Drieling Piggy Knook

Zo, daar ben ik weer eens. Ongewild is er een blogpauze gekomen en dat heeft te maken met het feit dat ik 3 weken futloos was. De boosdoener was Corona en alhoewel ik maar 2 dagen snorziek ben geweest, is de nasleep langdurig en komen de klachten bij herhaling terug.

 

In die tijd deed ik niet zoveel, maar op een gegeven moment was ik het zo spuugzat dat ik maar begonnen met een klein en simpel projectje. 

Ik kwam Piggy Knook tegen en vond haar wel leuk. En ik had meteen ook een mooi doel voor ogen, nl. Troostdekentje. 

Dus ik zocht wat kleurtjes bij elkaar (leve de voorraad) en breide de benodigde lapjes. 

Eén is ook maar alleen, dus er kwam nog een tweede varkentje en zelfs nog een derde.

Het afwerken is natuurlijk altijd meer werk dan het breien bij zulke kleine projectjes, maar ik vind dat niet zo erg.

En zo hebben we dus een drieling gekregen, die zelfs bij de poezen in de smaak viel. 

Die gekke beesten gaan werkelijk overal op zitten. Maar dat was nu even niet de bedoeling, want ze moeten naar de zieke kindjes en ik houd ze dan graag wel schoon...

Haken en andere zaken ...

Natuurlijk wordt er nog heerlijk gehaakt aan de Christmas Trees. Ik ben nèt over de helft van het patroon, maar de rand is ook een flinke klus. Haast is er niet bij; ik hoef hem echt niet af te hebben voor de Kerst...

Er is wèl iets anders af... George, de giraf...!

Alweer zo'n leuk junglebeest uit dit boekje, waarin totaal 14 grappige dieren staan en ik er tot nu toe 6 heb gemaakt. Voorlopig staat het boekje even in de kast, maar ik denk dat er zo tussendoor wel weer eens een beestje wordt gehaakt.

Intussen wordt er ook nog gebreid. Ik ben nu bezig met een truitje (maat 74-80) voor Moos.

Omdat Moos heldere blauwe ogen heeft, vond zijn moeder het wel leuk om voor blauw te kiezen en gelijk heeft ze... 

Het breiwerk trekt behoorlijk in, vooral aan de achterkant kun je dat zien, en dat maakt de maat bepalen lastig.

De komende tijd ga ik even stevig doorwerken  (de mouwtjes zijn al af), want des te langer kan hij de trui dit seizoen dragen. 

En dan de andere zaken...

Soms heb je een dag die er zomaar uitspringt! Dat overkwam mij onlangs.

Eind oktober schreef ik in dit bericht helemaal onderaan dat ik een formulier ging inleveren bij de Kringloopwinkel in ons dorp. Helaas was mijn doel niet uitgekozen voor deze actie en ik was het alweer een beetje vergeten, totdat ik werd opgebeld. Wat bleek nu...? Ze hadden begin december een grote vergadering gehad en daar MIJN DOEL ingebracht...

Bij de actie van eind oktober ging het om 150 euro, maar nu vertelden ze me dat er 500 euro zou worden overgemaakt naar de vereniging Moldavië...  Ik stond natuurlijk te stuiteren van opwinding!

Niet te geloven, zoveel...!

En toen was er nòg iets leuks op diezelfde dag, op diezelfde morgen en zelfs binnen het uur!

Er werd een pakje bezorgd, en moet je kijken wat er in zat...

De doos was door Floor opgestuurd en bevatte prachtig kwaliteitsgaren. Natuurlijk hadden we er van tevoren al over gecommuniceerd... Floor vertelde dat ze 20 jaar geleden aan een trui was begonnen, maar dat ze hem niet meer ging afmaken. Of ik het garen wilde hebben voor het goede doel of voor mezelf... Eh.., ja... dat wilde ik wel!

Ik ben er hartstikke blij mee en intussen heb ik het gebreide pand al uitgehaald en alle bollen gewogen. Bij elkaar bijna 1000 gram!

Op dit moment laat ik het nog even netjes in een lade liggen. Ik heb ook nog niet echt een plan wat er van te maken, maar het garen biedt veel mogelijkheden. Nogmaals dankjewel Floor!

Junglebeestjes haken

Kijken jullie wel eens naar Koffie & Wol ? Een tijdje geleden werd ik er weer op geattendeerd door mijn vriendin Jolanda, en in de aflevering van september ging het o.a. over een nieuw boekje van Christel Krukkert, genaamd Junglebeestjes haken.

Het leek mij wel een leuk boekje en omdat ik in oktober jarig was, kwam het op mijn verlanglijstje.

En ik kreeg het cadeau van Robert en Marjoke (jongste zoon en schoondochter), met nog 3 bolletjes katoen. Ik kon dus vrijwel meteen aan de slag, en hòe leuk is dat!

Deze beestjes worden plat gehaakt, dat wil zeggen dat je een voor- en achterkant haakt en met vasten omhaakt en tenslotte met vasten aan elkaar zet.

Als je enige haakervaring hebt, is het niet heel moeilijk maar je moet wel precies werken en doen wat er staat. En dat betekent o.a. goed tellen. Ik kan niet zeggen dat het eenvoudiger is dan amigurumi haken, het is gewoon anders. 

Zodra je met meerdere kleuren per toer gaat werken, moet je goed opletten hoe je dat doet.

Inmiddels zijn er wat beestjes af. Allereerst Tim de Tijger, die een beetje lang gezicht heeft. Maar ach, sommige mensen hebben daar ook wel eens last van. Ik denk dat ik een toertje of 2 teveel heb gedaan...

Tim was zeker geen gemakkelijk beestje om mee te beginnen!

Toen Tim klaar was, vond ik wel dat zijn kopje een beetje groot was. Ik ben bang dat ik 2 toeren teveel heb gedaan. Nou ja, vooruit maar; sommige mensen hebben ook een lang gezicht...

Als tweede haakte ik Koko, de krokodil, verrassend leuk om te maken en eenvoudiger dan Tim.

Op het boekje zie je rechtsboven Perry de Papagaai, maar die is meteen uitgevlogen naar huize Guus.

Nog voordat ik een foto kon maken van hem, zat hij al veilig onder de autogordel tegen Guus aan.

Maar ik heb gehoord dat er een vleugeltje los hangt, dus hij zal nog wel langskomen om hersteld te worden. En dan neem ik meteen de kans waar!

                                                                En zo geschiedde....:)

En dan hebben we hier Ollie, de Olifant. Het scheelde niet veel of hij was op de foto gegaan zonder staart en oren... Maar dat kan natuurlijk echt niet, dus het was maar goed dat hij luid protesteerde!

Ik kan je vertellen dat het behoorlijk verslavend is om deze leuke beestjes te haken!

Visstand

Behalve werkjes afmaken, haal ik ook wel eens werkjes uit. Er zijn van die dingen waar ik ooit aan begon, maar waar ik niets meer in zie. 

Neem nu deze bloemen... Ze liggen al jaren in een zakje en ooit was ik van plan om er een wandkleed van te maken waarop deze bloemen dan in kleurverloop een plaats zouden krijgen.

Natuurlijk had ik er bloemetjes op een steel van kunnen maken, maar dan... wat moet ik er mee?

Dit bleef er dus van over. En als je in mijn katoenboxen kon kijken, dan zou je daar nog veel meer kleine bolletjes aantreffen, want ik heb ook hèel veel granny squares uitgetrokken. 

Ik had een periode waarin ik het erg leuk vond om allerlei verschillende vierkanten te haken en het kon niet op. Maar na jaren liggen ze er nog steeds en ik had ook niet de illusie er ooit iets van te maken.

Van die katoen kan ik beter iets anders maken....

Ik was dat nog niet eens zo snel van plan (uiteindelijk moet ik eerst de inhoud van de witte kast minstens halveren...), maar toen ik een stapel handwerktijdschriften aan het ordenen was, kwam ik dit tegen....

Eh..., nou ja... alleen de rechterkant van deze foto natuurlijk.. Maar in no time had ik dat bakje links gevuld en zat ik met een haaknaald in de aanslag!

De vis wordt gehaakt met stokjes en je maakt 2 lapjes die je met vasten aan elkaar haakt. Daarna haak je de vinnen weer aan die vastenrand verder...

Al met al was het nog een hele klus, vooral dat omhaken. Ik vind dat er-rug lastig om netjes te krijgen.

Voor de liefhebbers hieronder de haakschema's. Toen ik dit exemplaar af had, bedacht ik dat het ook anders moest kunnen. Bv. met halve stokjes of vasten... En waarom deze vis niet in één keer, dus rondhaken in stokjes? Dat wilde ik echt proberen...

En jawel hoor, dat gaat eigenlijk heel goed! Je meerdert steeds aan het begin en einde van de toer 1 stokjes en ook in het midden van de toer doe je dat 2 keer... 

Natuurlijk bleef het niet alleen bij deze 2 vissen; ik had de smaak te pakken en haakte ook nog wat andere modelletjes...

Grote vis links is die uit het tijdschrift, blauwe vis rechtsboven is gehaakt volgens dit patroon en de groene vis rechts beneden verzon ik zelf...

En deze vissen volgden ook nog...

De paarse vis volgens dit gratis patroon en de lichtblauwe is eigenlijk een sleutelhanger modelletje (zie hier), maar ik haakte het daarna nog wat groter en met halve vasten in donkerrood en off white.

Maar nu ben ik er weer klaar mee hoor. Ik ga weer e.e.a. afmaken uit de witte kast!

O ja, de vissen stoppen we in de dozen bestemd voor Suriname of Koude voetjes. Deze kinderen hebben zò weinig en zijn blij met een klein knuffeltje.

Tegeltjes dekentje en meer...

Het afmaken van de UFO's gaat soms sneller dan het bloggen erover... Ik wil eigenlijk niet vaker dan 3x per week bloggen en de vrijdag staat vast voor Crea 2021 en meestal is er ook nog wel een ander onderwerp waarover ik iets wil schrijven.

Enfin, ik doe gewoon meerdere vliegen in één klap.

Waar ik erg blij mee ben, is dat dit gele dekentje af is! Ik noem het 'tegeltjes dekentje' omdat het gebreide motief zo wordt genoemd in het boekje waar ik dit in vond.

Vol goede moed begon ik van de zomer met het breien van babydekentjes en deze gele was er één van. 

De foto hiernaast is van begin juni 2020 en laat zien hoeveel cm er uit één bolletje Drops Paris katoen gaat.

Ik breide het dekentje op naaldnummer 4,5 en gebruikte 7 bolletjes.

Maar meestal maak ik ook een knuffel bij een dekentje, en dat had ik niet voor dit gele tegeltjesdekentje gedaan.

Gelukkig had ik Jip nog in de kast liggen en hij had nog geen bestemming, dus werden ze aan elkaar verbonden...

Intussen zijn er nog twee kleinere werkstukjes af gemaakt.

Een gehaakt vliegtuigje, volgens dit patroon van Troetels en zo...

Het was eigenlijk de bedoeling dat ik ook nog een grijs dekentje zou breien, maar dat is er niet meer van gekomen.

Dit groene dekentje hàd al en knuffel, zoals ik al eens eerder liet zien.

En dan hebben we nog Moos, de poes...  Die komt uit het boekje van Cristel Krukkert dat ik in oktober voor mijn verjaardag kreeg (Jip komt daar ook uit...).

Kijk hem daar eens lekker zitten, in het bedje van Guus...

We hebben het kleuterbed neer gezet en net als in de kamer van Guus thuis een brandweer-dekbed-overtrek gekocht. Het is echt helemaal zijn bedje en hij heeft er al twee keer geslapen.

Update: en toen maakte ik tòch nog een knuffel bij het gele dekentje. Alleen gaf ik die wel weg, aan onze lieve eigen Moos natuurlijk...

En bij deze hartelijk dank voor alle gelukwensen rondom de geboorte van ons tweede kleinkind Moos. Het gaat heel goed met hem en ook met Guus en papa&mama...

Ollie

Ergens in augustus 2016 begon ik aan het haken van een leuke olifant. Ik had het patroontje via Pinterest op Ravelry gevonden en het haakte lekker weg. In vrij korte tijd had ik alle onderdelen gemaakt en zaten zelfs de flaporen aan de kop en was het me gelukt om de slurf goed op z'n plek te krijgen.

Daar moest wel ijzerdraad in en ik had dat even niet, maar gelukkig had Corrie nog een spiraal van een bloknote liggen...

Tja, en toen...

Ik weet het niet! Ook weer in de grote witte linnenkast beland...

Maar ja, op een gegeven moment begonnen die olifantenpoten toch te stampen... Het geduld was blijkbaar op...

En geef ze nu eens ongelijk; zo lang werkeloos in een donkere kast liggen...

Dus ik naaide de pootjes netjes op hun plaats, maar het werd niet zoals ik wilde.

Dan toch maar even het patroon bestuderen, dacht ik...

Helaas, het patroon was niet meer beschikbaar. Wat jammer nou!

Vaak staat er precies aan gegeven dat je tussen die en die toer iets moet vastmaken.

Maar gelukkig stond het patroon wèl als pdf op mijn laptop; ik heb altijd veel opgeslagen en daar bofte ik nu weer mee. Alleen stond er helemaal niet beschreven waar die poten ergens moesten komen. Dus ik moest het doen met een fotootje.

Het werd echt helemaal niets. De poten stond wijd uit elkaar en wilden gewoon niet wat ik wilde. 

Ollie kon niet zitten of staan...

Ik was bijna op het punt om er mee te stoppen en Ollie eventueel helemaal uit te halen!

En toen zei ik opeens 'wie niet horen wil, moet maar voelen!' En tegelijkertijd stak ik twee maasnaalden in de achterpoten en door het onderlijf, waardoor de ze vèel beter in positie bleven. 

Door de achterpoten meer tegen het lijf aan vast te zetten en de voorpoten wat meer vast te zetten richtig de buik, kan Ollie nu eindelijk zelfstandig blijven zitten!

Hè hè..., wat een opluchting. En ja, nu werd het pas leuk...

Maar Ollie was nog een beetje kaal vond ik. Dat durfde ik natuurlijk niet hardop te zeggen, maar ze werd vanzelf enthousiast toen ze de mooie oranje kleurtjes zag. 

Volgens patroon een versiering van blaadjes op het voorhoofd en een ketting om alle pootjes. 

Het kleedje op de rug van bloemetjes draagt ze graag met zich mee!

En we zijn allemaal blij met Ollie, Guus incluis.

Jip

Wie hebben we daar? Dat is Jip, een heel lief aapje...

Voor Moederdag kreeg ik van onze zoon een boekje van Christel Krukkert, waar o.a. dit aapje in stond.

Doe je wel voorzichtig met mij? Want mijn benen zitten nog niet vast...

Waarom doe je dat niet eerst? Of ben je weer aan iets nieuws begonnen?

Nee nee, Jip... Dit is ook voor jou! Wacht maar af...

Gistermorgen hadden we dan toch eindelijk het stookhout weg gehaald van de veranda. En terwijl ik terug kwam met de kruiwagen, zag ik Jip al in het lege rek zitten...

Kom Jip, ik heb een verrassing voor je!

Oh, een lekkere banaan! Dankjewel hoor, daar ben ik blij mee!

Wat een lieverdje is Jip, overal sleept hij zijn banaantje mee naar toe. Ik ben benieuwd wanneer hij hem gaat oppeuzelen...

Softy toys

Vanmorgen zag ik opeens mijn naaispullen staan op zolder... Ze staan daar al een paar weken, klaar om even netjes opgeruimd te worden op de plek waar ze horen.
En opeens dacht ik terug aan de leuke projecten die ik samen met Corrie heb gemaakt. De ideetjes komen dan van haar en samen gaan we aan de slag.

Het begon met knuffelpopjes en toen wilden we een grote kubus van stof maken.

We maakten eerst alle lapjes voor de zijkanten en boven-en onderkant klaar. Lintjes, vilt, koordjes, labeltjes, houten ringetjes ... alles kwam van pas.

Ik had nog van die spiegelsheets liggen en m.b.v. biasband heb ik daar een spiegeltje van gemaakt.

Er ligt nog een tweede kubus geknipt klaar, maar ooooooo... we hadden alweer een volgend project bedacht!

Corrie vond een leuk idee op Pinterest, en we maakten ieder onze eigen versie...

En ook al hadden we grote plannen, het bleef er hier ook maar bij één!

We hadden inmiddels wèer iets anders gezien op internet... , deze kleine visjes...

Compleet met patroon en duidelijke werkbeschrijving. En wat zijn ze leuk om te maken!

De blauwe heet Pearl en de groene Splash...

Deze softy toys gaan uiteindelijk allemaal naar goede doelen. We gaan nog even door totdat we een doosje vol hebben...

Katrien Duck

Mijn jongste nichtje (13) is jarig op Valentijnsdag. Maar omdat ze een lange dag school had, vierde ze vandaag haar verjaardag.
Ze is best wel een beetje bijzonder voor me, soms heb je een echte klik met elkaar hè..

Woensdag feliciteerde ik haar al via Whatsapp met dit fotootje...
En al eerder stuurde ik een sneak preview:

Ze had nl. aan mij gevraagd of ik Katrien voor haar wilde maken. En natuurlijk wilde ik dat wel doen...

Twee jaar geleden maakte ik Donald voor haar, en ze heeft hem nog steeds staan hoor...

Beide Duckjes haakte ik volgens het patroon (Spaans) op deze blog.

 En daar is ze dan ...
De strik heb ik naar eigen inzicht gehaakt, vond ik leuker dan een stoffen strik.
En in haar snatertje heeft ze nog geld, zodat nichtje zelf iets leuks kan kopen.

Het was weer erg leuk om deze amigurumi te haken. En als je een vertaallijstje bij de hand houdt, dan is het Spaans geen belemmering.

Katrien is wel een schatje hoor, en ze is ook dol op Boofy... 

Ik had een mandje uit de kringloop gehaald en dat werd dus meteen al ingepikt!