Hier ben ik toch zo blij mee ...
Het droogrek uit de schuur van mijn vader ...
Wat heb ik daar als kind veel mee gespeeld. Met een groot kleed erover was het een heuse tent en dronken we thee en aten we kaakjes.
Ingeklapt tegen de muur kon je twee plankjes dwars op de latten leggen en daar paste m'n 'schoolbord' precies op. Wat heb ik veel schooltje gespeeld met alle poppen, de poezen en soms zelfs de huisgenoten...
En weer een andere keer was het onze marktkraam ...
Toen we pasgeleden voor de laatste keer naar het huis gingen om spullen op te ruimen, ging dit rek mee. DH vindt het ook een leuk rek en het staat nu bij ons in de tuin!
En ik heb er al een keer lakens op gedroogd en nu met het mooie weer mag het deken, waar ik heel vroeger onder sliep, buiten hangen ...
Ja, die heg is dood.... Ik weet het ... Daar moet t.z.t. een schutting komen!
In de kelder vond m'n broer een aantal hele oude flesjes en zette ze voor mij apart. Hij dacht ik die wel leuk zou vinden, omdat ik op de piano ook een rekje heb staan met kleine flesjes (ongevuld dan) ....
Ja, die flesjes vind ik gaaf en ik nam ze mee! Maar of het nu helemaal goed ging in de warme auto ..
Het rechtse flesje met spiritus kwam er wel heel raar uit!
Geen liefhebbers voor het damasten tafellaken met servetten? Dan gaat dit ook mee...!
Ik weet niet of ik het ga gebruiken, tafellakens genoeg, maar ik vind het zo leuk in de linnenkast staan.
Al eerder ging dit melkserviesje mee, er zijn vier bekers en een kan. Volgens mij hadden we er vroeger ook ontbijtbordjes van ... Maar die gaan natuurlijk altijd stuk na verloop van tijd...
O ja, en op zondagmiddag kregen we altijd chocolade of bonbons, en dan ging dit schaaltje rond en rond ..
Blauw past goed bij ons, dus ik ben er blij mee. En zie je dat het schaaltje op de wit-met-wit quilt staat? Alle blokken zitten nu aan elkaar, alleen moet ik nog verzinnen hoe ik de rand zal doen!
Mijn vader had ontzettend veel trapjes, alle soorten en maten ... En ze stonden door het hele huis!
Maar deze houten trap gebruikte hij vroeger voor het verven, dat kun je wel zien hè ...
Elke zomer deed hij het onderhoud van het huis. En dat was een hele klus, want er waren heel veel ramen, er was veel houtwerk, en rondom overal houten bakgoten ...
Ja, ik zie hem nog bezig ... Grote zonnebril op ..., vol met verfspettertjes, bloedheet weer ..., maar dat vond hij heerlijk ..., en altijd maar bezig!
Maar het is voorbij, een heel leven is voorbij.
Vandaag is de overdracht van het huis bij de notaris geweest en vanaf nu is het huis niet meer van ons.
Het doet best een beetje pijn te beseffen dat er niets meer over is van het leven van je ouders ...
En dan zijn die oude spulletjes je opeens heel dierbaar!
Zo herkenbaar allemaal!
BeantwoordenVerwijderenHet droogrek is immens groot zeg! Kan me voorstellen dat het heel leuk spelen was!
Blijf de oude spulletjes koesteren, ze verstevigen de band met iets dat nu verbroken is.En wat een mooi huis!!!
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie herinneringen aan je jeugd. En het zijn vaak de eenvoudige dingen die nu het meest waardevol zijn. Neem nou zo'n ladder bijv.
BeantwoordenVerwijderenWat hadden jullie trouwens een mooi huis. Helemaal weer in zo'n jaren 20 woning.
Oh, wat een prachtig huis waar je bent opgegroeid, Fijn dat je zulke goede herinneringen er aan hebt. De gezellige en heel dierbare spullen nu in je bezit zijn. En nu ook het gevoel van nooit meer, maar zoals alles in het leven gaan de dingen voorbij. Dan moet ik altijd even aan het mooie lied Het dorp van Wim Sonneveldt denken.
BeantwoordenVerwijderenJee wat een leuk huis ,maar ook je spulletjes waardevol ,mooi beschreven maar best moeilijk.
BeantwoordenVerwijderenOh, wat zal dat een heerlijk huis geweest zijn.. Zo'n lekker " mutsje" als dak, gezellig! En ja, dat droogrek: mijn Beppe (oma) had er ook eentje een deken erover, zoals jij zegt, en dan huisje spelen - zoveel fijne momenten!
BeantwoordenVerwijderenDie trap is schitterend! Je kunt er ook dingen op uitstallen - inde bieb hebben we er eens allemaal boeken op gehad.. Zo leuk!
Geniet maar van al je mooie dingen van thuis...je heb ze nu dichtbij!
Wat een mooi huis om op te groeien en wat fijn dat je zulke mooie herinneringen hebt aan je jeugd. En die dierbare spulletjes versterken het alleen maar, fijn weekend!
BeantwoordenVerwijderenFijne herinneringen.. wat een heerlijk huis...
BeantwoordenVerwijderenKan me goed voorstellen dat het pijn doet. Wel fijn dat je nog zoveel mooie herinneringen hebt en veel tastbare ook. Het rek ken ik ook nog uit mijn jeugd. Die stonden bij mijn vrienden vaak dicht bij de bleek. Wij speelden tussen het wasgoed. Leuk was dat...
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, dinah
koester die prachtige spulletjes maar goed !
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig huis! Raar he dat afscheid nemen. Gelukkig heb je mooie herinneringen.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Monique
Mooie mijmeringen uit een fijn thuis....... koester het.....
BeantwoordenVerwijderendenk aan je....
Met de overdracht van het ouderlijk huis is er een belangrijk stuk van je leven 'afgesloten', heftig hé..... Gelukkig zijn er nog heel veel dierbare herinneringen die een beetje tastbaar zijn door de spulletjes die je in huis hebt. Stuk voor stuk zijn ze een hoop waard, echt om te koesteren dus.
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes weer
Mooie spullen vol herinneringen. Mooi aandenken. Huis afsluiten, overdracht en dan is het huis geen vertrouwd thuis meer. Blijft zeker de eerste tijd heel raar. Maar ja, zonder je ouders in het huis is het toch al heel anders. Fijn herinneringen ophalen bij al die bijzondere spullen haalt je ouders toch even bij je terug.
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes, Margaret
Wat een geweldig mooi ouderlijk huis was het , het zal best moeilijk zijn dat je er niet meer heen kunt, maar gelukkig heb je nog prachtig tastbare herinneringen !!
BeantwoordenVerwijderenLieve groetjes Jeanet
Kan me voorstellen dat het moeilijk is dat je ouderlijk huis nu van iemand anders is. Het is een vast gegeven in je leven geweest waar je altijd op terug kunt vallen. Dat dat nu niet meer kan doet pijn en drukt je nog extra op het feit dat je ouders er niet meer zijn. Sterkte en koester je mooie georven spullen. Liefs en groeten, Nienke
BeantwoordenVerwijderenSterkte met afscheid nemen van het ouderlijk huis. Is altijd weer zo'n moment in je leven. Gelukkig zijn er de herinneringen, tastbare en in het geheugen. Ik kan me voorstellen dat je weer in je jeugd beland door zo'n droogrek. Wat een multifunctionele uitvinding. Groet, Dientje
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar allemaal wat je schrijft, zo was het ook bij ons
BeantwoordenVerwijderenFijn de oude spullen nu bij jou.Die kun je koesteren.
Een fijn ouderlijk huis, ja eenmaal komt het afscheid,
en is er geen thuis meer van vroeger,
Zo gaat het hé bij het ouder worden. Ons ouderlijk huis is al heel wat jaartje er niet meer.
Groetnis Annie
Wat een mooie herinneringen, koester deze mooie spulletjes maar.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Ria ;0))
Zo'wasrek stond ook bij mijn oma. Daar heetten de kaakjes meelkoekjes, elders biskwie. ;-)
BeantwoordenVerwijderenZulke bekers van het Beatrixservies heb ik nog nooit gezien.
Ik zou willen dat het weer in productie werd genomen want ik vind het zo'n mooi motief.
Hier moet je inderdaad aan wennen Elizabeth, alles is nu herinnering geworden......koester ze...
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Lisa
Gelukkig heb je nog veel spulletjes met allemaal hun eigen verhalen en nog veel meer fijne herinneringen...
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me heel zwaar, sterkte.
Dat zal zeker niet makkelijk zijn, maar wat fijn dat je deze spulletjes en vooral de fijne herinneringen hebt. Een prachtig huis, en het oude rek is erg leuk. Groetjes,
BeantwoordenVerwijderenMooie oude spulletjes vinden in de kringloop is leuk. Maar als je mooie oude dingen uit je eigen verleden "krijgt", is dat nog véél leuker en specialer ! Dat droogrek, hoe leuk is me dat ! Nog voor ik je tekst had gelezen, had alleen de eerste foto gezien, dacht ik al onmiddellijk : joepie tentje spelen !
BeantwoordenVerwijderenEn het ouderlijk huis, dat is een prentje. Een huis uit de boekjes, zeggen wij hier. Ik kan me inbeelden dat dit even slikken is, het besef dat dit niet meer in de familie is...
Koester de mooie herinneringen...