Katoenplant zaadjes ...

Katoenplant zaadjes

Heb je wel eens gehoord van Li Ziqi? Tot voor kort kende ik haar echt niet. Maar ik kreeg van Corrie via Whatsapp weleens een linkje naar een filmpje van haar. Heel rustgevend om naar te kijken...

Li is een Chinese blogger van ongeveer 30 jaar en woont samen met haar grootmoeder. Ze is onvoorstelbaar taai en handig en het lijkt erop dat ze ongeveer zelfvoorzienend zijn.

Laatst kreeg ik dit linkje door en dat gaat over katoenplanten en wat Li met de oogst daarvan doet.
Wow.. dat leek me zò leuk! Zou je ook in Nederland katoenplanten kunnen laten groeien, vroeg ik me af. Ze hebben veel warmte en water nodig, las ik op internet.

Rijstplant zaadjes

We bestelden 3 kweeksetjes en kregen een setje rijstzaadjes cadeau...

Eerst moet je de zaadjes wassen (10 minuten) in een oplossing van 1 deel zout en 10 delen water.

Dan moet je de zaadjes spoelen met water zonder zout.

Vervolgens moeten ze 30 minuten weken in lauw water.

Er zitten groeizakjes bij de bestelling en die vul je met een klein laagje potgrond waarbij je 2 eetlepels water doet.

Dan even nog wat lucht erbij blazen en het zakje sluiten.

En nu zitten de zakjes netjes opgeborgen in dit doosje, dat op de radiator in de badkamer staat. 

Donker en warm... En over 4 dagen ... verrassing????

Voedselafdruk

Heb je wel eens gehoord van het begrip voedselafdruk?
Dat is de invloed van je eetgedrag op het milieu.
Het was een onderwerp dat m'n aandacht trok via de scheurkalender....

We leven met bijna 7,5 miljard mense op de aarde en alles wat we nodig hebben voor ons voedsel komt van deze planeet.
Via voedselafdruk.nl kun je berekenen wat jouw ecologische voedselafdruk is. (We spreken over 'voedselafdruk' wanneer het uitsluitend gaat over wat met eten te maken heeft.)
Na het beantwoorden van de vragen weet je welke oppervlakte van de wereld nodig is om jou van eten te voorzien en weet je ook hoeveel aardbollen er nodig zijn als iedereen zou eten zoals jij eet.
Om voor de gemiddelde Nederlander voedsel te produceren is 1,6 wereldbol nodig.
De volledige ecologische voetafdruk van een gemiddelde Nederlander staat gelijk aan 3,5 wereldbollen.
Daaruit kun je afleiden dat ons voedsel bijna de helft uitmaakt van onze totale ecologische voetafdruk. Met jouw eetpatroon kun je dus een belangrijk verschil maken. Iedere keer wanneer je op de website een vraag beantwoordt, zie je wat de gevolgen van je keuze zijn op de voedselafdruk. Sommige keuzes hebben een kleine invloed, andere keuzes maken meteen een groot verschil.
Als je je voedselafdruk hebt berekend, denk dan na over de vraag of je tevreden bent met de uitslag.
Valt hij hoger of lager uit dan verwacht? Wat kun je doen of laten om je voedselafdruk omlaag te brengen?
Dierlijk voedsel heeft een grote impact op je voedselafdruk, maar wat ook meetelt, is hoeveel je eet. Koffie, fris en alcohol hebben eveneens gevolgen voor je footprint '.

Toen ik het stukje goed las, viel het me op dat er over twee begrippen wordt gesproken; de voedselafdruk en de voetafdruk. En dat daar verschil tussen zit...

De voedselvoetafdruk is dat gedeelte van de voetafdruk dat betrekking heeft op ons voedingspatroon. Hier gaat het om het ruimte- en energieverbruik dat de productie van het voedsel vraagt. Ook het doen van boodschappen, het bewaren en koken van voedsel en het afval dat wordt geproduceerd, worden meegenomen in de voedselvoetafdruk. Het handige aan de voedselvoetafdruk is dat alle aspecten van het voedingspatroon worden samengebracht in één maat die aangeeft welke druk iemands voedingswijze op het milieu uitoefent. Waar een voetafdruk van 1,8 ha per persoon staat voor een duurzame levensstijl, staat een voedselvoetafdruk van 0,9 ha voor een duurzaam voedingspatroon.

De ecologische voetafdruk duidt aan welke impact jouw totale levensstijl heeft op het milieu. Je kunt meten hoeveel ruimte nodig is voor de productie van wat we gebruiken en de opname van de CO2 die we uitstoten. Deze ruimte kan omgerekend worden naar de hoeveelheid productief land, in gha (mondiale hectare) gemeten. Bij een eerlijke verdeling is per persoon wereldwijd 1,7 gha beschikbaar. Wereldwijd gebruiken we nu gemiddeld 2,6 gha per persoon. We vragen dus meer dan dat er is, omdat we hulpbronnen sneller verbruiken dan de aarde kan aanvullen en interen op haar reserves.

BRON: Goeievraag.nl

Nou, ik heb de 15 vragen beantwoord. Er kwam uit dat mijn voedselafdruk precies op de 0,9 hectare landbouwgrond zit, die voor elke wereldbewoner beschikbaar is. 
En mijn waterafdruk is 2305 liter per dag.
Dat is minder dan de 2740 liter die er per wereldbewoner beschikbaar is.

Mijn uitdaging is minder koek, snoep en snacks, daar zou ik 4% mee besparen. Maar ik snoep eigenlijk helemaal niet veel...

En ik zou minder frisdrank kunnen drinken en daar 3% mee kunnen besparen. Ik drink één glas vruchtensap per dag en blijf dat ook doen. Zoveel is dat toch niet...

Gaan jullie je voedselafdruk ook bepalen? Klik dan HIER voor de 15 vragen ...

Het nut van anderhalve vierkante meter onkruid

Op mijn Sestra scheurkalender kom ik regelmatig stukjes tegen waarvan ik denk 'mwah.. dat is wel de moeite om te onthouden of door te geven...'
Meestal ook een stukje met een glimlach...
Vandaag dus zo'n stukje dat ondertekend was met LG en de titel had "Tuiniers aller landen, verenigt u!"

Wist je dat anderhalve meter wilde grasweide genoeg zuurstof produceert voor één mens voor één jaar?
Als je links buren hebt die het onkruid een meter hoog laten opschieten en rechts buren hebt die hun tuin vol hebben liggen met tegels, dan wonen de aso's dus rechts.
Het planten van één blauwe regen voor de deur van zo'n tuinloos-stadshuis-met-grijs-plaveisel levert al meer op: meer zuurstof en een leukere buurt.

Dus laten we van dit land een jungle maken. Laat de wingerd alle muren bedekken, bruidssluier elk leeg plekje overwoekeren en onkruid welig tieren in alle kieren en gaten van dit landje.
Groene terroristen zijn er al; mensen die van mest, zaad en water explosieven kleien die ze op willekeurige plekken - braakliggende terreintjes, bermen, het spoortalud - laten ontploffen.
Maar het kan grondiger. Elke labbekak die denkt dat hij kan volstaan met een bestrate tuin, krijgt verplicht een naar aarde hunkerende tuinier over de vloer.
Het is tijd voor een groene revolutie; Tuiniers aller landen, verenigt u!
Want groen geeft mensen adem. Het is de menselijke kleur.

Heermoes

Ik zou nog terugkomen op dat speciale (onkruid) plantje dat bij ons in het weiland en soms ook in de tuin groeit.
Floor noemde de naam van het plantje al, het is Heermoes.
Het wordt ook wel Paardestaart of akkerpest genoemd ...

Koeien houden niet van dit plantje, en voor paarden schijnt het zelfs gevaarlijk te zijn.

Heermoes bevat een stof die vitamine B1 afbreekt, waardoor er uiteindelijk hersenschade en verlammingsverschijnselen kunnen optreden.

Koeien eten nauwelijks giftige planten, maar ook voor hen is het schadelijk.

Nu komt er helaas behoorlijk wat Heermoes voor in het weiland en ook in de boomgaard zie ik het plantje oprukken en zelfs in de tuin!

Op het eerste gezicht lijkt het wat steviger gras, maar als je goed kijkt zie je het verschil ...

We trekken het zoveel mogelijk uit de grond, maar dat is in het weiland natuurlijk onbegonnen werk.

Bovendien heeft Heermoes wortelstokken en breidt het zich gemakkelijk ondergronds uit ...

We zitten hier op rivierklei en daar houdt het plantje wel van. 

De boer vroeg toestemming om gif te spuiten. Met een mooi woord heet dat dan gewasbescherming.

Je beschermt het gras door een oprukkend onkruid te bestrijden.

En je mag zo maar geen gif gebruiken en zelfs niet thuis hebben staan. Ze hebben er een speciaal papiertje voor!

Heermoes schijnt echter ook weer een geneeskrachtige werking te hebben. 

Al met al vind ik het een heel bijzonder plantje en ik kende het nog niet.

Bestrijden van het onkruid Paardestaart / Heermoes

Naast het bestrijden met bepaalde onkruidverdelgingsmiddelen (die doorgaans niet 100% verdelgen) is het ook mogelijk om de plant, inclusief de wortels en de bolletjes onder de grond te gaan uitputten. Dat betekent gewoon blijven schoffelen en zo mogelijk de opkomende plantjes direct met wortel en al uit de grond te trekken. De reserves onder de grond zullen op den duur uitgeput raken omdat de plant zonlicht nodig heeft om nieuwe reserves op te bouwen. Dit is echter geen kwestie van weken, maar meer van maanden en wellicht zelfs jaren om de tuin enigszins vrij te krijgen van Paardestaart. De aanhouder wint en op den duur zal je het steeds minder zien, maar dat betekent wel dat je er boven op moet blijven zitten en elk opkomend Paardestaartje de nek om moet draaien.

Bron: internet

Voorlopig blijf ik lekker trekken, gewoon steeds een kwartiertje en dan heb je weer een stukje gedaan... Vooral 's morgens vroeg en 's avonds als schemerig wordt kun je het gemakkelijkst onkruid trekken. Het laat dan veel gemakkelijker los omdat de grond iets vochtig is.

21 September ...

Aagje en Bregje zijn weg ...

Wat is het warm geweest hè... Zo bijzonder voor deze tijd van het jaar.
Ergens klopt het gewoon niet ... Iedere avond zegt mijn gevoel dat het vreemd is dat het buiten nog zo warm is terwijl het om 8 uur donker begint te worden!

Het is ook heel erg droog! Voor het gazon en de beplanting heeft de vorige eigenaar bij het aanleggen van de tuin een sproeisysteem laten maken. We hoeven alleen in de garage maar de stekker van de pomp in het stopcontact te doen en er wordt slootwater via een sproei installatie gespoten.
Er komen dan buisjes met sproeiertjes uit het gras omhoog ...
Maar helaas komt er geen water bij de grote hortensia's aan de voorkant omdat de twee bomen die ervoor staan het water tegen houden.
Ondanks dat we de tuinslang erbij leggen, staan ze erg zielig ...

Aagje

Bregje keert ons alleen maar haar kont toe 

Hé mooie meid ...

Maar .... in het weiland is het dus ook erg droog en het gras groeit onvoldoende.
Voor de boer een reden om de koeien daar weg te halen. Want ze moeten goede voeding hebben, ze zijn bovendien zwanger hè... O ja, dat heet bij koeien drachtig. Ik wist dat wel, maar ik zeg het steeds verkeerd.

Box ouwe ... hebbie een koekie? 

stank voor dank ...

De koeien van boer Leo zijn allemaal Holstein-Friesians. Het zijn grote hoge koeien en ze ogen wat knokig. Niks geen vet of dikke billen. Het zijn geen vleeskoeien maar echte melkkoeien,
Zoon Lennart (van de boer) heeft heel veel kennis en ik vind het enorm interessant als hij vertelt. Soms denk ik dat ik hem wel een beetje zit uit te horen met al mijn vragen, maar DH zegt dat hij merkt dat Lennart het juist leuk vindt om het allemaal te vertellen ...
De Holstein Friesians komen uit Amerika. Ze zijn daar gaan fokken met kwalitatief goede melkkoeien uit Nederland. Nergens ter wereld is het gras zo goed voor koeien als in Nederland, zegt Lennart.
Via kunstmatige inseminatie worden hun koeien bevrucht. Dit soort koeien heeft een hele hoge melkproductie.
Ik vroeg hem of het niet een beetje zielig was dat ze elk jaar een kalfje moeten krijgen om zo voor melk te zorgen ...
Hij zegt dat het juist goed is, omdat de koeien anders vet gaan vormen en allerlei gezondheidsproblemen gaan krijgen.
Mmmm, ik weet het niet ... Als je dit leest ga je er toch weer anders tegenaan kijken.
Maar ik wil het niet beter weten dan Lennart, die op de HAS heeft gezeten en in Amerika en Australië op boerderijen gewerkt heeft ...
Ik zou het liefst de natuur z'n gang laten gaan, maar ik denk dat ik ook heel snel failliet zou gaan als boer!

Maar waar was ik ...? O ja, de koeien werden dus opgehaald vanwege te weinig gras en zijn bij de boerderij gezet. Het gras is daar toch wat beter.
Bovendien groeit er een heel eigenaardig plantje in het weiland en dat hoeven de koeien dus echt niet. Ze hebben het wel eens gedroogd en in het hooi verwerkt, en toen bleek dat de koeien ook het hooi niet hoefden ...
Dus het is wel zaak dat dit aangepakt wordt. Wordt vervolgd ...

Doei koei, het was gezellig met jou ... Ik mis jullie wel hoor!

Mollen en muizen

De laatste tijd vinden we elke keer van deze spontane hoopjes grond in de boomgaard.
Gelukkig nog niet in het gazon ...

In de schuur vond DH nog e.e.a. van de vorige bewoners en jawel hoor ... een dag later was het raak!

Eigenlijk is zo'n mol een hartstikke mooi beestje ... mooi vachtje en zo zacht ...
Maar dit was niet de enige mol, want elke dag komen er hoopjes bij!

En als je goed kijkt zie je op de foto hieronder onze kampioen muizenvanger ...

Onze Spooky doet niet liever!

Zodra ze klaar is met slapen 's middags duikt ze het weiland in en brengt ze een muis mee voor ons ...

Ja, die is voor jullie ... Hè hè .. even uitrusten hoor ...

En 's nachts gaat ze gewoon door, juist dan! 

Maar we moeten het natuurlijk wel weten dat ze er weer eentje gevangen heeft, dus ze laat zich luid horen .... 'murremurremmauw.... murremurremauw....'

Eh ja, ... precies op het bankje buiten onder ons slaapkamerraam. Het is maar goed dat het raam niet al te ver open staat ...

Natuurlijk moeten we de muis zien, dus brengt Spooky hem gewoon via het kattenluik naar binnen en legt ze hem in de hal neer. Gelukkig brengt ze nooit muizen in onze slaapkamer, alhoewel de deur een stukje open staat ...

Eerst vond ik het zo zielig voor die muizen, maar echt ... het went ...

Het stikt van de muizen in het weiland! En ze zijn snel dood, gelukkig maar.

Heel soms eet Spooky de muis met huid en haar op, maar meestal laat ze hem ergens liggen.

En laat ik haar nu gisteren achter de eenden aan hebben zien gaan ... Nog even en ze zorgt voor ons dagelijks stukje vlees :) 

All nature ...

Oh, wat is mist mooi ...
Gisterochtend keek ik 's morgens vroeg uit het raam en ik pakte meteen het foto toestel!

Vorige week vrijdag waren we 29 jaar getrouwd en werden we verrast door de kids met deze prachtige bos bloemen. Ik vond de tule zo leuk dat ik het half over de vaas heb laten hangen ...

Jammer dat zo'n bos zo snel al weer verwelkt, zeker met de warmte ...

Maar dan hebben we gelukkig de foto's nog!

'n Boer ?

Eigenlijk wist ik het al ..., maar nu ben ik er wel van overtuigd ...

DH is in het weiland hèlemaal in z'n element. Hij houdt van gras; hoe het ruikt, hoe het groeit, hoe het onderhouden moet worden, hoe het aanvoelt en hoe het er uit ziet ...

Het gazon maaien is dus echt geen straf voor hem en ook het gras in de boomgaard houdt hij goed bij!

Anderhalve week geleden werd het gras in het weiland gemaaid door Lennart (zoon van de boer). Hij kwam met de tractor en een maaier eraan. Het was de bedoeling dat de lange plukken overal een beetje weggehaald werden. De koeien zouden het gemaaide gras wel eten en zo zag het er weer netjes uit.

Maar deze eigenwijsjes eten veel liever van het korte gras en laten het afgemaaide gewoon liggen.

DH ging aan de slag en was een aantal avonden in het weiland te vinden.

Het gras werd gekeerd en nog eens gekeerd en toen werd alles in hopen bij elkaar geharkt en heeft hij een hooischelf gemaakt.

Eerst een pallet op de grond en toen bij de vier hoeken stokken omhoog. In het midden heeft hij voor de grap nog een wilgentak gestoken ...

Het hooi kan nu goed drogen en als de koeien er niet van willen eten, dan hebben we straks een mooi voorraadje voor de geitjes die we van plan zijn te kopen!

Koeien zijn sociale dieren; zodra DH bezig is op het land dan komen ze kijken en blijven ze in de buurt. En die deksels Bregje vond het leuk om haar kop even flink onder de schelf te steken! Eerst aan de achterkant en toen nog eens aan de zijkant. Ze kwam eruit met een kop vol hooi en stond het lekker van zich af te schudden ...

Babbeltje

Ik had nooit gedacht dat ik in een periode zou komen waarin ik zò weinig zou bloggen.
Begrijp me goed, ik voel me er helemaal niet schuldig onder hoor...
Want ik vind dat het geen verplichting of sleur moet zijn of worden!
Maar het gekke is dat ik het bloggen nu ook gewoon niet mis, en dat is wel nieuw...

En ja, meestal schrijf je op je blog over wat je bezig houdt, dus dat ga ik nu ook doen!
Wij kunnen momenteel bijna maar aan één ding denken, en dat vinden we ook nog eens helemaal niet vervelend...

Afgelopen week hadden we op een avond afgesproken met de huidige bewoonster van ons toekomstige huis. Er zijn best nog wel wat zaken door te spreken, zoals wat nemen we over, hoe werkt e.e.a., welke afspraken lopen er ...
En wat was het vooral heerlijk om weer op deze plek te zijn! Het voelde zo goed ...

helaas geen foto gemaakt; deze komt van internet ....

We gingen het eerst bij de koeien lopen die achter het hek grazen. Het agrarische deel wordt verpacht aan een boer, en wij nemen dit in eerste instantie over. Hij onderhoudt ook de sloten en bemest de grond. En het gras wordt meteen kort gehouden.
Drie mooie koeien lopen er momenteel. In gedachten had ik ze al lang een naam gegeven; Bertha en Clara, en de 3e naam weet ik nog steeds niet. Of ze echt zo heten? Geen idee..., ze hebben alleen maar een nummer. Maar we gaan de boer ook nog spreken, en dan vraag ik het natuurlijk.
Ze waren helemaal niet bang en kwamen meteen naar het hek toe. Het was lang geleden dat ik zo dicht bij een koe was geweest, en ik moet eerlijk bekennen dat ik ze toch wel erg groot, beetje log en zwaar vond. Alleen in die kop zit al zoveel kracht. DH is helemaal vertrouwd met koeien, dus die dikke tong ging over z'n hand en hij kreeg een aantal liefkozende kopstootjes... En oh, wat een kwijleballetjes zijn koeien... dat wist ik ook helemaal niet!

En dan de ruimte en de rust rondom ... We gaan onze handjes wel vol krijgen aan het onderhoud, dat zie ik wel. Maar aan de andere kant is het wel een onderhoudsvrije tuin met veel gras, beukhaag en buxus en wat borders met bodembedekkers. Er is een sproei installatie die via een pomp slootwater sproeit. En het gras maaien schijnt een uur in de week te kosten. Nou ja, DH doet niets liever..., dus dat gaat wel goed komen.

not my DH ...

Hij heeft ook al een bosmaaier gekocht met allerlei hulpstukken. Ik had nog nooit van zo'n apparaat gehoord. Maar het is wel reuze handig voor al die plekjes waar je met een motormaaier niet bij kunt komen. En je kunt er zelfs de heg mee snoeien!

In gedachten zien we ons zelf daar allemaal zitten. In de boomgaard, of op de veranda, of vlakbij de keuken op het terras ... En aan de andere kant kunnen we het ook helemaal niet geloven en knijpen we ons zelf in de arm; is het wel allemaal echt waar? Dromen we niet?

Veel mensen vragen of we de sleutel al hebben ...
Dat gebeurt pas op 1 juli. En op die dag passeren beide huizen bij de notaris. Dat betekent dus dat we heel even zonder huis zijn!
We hebben hier bewust voor gekozen. Omdat DH nog een loods heeft, slaan we daar vanaf januari al spullen op. Er staan al heel veel verhuisdozen. De komende weken wordt het hier in huis een kale boel en de laatste zaterdag gaan de grote meubelstukken naar de loods. Dan hebben we nog een paar dagen om hier de boel een beetje schoon te maken en de allerlaatste avond vertrekken we met onze weekendtasjes en logeren we bij onze zoon.

Het voordeel is dat we ons maar op één huis hoeven te richten en niet steeds heen en weer hoeven.
En we kunnen in alle rust en fasen de spullen overbrengen naar het nieuwe huis.
Nadeel is dat alles twee door je handen moet, maar dat hebben we er graag voor over.
Deze manier is zo overzichtelijk. Ik vind het heerlijk als er weer een aantal dozen zijn ingepakt en DH die meteen op zaterdag weer weg brengt; je ziet het huis leger worden en dat geeft zoveel rust.
En tegelijkertijd hoeven we niet heen en weer te rijden om te klussen...

Ja, dat vragen ook veel mensen zich af; hoe doe je dat dan in het nieuwe huis?
Nou, dag 1 komt de schilder en die doet de plafonds en de muren van de slaapkamers. Dag 2 wordt er vinyl gelegd in de slaapkamers en dezelfde avond liggen onze matrassen daar op de grond en slapen we er!
En zelf zetten we de hoognodige spulletjes (die we ook het langst in ons oude huis gebruiken) op z'n plek. De keukenspulletjes en die van de badkamer, de tuinmeubels en wat kleding.
Dan kun je toch leven?
Aansluitend komt de schilder de plafonds en de muren van de woon- en eetkamer en de hal doen. En dan kan in principe alles over. Maar dat doen we helemaal niet. We gaan het echt stukje voor beetje doen ...
Ik heb 6 weken zomervakantie en DH heeft ook heel wat weekjes. Niet alles aansluitend, maar dat is ook wel lekker. Heb ik af en toe ook even het rijk alleen ....

Rust ...?

Genieten jullie ook zo van het prachtige weer?
Wat hebben we buitengewoon mooi weer gehad de afgelopen week, zeker als je dat vergelijkt met de week ervoor.
Niet ver van ons huis zijn er mooie plekjes om van de stilte en rust te genieten. We gaan er graag heen zodra de zon uit onze tuin is.

En verder is de rust soms ver te zoeken ... Luidruchtige buren, zeker nu het weer buiten-leef-weer is ..., andere buren die graag muziek aan hebben als ze de auto schoonmaken, zitten te sleutelen of in de tuin bezig zijn ...

Blèh..., het lijkt wel alsof ik me er steeds meer aan stoor!

Eigenlijk willen we natuurlijk maar één ding ..., en dat is naar onze nieuwe stek ...

Er is al heel veel ingepakt. Soms is dat best balen, omdat je opeens iets mist. Mijn hobbykamer is bijna leeg en een beetje leuk creatief bezig zijn zit er niet meer in. Ik heb nog wel wat dingetjes apart gelegd om mee verder te gaan, maar dat is iets anders dan opeens een idee krijgen en er mee aan de slag gaan ... De zin is er dan ook een beetje uit. Ook het bloggen staat op een laag pitje.

We zijn nu in de fase dat de decoratie aan de beurt is. De leuke dingetjes uit de vensterbank, de butlertray, en de oude spulletjes op de plank in de eethoek ... , de oude naaimachine, de servieskast met inhoud. En dan ook de spullen uit de keuken die we wat minder gebruiken ...

De winterkleding kan inmiddels ook in de doos en zo wordt het steeds kaler en leger.

Maar dat moet ook, want over 8 weken gaan we over!

Vandaag heb ik veel wasjes gedraaid. Alle zomerspullen komen toch een beetje muf uit de doos en dan vind ik het net zo lekker om alles even te wassen en te strijken.

En zo zijn de 2 weken meivakantie dus opeens voorbij! We gaan het laatste deel van het schooljaar in. Meestal een drukke tijd, maar ach .. is er wel een rustige tijd in het onderwijs? Tja, dat vraag ik me wel eens af ...

Maandag dus weer naar school.

En ik hoop vanavond en morgen weer eens flink bij te lezen op jullie blogs!