O kom er eens kijken ...

Ja ik weet het, 't duurt nog ruim een maand...
Maar toch!

Het lag dan wel niet in m'n schoentje... Hihi, ben ik blij dat ik niet van die grote voeten heb...

Maar het lag wel op het kastje in de gang!

Want ...

Daar werd aan de deur geklopt gebeld..., hard gebeld, zacht gebeld...

Onze zoon deed open en nam de doos in ontvangst.

De doos van aan mij geadresseerd.

Het hele pak was stevig dichtgemaakt met duct tape en er moest toch echt een mes aan te pas komen om het open te krijgen!

Oh, kijk nou eens... Twee bollen Royal voor mijn Cosy woondeken in wording...

Omdat het garen niet meer verkrijgbaar is in deze prachtige groene kleur had ik een oproepje geplaatst op m'n blog. En Albèrtje had er nog liggen en wilde die graag naar me opsturen.

Hoe geweldig is dat! Nu kan ik m'n deken helemaal volgens plan gaan haken, anders had ik er een draai aan moeten geven...

In het mooie schuifdoosje lag een allerschattigst handgemaakt kabouterpopje te slapen... Een heel zoet kindje, ze werd niet eens wakker. Ook niet toen die rare Spooky haar besnuffelde!

Maar... ze is niet voor de poes, maar voor de poppenkinderen, zoals Albèrtje schreef.

Dus ze verhuisde snel naar boven en de oh's en ah's waren niet van de lucht, dat snap je...

Ik ben super blij! Natuurlijk met het garen, maar vooral met de omringende warmte en het bijna beschamend gulle gebaar van deze lieve blogvriendin!

Over dankbare dinsdag gesproken ...

Cosy Woondeken

Alsof ik nog niet genoeg handwerk heb liggen ...
En dan ben ook nog gevallen voor de Cosy Woondeken CAL!
Maar het haakt zo lekker weg. Eén keer in de twee weken komt er een blok online en dat haak ik 5 keer; elk blok in een andere kleur.

Blokjes week 1

Blokjes week 2

Blokjes week 3

En nu het totaal

Geen idee hoe en in welke volgorde ik de blokken uiteindelijk aan elkaar maak.
De blokken zijn helaas ook niet allemaal even groot. Ik probeer een goede balans te vinden door bij elk nieuw patroon te zoeken naar de juiste maat haaknaald. Maar dan blijken de lapjes onderling per patroon tòch nog maatverschillen te hebben.
Het komt vast wel goed met blocken en aan elkaar zetten..

De blokken heb ik ook al gezien bij

• Knutselpret (Albèrtje)
• Als ik thuis ben (Corrie)
• Bit of Color (Margaret)

Zijn er nog meer bloggers die ook mee haken?

Ik heb op dit moment alleen één probleempje (en dat wist ik van tevoren...); mijn groen is bijna op.
Het is Royal van Zeeman en hieronder zie je een foto (van internet) van deze kleur:

Er is ook een 'hardere' kleurvariant, maar die bedoel ik niet. En helaas heb ik ook geen kleurnummer meer!

Misschien is er iemand onder de bloglezers die me kan helpen?

De kosten worden uiteraard vergoed.

PS Sommige dames zijn zo lief om voor mij bij een Zeeman filiaal te kijken, maar Zeeman heeft ze niet meer. Het is een kleur van zo'n anderhalf tot twee jaar geleden. Maar iemand zou het nog wel in eigen voorraad kunnen hebben liggen...

Het probleem is inmiddels opgelost, dankzij Albèrtje! Zij had nog twee bollen liggen... Joepie, wat ben ik daar blij mee!

Woensdag ... klosjesdag

Het wordt geen wekelijks item, klosjesdag, maar ik probeer wel met regelmaat te laten zien hoe de klosjes vorderen...
Dat is dan ook meteen een stok achter de deur voor mij!

De afgelopen twee weken kwamen er 14 klosjes bij. Grappig dat sommige bloglezers er strikjes in zagen; dat kan natuurlijk ook. En misschien wordt het ook wel duidelijker als ik bv de klosjes aan de boven- en onderkant in een afwijkende kleur of bruintint had gemaakt, zoals HIER.

En weet je wat ik het fijnst vind om te doen? Het middenstukje... zo verleidelijk om die eerst allemaal te doen...😊

Maar ja, dan moet je later wel alle witjes er aan gaan zetten!

Ik naai deze klosjes allemaal met de hand omdat ik het fijn vind om het zo te doen, maar ook omdat je een Y punt veel gemakkelijker met de hand kunt maken dan met de naaimachine.

Intussen zit ik al plannetjes te maken hoe ik al die klosjes aan elkaar ga zetten. Er zijn nu 28 verschillende klosjes.
- Zal ik lukraak te werk gaan?
- Of zal ik van licht naar donker werken?

En toen vond ik deze week opeens nog een schoenendoos met kleine restantjes! Ik viste daar alle blauwtjes uit en je snapt het al ...

O ja, en nog even over de kippen...
Nicky was in één dag broeds-af! Niet te geloven... Ze doet weer volkomen normaal.
Vanavond zat ze braaf op stok, naast Chicky. Ook dat was nieuw, want Chicky ging 's nachts nog steeds in broedhouding in het leghok zitten.
En omdat het nu kouder wordt, is de kans op broedsheid minder.
We gaan het zien!

Ook gij Brutus?

Eigenlijk wilde ik vandaag over iets anders bloggen, maar het moet maar even wachten.
Ik ga jullie eerst vermoeien met een kippenverhaal...

Twee weken geleden vertelde ik HIER over Chicky die zich vreemd gedroeg. Ja, ze was inderdaad broeds... Er kwamen veel reacties en ik heb ze met plezier gelezen!
Nou, er is goed nieuws over Chicky...; de hormonen zijn blijkbaar uitgewerkt en ze is weer back to normal. We hebben haar elke morgen uit het leghok gehaald en soms ook overdag nog een keertje en langzamerhand begon ze weer gezellig mee te scharrelen met de andere kippen.

De kippen zijn eigenlijk de verantwoordelijkheid van DH. De poezen zijn mijn afdeling.
Natuurlijk loopt het soms door elkaar heen en zijn alle beestjes van ons samen.
DH ging afgelopen vrijdag&zaterdag trucken. Dat betekende dat hij vrijdagmiddag vertrok en zaterdagavond laat weer terug kwam.
Natuurlijk maakte ik vrijdagavond even het rondje in het donker langs de kippen om te kijken of alles oké was ...
Groot was de schrik toen ik geen van de bruine kippen op stok zag zitten!
Ik pakte de zaklamp en speurde werkelijk alles af. We hebben nogal wat heggen en natuurlijk keek ik ook bij de sloten. Geen kip te zien.
De ongerustheid nam toe. In m'n gedachten zag ik een auto stoppen voor onze brug en iemand die onze lekkere dikke scharrelende kippen even had opgepakt en mee genomen...
En zo waren er nog wat scenario's...
Ik was wel blij dat ze met z'n drieën waren, want stel je voor dat één kipje ergens zielig alleen zou zitten.
Nadat ik klaar was met m'n vergeefse zoektocht, nam ik mezelf even flink onderhanden. Ik kon natuurlijk deze hele avond en de hele nacht in de piepzak gaan zitten, maar daar haalde ik de kippen niet mee terug..
Ik stuurde wel even een whatsapp naar DH en pakte toen m'n haakwerk maar weer op.
'Goed kijken in het nachthok!' appte DH terug.
Mmmmm, goed kijken...? dacht ik ... Natuurlijk had ik goed gekeken! Of toch niet? De stok was toch echt leeg!

Ik ging gewoon twijfelen aan mezelf en liep opnieuw met de zaklamp naar buiten. En toen viel het kwartje! Ze zaten natuurlijk op de bovenste stok....

En jawel hoor... Ik keek regelrecht in een zestal loerende kraaloogjes die helemaal niet blij waren met mijn zaklamp...
Tjonge, wat was ik opgelucht!

Zaterdagochtend was ik extra blij dat Chicky (kleine kipje) zelf uit zijn nachthok (wit) was gekomen en buiten liep te scharrelen. Dat betekende dat de broedsheid zo goed als over zou zijn!

En toen kwam zaterdagavond. Ik maakte weer m'n rondje om 7 uur 's avonds. Bij de grote kippen in het groene hok was alles prima. Maar in het kleine witte hok zag ik alleen Chicky.
Nu miste ik Nicky weer! En om 6 uur had ik haar nog gezien...
Nou, ik dacht wel 'als de kat van huis is, dansen de muizen'...
Opnieuw een zoektocht met de zaklamp. De buren zullen wel denken!
Helaas leverde het niets op; ze was onvindbaar.
Ik appte naar DH: 'en nu is Nicky weer spoorloos'.
Even later ontving ik zijn berichtje; 'moet je Spoorloos bellen'
gloeiende .... gloeiende ... gloeiende ....

Het werd zondag en Nicky was nog steeds onvindbaar. We riepen, rammelden met een bakje voer... maar niks hielp. DH zei dat ze misschien wel door een roofvogel gepakt kon zijn en eerlijk gezegd was die gedachte ook al door me heen gegaan.
En toen zei hij ook nog 'het is maar een beest hoor ..., zulke dingen gebeuren...'
Ook dat nog! Ja, ik weet het wel ... een dier is heel wat anders dan een mens ... Maar ik houd enorm veel van m'n beestjes en als er dan eentje weg is, ben ik erg verdrietig!

Toen we aan het einde van de morgen thuis kwamen uit de kerk, was het eerste wat ik deed snel om me heen kijken...
En wat zag ik? Het leek Nicky wel die daar scharrelde... of was het toch Chicky? Uit de verte lijken ze wel een beetje op elkaar. Ik rende er naar toe en was in één keer helemaal blij, want het was onze Nicky!
Nou, dat avontuur hebben we ook weer overleefd.

Na de koffie, ging DH buiten hout halen voor de kachel en toen hij binnen kwam, zei hij 'eh.. ik zie dat kipje weer niet hoor ..., de anderen lopen met elkaar te scharrelen'....
Grrrrr, niet weer hè..
Begon ze nu een spelletje met me te spelen? Ik zal jou vinden kip!
Nou, dat viel niet mee. Ik heb verschillende rondes gemaakt en ik kreeg volop hulp van de andere kippen die trouw met me mee liepen...

Maar uiteindelijk was het Chicky die me een aanwijzing gaf. Ze kwam uit de buxushaag zetten...
Grote grutten, wie gaat er nu in een dichte buxushaag zitten????
Na heel systematisch zoeken zagen we dit (sorry voor de slechte foto):

Helemaal onderin de heg tussen de kale takken zat onze Nicky en lelijk dat ze deed! Ze pikte me in m'n hand en maakte een hoop lawaai...

DH zag een ei liggen en we besloten dat het beter was om dat in elk geval weg te halen.

We hebben geen haan, dus de eieren zijn ook niet bevrucht. Het is zinloos om te broeden en de kip verzwakt er alleen maar van.

Dus werd Nicky door DH opgetild (en ook gepikt) en toen zagen we dit:

Hûh ...? Dit is toch niet te geloven... Hoe komen al die eieren daar? En ik maar denken dat de kleine krielkipjes geen eieren leggen. Nou ja, Chicky in elk geval niet in haar broedse periode...

Maar Nicky legde ze dus hier neer, op haar geheime plaatsje!

Nou, ik voelde me behoorlijk in het ootje genomen..., tjonge... 16 eieren had deze dame gelegd....

Gisteravond zat ze weer niet in het nachthok, maar lag ze gewoon in de heg ... te broeden ... zonder eieren... Nou ja zeg!

Maar vanmorgen zag Robert haar eten en drinken in het hok en dat is een goed teken.

En zojuist kwam ze aan gelopen, samen met Chicky ... aan het scharrelen...

De krielkipjes zijn Wyandotte kippen en we hebben ze gekozen omdat het een vrij gemakkelijk ras is om mee te beginnen. We wisten alleen niet dat ze vaak broeds zijn!

Deze week gaan we deze dame maar goed in de gaten houden!

Babbeltje op vrijdag

Het is al weer vrijdag en op de één of andere manier overzie ik dan vaak even de week en bekijk ik wat ik nog wil doen voordat het zondag wordt.
Gisterochtend zat ik aan de tafel en opeens zag ik dat het buiten prachtig was... een beetje magisch licht. Ik rende dus maar snel in het ponnetje naar buiten. Dat kan hier gewoon.

Ik was echt precies op tijd; na een paar minuten was die bijzondere sfeer weg...

Vanmorgen werden we met regen wakker, maar inmiddels schijnt de zon weer! Dat wisselvallige vind ik wel leuk. Het lijkt ook wel of ik voor het eerst de herfst wat meer kan waarderen. Het was gewoon nooit mijn seizoen.

De dagen vullen zich hier als vanzelf. 's Morgens even m'n rondje door de tuin en kijken bij de kipjes. Chicky heeft nog altijd 'kuren' en elke ochtend til ik haar nu uit het leghok. Dat gebeurt onder luid protest, maar dat kan me niet schelen. Meestal is ze na een minuut genezen als ik haar op het natte gras zet. Dan gaat ze normaal scharrelen met Nicky.

Ze moet echt eten en drinken, want anders gaat haar conditie zo achteruit.

Eitjes leggen doen ze allebei niet meer...

Sinds een paar dagen mogen tante Saar, dikke Dora en mooie Mathilde ook weer buiten de ren. Binnen de ren hebben ze alles kaal gemaakt en zo ongeveer gaten en gangen gegraven naar China.

Na de middag krijgen ze de vrijheid; eerst eieren leggen natuurlijk ...

Soms staat de keukendeur nog open en Mathilde is al een paar keer vrolijk naar binnen gehupt.

Maar daar gaan we niet aan beginnen hoor!

Gisteren liep ik weer in onze plaatselijke kringloopwinkel. Ik ga er zelden met lege handen weg. Kijk, nu scoorde ik o.a. weer deze bekers.

Soms beleef je daar bijzondere dingen hoor. Gisteren was er een mevrouw die heisa maakte met de dame achter de kassa. Of andersom... Het ging om een euro verschil in prijs en de medewerkster van de kringloop wist zèker dat het artikel 1,50 was, want ze had het nèt geprijsd... Pfftttt, waar je moeilijk over doet... 

Maar er was ook een oude dame met rollator en ze sprak alleen maar Engels. Ze wilde o.a. een kastje kopen, zo'n beetje 40 bij 50 cm en 80 hoog... Er werd gevraagd of ze met de auto was... Maar nee, ze was niet met de auto... En hoe ze het kastje dan mee wilde nemen... Nou, op de rollator!

Oooo, het paste er helemaal niet op en toen de dames kringloop de handvatten iets wilde verdraaien werd ze boos op z'n Engels... 

Er werden twee technische mannen bij gehaald en ze vonden het 'very dangerous'..., maar mochten toch de boel een beetje verbouwen. Eigenlijk paste het kastje er helemaal niet op. Maar ik had intussen afgerekend en kon fatsoenshalve niet langer de situatie aan staan gapen... Toch wel jammer achteraf!

En zo maak je wat mee... Dat zullen de mensen ook wel gedacht hebben die DH in de container van de gemeentewerf zagen klimmen om deze riek te redden... Nou, het kan me echt niets schelen; wij zijn gewoon dol op dit soort oud spul!

Ik wilde er al een bosje droogbloemen aan vastmaken en een lintje, maar dat feest ging dus niet door...

En daarom ging ik maar weer verder waar ik gebleven was!

Zilver poetsen

Het werd weer eens tijd om m'n zilver te poetsen. Wij hebben nog een zilveren tafelbestek, wat we op zon- en feestdagen gebruiken. En nog een aantal (thee) lepeltjes van zilver...

Tijdens onze verkeringstijd kochten we vaak een zilveren lepeltje als we bv een dagje uit waren. 

Die heb ik altijd veel gebruikt, maar de laatste jaren eigenlijk niet meer. 

We drinken koffie uit kleinere mokken en gebruiken ook geen suiker en melk meer in de koffie, zoals zoveel mensen. Daarom zijn de kleine lepeltjes van ons bestek veel handiger.

In de kelder had ik nog een klein beetje zilverpoets staan en dat gebruikte ik. Het was wel dik, beetje stroperig ... maar ja...

Toen ik later op internet ging kijken, zag ik dat er veel betere manieren zijn om zilver weer mooi te krijgen!

De Huishoudcoach noemt aluminiumfolie, soda, as en krijt ...

Ik lees ook over zout in combinatie met aluminiumfolie...

Nou, dat lijkt me allemaal een stuk gezonder en minder belastend voor het milieu dan het chemische goedje hierboven! Dan doen we dus de volgende keer anders.

Deze lepeltjes waren er wel het ergst aan toe. Ze zijn ook al 30 jaar oud en nog nooit gebruikt. We kregen ze op onze trouwdag en vinden ze iets te... (klassiek, brocante?). Maar nu glimmen ze weer in volle glorie!

En deze lepeltjes zijn nog veel ouder! Ze zijn van m'n oma geweest en sommigen zijn veel gebruikt. Niet alle lepeltjes knapten op van het poetsen. 

O nee, ik zie nu dat er één minder oud lepeltje bij zit; de tweede van rechts hebben we zelf gekocht in Ouddorp! 

En wat kan ik genieten van deze uitstalling...

Hebben jullie ook zilver en poetsen jullie dat regelmatig en hoe doe je dat dan?

De zak

Als we op vakantie zijn, vinden we het altijd leuk om in plaatselijke winkels onze boodschappen te doen. Zo ook in Frankrijk, en daar is le boulangerie wel de favoriet bij ons.
En als je dan weet dat je het laatste bakkertje aandoet in een dorpje tijdens je terugreis, dan stemt mij dat altijd een tikkie weemoedig. Ach, ik ben soms een sentimenteel mens...
Zo ook bij ons tripje laatst...

Ik spreek echt geen vloeiend Frans, ik kan het een klein beetje verstaan en weet wat zinnetjes en woordjes en voor de rest ga ik vaak over in het Engels.
Maar in zo'n Boulangerie wil ik het gewoon in het Frans doen!
En de mensen achter de toonbank zijn altijd zo ontzettend vriendelijk en behulpzaam...
Helaas verging het me mij deze laatste Boulangerie anders...

Na mijn vriendelijk "Bonjour" bij binnenkomst wachtte ik even omdat monsieur achter de toonbank in druk gesprek was met une madame in de winkel.
Toen hij mijn kant op keek en een knikje gaf, zei ik "deux croissants, s'il vous plait".
De conversatie met madame ging in rap tempo door, terwijl dit leuke zakje op de toonbank werd gelegd.

Geen idee waar ze het over hadden, maar al snel werd er een bedrag door monsieur genoemd en op de manier waarop hij een beetje in mijn richting keek, maakte ik maar op dat hij het tijd vond om af te rekenen.

Hola, ik was dus nog niet klaar! Ik vertelde hem dat ik ook graag een baguette provincial wilde...

Weer die ongeïnteresseerde houding waarmee hij het stokbroodje op de toonbank kieperde en intussen het gesprek weer oppakte met madame.

Ik kan daar toch zo pissig om worden!

In Nederland gebeurt dat natuurlijk ook. Meestal doe ik dan of ik gek ben en wacht ik gewoon af. Ik ga niet betalen voordat men normaal aandacht heeft voor me als klant.

In dit geval zei ik "c'est tout!" En toen betaalde ik netjes drie euro...

Met het stokbroodje onder de arm en het leuke zakje in de hand verliet ik de winkel. "Bonjour monsieur et madame!" Ik kon niet horen of er nog iets terug gezegd werd...

Maar ik kreeg wel een ideetje; leuke lettertjes maken...

Waar een zak niet goed voor is!

Ik zou eigenlijk veel vaker moeten oefenen.

Broedse kip?

Sinds een paar dagen doet Chicky een beetje vreemd. Eerst hadden we het niet zo door, maar op een gegeven moment vonden we dat ze wel erg vaak en lang in het leghok zat!
Ik duwde haar op zij, want ze dus echt niet leuk vond en liet horen ook. En toen zag ik een ei liggen...
Dat heb ik weggehaald. Maar helpen deed het niet, want toen ik een poos later ging kijken zat ze wèer in het leghok!
Je gaat vandaag echt geen eitje meer leggen, Chick... , zei ik nog.
Nou, ik geloof dat zij er anders over dacht.
Ze was niet van plan om weg te gaan...

Arme Nicky... ze liep al piepend rond. Want nu is ze haar maatje kwijt!
Die twee zijn werkelijk altijd samen. Doet de één een stap naar links, dan doet de ander dat ook.
En Chicky oogt nu ook niet echt gelukkig. Ze zit daar maar stoned met de veren wijd te zitten.

Ik heb haar verschillende keren het hok uit gejaagd. Soms liep ze het gras op en ging ze daar in een kuiltje zitten broeden. Precies hetzelfde gedrag...
Het leghok sluit ik nu overdag af met een stukje hout. Nicky legt al een tijdje geen eieren. Ik vermoed dat aan het einde van de vakantie te weinig water heeft gedronken.
Chick presteert het zelfs om midden op de dag op stok te zitten met die broedse blik...

Nou, het is me wat met die kippen...

Zijn er nog lezers die goede tips hebben?

Klosjes

Klosjes ..., ik was er al langer verliefd op ...
Bij Wilma kwamen ze heel vaak voorbij.
En toen ik ze steeds bij Simone zag, werd het alleen maar erger.
Erger? Hoezo erger?

Het is helemaal niet erg!
Het is leuk!
Super leuk!

Ik heb voor blauwe klosjes gekozen, omdat ik zo veel blauwe stofjes en restjes heb liggen. En dat komt natuurlijk omdat ik dol op blauw ben.

Mijn klosjes zijn boven- en onderaan 7 cm breed, het vierkantje in het midden is 2,33 bij 2,33 cm.

Soms zit ik zomaar een uurtje lapjes te knippen. Er bestaan speciale klosjesstempels, maar ik heb kartonnen malletjes die ik met potlood om teken op de stof.

Ik heb er nu 14 gemaakt, allemaal verschillend. En in het mandje liggen er nog meer.

Ze zeggen dat het een virus is ...

Maar zo voelt het helemaal niet...

Souvenirtjes en handwerkjes

Als we op vakantie gaan, neem ik altijd handwerk mee. Vroeger las ik ook heel veel, maar dat is nu wat minder geworden. Al doe ik het nog steeds graag!
Voordat we op vakantie gingen had ik al bedacht dat ik deze keer niet al teveel mee wilde nemen. Dat had alles te maken met de getrokken conclusies vanuit vorige vakanties...

Aangezien ik deze zomer een beginnetje had gemaakt met twee babydekentjes (handig om mee te nemen op vakantie), gingen deze in ieder geval mee.
Verder nam ik nog een bolletje gemêleerd garen mee om een muts van te breien, had ik nog een paar restanten om eventueel pompoenen van te haken èn had ik 5 kleurtjes bij me om te starten met de Cosy woondeken.
En - voor het geval ik de brei-en haaknaalden zat zou worden - ook nog de hexjes en stofjes voor het verandaproject.

En zo verging het mij dus ... Al snel was van het ene dekentjes hardroze op en van het andere dekentje donkergrijs ... En laat ik dus geen nieuwe bollen hebben mee genomen! Ai, wat baalde ik daar van!

Dus ik breide een muts voor Gambia en ik haakte nog 3 pompoenen. Nou ja, de basis ... want een pompoen kun je het nu nog niet noemen.

Eenmaal op de camping werd het tasje met hexjes tevoorschijn gehaald. Maar laat ik nu geen naald hebben! Wel spelden op het kleine speldenkussentje, maar niet mijn fijne werknaaldje...

O, wat een sufferd! De laatste keer stak ik de werknaald op een ander kussentje dat op de etagère ligt die op de eettafel staat ...

Maar gelukkig hadden ze in de supermarkt wel naalden. Inderdaad NAALDEN ... veel te dik naar mijn zin en ik had al de kleinste maat gekozen! Nee hoor, dat werkt niks fijn ...

Dus toen werd er maar weer gehaakt, uiteraard in slow-motion ... want ik dreigde gewoon handwerk tekort te komen. Dat is me dus nog nooit gebeurd!

En dan de souvernirs... We doen het niet altijd, maar het is wel erg leuk.

Deze sokken namen we mee voor mijn broer. Hij heeft het altijd koud, dus ze komen goed van pas.

En voor onszelf hebben we een tafellaken met kippen en hanen gekocht. Zoals ik al eerder schreef wat het even lastig om nu te bepalen wat de beste optie was. Maar het is dus een rond kleed geworden dat netjes over de tafel past als hij vierkant is. Wij kunnen aan elke zijde (naar keuze) een halfrond stukje tafel naar boven klappen en als we dat aan alle zijden doen, hebben we een grote ronde tafel.

En laat het kleed dan ook precies passen (zelfs een klein stukje overhangen)...

Heel vaak klappen we ook maar één of twee zijden omhoog, en dan hebben we een soort van ovale tafel. Ook dan is het kleed perfect.

Ik zal nog wel eens betere foto's maken, maar op dit moment ligt de dikke Boofy op zijn handdoek op tafel te slapen ...

De dame van het winkeltje was een goede verkoopster. Het ging ook erg leuk...

We vielen dus ook voor deze mat:

Ook al weer ingepikt door die kat! Maar het is in ieder geval een kippige mat...

En toen gaf ze er deze doek gratis bij, als cadeautje! Ze had er zelf ook zo'n schik in... 

Ik denk dat het een soort overdoek is, om voor je handdoekenrekje in de keuken te hangen.

Nu hebben wij niet zo'n rekje, maar deze doek krijgt echt wel een goede bestemming!

Voor de kids namen we Nougat mee en in het groene papier zat iets wat ik niet op de foto heb...

Dus zocht ik maar een plaatje van internet... Hier lijkt het wel een beetje op!

En DH kwam zijn felbegeerde koeienbellen tegen! Hij kon niet kiezen of hij nu de kleine of de grote wilde en eigenlijk wilde hij ze ALLEBEI ...

En nu hangen ze vrolijk te klingelen in de boomgaard!

Enne.... helaas zijn er geen stenen kipjes mee naar huis gegaan uit deze mooie kar...

Waarom niet? Ik weet het eigenlijk niet... Maar spijt heb ik er wel van!