Babbeltje op vrijdag

Het is al weer vrijdag en op de één of andere manier overzie ik dan vaak even de week en bekijk ik wat ik nog wil doen voordat het zondag wordt.
Gisterochtend zat ik aan de tafel en opeens zag ik dat het buiten prachtig was... een beetje magisch licht. Ik rende dus maar snel in het ponnetje naar buiten. Dat kan hier gewoon.

Ik was echt precies op tijd; na een paar minuten was die bijzondere sfeer weg...

Vanmorgen werden we met regen wakker, maar inmiddels schijnt de zon weer! Dat wisselvallige vind ik wel leuk. Het lijkt ook wel of ik voor het eerst de herfst wat meer kan waarderen. Het was gewoon nooit mijn seizoen.

De dagen vullen zich hier als vanzelf. 's Morgens even m'n rondje door de tuin en kijken bij de kipjes. Chicky heeft nog altijd 'kuren' en elke ochtend til ik haar nu uit het leghok. Dat gebeurt onder luid protest, maar dat kan me niet schelen. Meestal is ze na een minuut genezen als ik haar op het natte gras zet. Dan gaat ze normaal scharrelen met Nicky.

Ze moet echt eten en drinken, want anders gaat haar conditie zo achteruit.

Eitjes leggen doen ze allebei niet meer...

Sinds een paar dagen mogen tante Saar, dikke Dora en mooie Mathilde ook weer buiten de ren. Binnen de ren hebben ze alles kaal gemaakt en zo ongeveer gaten en gangen gegraven naar China.

Na de middag krijgen ze de vrijheid; eerst eieren leggen natuurlijk ...

Soms staat de keukendeur nog open en Mathilde is al een paar keer vrolijk naar binnen gehupt.

Maar daar gaan we niet aan beginnen hoor!

Gisteren liep ik weer in onze plaatselijke kringloopwinkel. Ik ga er zelden met lege handen weg. Kijk, nu scoorde ik o.a. weer deze bekers.

Soms beleef je daar bijzondere dingen hoor. Gisteren was er een mevrouw die heisa maakte met de dame achter de kassa. Of andersom... Het ging om een euro verschil in prijs en de medewerkster van de kringloop wist zèker dat het artikel 1,50 was, want ze had het nèt geprijsd... Pfftttt, waar je moeilijk over doet... 

Maar er was ook een oude dame met rollator en ze sprak alleen maar Engels. Ze wilde o.a. een kastje kopen, zo'n beetje 40 bij 50 cm en 80 hoog... Er werd gevraagd of ze met de auto was... Maar nee, ze was niet met de auto... En hoe ze het kastje dan mee wilde nemen... Nou, op de rollator!

Oooo, het paste er helemaal niet op en toen de dames kringloop de handvatten iets wilde verdraaien werd ze boos op z'n Engels... 

Er werden twee technische mannen bij gehaald en ze vonden het 'very dangerous'..., maar mochten toch de boel een beetje verbouwen. Eigenlijk paste het kastje er helemaal niet op. Maar ik had intussen afgerekend en kon fatsoenshalve niet langer de situatie aan staan gapen... Toch wel jammer achteraf!

En zo maak je wat mee... Dat zullen de mensen ook wel gedacht hebben die DH in de container van de gemeentewerf zagen klimmen om deze riek te redden... Nou, het kan me echt niets schelen; wij zijn gewoon dol op dit soort oud spul!

Ik wilde er al een bosje droogbloemen aan vastmaken en een lintje, maar dat feest ging dus niet door...

En daarom ging ik maar weer verder waar ik gebleven was!