Hein is lief ...

Vorige week hadden we een hele leuke avond met de buren en bijna buren. Zomaar heel spontaan...
Dat kwam zo; onze buurvrouw wilde graag eens de crossmotor van DH uitproberen in het weiland.
Ze had het al wel eens vaker gezegd en omdat de koeien nog niet in het weiland liepen en het gras droog was, en het ook nog eens geweldig weer was leek het de ultieme avond!

Het bakbeest werd 'van stal' gehaald en de buurman wilde er eerst wel even een rondje op rijden.
Ik denk dat hij het stiekem maar helemaal niks vond dat z'n vrouw dit zo graag wilde.
Daarna volgde er een stuk uitleg en bij de eerste paar rondjes van de buurvrouw renden de supporters naast de motor mee (kids van de buren, buurman zelf en DH).
Petje af hoe het ging... Ze bleef heel rustig en bleef netjes in z'n één rijden om eerst de motor wat te leren kennen. Want het is echt een fel ding in de lagere snelheden...
Er volgden nog heel wat rondjes en ze genoot.

Intussen had één van hun kinderen het paard van de buren van de andere buren aan onze kant gezien.
Ik heb wel eens foto's van hem laten zien, Ezra ...

Deze buurtjes liepen zelf ook in de achtertuin en we raakten over en weer aan de praat.
Ze hebben zelf een dochtertje van twee en de meisjes van de buren wilden wel graag daar even spelen.
Ik liep met ze mee en bleef een poosje praten (en genieten!) ...

Het paard werd bewonderd, en bleek Admiraal te heten! Ik vertelde dat ik altijd alle dieren een naam wil geven en hem intussen als Ezra had bestempeld. Ze moest lachen...
Maar ..., daar kwam ook een grote poes aangelopen...
Oeps, daar had je het!
'En dat is onze Jochem', zei de paardenbuur-buurvrouw...
Nou, dat werd lastig ...
Ik zag een hele vriendelijke kat, met een van plezier kronkelende en wapperende staart, rollebollend over de grond ... En voordat ik het wist, heb ik hem geaaid!
DH stond me van over de sloot aan te gapen en te observeren, maar dat wist ik toen nog niet.
Oh, wat gebeurde hier? Ik zag helemaal geen nare rotkater, maar een gezellig en aanhalig beestje!
Buur-buurvrouw vertelde dat hij niet binnen kwam. Jochem is van de boerderij gekomen en was het gewend. Hij slaapt in de paardenschuur.
Op mijn beurt vertelde ik over onze poezen. Ze hadden onze Boofy wel eens zien lopen en dachten eerst dat het de poes van de vorige bewoonster was. Dat was nl. ook zo'n hele zwarte poes.

Ik vertelde wel dat onze poezen een beetje bang waren uitgevallen en ook dat ze het op een lopen zetten voor Jochem...
Dat hoefde echt niet, want Jochem was een hele lieve poes... Ja, dat zat ik ook!
Ik had het lef niet om te vertellen wat ik HIER op m'n blog heb verteld...
En ook niet dat ik hem Hein noemde ..., het leek opeens zo'n nare naam voor hem.

Jochem lijkt op deze kat, maar heeft geen witte bef ...

Wat ik nog steeds niet snap is dat Hein zo rustig naar me toe kwam. Terwijl hij weg stuift als hij ons ziet in onze eigen tuin!
Aan de andere kant lijkt het ook wel minder gedoe te worden met onze poezen en hem. Spooky zit tegenwoordig 's avonds laat en 's nachts vaak voor de keukendeur met kattenluik, alsof hij de boel bewaakt.
Misschien dat de grenzen langzamerhand duidelijk worden ... Of zouden ze nog vriendjes worden met Jochem?