Verliefd op een quilt ...

Het is een hot item in de quilt-en applicatiewereld 2014 en overal zie je hem/haar opduiken ...
Wie? Nou, de Gossip ...
De Gossip?
Wat is dat nou weer?
Tja, dat is een engels woord en als je dat vertaalt dan wordt dit 'geroddel' ...
Nou, mooi is dat...
Verliefd zijn op geroddel, da's toch niet zo best ...

Nee, dat is zeker niet zoals het hoort.
Maar "gossip" betekent ook geklets, geroezemoes....
Je weet wel ... als je in de tuin bent hoor je allerlei geluidjes; zoemende insecten bij de bloemetjes, vogels, de wind, het gerinkel van kopjes als er thee gedronken wordt, het gebabbel van mensen die in de tuin zitten te genieten...

En om deze quilt gaat het dus .... Deze foto is van Jeannet van de blog Quilting Jeannet. 

En wees gewaarschuwd als je op haar blog gaat rondkijken, want je ziet daar de meest mooie en inspirerende zaken op quiltgebied!

Ik loop al een paar dagen stofjes klaar te leggen, maar de ene keer pak ik frisse kleurtjes en dan weer wat verouderde tinten... Dat matcht niet bij elkaar, maar ik vind het allebei mooi...

Gistermorgen heb ik de knoop maar eens door gehakt. Na een kleine aanvulling van de stoffenvoorraad, heb ik de achtergrondstof bepaald en die is wit. Daarmee vervielen ook een heleboel andere lapjes, die een creme basis zouden willen...

Kijk, en dat schept mogelijkheden en vooral duidelijkheid!!

Oké, een witte basis (niet spierwit, maar melkwit):

En daaronder een soort van patchworkstofje met verschillende motiefjes. Dat zijn meteen de basiskleuren voor mijn Gossip in the garden...

De rood-tinten die erbij kunnen ...

En een paar groentjes ...

Uiteraard een heleboel blauwtjes .., en ook iets geel

En roze met roze-rood ...

Dit is voorlopig het uitgangspunt. Niet alle lapjes hoeven gebruikt te worden en ik ga ook geen groot plan maken. Blok voor blok ga ik kijken wat er geschikt is.

Het patroon is van Anni Downs en ze heeft het heel mooi uitgewerkt. Het is een heel pakket met engelse beschrijving en knipvellen waarmee je meteen aan de slag kunt. Ik bestelde het bij Quiltshop Leur en ben heel tevreden over de snelle afhandeling.

En nu hoor je me even niet meer...

I am working in my garden!

Heart and 2 spools of thread

Ik ben helemaal vergeten om het volgende blok van de "I love sewing" BOM te laten zien.
Het is al een poosje af en de foto's waren ook al gemaakt...

Eerst stofjes uitkiezen; het blijft iedere keer weer leuk om te wikken en te wegen, te vergelijken en te kijken... Past het wel voldoende bij de vorige blokken, en is deze stof geschikt, en heb ik genoeg?

Ik wil de hele quilt eigenlijk uit m'n voorraad maken.

De applicatiedelen zijn geknipt en nu is het een kwestie van de volgorde bepalen ...

De klosjes komen op het melkwitte lapje en het hartje op het bewerkte achtergrondstofje.

Deze keer heb ik met vlisofix gewerkt, zoals je aan de achterkant van het hartje kunt zien.

Het appliceren van het hartje was een eitje, maar de klosjes .....

Dat viel enorm tegen; de rondingen gingen niet lekker en de delen zitten niet goed t.o.v. elkaar.

Als je goed kijkt, kun je dat echt wel zien. Maar ik had geen zin om het over te doen. Het mag me later herinneringen aan "alle begin is moeilijk" en "oefening baart kunst"...

Dat is even andere koek ...

Wat hoor ik toch? Het lijkt wel gepraat ...
Wie loopt er nu toch zo vroeg op straat te praten? Het is nog maar kwart over 5 ...
En wie doet dat nu vlak onder mijn open raam?
Ja, dat vroeg ik me vanochtend toch af toen ik wakker werd van dit ongewone geluid.
Ik slaap sowieso al licht en dan hoeft er maar wat te zijn of ik ben bij bewustzijn.

Ja, en als je dan een beetje wakker wordt, voel je ook je blaas en dan zit je maar te dubben; zal ik wel - zal ik niet .... Je wordt van een bezoek aan het toilet alleen nog maar wakkerder...
Maar soms lucht het toch op, en slaap je daarna weer lekker in.

Het gepraat buiten werd alleen maar harder, dus besloot ik maar eens achter het rolgordijn te gluren om te zien wie die rustverstoorder was ...
Een man met een mobieltje ... , aha, daarom was er maar één kant van de conversatie. En hij loopt kranten te bezorgen in de wijk.
Maar moet dat praten nu zo hard? Ik riep "pssssssttttttt" en nog eens wat harder "pssssssttttt"...., maar er kwam absoluut geen reactie. Ik had natuurlijk ook "hij, jij daar .....!" kunnen roepen, of "moet dat nou, kan het niet wat zachter?" ... , maar dan had ik ook weer volume moeten gebruiken.
Bovendien liep hij naar z'n auto waarvan de achterklep open stond en smeet deze dicht om z'n dierbare krantjes niet weg te laten waaien, daarna liet hij zich achter het stuur vallen, smeet eveneens het portier dicht en reed luidruchtig weg.
Tja, dan vraag je je toch bepaalde dingen af...

Nog even ingedut, maar toen m'n zoon er om kwart over 7 op stond ben ik er ook maar uit gegaan.
Lekker ontbijtje klaarmaken, tablet opstarten, tuinstoel even droog maken en tadaa....
Nu zag de lucht al behoorlijk dicht, maar ik had niet verwacht dat ik al zo snel m'n boeltje weer op kon pakken! Ik zat nog maar net, en had de eerste hap in m'n mond of de spetters begonnen te vallen.
Even doorbijten, dacht ik ... Heel vaak valt het mee. Maar vanmorgen dus niet, dit werd te gek.
Ik overwoog nog even het zonnescherm uit te draaien, dat hier ook zo'n beetje als luifel fungeert.
Maar ik wist dat er regen opgegeven was, dus zag hier weinig heil in.
Dan maar even in de bijkeuken op de mat bij de openstaande deur... Ja, je vraag je misschien af of ik wel helemaal spoor... (misschien wel niet hoor...), maar ik ben gek op buitenlucht en buiten zijn.
De nattigheid hield echt behoorlijk aan en ik kwam van de regen in de drup. Na tien minuten gutste de regen naar beneden, onweerde het behoorlijk en besloot ik de buitendeuren toch maar dicht te doen.

Ook de poezen vonden het niet leuk. Spooky, de angsthaas, die vanmorgen nog op m'n bed lag, was nergens meer te bekennen en ik denk dat hij ergens op zolder zich heeft vertopt.
Boofy was nog lang stoer en bleef onverstoord in het gras onder de tuintafel liggen totdat ik haar binnen riep.
Nou ja, dan komt ze niet gelijk hoor... Het duurt altijd even, en als ik niet meer kijk doet ze net alsof het haar eigen plannetje was om binnen te komen.

En nu valt de regen (na twee uur) nog steeds met bakken uit de lucht en klinkt de donder er door heen.
Het lijkt wel herfst! We hadden gewoon de lamp aan beneden.
Ik ben maar naar boven gegaan en zit nu op m'n hobbykamer aan m'n bureauplank vlak voor het open raam. De loeplamp is aan, en geeft heerlijk wit licht en af en toe doe ik wat steekjes aan de Framed Flowers van juli. Dat lapje heeft overigens afgelopen zaterdagmiddag ook geleden van de onverwachte regen...
Maar dat komt wel in het berichtje t.z.t. over dit blokje.
Ik groet jullie voor vandaag, met een lang praatje en ook nog eens zonder plaatje; ook dat is andere koek...

Love has no age ...

Summer SAL en Sampler 1905

Even laten zien hoor...

Ik ben nu lekker helemaal bij en blij met de Summer SAL van Simone.
Marjan merkte op dat het haar opviel dat we blauw hadden gekozen voor de lettertjes terwijl het origineel rood is.
Zelf houd ik niet zo van rood. Maar van blauw des te meer. En wat ook meespeelt; ik heb al meerdere borduurwerkjes in blauw gemaakt.

En toen ik dat schreef, ging ik weer eens goed kijken naar de Sampler  die ik vorig jaar borduurde.
Ook een patroon dat Simone heeft gemaakt. En wat zag ik? De letters en de cijfers lijken op elkaar!
De Summer SAL gebruikt stersteekjes en de SAL van de Sampler 1905 schrijft kruissteekjes voor.
Maar de vorm is grotendeels hetzelfde. Wat grappig, waarschijnlijk werden dit soort letters heel vaak gebruikt.

Jullie weten dat ik aanvankelijk niet zulke maatjes was met het stersteekje, maar dat is nu echt wel over hoor. Op Aïda borduurt het stersteekje stukken gemakkelijker dan op linnen, vind ik.
Ik gebruik één draadje DMC en m'n Aïda heeft 5,5 bundeltje per cm.
Bij Simone las ik dat de keuze voor stersteekjes te maken had met het feit dat de voor- en de achterkant van je werk vrijwel identiek is. Bij geborduurd linnengoed is dat natuurlijk heel mooi. Maar ik vraag me toch af hoe de dametjes dit voor elkaar kregen, want hoe werk je dan je draadjes weg? En hoe zit het dan als je van het ene stersteekje naar de volgende gaat?

Nou, dit lapje kan even rusten tot woensdag. Dan komt deel 4 online. Maar ik heb al gezien dat het dezelfde cijfers zijn als op bij de genoemde sampler, dus eigenlijk kan ik gewoon door...
Toch maar niet doen hè, is gewoon niet leuk!

Rand der randen

Tjonge, wat een brede rand hadden we de afgelopen week te borduren...
De breedste die er bij is, vertelde Annelies.
Eerst dacht ik 'mmmmm, vind ik dat eigenlijk wel mooi ...?' Ik had steeds een beetje moeite met bredere randen, gewoon omdat het maar een smal lapje is waar ik op borduur.

Ik besloot de rand in fasen te borduren, dat gaat nog prettig ook..
Ik maakte eerst de rechte bovenstreep en daarna de driehoekjes er tegenaan.
Vervolgens het middendeel en tenslotte ook de onderste driehoeken en rechte onderstreep.
De grote driehoeken zijn nog leeg ..., daar horen nog verspringende kruissteekjes in...

En toen maakte ik de donkere sterren, net zoals je in Noors breiwerk ziet. Leuk hoor om te doen...

Het borduurde heerlijk weg! 

En nu twijfel ik nog steeds of ik die versprongen steekjes nog wel zal doen; ben bang dat ik het toch een beetje druk vind...

Maar als ik bij de andere dames kijk, dan heeft het ook wel weer wat!

Ik heb even een foto van Annie geleend ... (als je het niet goed vindt Annie, laat het dan even weten, dan haal ik hem meteen weer weg hoor...):

Toch ook wel heel mooi....

Wat vinden jullie?

Ik zie sterretjes ...

Ja hoor, na lang dubben (en eerst beslist te hebben er niet aan mee te doen) is het weer zo ver.
Dinsdagmorgen dacht ik:
1. als mijn restje aïdastof groot genoeg is voor de Summer SAL dan moet ik het daar toch maar voor gebruiken
2. als het stersteekje prettig borduurt op de aïda, dan ga ik er voor

Je moet weten dat ik een beetje ruzie heb met dat steekje, tenminste als het linnen betreft...

Enne..., het viel positief uit ...
Dinsdag borduurde ik dus heel veel stersteekjes. Aan het einde van de dag kwam ik op een hoeveelheid van 271....
De SAL heeft 10 delen en ik was iets over de helft van deel 2.
Het stersteekje borduur je over 4 vakjes en ik vind het qua werk zeker gelijk staan aan 4 kruisjes.
Dus reken maar uit.

Woensdag kwam deel 4 online, en terwijl ik aanvankelijk van plan was om daar mee verder te gaan heb ik toch gekozen voor het afmaken van deel 2 en daarna eerst deel 3.
En nu ben ik dus op 4 letters na klaar met deel 2:

Dat komt vanavond wel klaar denk ik ...

En morgen kan ik dan aan deel 3 beginnen. En als het een beetje mee zit, dan ben ik volgende week helemaal bij!

Het is natuurlijk allemaal haalbaar omdat ik nu vakantie heb... Anders was ik er misschien ook niet aan begonnen.

Alhoewel..., als je naar het lapje van Rita kijkt of naar die van Marjan ....

Dan is het toch wel heel moeilijk om niet enthousiast te worden!

Gemengde gevoelens

In de één na laatste schoolweek kwam de inspectrice van onderwijs de school bezoeken waar ik werkzaam ben.
Het was een aangekondigd bezoek, dus konden we ons er al lang van tevoren op voorbereiden.
We hebben best moeilijke en zware jaren achter de rug en het afgelopen jaar was een jaar van het doorvoeren van een aantal veranderingen en het bespreken en vastleggen van procedures.
Kwaliteitszorg en opbrengstgericht werken zijn speerpunten, en alles wat daar mee samen hangt.

Na een toch wel spannende dag, kregen we een goede beoordeling. En daar waren we natuurlijk heel blij mee.
De inspectrice heeft de beleidsdocumenten bestudeerd en een aantal groepen kregen kort bezoek.
Wat ik heel knap van haar vond, was dat de ze meteen sommige zorgleerlingen 'in het vizier' had tijdens een kwartiertje kijken.

Voor mezelf was het afgelopen half jaar wat minder. Af en toe heb ik daar wel eens wat van door laten schemeren hier op m'n blog...
De jaren van constante werkdruk, veel te weinig uren in het verleden, de steeds weer nieuwe ontwikkelingen uitwerken en vorm geven binnen de school, hebben hun tol geëist.
Waarbij ik meteen wil aangeven dat het echt nog veel erger had kunnen zijn.
Ik ben zo blij dat m'n lijf me waarschuwde, anders was ik nog een poosje doorgegaan.
Achteraf kon ik dus blij zijn met de hoofdpijn die ik kreeg als ik langer dan een kwartiertje achter de pc zat of iets zat te lezen...
Inmiddels gaat het stukken beter, en ik hoop dat dit zo blijft.

nou ja, dit is ook wel weer wat overdreven ...

Het is overigens een hele rare gewaarwording om te merken dat je collega's hard aan vakantie toe zijn en er naar uitkijken en dat je zelf - na een periode van rust en op een heel laag pitje werken - je energie voelt toenemen en graag weer aan het werk gaat!
De laatste 2 weken ben ik ook bewust wat vaker naar m'n werk gegaan, gewoon omdat de schooldeuren nu dicht zijn!
Het uitkijken naar 'eindelijk grote vakantie' was er dan dit jaar ook helemaal niet.
In tegendeel; eigenlijk had ik er helemaal geen zin in!
Maar zin of geen zin; de vakantie stond donderdagmiddag voor de deur. Vrijdagmorgen hadden we alleen nog maar een jaarsluiting met het team.

Donderdagavond tijdens het eten hoorde ik van DH over de vliegramp. Hij rijdt veel voor z'n werk en heeft vaak de radio aan. Ik luister nooit naar de radio, dus ik had het nog niet gehoord ...
Nou, het eten smaakte me echt niet meer...
Wat een afschuwelijke werkelijkheid. Ik kan het eigenlijk nog niet bevatten, dat er zoiets gebeurt en voor je gevoel ook nog zo betrekkelijk dichtbij.
Van dag tot dag volg ik nu wel de ontwikkelingen en ik kan je één ding vertellen; ik vind het een smerig zaakje en het is maar heel goed dat Amerika e.e.a. goed in de gaten houdt. Ik heb gezien en gehoord wat de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken (John Kerry) beweert, en daar schrik je toch enorm van!

Vandaag een dag van nationale rouw, terwijl vanmiddag de eerste lichamen in Eindhoven worden verwacht.
Rouw om dit zinloze verlies van zoveel levens. Mannen, vrouwen en kinderen in de kracht van hun leven ...
Je zal maar in één klap op deze manier je geliefden verliezen. Daar zijn geen woorden voor.
Daarnaast is er - begrijpelijk - heel veel boosheid en een groot gevoel van onmacht.

Tja, die vakantie ... Door dit alles is het wel heel anders dan andere jaren.
En ik durf niet meer te zeggen dat ik er geen zin in heb. Dat lijkt haast wel een beetje ondankbaar...
Intussen ben ik wat aan het rondscharrelen ... Een beetje opruimen, een doekje hierover en een sponsje daarover, een steekje hier en een kleurtje daar....
En ondertussen maak je als vanzelf je balans op en besef je meer dan eens wat er werkelijk van waarde en belang is in het leven!

Zon - warmte - regen - zon

Nou, de verfrissing die ik tijdens m'n vorige blogbericht wel kon gebruiken heb ik gehad hoor...

Wat een extreme warmte hadden we zaterdag. En ook zondag vond ik het verschrikkelijk warm.

Ik kan er slecht tegen en blijf het liefst binnen. 

We hebben een vrij koel huis en op zolder een airco die ook op de slaapkamerverdieping verkoeling geeft.

En wat vooral prettig is; hij ont-vochtigt de lucht ook!

Enfin, zondagavond dachten we toch wel dat er een spatje regen zou vallen. Dus zekerheidshalve hadden we de zonneschermen maar opgetrokken en de parasol ingeklapt.

En dat was maar goed ook, want in een half uur tijd stond de hele straat blank.

Ik heb nog nooit eerder gezien dat het water zelfs over de stoeprand kwam...

Toen het wat minder hard regende kwamen de mensen naar buiten, op blote voeten door het water...

Heerlijk! En de jeugd had een reuze spetter feest .. er waren er die er zelfs in gingen liggen.

Daarna hadden we natuurlijk enorm veel vocht in de lucht. Ook maandag was dat goed merkbaar, al koelde het wel lekker af.

Vandaag is er veel vocht verdampt en voelt het een stuk lekkerder aan. 

Voor mij tenminste weer een temperatuurtje om buiten te kunnen zitten. 

En de vooruitzichten zijn goed ... Fijn voor al die mensen die vakantie in eigen land vieren. 

En voor de thuisblijvers ....

Verfrissend ...

Kid's Car Wash – Covedale, Ohio. Photo: Ernest Coleman.

Wie doet er mee? Daar zou je toch meteen zin in krijgen ....

Na ruim een maand ...

De steekjeslap met de 'randjes per week' laat ik zo af en toe zien. Ik zag dat de laatste keer op 7 juni was, dus het mag wel weer een keer ...

Er zijn weer twaalf randjes bijgekomen sindsdien.
Soms zijn het hele kleine randjes en soms behoorlijk brede.
Het wordt wel lastig om kleuren te kiezen uit mijn voorraad, want ik wil niet het gevaar lopen om 'niet uit te komen' met het randje.
Ik heb veel restjes en het was m'n bedoeling om het daar mee te doen.
Op veel kaartjes staat ook geen nummer (ooit eens gekregen of uit de kringloop), dus een beetje risico loop ik wel.

Het valt niet meer mee om de hele lap in één keer te fotograferen ... 

Na een poging of 'tig' is dit de minst slechte foto. 

Toch vind ik het erg mooi als de hele lap zo uit hangt. Ik ga maar eens nadenken over een ophangsysteem en een plekje in de woonkamer zoeken, dan kan ik er alvast van genieten. Nu ligt hij steeds maar opgerold in het doosje.

Het lukt me nu elke week om de randjes klaar te krijgen, ze zijn de laatste tijd ook niet zo groot.

Toch wel lekker om steeds bij te zijn. En we zijn al over de helft, precies zoals we ook weer over de helft van het kalenderjaar zijn. Vinden jullie het ook zo snel gaan?

Gelukkig kunnen we al een hele tijd van het mooie weer genieten en buiten zitten. En ik geloof dat dit voorlopig nog wel zo blijft. Wat dat betreft hebben we dit jaar een hele lange zomer ...

Even mijmeren ...

Ik ben me er van bewust dat het even heel rustig is op m'n blog ...
Tamelijk onverwacht lijkt m'n leventje weer in een versnelling te komen, en eerlijk gezegd vind ik dat ook (even) niet erg.
Ik werk weer wat meer uren op school en ook privé is het wat drukker.
Eigenlijk zie ik het wel een beetje als storm voor de stilte, en het is misschien juist wel goed om even weer in het volle leven te staan.

We hebben de schilder aan huis de afgelopen dagen en het is prachtig om te zien hoe alles keurig aangepakt wordt. Andere jaren deed ik het zelf  - overigens best met veel plezier - (DH is absoluut geen 'kwaster'), maar het is goed zo.

We zijn de laatste schoolweek ingegaan, en ook dat geeft weer z'n eigen beslommeringen en heeft z'n eigen sfeer ...

Vanmorgen vroeg zit ik dus met de laptop lekker buiten aan een vochtige tuintafel dit berichtje te maken.
En daar geniet ik echt van!
Ik houd van de rust en de stilte 's morgens. De geuren en de kleuren en de geluiden ervaar ik dan op z'n mooist. Ik ben echt een ochtendmens.
Die momenten in de vroegte mis ik niet graag. Om een uur of acht is de betovering weg; het leven van alle dag begint weer ...
Tja, en dan moet ik ook aan de slag. Alhoewel ik soms er wel eens een uurtje bij 'pik' om lekker even wat steekjes te zetten.

Gezellig aan diezelfde tuintafel, met de dikke zwarte poes naast me.
Af en toe zegt ze "murrrrrr" en dan zeg ik ook "murrrrr" en zo praten we samen. Of we doen het spelletjes met de ogen toeknijpen en natuurlijk krijgt ze regelmatig een knuffel!
Die Boof ligt gewoon de hele nacht en dag op het kussentje te slapen ...
Wat een leventje !
Maar ik zou toch nooit willen ruilen.

12 vakjes van mijn Dear Jane

De middelste vakken van m'n geborduurde kleine versie van de Dear Jane zijn klaar!

Twaalf van de zesendertig blokken, nou dat is toch een derde...

Maar vergis je niet; rondom komen er nog punten en dat zijn er ook nog eens vierentwintig.

En ze zijn hoger dan de blokken, dus meer borduursteekjes.

Sommige blokken worden in één tintje gemaakt, maar de meeste blokken hebben meerdere kleurtjes.

Ik varieer ook wat met de dikte van de draad; soms één draadje borduurzijde en soms twee.

Als je goed kijkt naar het blok met de cirkel hierboven, kun je dat zien.

Ik geniet erg van dit borduurwerk en ik vind het eigenlijk leuker om te doen dan de randjes per week.

Bij elk blok kan ik weer een afweging maken welke kleuren ik zal gebruiken en hoeveel draadjes per kleur.

Het blijft toch een beetje verrassing hoe het uit valt. 

Ik heb ook al gemerkt dat de patroontjes niet helemaal symmetrisch zijn qua opbouw van de kleuren.

Soms vind ik dit niet erg en geeft het juist een speels effect. 

Maar er zijn ook blokken waarbij ik de verdeling minder mooi vind en soms pas ik dit ook aan.

Beetje zelfspot ...