Hoe dat kan gaan ...

Ja, je kunt wel een huis kopen ... Het huis van je dromen vinden ...
Maar dan komt er opeens wel een heleboel bij kijken!
En één van de belangrijkste dingen is toch wel de verkoop van je huidige huis.

Zes jaar geleden stond ons huis ook al te koop.
We willen eigenlijk al heel lang landelijk wonen. Nadat we een keer een bod hadden uitgebracht op een woning (en dit onder voorbehoud verkoop eigen woning hadden gedaan) en dit niet werd geaccepteerd, begonnen we er anders over te denken.
We vonden het veiliger om vooraf het huis te verkopen en pas dan iets te kopen.
We zaten toen net in de crisis en dat had gevolgen voor de huizenmarkt.
Alles ging op z'n gat en de markt lag vrijwel stil, behalve de starterswoningen.

In het begin hebben we toen wel wat bezichtigingen gehad, maar het was mondjesmaat.

Het kwam zelden tot een bod, een enkeling bood erg laag. En daar hadden we geen zin in, want daar konden we onze droom niet mee verwezenlijken.
Vorig jaar hebben we ons huis uit de verkoop gehaald en er een streep onder gezet.

Tja, en toen kwam er een tip van een kennis ....
Terwijl we zelf niet meer op zoek waren, gingen we toch even kijken!
En het was meteen duidelijk voor ons; dìt is de plek!
Natuurlijk zijn we nog een tweede keer wezen kijken, en de verliefdheid ging niet over, werd juist sterker!
Omdat we ruim de tijd hadden (de huidige bewoonster laat iets nieuw bouwen en kan tijdelijk huren) durfden we het aan om - na een gesprek met onze makelaar -  een bod uit te brengen, zonder dat ons huis verkocht was. En het bod werd geaccepteerd. Oh, wat waren we blij ...
Dat was begin januari ...

Volgende stap was nu zo snel mogelijk ons huidige huis te koop te zetten.
Eerst gigantisch opruimen voordat de fotograaf kwam!
Alle persoonlijke spullen opgeborgen, want iedereen kan via internet je huis van binnen bekijken.
Ik heb maar net gedaan alsof het om een woontijdschrift ging en zo gekeken naar de spullen in het huis.

Tjonge, en dan begint het circus ... De dag waarop ons huis op funda stond was nog niet om, of er waren al diverse bezichtigingen gepland. Gelukkig was alles strak opgeruimd, maar je staat nog versteld wat je dan allemaal nog weg stopt... (foto's, post, wasgoed, badjassen, handdoeken, vaat, overtollige handwerkjes, rondslingerende kleding, briefjes, etc.) en weer schoon maakt.
Enfin, na ruim een week was het huis mondeling verkocht en wat waren we blij!
Helaas kwam er roet in het eten. En dat had te maken met de centjes...
Vlak voor de voorjaarsvakantie werd het helemaal duidelijk dat het feest niet door ging.
Wat hebben we gebaald.

Nu waren er nog een aantal bezichtigingen afgebeld omdat we een aspirant koper hadden. Deze mensen zijn toen weer gebeld door de makelaar en opnieuw hadden we een week vol bezichtigingen, vaak meerdere achter elkaar gepland. En dat is wel zo prettig!
Als verkoper ben je daar niet bij en zo ging ik de ene keer naar schoondochter-lief, dan weer boodschappen doen en langs ons nieuwe huis rijden om het sfeertje te proeven, of ik ging ergens op de koffie. De poezen en de poppen bleven gewoon thuis. Maar ze schijnen dus wel alles te merken en te horen....

Tja, en toen hadden we afgelopen vrijdag opeens weer een klein feestje! Een week geleden dus..., de poppen vertelden er al iets over in het vorige bericht.
Terwijl ik 's morgens het hele huis weer had opgeruimd en gesopt, belde DH aan het begin van de middag dat hij slecht nieuws had en goed nieuws had van de makelaar.
Nou, eerst maar het slechte nieuws aanhoren vond ik. En dat was dat de bezichtiging die middag niet door ging! Oeps ik schrok daar toch wel even van ... En toen zei hij lachend erachteraan dat we een koper hadden en dat na kort onderhandelen de koop mondeling gesloten was!

Ja, dan word je eerst even heel erg stil. Je durft het bijna niet te geloven...
Wat voelt dat opeens heerlijk! Het huis is weer helemaal van jezelf, je hoeft niks meer krampachtig netjes te houden ... , je hoeft even niet verplicht de deur uit te gaan ... en het mooiste van alles; je durft weer plannetjes te maken voor het nieuwe huis. Want echt, dat stond even op een heel laag pitje... Ik kon even niet meer genieten van onze nieuwe plek.
Natuurlijk is er altijd nog een klein risico... Maar de makelaar heeft vertrouwen in de kandidaat. Inmiddels is het voorlopig koopcontract weer getekend!

En zo kunnen we weer verder met inpakken en vooral met opruimen!
Telkens gaan er hele ladingen spullen weg. Hele jaargangen tijdschriften bijvoorbeeld. Oude lampen, oude telefoons, verouderde computeronderdelen, video's en dvd's, schoolboeken, stripboeken ...
Wat ruimt dat heerlijk op! De zolder boven de slaapkamers is bijna klaar. Alles wat we mee willen nemen is ingepakt in verhuisdozen en wordt steeds in de loods gebracht. Dat is onze grote opslagplek. Vandaar uit willen we t.z.t. alles overbrengen naar het nieuwe huis.
Vervelen is er voorlopig niet meer bij ...