Niet leuk, want we worden er wakker van ...
Er zit een magneetje aan het luikje waardoor het kan sluiten, anders zou de wind het constant heen en weer laten slingeren.
Wij hebben twee poezen, en alhoewel het zusjes uit hetzelfde nestje zijn, is er veel verschil.
Spooky komt vrij beschaafd binnen door het kattenluik en dat maakt dat het luikje ook wat minder hard sluit. Maar Boofy doet het wat lomper en daarom slingert het luikje nog een aantal keren heen en weer waardoor je het magneetje 'hoort' voordat de kracht van de beweging minder is dan de kracht van de magneet. Daarna sluit het luik pas.
Maar de laatste paar nachten is het nog een beetje gekker. We horen gegrom, heel veel kattenluiklawaai en gekrijs!
Onze eerste gedachte was natuurlijk 'Hein'...
Helaas zijn we vaak te laat om te zien wat er nu echt aan de hand is.
De afgelopen week zag ik echter zelf dat Boofy 's morgens vroeg kwam aanrennen over het gazon met Hein achter zich aan. Boofy stoof keihard door het kattenluik en ik bonsde meteen op het kamerraam. Hein maakte dat hij weg kwam. Jammer natuurlijk dat ik zo impulsief deed, want nu had ik kunnen zien of er inderdaad een kattenpootgevecht via het kattenluik zou volgen ...
In elk geval was Boofy doodsbang en vloog hij naar zolder met de staart tussen zijn poten. Het duurde nog lang voordat hij op z'n vertrouwde slaapplekje ging liggen.
Zaterdagmorgen vroeg echter kwam Boofy mij soort 'halen' toen ik in de kamer zat te borduren.
Ik merkte dat er iets aan de hand was.
Yep, de doorgang was versperd ...
Steen- en steenkoud kwam daar onze Magda naar binnen gerold!
DH had haar al vroeg buiten gezien en z'n schouders maar eens opgehaald.
Ze zat daar maar te zitten met die wezenloze blik van haar ...
Wat zou er toch in dat koppie omgaan?
Maar dan komt ze overeind en met een 'souplesse' die je niet meer bij een oude dame zou verwachten, laat ze zich naar beneden glijden en loopt ze naar de veranda.
Het is daar een geweldig rommel, omdat er van alles tijdelijk is opgeslagen.
De loods is verkocht en we moeten nog iets bouwen hier ...
'Pietje ..., Pietje...' murmelt Magda ...
Wat ziet ze toch, vraag ik me af.
En dan kijk ik natuurlijk ook even over de rand van de krat!
Asjemenou...
Nou ja, en op een gegeven moment kijk je nergens meer van op...
M'n nachtponnetje was zomaar ineens verdwenen. Gelukkig heb ik er nog wel een paar.
En als je dan 's morgens op komt en de kamer in loopt, zie je dit:
Lieve zorgzame Magda...
Ze ziet zelf grauw van vermoeidheid en slaaptekort.
Dan kun je toch maar één ding doen en dat is ze allebei in je lekkere warme bed leggen...
Welterusten!
En mijn breinaalden tikken en tikken ...
Want er zijn kleertjes nodig voor Pietje
Gelukkig heb ik assistentie gekregen ...
Kijk voor meer poppennieuws bij:
Wat een mens al niet kan beleven! Wel sneu dat de zusjes niet eens onbezorgd rond kunnen scharrelen buiten... Die Hein Wil duidelijk heer en meester blijven...
BeantwoordenVerwijderenSterker magneetje misschien?
Ach, die Magda toch! Zo lief aan het zorgen ♡ Tsja, dat heb je wel vaker bij die heel oude dames ;-) Gelukkig ben jij altijd weer bereid om te helpen en je breinaalden erbij te pakken.
BeantwoordenVerwijderenHahaha, je manier van schrijven vind ik geweldig leuk. Elke keer weer zit ik met een glimlach te lezen. Dank je hiervoor :-)
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,Petra
Die Hein toch!
BeantwoordenVerwijderenEn de rest van je verhaal is gewoon hartverwarmend!
Groetjes,
Akkelien
Enige foto die laatste! Zo zie ik het graag haha!
BeantwoordenVerwijderenAch, die zorgzame Magda. Wat een liefje is het toch, en wat zorg jij slecht voor je poppen Elizabeth! :-)
Laat een popje in de vrieskou buiten liggen, dat had ik niet van je verwacht.
Zo ver ik het kan zien is het een meisje hoor, maar ik ben blij dat je nu aan het breien bent en dat Magda een vriend(in) heeft.
Die vervelende Hein! Hij heeft natuurlijk weer het voorjaar in de bol.
Misschien eens naar de dierenarts voor castratie?
Groetjes,
Floor
Ha ha wat een mooi verhaaldaar in dat mooie boeren land
BeantwoordenVerwijderenWat lief van Magda :) Veel breiplezier, groetjes Anita
BeantwoordenVerwijderenIk mag niet lachen, maar het zal wel een mooi gezicht zijn geweest: Magda in het kattenluikje, :-). En Hein blijf maar doorgaan met pesten, wat een ...
BeantwoordenVerwijderenGeweldige assistenten heb je, wel een heel regiment toch? Laat ze maar breien, haha.
Groet,
Dientje
Ik moest meteen aan Hein denken toen ik de titel van dit stukje las en dacht die tijger is weer op oorlogspad. Misschien kan Magda ook een beetje voor Boofy zorgen als ze weer eens zo schrikt van Hein. Wat een leuke brei assistenten heb je. Ben benieuwd naar hun creaties.
BeantwoordenVerwijderenHet is toch elke keer wat bij jullie met die katten. Maar dat nu ook Magda aan het spoken is, dat wordt toch echt te gek.
BeantwoordenVerwijderenMaar ze is wel super lief en zorgzaam. Goed dat zij zo goed om zich heen keek. Anders had Pietje het wellicht niet overleefd.
Fijn dat ze nu goede verzorging krijgt en dat zelfs het leger meebreit. Nu komt het goed.
Wat een kattenluikje al niet te weg kan brengen. Mooi verhaal van Magda wat een liefdevolle verzorging. Goede assistenten hoop dat ze goed kunnen breien.
BeantwoordenVerwijderenOch heden Elizabeth, Hein heeft de lente alweer in zijn kop
BeantwoordenVerwijderendenk ik, hoop echt dat het nu weer net als vorig jaar gaat
worden. Heel vervelend als jullie katten steeds zo worden
lastig gevallen en jullie uit je nachtrust gehaald worden, pfff
Maar het was ook even schrikken toen Magda opeens dor het luik schoof.
Wel heel lief van haar hoor hoe zorgzaam ze omgaat met het poppenkind.
haal ze maar snel naar binnen, het is veel te koud daar tussen
die rommel, wel een beetje zielig hoor.
maar goed dat de naalden al weer driftig bezig zijn om iets warms
te maken en de hulp kan je nu goed gebruiken.
Groetjes,
Josephine
Ach, wat een schat is die Magda toch! Zou zij het geweest zijn bij dat kattenluik? Vast niet, ze is zo zorgzaam. Ze zou jullie nooit uit je slaap houden. Toch?
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Jannie
Oh geweldig, die laatste foto!!!
BeantwoordenVerwijderenEn verdorie toch, die Hein terroriseert je katten echt wel hé. Moeilijk om daar een oplossing voor te vinden. Ofwel geen kattenluik meer? Onze katten zitten 's nachts binnen, en doen hun behoefte dan 's morgens buiten.
Maar natuurlijk zijn jouw poezenbeestjes die vrijheid wel gewoon en inderdaad, wij moeten hier heel vaak deur en raam openen om poezen buiten en binnen te laten overdag... ik hoop dat Hein eens een andere kant uitloopt de volgende nachten. En dat Boofy dan rustiger naar binnen kan komen, zonder jullie wakker te maken.
De poppen zijn weer leuk, trouwens! Magda is zo lief en ik ben al heel benieuwd naar de kleren voor Pietje.
Groetjes, Sigrid
wat een lieve zorgzame Magda <3 Zo'n pop als die Magda verzorgde heb ik ook gehad (heb 'm niet meer, helaas). Wel hele goede herinneringen aan! en wat een mooie foto die laatste. gaaf zeg! Poeh, ik moet echt flink bijlezen met de blogs van jullie. Ik vind het zooo onwijs leuk om andermans blog ook te lezen. Ik hoop dat de rust nu weer teruggekeerd is, en anders ga ik een leesschema voor mezelf maken. Liefs en groetjes, Mariam
BeantwoordenVerwijderenWat een lief verhaal, Magda doet je smelten als je het verhaal leest, zo zorgzaam als ze is en zichzelf helemaal vergeet. Benieuwd of het gaat lukken met de kleren voor Pietje, of je assistentie dit tot een goed eind brengt???
BeantwoordenVerwijderenGrtjes, rita.