Gelukkig nog niet in het gazon ...
In de schuur vond DH nog e.e.a. van de vorige bewoners en jawel hoor ... een dag later was het raak!
Eigenlijk is zo'n mol een hartstikke mooi beestje ... mooi vachtje en zo zacht ...
Maar dit was niet de enige mol, want elke dag komen er hoopjes bij!
En als je goed kijkt zie je op de foto hieronder onze kampioen muizenvanger ...
Onze Spooky doet niet liever!
Zodra ze klaar is met slapen 's middags duikt ze het weiland in en brengt ze een muis mee voor ons ...
Ja, die is voor jullie ... Hè hè .. even uitrusten hoor ...
En 's nachts gaat ze gewoon door, juist dan!
Maar we moeten het natuurlijk wel weten dat ze er weer eentje gevangen heeft, dus ze laat zich luid horen .... 'murremurremmauw.... murremurremauw....'
Eh ja, ... precies op het bankje buiten onder ons slaapkamerraam. Het is maar goed dat het raam niet al te ver open staat ...
Natuurlijk moeten we de muis zien, dus brengt Spooky hem gewoon via het kattenluik naar binnen en legt ze hem in de hal neer. Gelukkig brengt ze nooit muizen in onze slaapkamer, alhoewel de deur een stukje open staat ...
Eerst vond ik het zo zielig voor die muizen, maar echt ... het went ...
Het stikt van de muizen in het weiland! En ze zijn snel dood, gelukkig maar.
Heel soms eet Spooky de muis met huid en haar op, maar meestal laat ze hem ergens liggen.
En laat ik haar nu gisteren achter de eenden aan hebben zien gaan ... Nog even en ze zorgt voor ons dagelijks stukje vlees :)
Oei ik ben zo dol op muizen (en mollen) ondanks dat ze het gazon verrabbezakken. Wij hadden vroeger ook een kat die van muis naar rat naar eend en konijn ging. Soms schrok je wild omdat er weer ergens een slachtoffer lag waar je hem niet verwachtte. En het was zo'n lieverd de kat. Een bloeddorstige lieverd welteverstaan :)
BeantwoordenVerwijderenAch, het is natuur en dierlijk instinct van de kat. Maar mijn kat snapt er niets van, onze hamster kan los over vloer lopen. Hij vindt haar zelfs beetje eng. Voor mijn gevoel zijn mollen groter, als je de hopen ziet. Maar dat valt dus mee..
BeantwoordenVerwijderenZe hebben dan een speciaal mauwtje: " kom eens, ik heb wat voor je!" Onze Arwen had een " zachte bek" , die bracht alles levend binnen - ook niet altijd leuk... Maar gaf een boel leven in de brouwerij.
BeantwoordenVerwijderenSpooky heeft de tijd van haar leven, het is de natuur...
Laat Spooky maar doen inderdaad! Je zult nooit last hebben van muizen in je huis :-) En er zijn er inderdaad genoeg daar bij jullie.
BeantwoordenVerwijderenHier thuis durf ik nog wel eens proberen het muisje te redden, als onze katten ermee spelen. Het angstige beestje zit daar dan te pompen voor adem... ik zou zelfs de kleinste kever willen redden... Het dode molletje op je foto deed mijn hart even bloeden, maar ik begrijp dat ze meer kwaad doen dan goed soms.
En heel eerlijk? Spinnen en slakken mogen wél dood van mij, dus ik mag er echt niks van zeggen!
In de winter zullen jullie wel weer beter slapen, dan zitten de muisjes diep wegggedoken ;-)
Groetjes, Sigrid
Ja, het is de natuur he. Het enige wat ik minder leuk vind, is wanneer ze iets levend mee naar binnen brengen, wanneer ze het gevangen hebben als cadeautje voor jou. Geniet nog verder van onze nazomer, ondanks dat de vakantie al voorbij is. Groetjes Wilma
BeantwoordenVerwijderenTja, buiten wonen hè? Hoort er ook bij! Wij kennen het ook.
BeantwoordenVerwijderenVerder nog steeds het grote genieten?
Ik wens je een fijne nazomer/herfsttijd toe.
Fijne dag, groetjes, Thea.
Ja, die mollen....herkenbaar. En bij ons wél in het gazon! Manlief is een beetje eigenwijs, hij trapt steeds de gangen dicht in de hoop dat de mol verdwijnt.....Valse hoop denk ik :-))
BeantwoordenVerwijderenKatten hebben we niet, dus ook geen muizen gezien, hihi.
Groetjes, Jannie
Ach die muisjes.... ik vind ze zo lief... maar je moet ze niet binnen hebben, want dan eten ze alles op wat ze kunnen vinden.
BeantwoordenVerwijderenOnze poes at de muisjes met huid en haar op toen ze nog op jacht ging in haar jonge jaren.
Zelfs het staartje ging naar binnen, er bleef niets voor ons over hoor :-)
Mollen hebben we hier ook heel erg veel. De halve tuin is al omgespit en de voorjaarsbollen vliegen om mijn oren :-(
Maar ik laat ze maar. Als je er één vangt, komt er een andere weer voor terug.
O jee, spannende wilde dieren bij jullie...
BeantwoordenVerwijderenEn een echte jager in huis!
Sterkte ermee!
Groetjes,
Akkelien
Oei, wat een dierenbeulen zijn jullie, maar ik snap dat het nodig is. En die poezen zullen zich heerlijk vermaken. Maar wacht maar totdat die eend hem een keer pikt.
BeantwoordenVerwijderenStabij's zijn mollenvangers, ik zal Dientje een keer langs sturen, haha. Zit wel met haar neus in holletjes, maar nog nooit wat gevangen. Gr.
BeantwoordenVerwijderenHaha, ja dat hoort ook bij buiten leven ;o) Maar om eerlijk te zijn blijf ik het zielig vinden. Onze Nino vangt nog steeds niks, of hij brengt het niet mee naar binnen, dat kan natuurlijk ook... Maar Lily is dol op.. nachtvlinders! Ik vind er elke ochtend wel een stuk of 2. Ook zij heeft zo'n speciaal mauwtje als ze ze mee naar binnen neemt, echt heel herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenSpooky heeft dus duidelijk de smaak te pakken,
BeantwoordenVerwijderenmuisjes vangen, ach gossie, gelukkig zijn ze
nog wel heelhuids, je moet er toch niet aan denken
om regelmatig een bloedpakketje te vinden.
En mollen zijn geloof ik maar op 1 manier doelmatig
te bestrijden en dat is karbiet in de gangen strooien
en vol met water laten lopen, dan gaat het gassen
en zie je ze niet meer terug, wel een beetje wreed
natuurlijk, ohhhh.
Geniet van een zomers weekend.....
Lieve groetjes,
Josephine
Jullie hebben geen nepmuizen of katten spelgoed meer nodig, volop vermaak voor de katten bij jullie :) Leuk al die verhalen over jullie nieuwe belefenissen, groetjes Anita
BeantwoordenVerwijderenJa hoor, het is een echte buitenkat geworden. Zo herkenbaar je verhalen over het buitenleven. Was weer even genieten van je logje.
BeantwoordenVerwijderenMart heeft in de Franse tuin al heel wat mollen gevangen met zijn Hollandse mollenklemmen...
BeantwoordenVerwijderenAch wat zielig, kleine beestjes kunnen heel wat aanrichten, maar dat geldt ook voor de mens.
BeantwoordenVerwijderenGroet El
Ik zit hier schuddend van het lachen aan de toetsen van mijn laptop geknuisterd, een bericht te typen als reactie op je leuke bericht. Niet dat ik muizen en mollen zo leuk vind...maar wel de manier waarop je erover schrijft. Erg leuk geschreven Elizabeth ;-)
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,Petra
o o o ja onze katten kunnen er ook wat van, alle krijgen wij de muizen in stukjes... over uitgesmeerd over twee meter: hier de kop daar het lijf met inhoud en dan ergens de staart... vreselijk...
BeantwoordenVerwijderenieuw die muis en mol krijg er een beetje kriebels van. Mijn hondje jaagt op mollen en muizen. :)
BeantwoordenVerwijderenHet gaat hier net zo, ook last van mollen en muizen. De mollen in de tuin verjagen we sinds een tijdje met een apparaatje wat tikkende geluiden maakt. De mol gaat er dan vandoor en is tot op heden niet terug gekomen. Ik vind het zo zielig om ze te doden, net wat je zegt ze zien er zo lief uit en hebben zo'n mooi vachtje. Onze kat vangt ook zeer regelmatig wat en neemt het mee voor de baasjes. Wist je dat ze spitsmuizen niet lekker vinden? Die andere muis, weet even de naam niet, lusten ze weer wel. Groetjes, Nienke
BeantwoordenVerwijderenAch dat molletje, ziet er erg lief uit zo. En ik heb ook een muizenvanger in huis. Wessel de Westie pakt ze ook als hij de kans krijgt. Door de verbouwing heeft hier de boel een tijd open gestaan en heeft zich een familie muis onder de lvoer gehuisvest. Tja niet zo leuk... je schrikt zo als je de avond nog even naar beneden gaat en een muis rent vlak voor je voeten weg. brrrrr. Gelukkig zijn ze er nu niet meer. Het probleem ken ik maar zielig vind ik het wel..
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,dinah