Bedankt en een stukje vervolg ...

Ik wil jullie heel hartelijk bedanken voor de hartverwarmende reacties op mijn vorige blogbericht.
Het heeft me erg goed gedaan om zoveel begrip en steun te krijgen. Triest dat de gang van zaken zo herkenbaar is voor velen. En aan de andere kant ook een schrale troost...

Er wordt vaak gedacht dat de overheid en de inspectie verantwoordelijk zijn voor de prestatiedruk in het onderwijs en alle administratie die dat met zich mee brengt.
Toch vind ik dit zelf te kort door de bocht geredeneerd.
De overheid schrijft inderdaad een aantal regels voor waar scholen zich aan moeten houden, maar scholen hebben vervolgens wel zelf de keuze hoe ze zaken invulling geven.
En mijn ervaring is dat veel scholen daarin enorm doorschieten!

Niet verplicht	Verplicht
Toetsen	Een kleutertoets is niet verplicht. Methodetoetsen zijn ook niet verplicht.	De Inspectie adviseert het eens per jaar afnemen van een landelijk genormeerde toets in alle leerjaren. Een eindtoets voor alle leerlingen van groep 8 voor taal en rekenen is verplicht vanaf 2015.
Leerling-volgsysteem	Het leerlingvolgsysteem van Cito of ParnasSys is niet verplicht. Scholen zijn vrij te kiezen hoe ze ontwikkelingen in kaart brengen.	Een samenhangend systeem voor het volgen van prestaties en ontwikkelingen van leerlingen is verplicht. Ontwikkelingen laten zien is voldoende.
Sociaal emotionele ontwikkeling	Scholen zijn niet verplicht tot gebruik van SCOL of ZIEN. Scholen zijn vrij in het kiezen van een (eigen) systeem.	Scholen moeten de sociaal-emotionele ontwikkeling van leerlingen volgen. Inspectie adviseert een zelfrapportage door leerlingen.
Kleuter-observaties	Kleuterobservaties zijn niet verplicht.	Scholen moeten de sociaal-emotionele ontwikkeling van leerlingen volgen.
Individueel handelingsplan	Individueel handelingsplan is niet verplicht.
Groepsplan	Een groepsplan is niet verplicht. Minimale plannen als didactisch hulpmiddel zijn voldoende.
Ontwikkelings-perspectief (OPP)	Ontwikkelingsperspectief hoeft niet voor het basis ondersteuningsaanbod zoals begeleiding van dyslexie of kortdurende remedial teaching.	Een OPP is verplicht voor alle leerlingen in het reguliere onderwijs die extra ondersteuning nodig hebben. Een OPP is verplicht voor leerlingen in het speciaal (basis) onderwijs. Leerlingen kunnen daarbij geclusterd worden.

Bovenstaand schema komt uit een artikel over regeldruk en administratie van Wij leren.

Een ook de samenvatting van het artikel geef ik hier graag letterlijk door, want ik zou het niet beter kunnen formuleren:

Samenvattend komt het er op neer dat de wet veel vrije ruimte toestaat. Dit wordt echter momenteel ingeperkt door stimulerende adviezen van de onderwijsinspectie. Daarnaast speelt een rol dat de toets- en afrekencultuur de verantwoordingsdruk opvoert. Ook online vergelijkingen van scholen op smalle meetbare aspecten doet de werkdruk geen goed. 

Duidelijkheid over verplichtingen kan helpen om scholen de juiste keuzes te laten maken bij het administreren van hun procesinformatie en resultaten. Onnodige administratie kan zo beperkt worden en de nuttige verslaglegging wordt dan met meer motivatie gedaan.

Dat is toch heel iets anders dan voor 4 hoofdvakgebieden en 4 planperioden een groepsplan maken, waarin je voor 3 verschillende niveaus doelen stelt, beschrijft hoe je die wil gaan bereiken en na 8 weken moet evalueren? Stel dat je (maar) 2 doelen hebt per niveau, dan heb je per 8 weken 2 x 3 x 4= 24 doelen te hanteren en op jaarbasis zijn dit er dan 96!

Het is m.i. goed dat er een aantal jaren geleden meer aandacht kwam voor de basisvakken, maar ik zie nu dat er compleet doorgeschoten wordt. Muziek en expressie zijn vaak een ondergeschoven kindje geworden. Om nog maar te zwijgen over de sociaal emotionele ontwikkeling. Daar zou eerst eens een groepsplan voor gemaakt moeten worden! Gelukkig zijn er scholen die hier wel aandacht aan besteden. Helaas ben ik de laatste jaren tijdens de leerlingbesprekingen toch vaak geconfronteerd met vragen over kinderen die faalangst ontwikkelen ...

Op papier kunnen we het allemaal mooi verwoorden en daar wordt door het management soms ook erg veel zorg en aandacht aan besteed. Ik denk dat we nuchter moeten blijven, minder achter die bureaus moeten zitten, minder moeten vergaderen en met z'n allen dicht bij het kind moeten blijven en daar onze tijd voor gebruiken.

Een aantal richtlijnen zijn nodig in een school, maar dikke handboeken en uitgebreide protocollen, plannen en afspraken die telkens weer bijgesteld moeten worden (want de praktijk is weerbarstig en laat zich toch niet een documentje vangen), zou je toch niet moeten willen...

Wat ik kwijt wilde ...

Het is rustig in blogland en dat is begrijpelijk in deze tijd van het jaar.
Andere jaren ging ik zelf vrolijk door, maar dit jaar zit er bij mij ook de klad in.
En dat heeft niet alleen met het mooie weer te maken. Maar er komt gewoon niet zoveel uit m'n handen; niet op handwerkgebied en niet op ander creatief vlak en ook niet rondom het huis.
Ik wilde er eigenlijk al heel lang een keertje over schrijven, maar het kwam er maar niet van.
Maar ik had blijkbaar dit duwtje van Conny nodig om zover te komen...

Sinds 1 maart werk ik niet meer in het onderwijs. Ik heb m'n ontslag genomen omdat het werk me totaal leeg zoog. Bij Conny kun je lezen hoe het er in het basisonderwijs aan toe gaat vanuit een persoonlijke reactie. En ik kan daar gewoon m'n eigen verhaal aan toe voegen.
Ik was ruim 30 jaar werkzaam in het onderwijs en heb de verschuiving van lesgeven naar steeds meer andere taken meegemaakt.
Ik begon als leerkracht, was daarna jarenlang werkzaam als remedial teacher en de laatste 6 jaren als intern begeleider.
Ook ik werkte veel meer uren dan er conform mijn benoeming was afgesproken. Niet omdat ik langzaam ben of mijn tijd niet goed in zou kunnen delen, maar omdat het meer tijd kost als je je werk goed wil doen. Het gaat wel om kinderen hè...
Maar juist dat laatste kwam steeds meer in het gedrang vanwege langdurige besprekingen en beschrijven en formuleren van allerlei zaken, maken van rapportages, etc.
De inhoud van mijn werk werd steeds beleidsmatiger en kwam steeds verder van het kind te staan.
Met veel dingen was ik het niet eens, en dat ging mij steeds meer stress geven omdat ik de dingen wel moest uitvoeren.
Ik kreeg steeds meer last van hoofdpijn, kon me slecht concentreren, was prikkelbaar, kon minder lang achter een beeldscherm zitten, kreeg last met lezen, en was ontzettend vermoeid. En het plezier in m'n werk was totaal weg, nu de inhoud van de functie zo was veranderd.

En het is een goede beslissing geweest, al voelde het in het begin best wrang. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Eigenlijk had ik nog eerder moeten stoppen, want ik ben totaal op.
En het herstelt zich maar heel langzaam. De ene dag gaat het beter dan de andere. Er zijn dagen dat ik om 11 uur al verschrikkelijk moe ben. Ik slaap elke middag een aantal uren en dat is gewoon nodig.
Wat ben ik blij dat we nu hier zo heerlijk wonen, dat is geweldig om te ontspannen.

Zo, en nu tijd voor iets leuks... Gisteren zag ik dit tafeltje staan bij de kringloop. Ik denk dat het nèt binnen was, want het stond nog opgeklapt beneden bij de ingang waar de grote spullen gelost worden.

Voor 4,50 mocht het met mij mee!

Ik heb nu de zaailingen erop gezet, maar het is ook ideaal als buffettafeltje buiten... En je kunt er gemakkelijk een stylinghoekje van maken. Ik ben er helemaal mee in m'n schik!

En ik heb twee nieuwe vriendinnen in het weiland... Hierboven zie je Klazien en ze is helemaal niet bang en hoeft ook niks te wennen. Ze eet al koek uit je hand!

En hieronder zie je Katrien, een prachtige kop heeft ze hè... Katrien kijkt nog een klein beetje de kat uit de boom, maar het komt wel goed...

Manon en Sharon zijn naar de boerderij gebracht en worden nu goed in de gaten gehouden. Tussen nu en twee weken kunnen de kalfjes geboren worden. Als we willen, mogen we altijd bij de kalfjes komen kijken. Deze boer zet ze echter wel binnen een halve dag apart van de koeien. Na een paar weken worden de kalfjes verkocht en elders groeien ze op. Het is niet anders...

Een bewuste keuze van deze boer en hij heeft daar zijn redenen voor.

Gelukkig blijven Klazien en Katrien nog tot eind augustus bij ons!

Een stapje terug ...

Toch maar even een berichtje van mij...
Jullie hebben het misschien wel aan zien of voelen komen, maar ik moet de komende tijd toch anders omgaan met mijn energie.

Bloggen vind ik erg leuk en ontspannend om te doen, maar ik kan de laatste dagen niet langer dan een klein kwartiertje achter de pc zitten. Dan komt de hoofdpijn al op... Ik zit al met m'n leesbrilletje op, ook al kan ik het zonder nog gemakkelijk zien. Maar het is net iets rustiger en m'n oogspieren hoeven minder te doen.
Lang lezen gaat dus ook niet en borduren en ander gefrunnik ook niet. Ik moet steeds ver en dichtbij kijken afwisselen.

Gelukkig kan ik recht en averecht breien zonder te kijken, dus heb ik maar wat simpels opgezocht...

Af en toe haak ik wat aan m'n granny squares en voor de rest staat alles op een laag pitje.

Wat vaker niks doen en lekker naar buiten, met de poezen spelen... en gewoon wat nadenken en relaxen.

Het is nodig om weer op te laden. 

Maar ik mis jullie natuurlijk verschrikkelijk, ook al loer ik af en toe snel op jullie blogs... 

Ook dat moet ik natuurlijk niet snel doen, maar ik bedoel meer dat ik er een blik op sla.

't Komt vast wel weer goed, dat vertrouwen heb ik wel.

Relax ...

Tjonge, het is al bijna een week geleden dat ik een berichtje schreef!
Ik kreeg al van een paar bloglezers verontruste reacties, want opeens zo'n blog-stilte is niets voor mij.
Dat klopt ook wel. Ik vind bloggen echt superleuk en ik zal het ook niet snel opgeven.
Maar af en toe zijn er dagen of weken dat ik er geen fut of zin in heb.

Vanaf de voorjaarsvakantie heb ik het heel druk op m'n werk en ik geef eerlijk toe dat het werk aanvoelt alsof het op m'n nek zit. En dat laatste is erger dan het eerste. Want ik vind het helemaal niet erg om hard te werken of als er veel te doen is.
Maar ik krijg allerlei signalen die me vertellen dat ik gestresst ben! En dat is niet goed en ik neem die signalen ook serieus...

Vandaag schoot me zomaar dat woord onthaasten te binnen ...
Een woord dat ik vaak om me heen heb gehoord en inmiddels geassocieerd heb met (en dan zeg ik het even heel erg zwart-wit) jezelf bijna letterlijk over de kop werken en nergens meer de tijd voor nemen, alle signalen negeren voor een tijd en dan vervolgens de meest gekke toeren uit moeten halen om weer te ontspannen.
Eh..., laat ik zeggen dat dit dus helemaal mijn stijl niet is.
Ik ben van mening dat inspanning en ontspanning met elkaar in evenwicht moeten zijn, zelfs binnen een dag.
Zelf houd ik dat het langste vol en ik voel me er ook goed bij.

Ik weet wel dat onthaasten het kiezen is voor een bewuste ontspanning, een reactie op werkdrukte en stress.
Er  kan  zomaar iets insluipen waardoor de werkdruk te hoog voor je wordt. Of je maakt je zorgen om iets, ook zo'n gebied waar je geen vat op hebt...

I.p.v. onthaasten kies ik liever voor 'relax' ... En soms moet ik ook bewust op een relaxte manier met de dingen omgaan. Dan zeg ik "het is maar werk hoor..., of het is maar geld...." 

Gelukkig heb ik heerlijke hobby's om te ontspannen, maar soms kun je daar ook druk mee zijn.

Tijd dus om soms een stapje terug te doen en helder te krijgen wat dingen met je doen en waar je prioriteiten liggen!

Weer midden in de drukte ...

Ja, zo kan het gaan... Twee dagen op school en weer helemaal in beslag genomen door het werk!
Maandag was het meteen al raak... Moe dat ik was..
Nu staat er ook wel van alles op stapel en moet er veel besproken en geregeld worden. En dan blijft het 'gewone' werk weer liggen.
Vanmorgen heb ik - ondanks dat ik woensdag altijd vrij ben - toch geprobeerd een inhaalslag te maken.

Walled Garden Square (ravelry)

En 's avonds komt er momenteel echt niet veel uit m'n handen, behalve een vierkantje haken.

Heerlijk en ontspannend om te doen. Het stapeltje groeit en groeit....

Het vierkantje hierboven heb ik iets kleiner gemaakt dan het originele patroon, want ik wil wel graag dat al mijn squares dezelfde afmetingen hebben. 

Sweet sixteen square (ravelry)

En als er dan weer een paar nieuwe vierkantjes bij gekomen zijn, kan ik heerlijk 'spelen'; alles wordt eindeloos uitgelegd op de tafel of op de grond en dan ga ik sorteren, rangschikken, schuiven, verzinnen ....

Pretty Scallop (MoCrochet)

Deze eigenwijze square wil niet draaien.... Eigenlijk is het een onderzetter, maar ik heb er een vierkant van gemaakt. Vergelijk maar eens met het patroon, zie de link onder de foto...

Tricolor Square Jan Eaton

Het vierkantje hierboven vond ik op een Spaans blog, maar het is eigenlijk een patroon uit het boek van Jan Eaton. En laat ik dat nu in de kast hebben staan... Op de Spaanse blog staat een foto- tutorial.

Winter Wonder Granny Square

En dit is al m'n 14e vierkantje in deze roze-wit-grijs serie; de winter wonder granny square... Nou, die doet zich dit jaar geen eer aan! Ik heb hem in elk geval een toontje lager later zingen door hem een koppie kleiner te maken...

Afghan block (craftsy.com)

En number 15.... Geen patroon, maar ik had het plaatje gepind. Gewoon even goed kijken, plaatselijk even inzoomen en dan toen kon ik gewoon de steken zien...

De laatste toer kijk ik altijd even of ik stokjes kan haken of beter halve stokjes kan doen. Dus soms wijken de vierkantjes wat af.

Ik stuitte trouwens op een vervelend probleem; op de blog van I am crafty zijn een aantal beschrijvingen verdwenen....  Daarvoor zijn linkjes in de plaats gekomen, maar de info daar is lang niet zo duidelijk als de beschrijvingen die er eerst op de blog stonden...

Is één van jullie misschien zo slim geweest om de beschrijvingen op te slaan?

Nou, ik ga aan het eten beginnen voor vanavond. Morgen weer werken; even geen creatief dagboek, even geen applicatie, even geen breiwerk...

Maar er komen vast betere tijden!

Even bijpraten ....

Mijn eerste werkweekje op school zit er weer op, alhoewel ik straks nog wel een paar dingetjes wil regelen...
En ik moet zeggen dat het me niet mee viel deze week, ik had gedacht dat alles wel wat relaxter zou verlopen.
Ik ben intern begeleider op een basisschool voor de groepen 3 t/m 5 (dat zijn bij ons 8 groepen en ongeveer 250 leerlingen) en heb ongeveer een halve weektaak.

Normaal gesproken werk ik dan 3 of 4 lange ochtenden, ik begin heel vroeg en werk dan door tot 1 uur.
Maar deze week leek het wel alsof ik de hele week met school bezig was...
Er was een personeelsvergadering waar ik 's middags voor terug ging, er was een werkmiddag waar ik voor terug ging, er zijn 2 nieuwe collega's die ik van alles moet vertellen over de zorgstructuur op school, ik heb een nieuwe ib collega bovenbouw, er zijn ouders met dringende zaken en vragen over hun kind, we hebben een nieuwe methode voor rekenen, er zijn alleen uit mijn bouw al 5 kinderen die met het dyslexie protocol starten ...

Natuurlijk vertel ik dit niet allemaal om te klagen, want ik vind m'n werk heel erg leuk! Anders zou ik er thuis niet nog eens mee door gaan...
Maar het heeft wel een keerzijde... Kon ik in de vakantie heerlijk rustig bloggen en handwerken tussen de noodzakelijke zaken door, nu staat dit volledig op een laag pitje. En eigenlijk baal ik daar best wel van.

Elke avond heb ik wel even zitten haken, en soms keek ik wel op jullie blogs, maar in de vakantie vond ik het geweldig om alles bij te houden. Wat een overgang in vergelijking met deze week!

Maar ik ga wel proberen om het werk wat strakker in te plannen. Anders heb ik het gevoel dat ik full time voor school aan het werk bezig ben, en gaat het werk de hele week beheersen en dat wil ik gewoon niet.
Ik hoop dat dit lukt, want er is toch wel erg veel werk aan de winkel!

Vandaag blijf ik echt de hele dag thuis. Straks eerst even met de stofzuiger door het huis en een wasje draaien. Dan nog even wat schoolwerk en een paar telefoontjes doen. En de rest van de dag wil ik toch aan m'n hobby besteden. Meestal is de woensdag míjn dag, maar daar is deze week niets van gekomen.

En dan nog even iets 'handwerkerigs"... iets wat ik eind vorige week nog heb gedaan....

Ik weet niet hoe jullie je kantjes en bandjes bewaren, maar bij mij zat alles in een bakje en het werd een steeds grotere rommel!
En regelmatig belandden er ook nieuwe stukjes kant op de meest vreemde plaatsen en in andere bakjes.
Ik had er helemaal genoeg van!

Van dun karton heb ik een hele stapel kaartjes gesneden, die ik verder knipte in de vorm wan een wikkelkaartje

En nu heb ik dus heerlijk overzicht als ik een lintje of kantje zoek... Alleen is m'n doos eigenlijk al weer te klein, maar ik heb nog een lagere en langere doos ergens staan, dus ik verwacht dat ik de kaartjes ga overhevelen!

Zo, en dan ga ik nu even als een speer aan het werk! Straks bij de koffie ga ik jullie blogberichten lezen en vanaf die tijd begint mijn heerlijke lange weekend waarin ik ga doen alsof het nog vakantie is!

Allemaal een heel fijn weekend!

Weer aan 't werk...

Ja, de vakantie is weer voorbij. De kinderen gaan weer naar school en de jufs en meesters moeten ook weer aan de slag. Er staat ons een hele drukke anderhalve week te wachten, vol met activiteiten en werkzaamheden die afgerond moeten worden!

Voor mij is de vakantieweek vooral een handwerkweek geworden. Ik ben weinig weggeweest en lekker thuis aan het rommelen geweest.
Natuurlijk kon ik het niet laten om aan wat nieuwe dingetjes te beginnen. Zo heb ik babysokjes gebreid, die ik op de blog van Betsy had gezien. Ze zijn me toch leuk!

Ik heb ook een nieuwe granny square in viervoud gehaakt, daar komt t.z.t. nog wel een berichtje over..
O ja, en nu staan de babyslofjes van Jeanet op, die worden ook zo grappig in het roze...

Er is veel geappliceerd aan het zomerquiltje, diverse steken onder de knie gekregen!
En de sleutelmerklap heeft er ook steekjes bij gekregen.
De meebreideken is in de lade blijven liggen, gewoon even geen zin in ...

En... ik kocht een nieuw boek: Tilda with love....

Ik vind het een prachtig boek, zoveel leuke ideeën en patronen. Plannen genoeg!

Weer aan de slag...

Niet te geloven..., ik heb zomaar een paar dagen niet "geblogd". Daar zal ik eens gauw verandering in brengen!

Na 6 weken vakantie zijn bij ons afgelopen maandag de schooldeuren weer open gegaan. De eerste dag is het allemaal nog wat onwezenlijk en moet je nog wat omschakelen.
Vandaag ben ik eigenlijk al weer helemaal gewend aan de dingen die moeten gebeuren. Ik ben intern begeleider van groep 0 t/m 5 op een grote basisschool. Dat is even weer heel wat anders dan een groep hebben en met leerlingen werken, wat ik in het verleden wel heb gedaan.
Ik werk dit jaar 20 uur en verdeel deze uren over 3 dagen. Meestal maak ik meer uren per week, maar dat vind ik niet erg. Het is prachtige baan waarin je echt wat voor anderen kunt betekenen, maar die ook wel wat van je vraagt en vergt.

Gisteravond was ik echt verschrikkelijk moe. En zoveel had ik nog niet gedaan. En ook nu denk ik "vroeg naar bed"..., maar dat is gewoon de omslag. Morgen heb ik lekker een dagje vrij. Vanmiddag is onze hulp geweest, dus dan kun je misschien wel raden wat ik morgen ga doen...

En voor nu: het blauwe hartje af borduren, een vlindertje haken of breien en lekker met de beentjes omhoog!

Tot morgen...