Noor in d'r nopjes

Waar zijn die vogeltjes nou toch gebleven? Er zaten hier toch twee pimpelmeesjes?

Zouden die twee poezen...?

Nee hoor, ze zijn weg gevlogen Noor! En ze zitten nu op het vogeltrapje...

Zal ik de viooltjes nog een beetje water geven dan?

Fijn als je dat wil doen, Noor!

Tja, het begint nu toch echt wel kouder te worden. Ik ben blij met m'n warme vest.

En ik ben dol op die heerlijke col; hij heet Ottilia...

En ik kreeg ook nog een nieuwe jurk en  laarsjes...  Ze zijn gehaakt op naald 2 en daarom passen ze mij heel goed. Ik ben d'r helemaal blij mee!

O ja, en misschien is er nog wel meer poppennieuws te lezen... Kijk voor het lijstje dan maar even bij Akkelien ..

(Niet) voor de poes

Een paar weken geleden zag ik bij Floor twee prachtige vogeltjes gezellig bij elkaar zitten op de tuintafel. Laten die nu toch te koop wezen...
Dus nu geniet ik er ook van! En ik denk dat ze zelf ook wel genieten ...

In diezelfde winkel zag ik nog iets leuks. Dierendag was dit jaar eigenlijk zomaar voorbij gegaan en daarom kon ik dit wel eens mee nemen ...

We hebben ook een flinke poezenflat met krabpaal, maar die staat op zolder. Af en toe willen de poezen toch nog wel eens hun nageltjes in de stoelen of bank zetten.

Spooky vond het balletje wel grappig en speelde er één keertje mee...

Maar toen het speeltje op tafel lag, werd het snel door Boofy ingepikt en sindsdien is het een slaapmatje!

En als ze echt goed onder zeil is, dan rust haar kopje op het zachte poezenkussentje.. zo lief...

Guus wil warme voeten

Deze week kreeg ik een appje van Guus 'oma, wilt u slofjes voor mij maken? '
Ja, dat doet maar hè... Via de telefoon van zijn moeder...

Ik vroeg wat voor slofjes hij wilde en welke kleur. En toen kwam er een plaatje ...

Papa vindt deze erg leuk! Maar dan de kleuren andersom... Kan u die maken?
Ja natuurlijk lieve jongen. Dat komt voor elkaar!
Ik had geen zin om een patroon te kopen, want het moest volgens mij ook kunnen lukken met het patroon van de Stoere baby gympen dat ik al eens eerder gebruikte.

Nee, dit zijn niet de voetjes van Guus... Biene was weer eens model.

De zwarte rand die kenmerkend is voor All Stars booties heb ik eruit gelaten. Voor de rest kon het patroon helemaal volgen.

En toen de details nog... Het Adidaslogo lijkt net een bloemetje en ik haakte het als volgt:

*  4 lossen, 1 vaste in de 2e losse vanaf de haaknaald, 1 vaste in elke volgende losse (= 3 v.)

*  herhaal dit nog 2 keer (doorhaken waar je was gebleven)

De strepen aan de buitenzijde van de slofjes mochten wel opvallen.

Grote streep: 10 lossen, 1 vaste in de 2e losse vanaf de haaknaald, 1 vaste in elke volgende losse (= 9 v.)

Middelste streep: 8 lossen, 1 vaste in de 2e losse vanaf de haaknaald, 1 vaste in elke volgende losse (= 7 v.)

Kleine streep: 6 lossen, 1 vaste in de 2e losse vanaf de haaknaald, 1 vaste in elke volgende losse (= 5 v.)

Daarna was het een kwestie van draadjes afhechten. In eerste instantie wilde ik de onderdelen met textiellijm vastzetten, maar dat hield niet goed. Ik heb wit naaigaren gebruikt om ze heel stevig vast te naaien en je ziet er bijna niets van. Het kan natuurlijk ook met de uiteinden van het haakwerk, maar dan heb je al snel witte steken aan de binnenkant van de slofjes en dat vond ik niet zo mooi.

En Guus...?  Die was heel blij met zijn nieuwe warme sloffen, maar probeerde ze wel meteen uit te trekken!

Maar één ...

Oepsie Noor, wat zit jij er bij... Doe je jurk eens aan!

Nou, die moet nu toch echt eens gewassen worden ...

En daarom zit ik half in m'n blootje, want ik heb geen andere kleertjes.

Maar daar weten Liselotte en Anke wel raad op. Ze zijn intussen heel goede vriendinnetjes met Noor geworden en ze mag wel wat passen...

Hihi Noor, nee dat kan niet... het lijkt wel een soepjurk...

Mwah... , dit zijn je kleuren niet ...

Ja, dit kan wel ... Voorlopig dan, want je kunt natuurlijk zo niet naar buiten.

Elizabeth moet maar wat voor jou gaan maken. Want maar één jurk.. ;dat kan natuurlijk niet!

Noor heeft intussen bij de bouwmarkt geplastificeerd ijzerdraad gevonden en dat is heel geschikt om poppenhangertjes van te maken.

Ik ben benieuwd!

It was my birthday

Vorige week was ik jarig en ben ik 55 geworden. Ik vind het behoorlijk oud klinken (en dat is het ook zegt zoonlief...) ... en soms voel ik me ook zo hoor...

Van DH kreeg ik een prachtige bos bloemen, die ik inmiddels aan alle kanten heb gefotografeerd.

De vaas staat nu binnen op de houtkachel, want die hoeft voorlopig nog niet aan...

En hij verraste me ook met deze fluitketel. Alhoewel verrassen misschien niet het juiste woord is, want we hadden wel samen op internet gezocht naar zo'n model. Ik wist alleen niet of Peter hem wel besteld had voor mijn verjaardag.

We hadden een eenvoudige fluitketel en die schonk niet zo fijn. Het was ook meer een campingmodelletje. Omdat wij zo'n klein keukentje hebben en aanrechtruimte schaars is, hebben we de waterkoker naar de kelder gedaan. 

Ik ben heel blij met deze fluitketel, eigenlijk moet ik zeggen 'stoomketel', want hij fluit niet maar maakt een geluid van een stoomtrein als het water kookt. Het tuitje is ook heel handig bij het opgieten.

Zaterdag heb ik even alle cadeaus op de tuintafel gezet. Ik ben echt verwend!
Op mijn verjaardag had ik 's morgens vriendinnen uitgenodigd. Ik vind het altijd leuk om zo'n vrouwenfeestje te geven...

J. verraste me met een prachtig blauw theekopje. Voor m'n blauwe veranda, zei ze. Oh, daar is 't ie echt veel te mooi voor! Het is een oud kopje en helemaal gaaf en ook de binnenkant is gedecoreerd, dat vind ik zo bijzonder... En er kwam nog een cadeautje tevoorschijn; een toef met naaiornamentjes.

Helaas niet zo goed te zien op deze foto. Ook te mooi om nu in de veranda te hangen hoor, het wordt steeds vochtiger en nog even en de boel wordt daar winterklaar gemaakt. Voorlopig geniet ik er binnen van!

Corrie had ook weer zoiets leuks bedacht! Vier verschillende melkbekers met koeien erop, ze zijn zo maf! En een houten koe om op te hangen. Ja... ook weer voor de veranda... Dat krijg je ervan als je zegt dat je blauw servies spaart! Ze had me een tijdje geleden ook al verrast met 5 blauwe koffiemokjes...

C. gaf een schattig tasje (echt helemaal m'n stijl..) met dikke sokken voor de winter. Handig met die noppen eronder, want we hebben hier allemaal gladde vloeren.. Intussen heb ik ze 's avonds al een keertje aan gehad. Ik loop heel graag met blote voeten, maar als het afkoelt is het toch wel lekker om iets aan je voeten te hebben.

A. had een lief pakketje van drie verschillende doeken. Onderop een neteldoek (ik mag er ook op borduren als ik wil...), dan een theedoek en bovenop een werkdoek. Er zat een prachtig kaartje bij, helemaal in stijl...

Ik droom meteen van een klein brocante kastje, met oude schoonmaakspulletjes uit lang vervlogen tijden...

Van L. kreeg ik deze mooie plant in een prachtige grijze pot die zo goed matcht met ons interieur. Het lijkt een vetplant, maar de blaadjes zijn juist fluweelzacht. Ik heb dit plantje nog nooit gezien en vind het zo bijzonder!

Robert en Marjoke maakten me heel blij met het boek Art journaling&mixed media en een set kalligrafie stiften. Daar ga ik in de toekomst nog wel wat van laten zien!

Van m'n schoonouders een geweldige agenda voor 2019, met daarin ruimte voor lijstjes, verhaaltjes en plaatjes. Een beetje een combi van agenda en bullet journal en dagboek. Ik laat het nog wel een keertje zien aan de hand van foto's.

Ook 's avonds werd ik in de watten gelegd... Ik kreeg een herfst chrysant, een boekje, twee grappige eierdopjes in de vorm van een kip, een leuke boodschappentas en een verwenpakketje thee met kaneelbiscuitjes. 

In die boodschappentas zat een klein bolletje garen. Toen ik 50 werd, kreeg ik van mijn schoonzus een fles met 50 bolletjes en elk jaar krijg ik nu een bolletje om erbij te doen... Gaaf hè..

Het was een dag om dankbaar op terug te zien. Van tevoren zag ik er best tegen op, ik was moe en het verdriet om mijn broer is nog zo vers... Maar het is toch goed om als familie en vrienden met elkaar samen te zijn. 

Groen met witte stippen

Hallo Noor, wat ben je aan het doen?
Nou, ik heb een plannetje... zou jij met me mee willen naar de kringloopwinkel?
O ja, dat wil ik wel.., maar dat kan vandaag niet. We moeten wachten tot morgenochtend, dan is de kringloop pas open.
Zullen we dan morgenochtend vroeg gaan, Elizabeth?
Vroeg..? waarom zo vroeg?
Eh ja... , als het lukt dan heb ik nog een heleboel te doen!
Je maakt me nieuwsgierig Noor...
Ik kan er echt nog niets over zeggen hoor, misschien hebben we wel pech!

De volgende morgen staat Noor al vroeg bij mijn auto.
Zullen we maar eens op de fiets gaan Noor? Het is maar een klein eindje en ik zou eigenlijk wat vaker moeten fietsen. En samen met jou vind ik dat veel gezelliger...
Nou, op de fiets lijkt me nu niet zo'n goed idee... Want als we slagen in de kringloopwinkel dan hebben we een probleem met het vervoer!
Lieve help, wat zou Noor toch van plan zijn?
Ik probeerde het voorzichtig te vragen, maar ze kon er niets over zeggen zei ze...

Klokslag vijf voor negen zaten we dus in de auto en precies om negen uur waren we bij de kringloop. En druk dat het daar al was! We moesten de auto zelfs een stukje verder zetten.
Ik pakte al een winkelmandje, maar Noor zei 'doe dat maar niet...'
Eerst keken we beneden rond, maar al snel wilde Noor de trap op naar boven.
In no time was ik haar daar kwijt. Maar na een tijdje hoorde ik haar roepen 'oh, kom eens kijken Elizabeth..'

Noor wees naar een groene kast ... en toen deed ze hem open ...

Dit is precies wat we nodig hebben, zei Noor stellig.

Zo, ik voelde hem wel hoor. En ik zei ook helemaal niets meer. Want ze heeft natuurlijk echt wel gelijk.

De kast mocht mee naar beneden en naar huis.

Noor vertelde het hele verhaal nog eens in geuren en kleuren aan Magda, die niet meer de trap op naar boven kan.

De kast werd van onder tot boven door Noor schoongemaakt en ik hoefde haar niets te vertellen, want ze wist wel hoe ze het doen moest.

En toen kwam de volgende vraag; heb je kledinghangertjes Elizabeth?

Ik schudde van nee en opperde dat de kleertjes ook netjes opgevouwen konden worden.

Maar Noor zei 'dan moeten we aan de slag en zelf hangertjes gaan maken...'

Tjonge... en nu zit ik maar te denken en te denken.. want hoe zal ik dat nu eens gaan doen?

Hebben jullie een idee?

Ik zie jou

Opnieuw lekker aan het kliederen geweest...

Ik werk graag op vierkant papier, ook hier weer met 30 bij 30 cm. Deze keer begon ik met een opzet van cirkels die soms half buiten het blad lopen en met de kleuren blauw en geel en diverse krijtjes.

Vaak vind ik inspiratie bij Rosie en ik houd van haar stijl! Dat is ook wel terug te zien...

In mijn plaatjesvoorraad kwam ik een heel geschikt kaartje tegen en ik had ook nog gedecoreerd papier dat ik een keertje met de gelliplate had gemaakt...

En ik scheurde daar wat stukjes van en gaf ze een plekje op de achtergrond van gekleurde cirkels.

Dat snippertje linksboven had meteen mijn aandacht; ik zag er ogen in... Dus dat werd meteen een accentje, zie hieronder...

De scheursels heb ik omlijnd met een zwarte marker en toen ben ik gaan doodles gaan maken met een dunne en dikke stift. Helaas vonden ze dat niet zo fijn op de ondergrond van krijt en ze hielden er dan ook spontaan mee op .. Gelukkig had ik ook nog zwarte kleurpotloden!

De brutale kater

Met enige regelmaat krijg ik de vraag of we Hein, die brutale kater uit de buurt, nog wel eens zien.
En omdat ik toch weer eens wilde bloggen over onze poezenbeesten, dacht ik het maar te combineren.

Tja, het is niet spannend om te vertellen... Maar we zien Hein (die dus Jochem blijkt te heten) zelden!
Overdag houdt hij zich schuil en slaapt hij in de paardenstal twee huizen verderop.
Een heel enkele keer zien we hem bij de buurvrouw onder een struik in de achtertuin zitten.
Zodra we hem daar zien, maken wij een 'sssjjjjj'  geluid en dan maakt hij dat hij weg komt.
Dat zouden we bij geen enkele andere poes doen, maar bij deze brutale rekel is het nodig om volstrekte duidelijkheid te verschaffen.

Onze Boofy is anders ook niet voor de poes...

Wat wij heel raar vinden, is dat bijna elke morgen de voerbakjes van onze poezen helemaal leeg zijn. En soms zit er echt HEEL veel in. Onze poezels zijn helemaal niet van die grote eters.
Overdag laten ze altijd restjes liggen...
Dus we vermoeden dat er een kat aan het mee- eten is, maar bewijs hebben we tot nu toe niet.

Wat ons wèl opvalt, is dat Spooky iedere avond in het gras of op het tafeltje in de boomgaard zit te wachten. Ik wilde daar eens een leuke foto van maken, maar op de één of andere manier lukt dat vanaf heden niet meer. Spook heeft mij meteen in de smiezen en staat dan op...

Begin september dacht ik toch echt dat Hein de benen had genomen toen ik dit las. Toen ik eens ging informeren wist ik het bijna zeker... Hein was gewoon lekker op vakantie naar Friesland. Geef hem eens ongelijk.. het is daar toch prachtig!
Heel vreemd dat het voer in de bakjes rond die tijd ook niet zo hard ging...
Maar dat is nu weer voorbij. Vannacht klonk er heftig kattengejank op de veranda, daar waren er een paar heel boos op elkaar!
DH zegt steeds dat ik 's nachts geen voer moet neerzetten. Misschien heeft hij toch wel gelijk. Maar onze poezen slapen overdag en zijn 's nachts veel buiten. Dat is toch de natuur van die beesten?
En laat mijn man nu vanavond die brutale kater weer gezien hebben in het weiland...
Ik ga vannacht goed opletten en als het moet... dan krijgt hij weer een plons!

Perplex

Vorige week stond ik buiten het tafellaken uit te kloppen toen de bestelbus van PostNL achter op het pad stopte. Ze brengen onze pakketjes altijd heerlijk achterom en leggen het gewoon op de tafel in de veranda neer...
Maar nu ik toch buiten was, pakte ik het natuurlijk aan. Ik dacht dat onze zoon weer eens wat had besteld... Groot was mijn verbazing toen ik mijn eigen naam zag staan op de doos!
Ik had de doos nog niet op tafel gezet, of ik hoorde iets ... 'Joehoe..., haal mij er eens uit...'
Hûh? Wat is dit? En ik had helemaal niets besteld...
Of? Nee, dat kan niet... Ik dacht even aan Sandra van Blauw ruitje: zij had mijn adres gevraagd omdat ze me iets wilde sturen. Een kaart of zo, dacht ik..
De doos was snel open en ik hoorde een meisjesstem 'Hallo... , mag ik er uit ... ik heb een lange reis gemaakt...'

Ik stond werkelijk perplex! Hoe kan dit nu gebeuren? Oh, daar word je toch echt verlegen van...
DH kan getuigen dat ik echt helemaal niet wist hoe ik het had....
Dit is helemaal te gek! Waar heb ik dat aan verdiend?

Maar natuurlijk mag jij mij bij wonen, lieve Noor. Ik was meteen dol op haar, wat een lieve pop!

Maar ooooooooo die Sandra... dit is toch echt te gek...

Ik heb haar meteen een mailtje gestuurd om te bedanken.

Sandra maakt graag Waldorfpoppen en ze kan er wat van hoor!

Noor heeft een prachtig gebreid jurkje aan, met ingebreide bloemetjes. En een bijpassend broekje en schoentjes. Ook haar haren heb ik eens goed bekeken, tjonge... dat is echt heel kunstig gedaan.

Zijn er hier nog meer poppen, vroeg Noor

Ja nou en of... kom maar mee naar boven, zei ik ...

Hallo, klonk het in koor... Tjonge, ze waren allemaal bij elkaar gaan zitten .. alsof ze op de foto moesten... Helaas is het hoofd van Mieke niet te zien. Enne... warempel, ik mis er een paar!

Maar die lieten zich ook horen, de acrobaten zaten hoog in de balken...

Noor keek eens rustig rond en zei niet veel. Ik schrok wel een beetje, want zou ze het misschien te druk vinden met al die poppen? En ze waren nu echt nog rustig... onder de indruk ...

Waar hangen jullie kleren? vroeg ze uiteindelijk.

En mag ik jullie jurken eens zien?

Oeps..., ik werd vuurrood. En helemaal toen het poppenkoor begon te roepen 'Elizabeth.....'

Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat alles in een mandje en een schoenendoos zit gepropt. En er zat niks anders op om die even uit de kast te halen.

Noor zei niks, maar die stilte vond ik best naar.

Dus ik begon alles maar zo'n beetje op de tafel te leggen ...

Noor had veel aandacht voor alles wat op tafel kwam. En al snel waren de andere poppen heerlijk met haar in gesprek. En toen ben ik er maar zachtjes van tussen gegaan ...