En nu voor mezelf...

Gisteren heb ik eerst eens een patchwork speldenkussentje voor mezelf gemaakt!
Niet dat ik er geen had hoor...
Ik heb deze:

En deze (nog van de lagere school...):

En ook nog deze:

Maar ik wilde een nieuw klein kussentje voor in m'n patchworkmandje!

Vorige week had ik een heleboel kleine lapjes besteld en die zijn o.a. bedoeld om kleine projecten van te maken.

Ik koos daar twee stofjes van uit en wilde nog een keer de apple core maken. Daarbij gebruikte ik de malletjes die ik ook besteld had. Ze zijn heel klein (2 inch), maar ik vind dat gepriegel juist erg leuk!

Ik had bedacht om van 8 vormpjes wel een kussentje te kunnen maken. Dus ik maakte eerst 2 rijtjes van 4 en die zette ik weer aan elkaar.
Tja, en toen moest dit dubbelgevouwen worden en .... ooooooo, hoe moet ik nu de zijnaadjes gaan maken?
Met of zonder de kartonnetjes er in? Oh.., dit is helemaal niet handig: hol tegen bol..

Nou ja, ik heb gewoon een potje lekker zitten knoeien en proberen en op een gegeven moment lukte het hoor. Je ziet dat de kartonnetjes er nog in zitten, dat ging toch nog het beste.
Geen idee of het officieel zo kan en hoort, maar ik wil gewoon m'n speldenkussentje!

En jawel hoor ..., na een heleboel zweetdruppeltjes heb ik dan toch iets wat op een kussentje lijkt.

De kaartjes zijn eruit gepeuterd en er zit vulling in het kussentje. Hij is ongeveer 6 bij 6 cm. groot

Eén van m'n nieuwe beeldeltjes erop en hij is klaar...

Vijf minuten later bedenk ik dat ik beter het speldenkussentje anders had kunnen maken, zie de tekening hierboven. Deze vormpjes had ik goed tot een kussentje kunnen maken!

Maar...het speldenkussentje mag gewoon blijven, ook al is het moeders mooiste niet geworden...

Hij mag gewoon z'n leventje leiden als speldenkussen, niks geen gezeur...

En ik heb weer wat geleerd!