Speldenkussentje ...

Onlangs was m'n schoondochter jarig en na lang nadenken vond ik het een leuk idee om haar een naaimachine cadeau te geven. Gewoon een eenvoudige machine waarop je kunt stikken en kunt zigzaggen en eventueel nog een steekje extra...

Helaas was de naaimachinezaak op ons dorp gesloten wegens vakantie. Ik wilde graag een goede tweedehands machine voor haar kopen.
Dus werd er een geheim om het cadeau heen geweven en een soort raadsel... Dat alles via een zelfgemaakte kaart met diverse stiksels... (ik heb hem al eens laten zien...):

Maar ze heeft het tot nu toe niet geraden. Inmiddels is duidelijk dat het geen tweedehandsmachine wordt, want er is momenteel weinig soeps. 

Nu heb ik een Toyota naaimachine via internet besteld (had ik dat maar meteen gedaan...) en gisteren kwam hij binnen!

Natuurlijk heb ik ook wat garen, naalden en spelden gekocht... Want anders kan ze nog niet aan de slag.

Maandagmiddag bedacht ik opeens dat het wel leuk is om nog een speldenkussentje erbij te maken.

Nu had ik in een oude Ariadne al een patchwork kussentje gezien van zeshoekjes die via de kartonnetjes methode aan elkaar waren gemaakt.

Het plannetje was snel geboren...

Voor de liefhebbers heb ik de beschrijving even gefotografeerd...

Mijn speldenkussentje is veel kleiner geworden, maar de zeshoekjes zijn wel groter!

Ik had nog nooit met deze paper piercing methode gewerkt, ik had het al wel eens gezien.

Het werkt echt heel prettig, ik vond het enorm leuk om te doen.

 

Het middelste zeshoekje is van kaaslinnen en ik borduurde daar eerst een mini speldenkussentje op..

De zeshoekjes rondom het borduurwerkje zijn voor de helft naar achteren gevouwen en zitten daar weer vast aan het donkergrijze zeshoekje. Ik had dat eerst fout vastgemaakt aan de andere zeshoekje (zie foto), dus dat moest weer los.

Enfin, na wat uurtjes ingespannen werken had ik maandagavond het kussentje klaar!

Zo snel kan het dus gaan...

Gisteravond heb ik het cadeau bij m'n schoondochter gebracht. O, wat was ze nieuwsgierig...

Maar alles zat stevig ingepakt. Ik had al een heleboel voorpret gehad, maar het moment dat het papier het cadeau onthulde was super... Dat had ze nooit gedacht, en o wat was ze er blij mee.

En ik genoot weer omdat zij zo genoot...

En ik had er nog wat lapjes bij gedaan, tja zo zijn moeders hè ...

Tenslotte wil ik jullie nog graag laten weten dat ik enorm heb genoten van alle spontane reacties gisteren op m'n koffie-bericht! Heerlijk om te lezen, en zo lekker herkenbaar....

Voor vanmorgen zit het koffie-ritueel er al weer op. Ik was vroeg uit de veren, heb de strijk al gedaan en een wasje gedraaid. Straks naar m'n vader, die in een verzorgingstehuis zit en daarna duik ik nog een half uurtje de tuin in. Ja, een half uurtje... ; langer houdt mijn rug het niet vol. Ik vind het erg vermoeiend om al dat onkruid te lijf te gaan. En wat groeit het hard!

Fijne dag allemaal!