Ik geef het maar eerlijk toe; ik was weer eens heel (lees 'tè') enthousiast begonnen aan iets nieuws.
Tijdens de vakantie in Frankrijk zag ik (naarmate het dekentje langer werd) dat het toch wel er-rug smal was... 70 cm...
Ik probeerde toen bij het onderste motief de deken te verbreden met 24 steken en dat ging eigenlijk opperbest:
Alleen kwam ik erachter dat ik blauw garen tekort had...
Tja, best alweer een tijd geleden in de winkel gekocht, dus ik verwachtte al niet dat het daar nog zou liggen.
Gelukkig kwamen er reacties op mij oproepje en
Albèrtje stuurde spontaan 2 bollen naar mij op.
Maar o schrik..., de kleur week toch ietsjes af...
Ik bedacht dat ik dan tot en met de blauwe bloemen van deel 3 wel uit kon halen en dat blauw kon gebruiken voor de rand tussen deel 1 en 2...
Het garen van Albèrtje kon ik dan weer voor de bloemen gebruiken. Nogmaals hartelijk dank, Albèrtje..
En toen kwam het volgende probleem. Want deel 2, de fonteinen is heen en weer gehaakt (de inset mozaïek methode) en daar kon ik dus niet zomaar 24 steken aan toveren. Balen...., balen....., balen.....
Er zat echt maar één ding op en dat was verder uithalen tot deel 1. Natuurlijk had ik er een smal dekentje van kunnen maken, maar dat vond ik gewoon niet passen bij de grote motieven. Dus... korte pijn!
Vol goede moed begon ik dus weer vanaf deel 1 de boel op te haken. En eigenlijk vond ik het helemaal geen straf want het is zo'n leuk en afwisselend ontwerp. Ik kan je vertellen dat de avonduurtjes voorbij vlogen! En ik besloot ook meteen wat wijzigingen in de kleurkeuze aan te brengen.
Het lila vond ik er best wel uitspringen en daarvoor in de plaats heb ik lichtgrijs gekozen.
Ook in de tussenrandjes heb ik wat dingen veranderd. Er is daar meer blauw in gekomen.
En deel 3 heb ik helemaal in oker gedaan.
En toen gebeurde er nog iets heel leuks!
Vorige week donderdag kwam vriendin J. koffie drinken en ze haalde heel geheimzinnig een blauw bolletje garen uit haar tas en zei 'asjeblieft, van een trouwe bloglezer die nooit reageert, maar je gisteravond wel had verwacht...'
Hûh....?????
Ik wist echt niet wie ze bedoelde, en hoe kwam dat bolletje dan bij J. terecht?
'Het is G....'
En toen dacht ik nog aan een andere G... Tjonge, lekker helder was ik hoor...
Woensdagavond namen 3 oud- collega's afscheid van de school waar ik heb gewerkt en waar ook G werkte en waar J. nog steeds werkt... (volgen jullie het nog?)
Ik had me niet opgegeven om te komen voor die avond en was het ook al lang weer vergeten...
Maar om terug te komen op dat bolletje blauw garen; het was precies de goede kleur! Wat ben ik er blij mee, want nu kan ik het blauw nog wat meer laten terug komen. Ik overweeg het ook in de rand te gebruiken.
Vanaf mijn blog nogmaals hartelijk dank G.... Het is toch geweldig dat je na zoveel jaren nog aan me denkt!