Vreemd, dat boom en tak zoo stil staan
In het gouden licht vandaag,
Dat de bladertjes zoo stil gaan,
't Een na 't ander, naar omlaag.
Dat het zonlicht zoo voorzichtig
Door de ijlheid straalt van 't lof,
En het groene blad doorzichtig
En veel eed'ler maakt van stof,
Dat het windje in de twijgen
Zoo behoedzaam gaat te werk
En aleen wat blaadjes zijgen
Doet op 't pad en 't bloemenperk,
Zonder 't wazig diep te raken
Waar de groene schemer blauwt,
Of den goudglans schuw te maken
In het ijlbebladerd hout,
Of te roeren aan den vijver,
Waar zeer statiglijk en traag
Twee voorname zwanen drijven
Met hun spiegelbeeld omlaag,
En wat late najaarsrozen,
Als bewasemend amethyst,
Al den weemoed van hun broze
Schoonheid heffen in den mist.
Jacqueline E. van der Waals
uit: Laatste verzen 1923
waw, mooi prachtig geschreven
BeantwoordenVerwijderenWat geeft dat prachtig de sfeer van de 'stille' herfst weer.
BeantwoordenVerwijderenIk vind de gedichten van J.van der Waals prachtig van klank.
Groetjes en een fijne dag (mijn oudste zoon is vandaag jarig en het gedicht past prima bij de dag dat hij geboren werd :) )
Mooi !!!!
BeantwoordenVerwijderenMarjo
Mooi Herfstgedicht!
BeantwoordenVerwijderenach ja Jacqueline van der Waals zo mooi vol gevoel...
BeantwoordenVerwijderenbij het lezen dacht ik al, dat is een oud gedicht.
BeantwoordenVerwijderenWant mijn moeder schrijft b.v ook nog steeds zoo met 2 oo's 1923. dat is van lang geleden, maar het is een prachtig gedicht.
Net wat Petra ook zegt: het is oud, maar nog steeds heel mooi. Knap als je je gevoelens en gedachten zo kunt verwoorden dat het bijna een eeuw later nog aanspreekt!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor het plaatsen.
lieve groet,
Betsy
Wolatelier DiAn
'k Las het net voor aan m'n ma..ze zei.. 'k ga morgen m'n gedichtenboekje van Jac.v.d.Waals nog eens tevoorschijn halen.. ga ik ze weer eens lezen!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig!
BeantwoordenVerwijderen