Gekocht en gekregen ...

De "paniek" is gelukkig een beetje over. Twee blogberichten terug beschreef ik hoe ik werd overvallen door het feit dat er zo veel onafgemaakte projecten liggen. Ik werd er echt een beetje zenuwachtig van.
Maar jullie reacties hebben me heel goed gedaan. 't Is zo fijn om te merken dat sommige mensen tussen de regels door kunnen lezen en een goed inlevingsvermogen hebben...

Dus wat ga ik er aan doen?
Een plan maken en aanpakken, dat lijkt me het beste!
Eerst maar eens kijken wat er redelijk snel afgemaakt kan worden; misschien goed om elke week of veertien dagen iets af te ronden uit deze categorie.
Uiteraard voorlopig niet meer aan iets nieuws beginnen, maar ik hoop dat ik dit kan..
En voor de grote projecten een soort basisplanning; elke maand een deel verder, anders komt het nooit af.
Alleen de rand voor de meebreideken is al ruim 8 meter lang. Ik zit nu op 75 cm.. Misschien is het ook nog wel beter om hem niet meteen aan de deken te breien, maar los. Dan pak je het werk misschien veel gemakkelijker op. Het zijn dan maar korte naaldjes... Wat denken jullie?

Maar wat heeft dit allemaal te maken met "gekocht en gekregen"...?
Nou ja, niet zo heel veel... Alhoewel..

In de herfstvakantie was ik bij m'n vriendin Corrie. Zij is tenminste zo wijs om niet van alles tegelijk te beginnen, dus een goed voorbeeld voor mij!
Ik was helemaal verliefd op de omhaakte glazen onderzetters die ze had gemaakt. En toen besloot ik een setje van haar te kopen (alles voor dit goede doel). Gisteren heb ik ze opgehaald en nu pronken ze op de salontafel. Zijn ze niet leuk?

Ik mocht ook nog kralen uitzoeken, want Corrie heeft er een heleboel! Nu doe ik nooit zo heel veel met kraaltjes, tenminste niet in de zin van kettingen of kralenbeursjes maken, maar als decoratie worden ze wel regelmatig uit de kast gehaald....

En nog een hele stapel papier... Ik ging dus met m'n handen vol weer weg bij Corrie. Maar ik had er ook een plastic tas met kerstballen achter gelaten, die Corrie weer verkoopt. Dat ruimt dus weer lekker een beetje op bij mij...

Vorige week kreeg ik ook nog een verlaat verjaardagscadeau van m'n zus. Jammer dat ik er geen foto van heb gemaakt toen het nog in de plastic verpakking zat, want het was zo'n lief geheel...

Er zaten behalve VVV bonnen en het lavendelzakje (zie bovenste foto) ook nog van die leuke kleine roosjes bij..

Maar in de herfstvakantie ging ik ook nog bij Catherine op de thee (met een handwerkje mee natuurlijk...).

Sinds kort is ze enthousiast kaarten aan het maken en heeft ze daar een nieuw blog voor aangemaakt, kijk maar eens hier... Wat een leuke dingen maakt ze, niet te geloven wat ik daar allemaal heb gezien!

Maar ze had ook iets voor me... Nu ze zo vol overgave aan de kaarten is, komt er niet meer van om deze poppen aan te kleden...

En ze vroeg of ik ze wilde hebben..... Eerst aarzelde ik nog een beetje, en dat kwam door die enorme berg handwerkjes die nog bij mij liggen en toch eens allemaal afgemaakt moeten worden... En als ik nu deze poppen mee naar huis nam, dan snappen jullie wel wat ik het liefst ga doen...!

Maar toen kreeg ik een plan. Ik dacht aan de kindertjes in Roemenië, in de dorpjes met arme bevolking...

Mijn man gaat elk jaar vanuit onze kerk met een aantal mensen daar naar toe om hulpgoederen te brengen en de contacten te onderhouden. Hij vindt het altijd heel leuk om ook wat speelgoed aan kinderen te kunnen uitdelen. 

Maar voorlopig gaan de poppen even lekker in een dekentje gewikkeld in het bedje bovenop de kast. Peter is juist een paar weken terug uit Roemenië, dus ik heb nog wel even de tijd...