vanaf volgende week geen vrije tijd meer bestaat. Hahaha, ik moest gewoon om mezelf lachen toen ik me dit realiseerde. Het lijkt wel alsof ik nog even optimaal uit deze week wil halen wat er uit te halen valt...
Maar..., en dat liedje gaat eigenlijk al een paar weken door m'n hoofd, "'t is weer voorbij met die mooie zomer ...", een liedje van Gerard Cox.
Het heeft even geduurd, maar ik kan nu toch wel weer binnenshuis m'n draai vinden, al hoop ik echt nog wel op een mooie nazomer in september!!!

Op handwerkgebied ben ik nog steeds ijverig aan het borduren. De Summersal van Simone krijgt nog 2 vervolgdelen en dan is die af. Ook de (mam) merklap van Marjan vordert gestaag en de lap van het Randje per week groeit ook met de week. Binnenkort laat ik er foto's van zien.
Maar ik ben de laatste tijd ook erg met m'n gezicht boven de lapjes te vinden en ik denk dat dit weer helemaal gaat opleven...

Je zal er maar naast wonen

Bam ..., bam... , bam ...
"Robin! Hierrrrrrrrrrr komen ... zit daar nu niet aan ....!
Lars! Naar binnen, nù ... Lars!

Ieuw - ieuwieuwieuw -  ieuwieuwieuw -  ieuwieuwieuw ...."
Bom ...., klos, klos, klosserdeklos ....
"Ieieieieieieieieieie -  ieuwieuwieuw !"

-----
Kledder ... bam .....
(Er komt een wijkbewoonster aan met een hondje) ...
"Jullie zijn ook weer terug? Hoe hebben jullie het gehad?"
"Eh ..., ja ..., wat zal ik zeggen ...: gewoon kl*t*... , een kl*t* vakantie gehad!
Het begon al met regen de eerste dagen. En dat gezeur van die jongens in de auto...
Neem je alles voor ze mee, we hadden badminton meegenomen en tennisrackets, maar nee hoor...
Constant ouwehoeren met elkaar..."

"Heb je een andere auto?"
"Ja, deze is tijdelijk. Dat hadden we ook nog, zit je achterom te kijken naar die jongens...dat geklier, en ja..."
"Het lijkt wel alsof ze tegenwoordig nergens tevreden mee zijn".
"Ja, daar werk je nou een heel jaar hard voor ..., ze zijn zo ondankbaar als wat!"
"En hoe was het weer?"
"Ja, eerst veel regen, daarna wel wat beter maar niet warm, en veel wind .."
"Bretagne, toch?"
"Ja, nou ik ben nog moeier dan voor ik weg ging. 's Avonds dat geouwehoer als ze naar bed moeten, herrie in die tent..., 's ochtends weer vroeg wakker... Huh, .....ik ben d'r hèlemaal klaar mee!"
"Heb je nog dagen of moet je weer aan 't werk?"
"Nee, m'n dagen zijn op, moet 't er weer tegen aan".
----
"Stefan, doe dat nou nièt.... Kijk nou eens, je broek vuil... Hoe vaak heb ik het nou al niet gezegd dat je van dat ding weg moet blijven... !
Niet op je knieën.....!
"Nou, ik ga weer verder, succes met uitpakken!"
"Stefan, hìerkomen .... NU !!! Naar binnen! ....
Ik tel tot drie: 3 - 2 -  ...
Stefan, wat zeg ik nou?"
---
Het kan me niet schelen! Je gaat naar binnen; NU !
----

Nog meer paars ...

Voordat ik de pagina's van augustus laat zien, eerst nog een aantal paars-pogingen.
Ik ben er lekker mee aan het kliederen geweest, soms werd het wat ik wilde, maar veel vaker werd het niet wat ik in m'n hoofd had.
En eigenlijk is dat laatste veel leuker!

collage van paarsplaatjes

Het is niet echt mijn bedoeling om straks een 'mooi' creatief dagboek te hebben. Er mogen best 'mooie' en harmonische pagina's bij zitten hoor, maar het belangrijkste vind ik dat het iets laat zien van hoe ik de kleuren beleef en ook wat kleuren doen. Dat lukt me lang niet altijd, maar elke poging is oké.

Neem nu dit portret.. ik had al eerder gezien dat er nogal wat art-journals waren met zo'n koppie erop en dat leek me ook wel eens aardig om te doen. Dus ik had er één met potlood geschetst ...
Toen ging ik paars mengen. Weet je wel dat dit niet mee valt? Ik was al gewaarschuwd op het www, want je hebt eerder bruin als je rood en blauw mengt dan paars.
Uiteindelijk kreeg ik dan - na een aantal pogingen - paars, door veel ultramarijn te gebruiken en een weinig naftol rood.
Ik begon met het haar; pft..., wel erg massief geworden, maar ik laat het lekker zo.
Even laten drogen ...
Intussen nog wat andere paars-probeersels gesmeerd.
En toen met verdunde verf (het restje) het gezicht rond de ogen ...
Hmmmm, ze lijkt wel ziek! En die ogen steken zo wit af, best een beetje eng...
Maar was dat niet wat paars ook uit kon stralen?

restantje verf uitsmeren voor een achtergrondje ...

Ik heb de tekening laten drogen en daarna met stift nog wat details toegevoegd.
Mooi? Neuh...., niet echt. Maar toch wel interessant door de ervaringen die ik ondertussen op deed. En ook niet-mooi of lelijk roept emotie op.
En daar gaat het eigenlijk om; EMOTIE !
Daarom kan ik ook moderne kunst waarderen. Het hoeft niet iets voor te stellen uit de reële wereld, maar vormen en kleuren hebben een eigen gevoelswaarde.
Er zijn mensen die iets pas goed vinden als het zoveel mogelijk op het "echte" lijkt, maar dan kun je toch net zo goed een foto nemen?

Ik denk dat ik wel aardig uitgespeeld ben in paars...

Toen ik zo bezig was, realiseerde ik me dat ik vooral de wat lichtere paarstinten met veel blauw erin het mooist vind. Het hele donkere, diepe paars trekt me niet zo.

Misschien ben ik toch niet zo'n paarstype als ik dacht?

Bramen en beestjes

Het is maar goed dat Marloes vandaag blogde over bramen op dankbare dinsdag, anders had ik ze misschien nòg niet geplukt...
Nu het weer wat omgeslagen is - en ik jammergenoeg lang niet zo veel meer in de tuin ben - vergeet ik zulke dingen als bramen plukken snel.
Maar het was de moeite; er kwamen heel wat bramen af! En het was niet de eerste pluk, ook de voorgaande keren was het de moeite waard. We hebben een goed bramenjaar!

Bramen plukken is niks geen saai werkje hoor... De poes stond er natuurlijk bij te kijken en probeerde uiteraard zo veel mogelijk in de weg te staan ...
Op de grond lagen een paar afgevallen bramen en een paar slakken deden zich daar volgens mij te goed aan.
Althans, er probeerde er eentje uit z'n huisje te komen, maar omdat een aantal bramen overrijp waren, vielen er ook wel eens spontaan af bij het plukken en jawel hoor, bijna op z'n kop.. Net er naast, maar genoeg schrik voor het slakje om weer heel snel in 't huisje te kruipen...
Toen was er een spin die ik verstoorde; ja sorry hoor, ik moet ook m'n werk doen...
Maar hij was flexibel en liep de andere kant op over de blaadjes.

Nou, toen de pluk klaar was moesten alle bramen eerst gewassen worden. Ik doe dat lekker in de keuken, in de gootsteen ...
En dan word ik ter plekke heel kieskeurig; alleen de mooie gave bramen mogen door naar de volgende ronde. Ahum, het klinkt bijna discriminerend ... Maar we hebben het over bramen hè...
Mijn hand gaat door het laagje bramen in het water en ik schep er een stuk of wat op m'n hand.
Soms klinkt er dan een gilletje in de keuken (als er een oorwurm of torretje langs m'n hand kriebelt ...), maar dat is natuurlijk kinderachtig. Want waarom zou je bang zijn voor zo'n klein beestje? Het is gewoon meer dat je er niet op bedacht ben ...

De goedgekeurde bramen mogen uitlekken in de zeef. En soms, heel soms ... kruipt er dan nog wel eens een beest uit!

Daarna mogen ze in de pan en doe ik er een bekertje water bij. En dan kan het feest beginnen ....
Het feest? Ja het feest in de pan!
De pan wordt naar de aanbouw gedragen, waar ik m'n extra keukentje heb. Of - zoals we weleens gekscherend zeggen - onze buitenkeuken...

Er staat daar een tweepits gasstelletje met een gasfles, waar ik eigenlijk veel op kook.
In de echte keuken hebben we een keramische kookplaat. Ik houd van elektrisch koken, maar DH is helemaal van het gas. Niet dat hij daarop koken kan, maar hij is weg van van GAS .. . Het zal wel komen omdat hij in de cv ketels zit...

Dus ik moet altijd horen hoe duur elektrisch koken wel niet is, en dat we eigenlijk over moeten op gas, etc...
Maar ik kan het gewoon niet over m'n hart verkrijgen om die goeie mooie glimmende kookplaat weg te doen!
Dus wil ik best op gas koken als dat zo uit komt. En dat komt best vaak uit!

Maar ik dwaal af, want ik had het over het feest in de pan...
Terwijl de pannen op het vuur staan en ik wat roer, denk ik "stel je voor dat er nu nog beestjes naar boven komen..., wel zielig als je zo verhit wordt"...

Intussen ruim ik de boodschappen op, want in deze garagekeuken hebben we ook lekker voorraadladen...
En wat zie ik daar? Een hele hele hele dikke vette spin ....

Ah jongen toch, wat doe je daar nu? Ik maak dus nooit spinnen dood en ik besluit hem een kans te geven er zelf uit te kruipen. Dus de lade staat een poosje open ...

De braampjes worden zacht en het hele spulletje sopt een beetje ... Ik laat het zachtjes koken en garen.
Daarna gaat de hele massa door de zeef en laat ik het goed uitlekken. Ik prak de bramenmoes en duw zoveel mogelijk door de zeef. Ze houden hier niet van pitjes en zo in de bramensap ...

Daarna wordt het geheel weer aan de kook gebracht, gaat er wat suiker door en tenslotte gebruik ik wat maïzena om het aan te binden, zodat het iets dikker wordt ...
Dan mag het goedje afkoelen.

Tenslotte wordt de afgekoelde bramensap in plastic flesjes gegoten en gaan ze de vriezer in, als ik ze al niet hier en daar heb weg gegeven...

DH en ik hebben een geliefd toetje en dat ziet er zo uit:

Lekker hoor!