Bramen en beestjes

Het is maar goed dat Marloes vandaag blogde over bramen op dankbare dinsdag, anders had ik ze misschien nòg niet geplukt...
Nu het weer wat omgeslagen is - en ik jammergenoeg lang niet zo veel meer in de tuin ben - vergeet ik zulke dingen als bramen plukken snel.
Maar het was de moeite; er kwamen heel wat bramen af! En het was niet de eerste pluk, ook de voorgaande keren was het de moeite waard. We hebben een goed bramenjaar!

Bramen plukken is niks geen saai werkje hoor... De poes stond er natuurlijk bij te kijken en probeerde uiteraard zo veel mogelijk in de weg te staan ...
Op de grond lagen een paar afgevallen bramen en een paar slakken deden zich daar volgens mij te goed aan.
Althans, er probeerde er eentje uit z'n huisje te komen, maar omdat een aantal bramen overrijp waren, vielen er ook wel eens spontaan af bij het plukken en jawel hoor, bijna op z'n kop.. Net er naast, maar genoeg schrik voor het slakje om weer heel snel in 't huisje te kruipen...
Toen was er een spin die ik verstoorde; ja sorry hoor, ik moet ook m'n werk doen...
Maar hij was flexibel en liep de andere kant op over de blaadjes.

Nou, toen de pluk klaar was moesten alle bramen eerst gewassen worden. Ik doe dat lekker in de keuken, in de gootsteen ...
En dan word ik ter plekke heel kieskeurig; alleen de mooie gave bramen mogen door naar de volgende ronde. Ahum, het klinkt bijna discriminerend ... Maar we hebben het over bramen hè...
Mijn hand gaat door het laagje bramen in het water en ik schep er een stuk of wat op m'n hand.
Soms klinkt er dan een gilletje in de keuken (als er een oorwurm of torretje langs m'n hand kriebelt ...), maar dat is natuurlijk kinderachtig. Want waarom zou je bang zijn voor zo'n klein beestje? Het is gewoon meer dat je er niet op bedacht ben ...

De goedgekeurde bramen mogen uitlekken in de zeef. En soms, heel soms ... kruipt er dan nog wel eens een beest uit!

Daarna mogen ze in de pan en doe ik er een bekertje water bij. En dan kan het feest beginnen ....
Het feest? Ja het feest in de pan!
De pan wordt naar de aanbouw gedragen, waar ik m'n extra keukentje heb. Of - zoals we weleens gekscherend zeggen - onze buitenkeuken...

Er staat daar een tweepits gasstelletje met een gasfles, waar ik eigenlijk veel op kook.
In de echte keuken hebben we een keramische kookplaat. Ik houd van elektrisch koken, maar DH is helemaal van het gas. Niet dat hij daarop koken kan, maar hij is weg van van GAS .. . Het zal wel komen omdat hij in de cv ketels zit...

Dus ik moet altijd horen hoe duur elektrisch koken wel niet is, en dat we eigenlijk over moeten op gas, etc...
Maar ik kan het gewoon niet over m'n hart verkrijgen om die goeie mooie glimmende kookplaat weg te doen!
Dus wil ik best op gas koken als dat zo uit komt. En dat komt best vaak uit!

Maar ik dwaal af, want ik had het over het feest in de pan...
Terwijl de pannen op het vuur staan en ik wat roer, denk ik "stel je voor dat er nu nog beestjes naar boven komen..., wel zielig als je zo verhit wordt"...

Intussen ruim ik de boodschappen op, want in deze garagekeuken hebben we ook lekker voorraadladen...
En wat zie ik daar? Een hele hele hele dikke vette spin ....

Ah jongen toch, wat doe je daar nu? Ik maak dus nooit spinnen dood en ik besluit hem een kans te geven er zelf uit te kruipen. Dus de lade staat een poosje open ...

De braampjes worden zacht en het hele spulletje sopt een beetje ... Ik laat het zachtjes koken en garen.
Daarna gaat de hele massa door de zeef en laat ik het goed uitlekken. Ik prak de bramenmoes en duw zoveel mogelijk door de zeef. Ze houden hier niet van pitjes en zo in de bramensap ...

Daarna wordt het geheel weer aan de kook gebracht, gaat er wat suiker door en tenslotte gebruik ik wat maïzena om het aan te binden, zodat het iets dikker wordt ...
Dan mag het goedje afkoelen.

Tenslotte wordt de afgekoelde bramensap in plastic flesjes gegoten en gaan ze de vriezer in, als ik ze al niet hier en daar heb weg gegeven...

DH en ik hebben een geliefd toetje en dat ziet er zo uit:

Lekker hoor!