Ik vond het een leuke èn een lastige opdracht. Natuurlijk voer ik genoeg gesprekjes maar ik had geen zin om daar iets over te maken. Iets afluisteren leek me al een stuk interessanter, maar ook dat werd niets.
Toen kwam ik op het idee van afbeeldingen of tekeningen waarop mensen elkaar een hand geven, maar dat lukte ook niet.
Een gesprek begint vaak met een kopje koffie; misschien kon ik daar iets mee...
Het werd allemaal niks ...
De opdracht bleef nog wat dagen hangen, ik bekeek tijdschriften, maar ik vond niets bruikbaars.
Totdat ik opeens een ingeving kreeg. Een paar weken geleden was ik bij een bijeenkomst met behoorlijk wat mensen bij elkaar. Een stukje formeel, maar ook een heel groot deel informeel ...
Ik weet nog dat ik toen een 'gekipkakel' van jewelste vond. Je moest gewoon hard praten om elkaar van dichtbij te verstaan. Ik houd daar eigenlijk helemaal niet van!
Dus ik ging bewust wat te drinken halen en bleef een poosje staan observeren en luisteren naar het geluid van allemaal pratende mensen...
En toen was het duidelijk; een drukke achtergrond en overal pratende mensen ...
De pagina's bewerkte ik eerst met een waxinelichtje; ik maakte ronde bewegingen. Doordat er was op het papier komt, is het niet moeilijk om de oranje verf onregelmatig op de ondergrond te krijgen. Ik deed dat met een stukje keukenpapier en depte er mee.
Daarna vond ik het toch een beetje te oranje en pakte ik een oud washandje en depte daar wat bruine schoensmeer mee.
De 'koppen' werden met bruin kleurpotlood getekend, 'n beetje wazig omdat de was afstoot.
Tenslotte bracht ik hier en daar nog wat kringels en accenten aan.
Het is iets totaal anders geworden dan je meestal van me gewend bent, maar ik ging wel lekker los!
goh! wat een opdracht joh!! en je hebt er iets van weten te maken. IK vind het héél knap!
BeantwoordenVerwijderenMoeilijk, hoor, deze opdracht! Ik herken je denkproces en je uitwerking is goed gelukt. Ik loop ook al de hele week ermee rond. Eindelijk vanmiddag ook een beginnetje gemaakt. Die was echt een doordenkertje, deze opdracht. Moeilijk en ook leuk, omdat je er zo over loopt na te denken.
BeantwoordenVerwijderenDit geeft het gekakel in een groot gezelschap goed weer. Knap bedacht. Je moet maar net op zo'n goed idee komen. Dat vraagt echt creativiteit in denken.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Margaret
Ik kan me voorstellen dat je deze opdracht moeilijk vond.
BeantwoordenVerwijderenMaar uiteindelijk had je een goed onderwerp gekozen: drukte!
Tenminste, toen ik je plaatjes bekeek en het verhaal erbij nog niet gelezen had dacht ik: DRUKTE dat zal de opdracht zijn....
Het ziet er wel super leuk uit hoor
BeantwoordenVerwijderengroetjes joke
Best moeilijk, maar knap gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenHanden had ik bedacht denk ik. geeft elkaar de hand
Groetnis Annie
Je moet hier toch echt inspiratie voor krijgen, anders wordt het niks. Maar het is je toch gelukt uiteindelijk. Knap hoor.
BeantwoordenVerwijderenKnap van je om het zo te bedenken!! En brr, van dit soort bijeenkomsten hou ik ook helemaal niet, het zou bij mij misschien wel zwart of rood geworden zijn...:)
BeantwoordenVerwijderengroetjes, Sylvia
Een moeilijke opdracht wordt leuk wanneer je na wat moeite, nadenkenen eventueel uitproberen toch iets bereikt (tenminste, dat vind ik :-) )
BeantwoordenVerwijderenDat gekipkakel van groepen mensen, oh, daar houd ik ook niet van. In de bladzijden die je hebt gemaakt herken ik het gevoel. Al die hoofden bij elkaar, wazig door de hoeveelheid, en al dat lawaai worden één geheel.
Wat een origineel idee om was en schoensmeer te gebruiken! Maar eh... blijven de bladzijden nu niet aan elkaar plakken als je het boek sluit?
Groetjes weer
Bijzonder knap bedacht en gemaakt!
BeantwoordenVerwijderen