Sneeuw

Laat ik ook maar een sneeuwbericht maken .... Iedereen doet het, en het is zò leuk om te zien hoe mooi de sneeuw alles betovert...

En dan doe ik meteen 2 vliegen in één klap. Want n.a.v. 10 jaar bloggen ben ik jullie nog een paar dingetjes 'schuldig'. (Hoe woon je en hoe ziet je dag eruit...)

Na een lange sneeuwnacht viel er zondag overdag nog steeds sneeuw. Deze foto maakte ik vanuit het raam aan de achterkant van ons huis.

En dit is dan de achterkant van ons huis met de aangebouwde veranda en garage. De foto is genomen vanuit de kleine boomgaard. Achter de boomgaard staat de schuur met daarnaast de ren en het kippenhok. Daar maakte ik vanmorgen deze foto van:

Oh, die kippen... ik vind het zò zielig in die kou. Maar toch schijnen ze er goed tegen te kunnen mits er geen tocht is, ze steeds vers water krijgen en je de kam en lellen zo nodig invet met vaseline.

We hebben wollen dekens over het hok gelegd en DH heeft ze geïsoleerd met sneeuw. Voor het hok is een tijdelijk extra portaal gemaakt, maar eigenlijk komen ze niet naar beneden.

Na een nacht is het water natuurlijk helemaal bevroren, dus ik bracht ze vanmorgen een vers bakje...

Vanuit het leghok kan ik nu e.e.a. strooien en neerzetten voor de kipjes. En dat doe ik een keer of 4 per dag. Vooral de doorgesneden druifjes zijn ze gek op. Op de foto krijgen ze nog wat aardappelrestjes van gisteren.

Gisteravond hadden we ook nog een klusje te doen, althans... DH nam het voor zijn rekening. Het is een slechte foto (genomen vanuit het keukenraam en je ziet de spiegeling nog van de fluitketel en de pan in het glas), maar als je goed kijkt zie je twee witten apparaten staan; de buitenkoelkast en de vriezer. Dat kon tot nu toe goed, maar nu het zò koud is, werken ze niet goed meer. 

Ze werden dus allebei verplaatst naar de garage en gelukkig werken ze weer naar behoren. Ik had juist een heleboel ingeslagen vorige week...

En terwijl DH druk bezig was, genoot ik van de warmte en het uitzicht buiten. Hierboven het zich op de achtertuin, direct vanuit de kamer. Er brandt geen vuurtje bij het trapje hoor, het is de spiegeling...

van onze houtkachel, die we nu met dit extreme weer elke avond branden. Overdag hoeft het van mij niet zo warm, maar 's avonds is het wel aangenaaam.

De lichtjes in de verte zijn van de auto's op de A-15, die achter het weiland ligt. Altijd leuk om naar te kijken, maar nu is het 's avonds bijzonder rustig.

Deze foto is van zondag en dit is dus het huis waar wij wonen. We maken geen paadjes en laten de sneeuw bewust liggen. Gewoon omdat we dat mooi vinden, maar ook omdat er anders een ophoping komt en een blubberbende die ook weer gladheid oplevert. 

De brievenbus is helemaal vooraan de weg, dus 'no problem' voor de postbode. 

De dagen verlopen wat anders dan normaal in deze winter- en sneeuwperiode. Meestal sta ik vroeg op, maar nu is het toch wel een uur of half 8. Na het ontbijt (altijd een boterham met kaas en een sterke bak koffie) ga ik douchen en aankleden en dan opruimen en huishoudelijke klusjes doen. Of juist andersom... Om een uur of 10 koffie en daarna kan het wat variéren van dag tot dag... even wat creatiefs doen, waaronder ook blogberichten schrijven en foto's maken, of een vriendin op bezoek krijgen of naar iemand toe gaan, boodschappen halen, of iets extra's doen in het HH.

Om 12 uur een paar lekkere boterhammen en daarna houd ik siësta. 

's Middags een rondje buiten; afval in de containers doen, de post halen, langs de kippen... Meestal gaan de poezen ook mee en dan dollen we wat.

De tweede helft van de middag zit ik meestal te knutselen of te handwerken en dan is het om kwart over 5 weer tijd om voor de warme maaltijd te gaan zorgen. Meestal eten we om een uur of 6 en voor de rest doen we 's avonds niet zoveel meer. DH maakt lange dagen in de winter, soms gaat hij na het eten nog even buiten iets doen. Maar zodra het langer licht wordt en de lente zich aankondigt, verandert dat en zijn we vaak buiten bezig in de tuin of bij de schuur of ... nou ja, zoveel te doen buiten!

Onze kinderen komen ook vaak langs en daar genieten we van. Altijd weer leuk om over en weer te praten over de dingetjes van het leven.

En vaak kunnen we elkaar helpen. 

Tja, en over Guus kom ik natuurlijke niet uitgepraat, dus daar begin ik maar niet aan...

Nog een paar weekjes, en dan hoopt hij grote broer te worden!

Fruit en kippen

Toen we hier 4 jaar geleden kwamen wonen, wisten we niet veel van fruitbomen. Maar we hadden wel een boomgaard met een aantal pruimen-, appel- en perenbomen. 

Boer Leo vertelde ons dat de bomen niet best waren en dat er ziekten in zaten. Nou, ze zagen er dan ook raar en slecht uit.

DH verdiepte zich in de materie van deze fruitbomen en ging aan het snoeien. Nu, na veel inspanning, gaat het letterlijk z'n vruchten een beetje afwerpen.

Maar... zoveel fruit kunnen we niet op. De pruimen zijn heerlijk en goed van smaak. We zijn echter geen jam liefhebbers. De appeltjes zijn nog aan de kleine kant en één soort is goed eetbaar.

Het vervelende is, dat we niet goed weten wèlke soorten appels en peren we hebben. 

De perenboom doet het dit jaar heel goed, maar of het nu hand- of stoofperen zijn...

Ze zijn een beetje hard en groen en dat blijven ze ook. Wij houden niet van stoofperen, dus ik hebt het ook niet geprobeerd. Misschien moet ik dat tòch eens doen om te kijken wat er gebeurt...

Maar... wat doe je met al dat fruit? Dit jaar heb ik een rekje aan de weg staan, gevuld met wat er rijp van de bomen komt en iedereen mag het gratis meenemen. Ik had niet verwacht dat het zò goed zou lopen. Iedere dag zijn de mandjes zo goed als leeg.

Ik ben er blij mee, want fruit weggooien... nee, dat kan ik niet. Wat beurs of aangevreten is en op de grond ligt, wordt door de eenden opgegeten en dat vind ik ook wel oké.

Onze kippen worden ouder en ouder. Van de 5 leven er nog maar 3...

Nicky is het overgebleven krielkipje en Mathilde en Dora de bruine legkippen.

Ik schreef het al eerder; ik zou nooit weer kiezen voor dit soort kippen...

Ze zijn lief, gemakkelijk en geven veel eieren, maar ze zijn ook snel oud en uitgeput. 

Het laatste jaar is het vaak voorgekomen dat ze windeieren legden of problemen hadden met het leggen van de grote eieren. En dat vind ik echt zielig. Soms kwamen de darmen deels naar buiten, wat zich eigenlijk steeds wel herstelde.

Mathilde is een poosje niet lekker geweest, en zonderde zich steeds af. Ze at niet goed en de kam op haar hoofd werd licht van kleur en slapjes. Dat wijst op ziekte... Wist je trouwens dat een kip een kam heeft om te kunnen afkoelen? HIER kun je daar meer over lezen.

Van de zomer moesten we bovendien heel alert zijn op bloedluis. Dat komt eigenlijk steeds weer terug.

Ik blogde al eens eerder over die akelige beestjes...

Mathilde is weer nieuwsgierig...😊

Enfin, het is maar de vraag hoe lang onze kippen nog zullen leven. Op dit moment zie ik Mathilde weer opleven en loopt ze weer te tokken. Eieren leggen is er niet meer bij.

Alleen Nicky legt heel soms een klein eitje. Trouwens... ze eten soms ook nog eens dat ei op en Nicky doet net zo hard mee!

Babbeltje op maandag ...

Het lijkt wel alsof ik alleen nog maar op vrijdag blog... en dat is ook zo de laatste tijd.
Daar baal ik een beetje van, maar aan de andere kant is het wel logisch.
Het is niet zo dat ik niets anders heb om over te bloggen, maar het komt er gewoon niet van.
In de zomer is DH veel thuis en vragen er andere dingen de aandacht, zoals de tuin, onderhoud, verjaardagen, bezoek ...
Crea 5219 wil ik in elk geval steeds laten doorgaan en daarom zien jullie vaak alleen daar maar berichten over.
Eenzijdig, dat is het wel... En ik snap als echte handwerksters er misschien niet zoveel mee hebben.

Doe je mee met een rondje tuin?

Het vele snoeiwerk begint zijn vruchten af te werpen, bijna letterlijk... We hebben in de drie jaar dat we hier nu wonen nog nooit zulke grote vruchten gehad. De bomen waren behoorlijk verwaarloosd qua snoeien, helaas.
DH heeft heel wat filmpjes bekeken en adviezen gevraagd. Het is zo belangrijk dat de vruchten licht en zon krijgen en daarom moet er flink worden uitgedund. Dat kost dagen werk, maar hij doet het graag.

We hebben geen koeien meer op het land, maar schapen. En dat is anders, maar ook heel leuk. En het zijn nog grappige schapen ook en ze zijn totaal niet bang.

De boerenhortensia was in het voorjaar behoorlijk gesnoeid door de buurman, die hovenier was. En ik hield eerlijk gezegd mijn hart vast en dacht dat we geen bloemen zouden krijgen dit jaar...

Maar ik had ongelijk...! Ze zijn prachtig en ik geniet er elke dag van. Er zwermen ook veel vlinders rond de struiken, zo mooi om te zien.

De schuur is inmiddels voor een groot deel dicht. Links moet nog betimmerd worden, maar we wachten op de kozijnen. Als die klaar zijn en geverfd gaan we weer verder.
DH heeft de Pipowagen voorlopig ergens anders gezet, omdat het wel erg rommelig werd qua zicht. Ook het kippenhok is verhuisd ...

De kipjes zaten er niet in hoor ... :) Ik moet jullie overigens wel iets anders vertellen ... ik kan er nu wel over schrijven... maar er zijn 2 kippen dood. En geloof me.. ik was er echt van uit mijn doen, vond het zò erg! 

Chicky had een hardnekkige cloaca prolaps en Saartje is weken ziek geweest en de DA wist niet wat het was. Injectie hielp niet en ze verzwakte steeds meer en at alleen nog maar kleine stukjes druif, tenslotte alleen maar uit mijn hand. Ze kon niet meer happen en dronk al die tijd ook al niet meer... Het was tijd om haar te laten gaan. Maar ik heb tranen met tuiten gehuild, echt waar.

Dag lieve Saartje ...

Waar ik ook erg mee achter loop is het reageren op jullie blogs. Ik heb wel zo'n beetje alles gelezen, liggend op bed tijdens de spit-periode, maar ik vind reacties tikken op mijn mobiel niet fijn en zeker niet liggend.. Dus ik moet nog een inhaalslag maken!

Op handwerkgebied haak ik nog steeds ijverig aan de granny squares die ik hier liet zien. Voor een dekentje heb je er toch best een heleboel nodig.

En de laatste dagen ben ik de franje aan het maken aan de Droomdeken. En dat is me toch een klus!

Ik heb nu om de 10 steken een markeerder gestoken; dan werk je tenminste steeds ergens naar toe.

Als het karwei klaar is, mag ik van mezelf beginnen met een bijpassend kussen waarbij dezelfde steken worden gebruikt als in de deken.

Borduren en patchwork liggen al een hele tijd stil. Ik wacht nog steeds op een flow... En ja, je kunt ook niet alles tegelijk. Ik ben behoorlijk in de ban van tekenen&schilderen en het maken van collages. Binnenkort laat ik zien wat ik gemaakt en geleerd heb in de online cursus van Art Journal Summer School 2019.

Inmiddels is het alweer Augustus geworden en daarom maakte ik in m'n Bullet Journal een nieuwe maandpagina ...

De plaatjes komen gewoon uit een 2-jaar oude zomercatalogus van Loods 5. Er staan zoveel leuke foto's in en ze zijn al gestyled binnen een bepaald thema.

Ik vind het leuk om zoiets te gebruiken en een pagina verder aan te kleden met stempels, stickertjes, washi tape, en natuurlijk het schrijven van een verhaaltje...

Nou, mijn verhaaltje blaas ik nu uit. Tot de volgende keer!

Dekselse kippen!

- Hallo..., kennen jullie ons nog? Lang geleden dat vrouwtje over ons schreef hè..
- Wij zijn best wel belangrijke kippen geworden intussen!
- Eerst was Mathilde de baas, maar nu is Saartje onze leider.
- O ja, er lopen ook nog van die kleine krielkipjes in onze ren.
- Ze denken dat ze heel wat zijn, omdat ze Wyandottes zijn, pfffft...

- Snap jij nou waarom Chicky en Nicky bij ons moeten lopen?
- Nou, jij zat toch steeds in hun hok...
- Ja, weet je wel wat voor lekker voer ze in hun bakje kregen?
- En nu willen ze steeds van ons voer...
- We jagen ze gewoon weg en anders pikken hè...

Vorig jaar zaten ze nog gescheiden, maar nu hebben ze een hele grote ren en hebben we het kleine hokje weg gedaan. Ze zaten toch steeds in elkaars hok...
Zodra het een beetje schemerig wordt, begint het avondritueel. De kippen komen naar het hok en eten nog even hun buikjes vol.
Saartje begint altijd, want zij is nu de baas. Ze gaat ook als eerste op stok. Maar van de zomer kwam ze vaak weer uit het nachthok als de rest op stok zat en dan zocht ze haar kuil in het gras op, helemaal achter in de ren.

Ze roetsjt ook de krielkipjes van de stok af. Het is een heel gevecht daar in het nachthok. Soms slaapt Chicky beneden in het hok. Maar ze probeert meestal wel een keer of vier om gewoon op stok te komen. Er zijn overigens twee stokken in het nachthok, en als ze op de laagste gaat zitten laten de grote kippen haar met rust.

Chicky is een eigenwijze Wyandotte. Ze vliegt ook regelmatig over het gaas de ren uit en dan worden de andere kippen boos! Helemaal verontwaardigd staan ze dan te tokken...
Maar nu hebben ze ook een ontsnappingsroute gevonden. DH had nl. een pijp gelegd tussen de ren en het weiland. Saartje is zo flink geweest om de hele pijp door te dribbelen en toen was ze dus ook vrij... Alleen wist ze niet meer hoe ze terug moest en liep ze in de boomgaard te scharrelen.
Een paar dagen later liepen er opeens 3 kippen in de boomgaard! Ze hadden het kunstje afgekeken.
Nou had ik daar niet zo'n zin in, dus ik deed ze lekker terug in de ren en heb een emmer in de opening van de pijp gedaan.

Maar nog even over Chicky, dat is me er eentje hoor! In mei is ze meer dan 4 weken broeds geweest. Zo lang hadden we het nog niet mee gemaakt. En ook al pakten we de eieren weg en haalden we haar in de loop van de dag uit het leghok, het hielp allemaal niets. Ze ging gewoon stoned ergens anders zitten broeden. De andere dames vonden het raar gedrag en begonnen haar te pikken. Dus vloog ze maar weer uit de ren...

Sindsdien legt ze haar eieren ergens anders. Normaliter legt ze om de dag een eitje en nu hebben we haar plekje gevonden, onder een struik in het plantenstrookje naast de veranda.

Terug de ren in vindt ze wel lastig, maar we zijn nu zo op elkaar ingespeeld dat we elkaar snappen en we het hekje voor haar open kunnen houden. Maar dan wordt ze meteen aangevallen door die grote dames... afwijkend gedrag wordt niet gepikt!

- Oooo, is het vrouwtje inmiddels aan het vertellen? Nou, zal ik jullie ook nog eens wat vertellen. Wedden dat ze dat niet zelf gaat vertellen?

- Zaterdag hebben we haar gefopt! De baasjes waren de hele dag weg en 's avonds kwam vrouwtje tijdens de barbecue met twee achterneefjes een beetje leuk doen met dat mandje van haar... 

- Dora, Saartje... hebben jullie eitjes gelegd? vroeg ze... Wij zeiden helemaal niks terug ...

- En toen keek ze in het leghok en tilde die koters op en.... het was leeg! Hahahahahahaha ...

- Maar toen begon ze zich van alles af te vragen; had er al iemand eitjes geraapt of lagen ze ergens anders? Overal werd gekeken...

- En zondag kwam ze weer een keer of tig kijken hè.... Vrouwtje snapte er geen biet meer van! Opeens geen eieren meer...

- En maandagmorgen vroeg kwam ze met een dikke rimpel bij ons kijken, en ze had die vastberaden blik... Maar ze had ook wat lekkers bij zich en toen ze naar achter liep, strooide ze stukjes cracker...

- En o la la... die domme Dora verraadde toen alles! Dora wipte meteen uit de geheime legplaats en toen wist het vrouwtje alles...

- En daar ging ze even later ... Trots met haar mandje met eieren.. ònze eieren!

- Maar we laten ons zomaar onze eieren niet afpakken.. we verzinnen wel wat ...

De meisjes

Ja, we hebben hier heel wat meisjes rondlopen...
Ondanks dat we toch wel een mannenhuishouden hebben!

Dit zijn onze nieuwste oude meisjes... Lena en Griet. Het zijn leuke koeien, totaal niet schuw en lekkere slijmbekjes. Ze blijven twee maanden en dan gaan ze kalven op de boerderij.

Een paar weken geleden kwamen er schapen en lammetjes. Toen was het nog best koud!

Moederschaap Maria (donker) en Neeltje passen goed om hun kroost. Maar ik kan die kleintjes niet uit elkaar houden hoor... Wie is nou Ollie, Pollewop, Quinty of Rakker?

In het begin viel het niet mee om dichtbij te komen en ik kon beter niet praten, want daar schrokken ze helemaal van!

Maar intussen gaat het een stuk beter en komen ze graag op het extra voer af. De lammetjes drinken nog bij hun moeder. Lachen hoor, hoe dat gaat... Ze stoten even bij moeder tegen de buik, drinken snel wat en intussen loopt moeder weer door...

Tjonge, dat gaat bij Guus wel anders hoor!

En dan hebben we onze kippenmeisjes natuurlijk... Dora en Mathilde kijken even om het hoekje en kleine Nicky loopt hard te snerpen en te miepen..

Want... ze is Chicky een beetje kwijt! Nou ja, ze weet best waar Chicky is, die zit al een paar dagen nep te broeden...

De eitjes hebben we weg gehaald, maar dat helpt niks. En snerpen dat ze doet als je haar wil pakken...

En daar komt onze Boof aangerend. Waar het vrouwtje is, wil ze ook zijn hoor.

Langs alle afrasteringen heb ik wilde bloemen gezaaid en als ik dan lekker bezig ben, nou dan weet Boofy het wel..

En nu mag ik Spooky natuurlijk niet vergeten. Die ligt 's morgens graag een poos te slapen, want ze is de hele nacht buiten in de weer.

Tja, vrouwtje zal dit wel speciaal voor mij hebben neer gezet... denkt ze. Of het nu zo comfortabel ligt...

Ik wens jullie allemaal een fijne zonnige dag en een knuffel van Lena!

Veranderingen

Het is hoog tijd om weer eens een berichtje te maken, want jullie zullen wel denken na het verhaal van die gekke poppen...
Soms zijn het net kleine kinderen; ze vangen iets op en fantaseren de rest er bij. Nou ja, volwassen mensen doen dat soms ook. En het kan ook nog best leuk zijn.

Het palenveld uit het vorige bericht is de eerste stap van het inrichten van het extra stuk weiland dat we achter de boomgaard voor ons zelf gaan gebruiken.

Er is een rijpad gemaakt naar achter (daar waar de tractor staat), met aan beide kanten paaltjes met gaas en tussen de paaltjes zijn jonge loten van knotwilgen geplant. Allemaal van snoeiafval van vorig jaar dat DH in het water heeft gezet.

De Pipowagen staat ook op z'n plaats, maar moet nog worden omgebouwd tot dierenverblijf.

Hij staat in een L-vormig stuk dat ook weer met palen en gaas is afgezet.

Dit is dus grofweg het plan: een u-vormige baan om rond te rijden en overal bij te kunnen.

Het vak met het kleine kruis is de Pipowagen, het vak met het grote kruis de plek waar eventueel een fundering komt voor de schuur. Maar daar zijn we nog niet uit! 

Het andere kruisje is het klapdeurtje van de L-vormige kippenren.

Rechts het rijpad naar het beweegbare deel van het grote hek, voor het vee dat er achter komt.

Het gehele hek is 50 meter naar achter geplaatst t.o.v. de oude situatie.

Hier zie je hoe het oude hek weer wordt opgebouwd. In het midden van de breedte zit een laag stuk en daar staat water. De grond moet daar worden opgehoogd en sowieso moet er hier en daar wat worden geëgaliseerd. 

Terwijl DH bezig was, rijpte er een plannetje ...

Hij heeft een flinke pvc buis besteld en de kopse kanten schuin af gezaagd. De pijp ligt nu in het water en kan straks de verbinding vormen tussen de ren en het stuk weiland achter het grote hek. De pijp gaat dan onder het hek door. We zijn benieuwd of de kippen gebruik gaan maken van deze escape...

Onder luid gekakel van onze bruine dames werd gisteren het hok door het kraantje verplaatst naar de nieuwe grote kippenren. Ze vinden het lawaai van de tractor en de kraan al niet leuk, maar dit was toch helemaal bar... 

En nu hebben ze dus een nieuwe plek, volop gras en veel ruimer!

Het is wel even wennen voor ze hoor. Ook al graasden ze al eerder op dit stukje, maar toen was het nog niet afgezet. Meestal deed ik de kippen na 12 uur uit de ren, omdat het daar zo kaal was. En dan mochten ze de hele tuin door en was het hele weiland ook voor hen...

Je zag ze genieten! En wij vonden het ook leuk, eh .. tot op zekere hoogte...

Gezellig was het zeker, maar de perkjes werden een rommel en overal waren ze gaten aan het graven. Nu het voorjaar is geworden, willen we de tuin weer voor onszelf hebben en is het afgelopen met die bende.

Maar ze vinden het niet leuk in de nieuwe ren, waar ze toch heel veel ruimte hebben. Ze lopen veel langs het gaas te miepen en willen eruit... En vandaag hadden we ook maar 2 eitjes i.p.v. 5 ...

't Zal wel wennen denk ik. Het moet ook nog een beetje aangekleed worden; wat struikjes, een trappetje, een bankje, en langs het gaas wil ik nog wilde bloemen gaan zaaien.

En dit is dan de toekomstige moestuin, die links beneden op de plattegrond staat. Leuk toch, met een privé zwembad erbij?

We hopen echt dat het snel wat droger wordt in het weiland, want je rijdt alles kapot met de tractor.

De veranda is nog in winterstaat, maar dat gaat snel veranderen. We hebben van de winter raamopeningen in de dichte muur laten maken zodat het zonlicht naar binnen kan. 's Morgens is het heerlijk om daar de eerste stralen op te vangen! Er zit geen glas in, bewust niet voor gekozen.

Een heleboel spullen gaan verhuizen naar het afdak dat achte de garage is gemaakt.

Gelukkig had DH wat vrije dagen waarin hij veel heeft kunnen doen. Maar we genieten er ook van hoor. Niets moet, alles mag ...