Dat vogeltje ...

Omdat DH de hele zomer speciaal voer ophangt voor de vogels, komen ze graag bij ons.

We zien hele hordes mussen en vinkjes bij de pindakaaspotjes en de hanger met voer. 

Ze kwetteren er vrolijk op los en soms maken ze ruzie.

Onze poezen kijken er met een schuin oogje naar, maar zijn te lui om actief op jacht te gaan. Gelukkig maar... En soms lijken de vogeltjes hen gewoon uit te dagen!

Maar de laatste weken van de zomer zag ik steeds dit vogeltje, volgens mij een gewone mus.

En altijd was ze alleen en ik vond haar ook een tikkeltje sloom.

Eerst dacht ik dat ze niet meer kon vliegen, want ze hupte alleen maar. 

Als ik dichtbij kwam, vloog ze nog niet weg.

DH klapte in keer in zijn handen en toen bleek ze tòch te kunnen vliegen ...

Deze foto is uitvergroot na bijsnijden... en nu twijfel ik toch of het wel een musje is.

Ze heeft best een dik borstje en ze is ook pluizig. Zou het een jong vogeltje zijn?

Enfin, ze bleef komen en meestal hield ik het goed in de gaten als de katten buiten waren.

Eén keer probeerde Boofy haar toch te besluiten en toen klapte ik meteen in mijn handen en vloog ze weg. Boofy kreeg natuurlijk een uitbrander...

Maar... (en het was te verwachten...), op een dag zagen we het vogeltje niet meer. 

Bewijs heb ik niet, maar ik denk toch dat ... 😢

Daar ben ik weer...

Beste allemaal, daar ben ik weer....! Opeens was daar een ongeplande en onverwachte blogpauze doordat ik even totaal geen zin had om iets te te schrijven en te posten. 

Ook Instagram lag een poosje stil, en ik vond het eigenlijk wel lekker rustig en het was ook goed om even afstand te nemen.

Maar ik voel dat de zin weer terug komt. Al weet ik nog niet op welke manier ik verder ga. 

De eindeloze berichten over handwerken of de papierhobby gaan mij soms tegenstaan, dus misschien moet ik het vaker over een andere boeg gooien. De tijd zal het leren...

Vandaag maar even een (korte) terugblik op de mooie zomer die achter ons ligt. Veel warme dagen, waar ik niet zo goed tegen kan. Maar gelukkig hebben we overal rolluiken en kunnen we daarmee de warmte een poosje buiten sluiten. En als het nodig is, kan de airco aan. 
Op de warmste dagen bleef ik 's middags gewoon binnen, al voelde dat soms wel een beetje raar. 

We hebben wel (op één maaltijd na) alle dagen 3x buiten gegeten, dankzij de overkapping en de deur naar de zijtuin, die we dan open zetten voor een windje... En we blijven dat ook zo lang mogelijk doen.

Vandaag is het voor mijn gevoel voor het eerst een 'binnendag'; het regent, de temperatuur is een stuk lager en het ziet er buiten somber uit. Zou de herfst al een beetje gaan beginnen?

Een goede gelegenheid om de trap naar zolder op te gaan en orde te gaan scheppen in de uitgestalde bollen garen, stapels papier en tijdschriften, verzamelde doosjes, tevoorschijn gehaald speelgoed, etc.

Wat kan een mens een rommel maken!

Rondje tuin half juni

Ik kon het deze week toch niet laten om weer wat foto's van de tuin te maken. Vaak doe ik dat ergens halverwege de morgen, maar ik kom er steeds achter dat dit geen ideaal fotomoment is.
Dat heeft te maken met het licht en de stand van de zon. Dus ik besloot er ook een aantal 's avonds om een uur of 9 te maken, en dat bevalt me beter.

De klimhortensia aan de zijkant van ons huis (oosten) bloeit weer heel mooi. Ik moet er een beetje op letten dat DH hem niet te streng snoeit, want anders hebben we geen bloemen...

Deze roosjes (tenminste... in neem aan dat het roosjes zijn...) staan ook aan de zijkant, als afscheiding naar de buren en aan een slootje. Het zijn zulke lieve kleine bloemetjes...

Her en der Campanula, een dankbaar plantje dat het dit jaar erg goed doet.

Aan de voorkant (noorden) hebben we twee grote hortensia struiken, eigenlijk zijn het er 6 bij elkaar. Vorig jaar had ik bijna geen bloemen en dat kwam omdat er veel te rigoureus gesnoeid was naar mijn zin. Dit voorjaar heb ik alleen maar de uitgebloeide bloemknoppen weg geknipt en hier en daar wat gesnoeid. En nu belooft ie wat...

Ik had er alleen wel zo'n mengseltje blauwmaker bij moeten doen, want nu lijken de bloemen fuchsiakleurig te worden en ik wil absoluut geen roze hortensia krijgen...

En dan eindelijk eens een foto bij avond van de border in de voortuin (noorden) waar het kattenkruid het heel goed doet. Aan de rand staat Ooievaarsbekje, en in het midden Kaasjeskruid.

Dat Kaasjeskruid komt elk jaar weer op. Een paar jaar geleden heb ik het gezaaid (AH moestuintje) en ach... het wordt soms wel een beetje wild, maar de bijen zijn er gek op.

Vorig jaar hebben we een heleboel lavendel geplant op een stuk (zuidwesten) dat bijna de hele dag volop in de zon staat. 

Ooit stond daar Waldsteinia en Hosta, en dat verbrandde gewoon. Ik heb nooit gesnapt dat die beplanting daar is neergezet, terwijl er bij de aanleg van deze tuin echt overal goed over nagedacht is.

Enfin, dit stukje noem ik nu 'mijn klein Frankrijk'...

De Stokrozen komen ook weer op, maar het is minder dan vorig jaar. We gaan het wel zien...

De achtertuin laat ik deze keer niet zien; de foto's waren niet mooi... 

En anders wordt het een beetje teveel van het goede.

Droog, maar toch...

Toen ik terug kwam van boodschappen halen en zo aan kwam rijden en mijn voortuintje zag, vond ik het er eigenlijk best leuk uitzien...

Zolang we hier wonen (bijna 6 jaar), doe ik behoorlijk wat moeite om die border vol te krijgen met vaste planten, maar er ging nogal eens wat mis. Maar nu begint het naar m'n zin te worden.

Ik zie wel dat ik weer nodig bij de sloot het heermoes weer weg moet halen. Het komt weer net zo hard terug, dat wel...

De bermen staan nog steeds mooi in bloei en langs de weg waaraan wonen staan veel kastanjebomen. 

De bloesem 'kaarsjes' zitten er nog in, maar ik verwacht dat ze nu toch wel snel zullen verdwijnen.

Langs het paadje naar de voordeur bloeit de Rhododendron, met een beetje rare mix van kleuren. Het is toch een vreemde struik, vind ik. Altijd maar die bladeren naar beneden wijzend, alsof hij te droog staat. Maar het hoort gewoon bij de plant.

De boerenhortensia is dit jaar minimaal gesnoeid en ik denk dat we heel veel bloemen krijgen. Maar ik moet hier wel water gaan geven, want de blaadjes kleuren aan de randen al bruin.

De buxushaagjes kunnen we wel opgeven...

Vorig jaar hebben we aan de zijkant (zuidwesten) lavendel aangeplant en het is slaat goed aan!

Dus ik hoop een mooi lavendelveldje te hebben deze zomer...

Aan de achterkant van ons huis hebben we ook lavendel staan, maar die is al ouder. Maar ook die is veelbelovend.

Je hebt vast wel gezien dat het gras er niet best uit ziet. Maar dat heeft alles te maken met de droogte. Twee maanden geleden was het heel mooi groen, en na het bemesten ook mooi dicht gegroeid.

Maar gras hersteld zich wel. 

Het onkruid kan ik dit jaar redelijk goed onder de duim houden, en dat is wel eens anders geweest...

O ja, ik zou het bijna vergeten... Maar deze foto kreeg ik van mijn buurvrouw. Ze hadden konijnen gespot in onze voortuin....

We hebben ze zelf ook al een paar keer gezien. Met name 's morgens vroeg rennen ze met een heel stelletje vanuit het weiland achter door de boomgaard en via de zijtuin naar de voortuin.

Het is een machtig gezicht!

Hallo lente

 

Wat is het voorjaar toch mooi! Genieten jullie er ook zo van?

De dag begint vroeg en koel, maar buiten is het verfrissend aangenaam. Rond de klok van 10 uur kun je heerlijk buiten zitten en als je nog een zonnetje hebt zelfs tot een uur of 7 's avonds.

Dit is een stuk van de berm, vlak naast onze brug. Ik heb van de week met verwondering zitten kijken wat daar allemaal groeit en bloeit en leeft...

Hopelijk wordt dit niet te snel gemaaid. Er zijn mensen die het als hinderlijk ervaring (minder overzicht bij het wegrijden bv), maar ik zou het zò jammer vinden als dit weg gehaald werd.

Gelukkig is er steeds meer aandacht voor biodiversiteit en wordt er rekening gehouden met broedende vogels.

Maar soms sta je ook verrast en blijken gemeenten het maaien uit te besteden aan bedrijven en dan gaat het weleens helemaal anders...

Ik heb de afgelopen dagen maar weer eens wat foto's gemaakt van de tuin en de boomgaard.

Dit jaar staat onze Lampenpoetserstruik bijzonder mooi in bloei. Misschien komt het wel omdat ik eind vorig jaar regelmatig wat takken heb afgeknipt omdat ik ze als decoratie nodig had. 

Vlak voor de struik staat nog een deel van de stam van een boom die we hebben afgezaagd omdat deze veel te overheersend was. Er staat nu een drinkbakje op, afkomstig uit de tuin van mijn schoonouders.

Musjes en meesjes komen hier graag een spetterbad nemen.

Ik ben heel blij met het Kattekruid in de tuin en intussen heb ik het al op veel plaatsen geplant via deling, maar het zaait zichzelf ook gemakkelijk uit. Het is een komen en gaan van bijen, en andere beestjes rond deze planten. Ze ruiken ook nog eens lekker en met regelmaat lijken onze poezen er 'high' van te worden...

Tussen het Kattekruid heb ik een paar Steenzaad (Lithodora Heavenly Blue) staan. Het is een beetje lastig plantje dat niet overal goed kan groeien, maar bij ons doet hij het goed in dit stukje schrale tuin.

Vier weken geleden stonden de fruitboompjes volop in de bloesem, en op 1 april hadden we bloesem en sneeuw...

Wat een verschil hè... 

Intussen hebben we weer lammetjes... Het zijn er veel meer, maar wilden niet echt op de foto.

De poezen zie je ook genieten van het mooie weer en Spooky ligt heerlijk te rollebollen in het gras.

Niet alleen de borders vragen aandacht, maar ik ben vooral bezig met het onkruid verwijderen in het grind en tussen de klinkers. Het lijkt sneller te groeien dan de planten!

Maar we gebruiken nu deze vernevelaar in het grind en voor de klinkers, en ik moet zeggen dat het werkt! We doen er schoonmaakazijn in en nog geen dag later is het onkruid al bruin en kun je het verwijderen en blijft het ook lange tijd weg.

We spuiten natuurlijk niet vlak bij de planten, en liever had ik het helemaal niet gedaan. 

Maar het is gèen doen anders met zoveel oppervlakte aan grind en klinkerpad...

Nou, ik ga maar vlug weer aan de slag... De kaboutertjes doen het niet!

Buitenom

Ja, ik wist eigenlijk niet goed wat ik boven dit blogbericht moest zetten...
Het is nou ook weer niet een echt rondje tuin, maar meer wat zaken op een rij die buiten een rol spelen.

Laatst zei DH: 'het is wel bijzonder dat niet alles tegelijk komt in de tuin; het is mooi verdeeld over het jaar heen'...

Eerst maar een 'de' boom laten zien... In febr. van dit jaar lieten we de Treurwilgen drastisch snoeien en moet je nu eens zien... Sommige takken hangen al weer zò laag dat ze hinderlijk worden.

Twee weken geleden is de Beukhaag weer helemaal gesnoeid. Die staat rondom onze binnentuin en ik schat de lengte zo'n 35 meter bij elkaar. Hij is ongeveer 1 meter dik en moet aan beide kanten 'geschoren' worden. Dat is een flinke klus kan ik je verzekeren.

Misschien zag je het al op de foto hierboven...., maar de buxushaag staat er niet best bij.

Tot onze vakantie in Frankrijk is het redelijk goed gegaan. We zetten met regelmaat de hogedrukspuit erop en dat werkte best goed!

Helaas hadden we het verzuimd om te doen voordat we weg gingen...

Zo ziet het er dan aan de bovenkant uit... 

Er zit nog leven in, maar of dit nog goed komt??

Aan de voorkant van ons huis hebben we deze twee buxushaagjes en die zien er ook niet goed uit.

Helaas hebben we dit jaar bijna geen bloemen in de Boerenhortensia.

Het ligt volgens mij aan de manier van snoeien, maar DH denkt dat onze buurman het wel weet. Hij is hovenier en ik wil ook niet twijfelen aan zijn kennis. Maar volgend jaar wil ik tòch een keer een andere manier van snoeien uitproberen en dan zullen we wel eens zien ...

Het is ook weer de tijd van kanten maaien. In het voorjaar en de zomer vinden we het altijd mooi om alles maar te laten groeien. Maar voor 1 november moet het sloten gedaan zijn en dan is het wel prettig als je er goed bij kan. Dat is best zwaar werk, maar DH heeft er geen hekel aan. Het is wel zaak om op tijd te beginnen. 

We hebben ook een stuk weiland van een kleine 9.000 m2 met agrarische bestemming. Dit land wordt gepacht door een schapenboer en in het contract is vastgelegd dat hij ook voor het onderhoud van de sloten moet zorgen. 

Misschien zag je het op de tweede foto al... maar er is iets bijzonders gebeurd met de Eucalyptusboom, die een jaar geleden flink is terug gesnoeid.

Er groeiden altijd al wel een paar takjes vanuit de stam wat laag bij de grond en daar was ik altijd dol op omdat ze mooi jong blad hadden en ook mooi rond van vorm waren. Ideaal om te gebruiken bij het maken van toeven of kerstversieringen.

Maar dit jaar heeft de boom gedacht 'snoeien doet groeien'...

Er is een complete struik aan de stam gegroeid!

Van de Stokrozen is ook niet veel meer over. Ik weet niet of het normaal is, maar zodra de bloemen verschijnen, gaat het zò hard met deze planten. Al snel worden de bladeren lelijk en verschrompelen de bloemen. Dit jaar heb ik ze echt elke dag wat water gegeven en nagekeken op slakken. 

Wat ook treurig is, is dat er nog maar één kipje in leven is. Dat is Nicky, het kleine bange kipje dat altijd maar deed wat de andere kippen ook deden. Ze heeft een scheef snaveltje en ze maakt een snerpend geluid. Altijd moest ze het onderspit delven, en kijk nou... ze heeft ze allemaal overleefd.

Ze is nu in de rui en dat is een akelig gezicht.

Graag zou ik weer meer kippen hebben, maar ik vrees dat het niet goed gaat als er een nieuw stel bij komt. Dat gaat een bloederig gevecht worden.

Nicky is een Wyandotte Krielkip en misschien is het wel beter om er nog zo'n kipje bij te doen.

Want nu is ze helemaal zielig alleen...

Je ziet het niet zo goed op deze foto, maar we hebben flink last van mollen. En ook al langere tijd. Klemmen zetten helpt niets en DH rolt het gras zeker elke week aan met de wals, maar ze blijven aan de gang...

Nu de appels van de bomen vallen, weten de eenden er wel raad mee. Als ik rustig kom aanlopen, dan kijken ze een beetje maar ze gaan er niet eens meer vandoor.

Mensen vragen wel eens of de schuur al helemaal af is... Ja, ik weet het niet, wat heet af..? De tussenwand zit er in, helemaal geïsoleerd. Er is een schuifdeur gemaakt waar nog wel een handvat aan moet. DH en zoon Robert zijn bezig met de verlichting, tot nu toe werd er gebruik gemaakt van bouwlampen. Ze willen nog een werkbank maken, ach ja.. ze willen nog zo veel!

Aan de buitenkant is er een soort luik gemaakt, tot voor een paar maanden was er alleen maar een opening. Ik vind het wel geinig, die twee deurtjes. We wilden ook nog een vaste buitentrap, maar het lukt nog niet erg om daar iets geschikts voor te vinden. Tot die tijd wordt de ladder gebruikt en ach.. zo vaak komt het niet voor dat we boven op het zoldertje moeten zijn.

Nou, dat was weer een heel verhaal! Ons wachten nog de nodige karweitjes en dan mag het volop herfst en winter worden...