Pruimen, pruimen... en nog eens pruimen...

We hebben nog nooit zoveel pruimen gehad als dit jaar, in de tijd dat wij hier wonen. Ze zijn groter en beter van smaak dan ooit. Het snoeiwerk van DH begint zijn vruchten letterlijk en figuurlijk af te werpen!

Mevrouw eend wist de eerste afgevallen pruimen wel te vinden en op te peuzelen. Meneer eend kwam ook regelmatig een kijkje nemen. Maar dat vonden we toch te gek worden!

Dus we rapen regelmatig en schudden aan de boom. Natuurlijk laten we wel iets liggen voor echtpaar eend.

Ik las bij Marthy dat ze pruimenjam had gemaakt en dat doet ze bijna ieder jaar. Het moest er nu ook maar eens van komen. Ik heb altijd gedacht dat het moeilijk of ingewikkeld was, maar het tegendeel is waar! 

1. Potjes uitkoken

2. Pruimen halveren en ontpitten, daarna in de pan

3. Ik doe 600 gram geleisuiker en 3-4 gram zoetstof per kilo ontpitte pruimen, èn een kaneelstokje erbij en laat dit langzaam warm worden onder regelmatig roeren, zachtjes laten koken zodat het wat indikt.

4. Het kaneelstokje eruit, de pruimen licht pureren met de staafmixer.

5. Schoteltjesproef; een lepeltje jam op een koud schoteltje laten afkoelen en als het niet uitloopt na 4 minuten is de jam goed van dikte.

6. Potjes tot de rand toe vullen, dekseltje erop en ondersteboven laten afkoelen.

Trots op mijn eerste anderhalve kilo jam!

Drie dagen later was het opnieuw raak en had ik 4,5 kilo te verwerken. Ik wist gewoon niet waar ik de potjes vandaan moest halen. Ik heb er een paar in een kookwinkel gekocht, maar die waren best duur. Bij de action vond ik gelukkig een goedkopere versie. En vanaf nu worden alle potjes met metalen deksel bewaard natuurlijk!

Vorige week is er een grote tak afgebroken van de pruimenboom die bij de sloot staat. DH heeft de volgende morgen alle pruimen van die tak gehaald en toen wisten we niet goed wat te doen met deze onrijpe pruimen.

Maar internet bood raad... We hebben ze in papieren zakken gedaan, dan schijnen ze goed te kunnen rijpen. Niet in de zon zetten, maar op kamertemperatuur bewaren. Om het proces te versnellen kun je een banaan in de papieren zak erbij doen...

Intussen heb ik al heel wat potjes jam weg gegeven, het is zo leuk om te doen!

En ik ben gaan zoeken naar andere manieren om pruimen te verwerken.

Het afgelopen weekend heb ik een pruimentaart gebakken volgens dit recept. Maar we zijn er niet weg van... De cake was niet gerezen en we vonden de combinatie met de pruimen niet geweldig.

Ik had ook te weinig deeg om over de pruimen heen te smeren. 

Maar familie van ons vond het juist wèl weer lekker. Het is ook wel een kwestie van smaak, denk ik.

Binnenkort bak ik een losse cakebodem en maak ik pruimengelei die ik er later overheen smeer. 

Ik denk dat we dat lekkerder vinden.

Voorlopig hebben we nog heel veel pruimen en blijven we even bezig! Wie heeft er nog goede tips voor verwerking?

Noor wil koken

- Wat zit er in die pan, Elizabeth?

- O, kijk je een beetje uit Noor... die pan staat op het vuur... Ik ga erwtensoep koken. Heb je dat wel eens op?

- Nou..., nee... ik denk het niet...

- Er zitten spliterwten, laurierblaadjes en varkenskrabbetjes in het water en het moet eerst een uurtje koken zodat het vlees gaar wordt en de erwtjes openspringen.

  En deze groenten moeten er ook nog allemaal in, die ga ik eerst snijden.

- Mag ik helpen?

- Niet met snijden hoor, dat vind ik veel te gevaarlijk... dat mes is zo scherp!

Noor vindt het prachtig en kijkt belangstellend toe. Na een poosje zucht ze maar eens ...

- Word je daar niet een beetje moe van ..., van al dat snijden?

Ik moet een beetje lachen.

- Nee hoor Noor, dat noem ik keukenmeditatie!

Dat moet ik uitleggen...

- Als ik aan het snijden ben, dan gaan mijn handen vanzelf en intussen kan ik goed nadenken.

- Waarover denk je dan na, Elizabeth?

- Nou..., over hoe mooi die groente eruit ziet bv.   de wortel is weer heel anders dan de stukjes prei en de selderijknol lijkt wel een beetje op een aardappel, maar snijdt weer anders... Kijk maar eens goed naar al die verschillende structuurtjes Noor...

En dat dit nu allemaal groeit en dat wij dit kunnen eten..., dat is toch bijzonder?

Noor is er stil van; zou ze het begrijpen?

Een uur later wil ze wel weer eens in de pan kijken... Gelukkig staat het gas nu uit, want de soep is klaar. 

- Heb je die groente er niet in gedaan? 

- Jawel hoor Noor, maar je ziet het niet goed meer... want het is nu echte soep geworden!

Als het een beetje is afgekoeld, mag je proeven...

Meer poppendag:
Akkelien (De Breimeisjes)
Amilishly
Anita (Juffrouw Ooievaar)
Angélique (Angélique maakt)
Corina (De Handwerktuin)
Jannie (Nappi.nl)
Jolanda (Filantrojopie)
Mariam (Mariam's Creations recycle & create)
Rita (Hobbyrita's blog)
Sandra (Beautiful Boardwalk)
Sandra (Blauw ruitje)

Nieuwe hobby?

Ik schreef het al een keer eerder ...
Tegenwoordig vind ik koken heel erg leuk om te doen.
En dan niet de gewone standaard gerechten, maar vooral nieuwe recepten uit proberen...

Het spannende is dan wel elke keer of het te eten is!
Want wat doe je als het echt drie keer niks is, of smakeloos is?
Dan heb ik altijd wel een fritesmaaltijd in voorraad, maar ja... voordat je weer klaar bent met bakken!
Niet leuk als je denkt bij thuiskomst meteen aan te kunnen schuiven...

Maar ik moet zeggen dat het erg meevalt.
Zelf heb ik één keer gehad dat ik dacht 'ik eet wel brood'.
Onze zoon haakt wat vaker af, maar hij is dan ook kieskeurig.
Eigenlijk houd ik daar al van tevoren rekening mee, dus ik kies geen dingen die hij niet lust. Of ik heb een alternatief voor hem.

Vorige week vrijdag hadden we een spannend recept!

Andijvie pannenkoeken...

De stroop hebben we achterwege gelaten en ik bakte 3 pannenkoeken van het mengsel. Precies genoeg en we hadden ons buikje dik en rond.
En ... hij mag nog eens terugkomen!

En er zijn natuurlijk allerlei variaties denkbaar met andere groenten ...

Receptenboek

Zo'n anderhalf jaar geleden blogde ik een keer over m'n receptenboeken, die ik van oude kranten maak.
Ik doe het nog steeds, en inmiddels ben ik aan de 7e bezig!

In de loop van de tijd verandert mijn werkwijze soms wel iets. Zo heb ik bij de laatste twee boeken geen reepjes stof meer gebruikt voor de lange zijden aan de rugkant.
Ik heb de pagina's daar met de naaimachine gezigzagd en bij het aan elkaar naaien van de bladzijden neem ik de zigzagsteekjes weer met de naald op.

Het is best een klusje om zo'n boek te maken, maar ik blijf het leuk vinden. En als ik zo die 7 boeken op een stapeltje zie liggen, word ik er gewoon blij van.
Eigenlijk heb ik er 8, want ik begon ooit met een klein boekje. Ik vond het weer in een verhuisdoos...

Daarnaast heb ik ook nog wel een aantal 'echte' kookboeken, maar die gebruik ik zelden.
En ik heb een bakje met receptenkaartjes van Jumbo en Albert Heijn.
Ook op Pinterest heb ik een bord voor 'Food' en 'Baking'.

Nu ik dit zo allemaal bij elkaar noem en zie, verbaas ik me erover dat het toch iedere keer weer zo'n probleem is om te bedenken wat we gaan eten!
Hebben jullie dat nu ook?

Feit is wel dat onze thuiswonende zoon van 21 niet zoveel lust en dat ik daar toch wel veel rekening mee houd. Zo eet hij geen gekookte aardappels, geen rijst, houdt hij niet echt van pasta (maar eet dit wel af en toe) en laat hij de boontjes, spruiten, paprika en rode kool voor wat ze zijn. Ook met bietjes doe ik hem geen plezier en van ovenschotels (met aardappel) houdt hij ook niet.
Lastig hoor! Het komt dus best voor dat wij aardappelen eten en dat hij alleen maar vlees en groente eet.
Ik probeer ook regelmatig een aardappelvariant; rösti, gebakken aardappeltjes (soms in de oven), aardappelpuree (maar die wil hij eigenlijk alleen uit een pakje), aardappelgratin ...
En bladerdeeg is ook een uitkomst! Daar is hij wel gek op. Maar daar schijnt veel roomboter in te zitten, dus ik gebruik nu filodeeg.

Oh, het lijkt wel of ik een beetje zit te klagen, maar dat is niet zo hoor. Ik moet er alleen dagelijks rekening mee houden. Maar zodra hij buitenshuis eet, dan komt er iets met rijst op tafel, of lasagne!

De laatste tijd vind ik het erg leuk om te koken. Eigenlijk is dat al zo sinds we in dit huis wonen.
Ik denk dat het ook met de keuken te maken heeft. En het is gek, maar ik had dit dus helemaal niet verwacht!

Onze keuken is lang niet zo groot als die in het vorige huis. Maar twee stukjes aanrecht tegenover elkaar is gewoon reuze handig. En de keuken is zo heerlijk licht. Ik kijk graag even naar buiten tijdens het koken. 

En zoals je ziet wordt de keuken niet alleen gebruikt om te koken ...

De pagina's voor het receptenboek liggen en staan hier te drogen. Als je wil weten hoe ik ze stap voor stap maak, klik dan even op de link helemaal bovenaan in dit blogbericht.

Zo, ik ga nog even bladeren in de receptenboeken en bedenken wat we de komende dagen zullen gaan eten!

Bramen en beestjes

Het is maar goed dat Marloes vandaag blogde over bramen op dankbare dinsdag, anders had ik ze misschien nòg niet geplukt...
Nu het weer wat omgeslagen is - en ik jammergenoeg lang niet zo veel meer in de tuin ben - vergeet ik zulke dingen als bramen plukken snel.
Maar het was de moeite; er kwamen heel wat bramen af! En het was niet de eerste pluk, ook de voorgaande keren was het de moeite waard. We hebben een goed bramenjaar!

Bramen plukken is niks geen saai werkje hoor... De poes stond er natuurlijk bij te kijken en probeerde uiteraard zo veel mogelijk in de weg te staan ...
Op de grond lagen een paar afgevallen bramen en een paar slakken deden zich daar volgens mij te goed aan.
Althans, er probeerde er eentje uit z'n huisje te komen, maar omdat een aantal bramen overrijp waren, vielen er ook wel eens spontaan af bij het plukken en jawel hoor, bijna op z'n kop.. Net er naast, maar genoeg schrik voor het slakje om weer heel snel in 't huisje te kruipen...
Toen was er een spin die ik verstoorde; ja sorry hoor, ik moet ook m'n werk doen...
Maar hij was flexibel en liep de andere kant op over de blaadjes.

Nou, toen de pluk klaar was moesten alle bramen eerst gewassen worden. Ik doe dat lekker in de keuken, in de gootsteen ...
En dan word ik ter plekke heel kieskeurig; alleen de mooie gave bramen mogen door naar de volgende ronde. Ahum, het klinkt bijna discriminerend ... Maar we hebben het over bramen hè...
Mijn hand gaat door het laagje bramen in het water en ik schep er een stuk of wat op m'n hand.
Soms klinkt er dan een gilletje in de keuken (als er een oorwurm of torretje langs m'n hand kriebelt ...), maar dat is natuurlijk kinderachtig. Want waarom zou je bang zijn voor zo'n klein beestje? Het is gewoon meer dat je er niet op bedacht ben ...

De goedgekeurde bramen mogen uitlekken in de zeef. En soms, heel soms ... kruipt er dan nog wel eens een beest uit!

Daarna mogen ze in de pan en doe ik er een bekertje water bij. En dan kan het feest beginnen ....
Het feest? Ja het feest in de pan!
De pan wordt naar de aanbouw gedragen, waar ik m'n extra keukentje heb. Of - zoals we weleens gekscherend zeggen - onze buitenkeuken...

Er staat daar een tweepits gasstelletje met een gasfles, waar ik eigenlijk veel op kook.
In de echte keuken hebben we een keramische kookplaat. Ik houd van elektrisch koken, maar DH is helemaal van het gas. Niet dat hij daarop koken kan, maar hij is weg van van GAS .. . Het zal wel komen omdat hij in de cv ketels zit...

Dus ik moet altijd horen hoe duur elektrisch koken wel niet is, en dat we eigenlijk over moeten op gas, etc...
Maar ik kan het gewoon niet over m'n hart verkrijgen om die goeie mooie glimmende kookplaat weg te doen!
Dus wil ik best op gas koken als dat zo uit komt. En dat komt best vaak uit!

Maar ik dwaal af, want ik had het over het feest in de pan...
Terwijl de pannen op het vuur staan en ik wat roer, denk ik "stel je voor dat er nu nog beestjes naar boven komen..., wel zielig als je zo verhit wordt"...

Intussen ruim ik de boodschappen op, want in deze garagekeuken hebben we ook lekker voorraadladen...
En wat zie ik daar? Een hele hele hele dikke vette spin ....

Ah jongen toch, wat doe je daar nu? Ik maak dus nooit spinnen dood en ik besluit hem een kans te geven er zelf uit te kruipen. Dus de lade staat een poosje open ...

De braampjes worden zacht en het hele spulletje sopt een beetje ... Ik laat het zachtjes koken en garen.
Daarna gaat de hele massa door de zeef en laat ik het goed uitlekken. Ik prak de bramenmoes en duw zoveel mogelijk door de zeef. Ze houden hier niet van pitjes en zo in de bramensap ...

Daarna wordt het geheel weer aan de kook gebracht, gaat er wat suiker door en tenslotte gebruik ik wat maïzena om het aan te binden, zodat het iets dikker wordt ...
Dan mag het goedje afkoelen.

Tenslotte wordt de afgekoelde bramensap in plastic flesjes gegoten en gaan ze de vriezer in, als ik ze al niet hier en daar heb weg gegeven...

DH en ik hebben een geliefd toetje en dat ziet er zo uit:

Lekker hoor!