In oktober 2012 kocht ik twee mooie bollen van elk 100 gram verloopgaren. De wikkels heb ik niet meer, maar in deze oude blogpost las ik dat het Sanna was.
Ik startte met het breien van een prachtige sjaal, waar ik heel erg mijn hersenen bij moest houden vanwege de herhalingen in het patroon en de losse delen. Uithalen is vreselijk met dit garen en ook met zo'n patroon.
Deel 1 ging goed en vlot, maar bij deel 2 ging het mis. Het klopte gewoon niet en het belandde een poosje in de kast om er 2 jaar later weer uit te komen. Ik had de boel toen bijna uitgetrokken, maar bedacht opeens dat dat altijd nog kon.
Met de tweede bol begon ik aan een lange wikkelsjaal, die elke 2e toer een steek groeit en op de helft weer langzaam aan smaller gaat worden.
Deze foto is van 2015...
Maar zoals zo vaak vroegen andere handwerkjes mijn aandacht en ook deze sjaal bleef liggen. Ik denk dat hij te weinig uitdaging voor me had. Een prima handwerkje om bij te kletsen of iets te kijken, maar verder niet.
Toen we dit voorjaar bezig waren met Poncho's voor Gambia, zette ik een aantal patronen op mijn Pinterest board en één ervan bleef een beetje hangen... Ik dacht weer terug aan het garen wat nog over was en besloot gewoon te beginnen!
Maar nu werd het dus haken...
Ik ging als een speer... en haalde zelfs het breiwerk uit om zoveel mogelijk garen te hebben. Dat viel niet echt mee, maar het is toch gelukt.
Artemis (godin van de jacht) was gelukkig genegen om zicht te laten fotograferen met de omslagdoek...
Daarna moest de doek weer snel af en ligt hij opgevouwen te wachten op een bestemming...