365-dagenboek in 2017

Dit jaar houd/hield ik een 365-dagenboek bij. Ik deed dat al eens eerder (2009 en 2010) zoals je hier kunt lezen en in 2014 werd het een creatief dagboek.

Het boek van 2017 is ook vaak een beetje in de stijl van een Bullet Journal gegoten.

Ik wilde me geen beperkingen opleggen en uitgaan van het principe 'alles is goed, als je maar wat doet'...

De ene keer werd er wat meer getekend, of gedoedeld. En soms werkte ik met stukjes gekleurd papier of afbeeldingen. Eigenlijk kun je alles erin kwijt, dat is het leuke.

Zo probeerde ik ook een tijdje vanuit een bepaalde kleur een collage te maken met plaatjes die me aan spraken...

En in oktober vond ik m'n map met plaatjes voor 3D kaarten maken. Ik doe dat helemaal niet meer, maar de afbeeldingen konden wel gebruikt worden in m'n 365-dagenboek...

Op internet was ik al een paar keer iets tegen gekomen met driekhoekjes, dus maakte ik een vlakverdeling hiermee.

En toen ik bij de Hema leuk washi tape zag liggen, bedacht ik dat ik ook nog wat oude rolletjes in een laatje moest hebben...

Handlettering en washi tape vind ik goed samen gaan.

En dan rijst nu de vraag of ik het volgend jaar weer zal gaan doen...

Als ik in de boeken van 2009 en 2010 kijk, dan zeg ik 'doen!'

Het is erg leuk om terug te kijken en je voelt gewoon de sfeer van de dingen waar je toen mee bezig was en de herinneringen aan die tijd terug komen.

Maar het is me dit jaar wel vaak overkomen dat ik met terugwerkende kracht van een aantal dagen nog iets moest 'vullen'... en dat is nou net weer niet de bedoeling..

Houden jullie ook een (creatief) dagboek bij of heb je een bullet journal?

Op de valreep ...

Ieder jaar is het weer hetzelfde...
Ergens in november denk ik kerstkaarten te gaan maken, maar dan ontbreekt het me prompt aan inspiratie.
Of ik krijg niet voor elkaar wat ik in m'n hoofd heb ...
Of m'n ideetje valt tegen ...

Ook dit jaar had ik me er maar bij neer gelegd. Ach, kerstkaarten versturen gaat er een beetje uit hè. Ieder jaar krijgen we er ook minder.
Maar toch vind ik het leuk om wat kaarten te sturen en sommige mensen kun je er ook echt blij mee maken.

Vorige week was dan toch opeens het moment daar...

Van alles bij elkaar gezocht en m'n werkplank groeide al snel dicht...

Dit jaar maakte ik sterren en boompjes op muziekpapier en voordat ik ze uitknipte werden ze deels ingekleurd met stift ...

Voor de achtergrond gebruikte ik geschikt foldermateriaal en papier dat ik met de gelli plate al eerder eens had gemaakt.

Eigenlijk niets bijzonders... 

Zo simpel kan het zijn!

En leuk dat het was om zo bezig te zijn...

Waar blijven die klosjes?

M'n vierde aflevering vandaag over 'klosjes'... Spooky heeft er voor gezorgd dat ze de achterliggende weken warm bleven.

Omdat ik wat andere dingen voorrang had gegeven, zijn er maar 9 nieuwe klosjes bijgekomen die helemaal af zijn...

In m'n blikje liggen er nog een aantal 'half' af... Want ik vond onverwacht nog wat restantjes in een vergeten doos op zolder... Hoe leuk is dat!

En toen kwam ik er ook nog achter dat ik de vorige keer een baan van 4 klosjes vergeten was aan het topje-in-wording te zetten...

Maar vanaf nu is het 's morgens vroeg weer klosjestijd!
Alleen denkt Spooky daar anders over en zij ziet deze tijd als 'me-time'...

Kom op Spook, het is nu wel weer eens mooi geweest met kroelen; geef die bril aan het vrouwtje terug, anders ziet ze geen steek....
Zo, nu kan er tenminste gewerkt worden!

Maar niet voor lang.. er is er één jaloers geworden...

Oh, jaag me nou niet weg ... lijkt Boofy te denken...

Nee, dat kan ik ook niet!

Maar of het nu zo lekker ligt in dit mandje; doosjes, bakjes, speldenkussen, onderzetters...

Poes denkt er anders over. De hele morgen ligt ze in het mandje te slapen.

Geen denken aan dat ik vandaag nog de kans krijg om het topje groter te maken.

Ik kan maar beter verder gaan met nieuwe klosjes!

Sneeuw

Ik kan het gewoon niet laten om toch even een paar sneeuwfoto's te plaatsen op m'n blog...

Bovenstaande foto's maakte ik gisteren vanuit ons warme huisje achter het glas...
Het is echt de eerste keer sinds we hier wonen dat er zoveel sneeuw valt. Vorig jaar viel er niet veel.
Vanmorgen dacht ik dat het wel leuk was om de kippen los te laten...
Maar de krielkipjes wilden niet eens van stok!
Mathilde, Saartje en Dora wilden graag uit de ren en scharrelden er lustig op los.
En toen begon het te sneeuwen ...
Eerst zaten ze onder de struiken, maar toen ik ging kijken kwamen ze tevoorschijn:

Ah..., ze vonden het helemaal niks! Dus ik riep 'gaan jullie mee naar het hok?'

Nou, geen reactie en geen beweging. Tja, wat doe je dan?

Zonder voer kreeg ik ze echt niet mee...

En Saartje (rechts op de foto) liet zich ook niet verleiden met lekkers!

Eindelijk had ik er twee in het kippenhok en toen heb ik Saartje maar gewoon vierkant opgepakt en erbij gestopt. Lekker binnen in het hok met een grote bak voer met extra mais en zonnebloempitten.

Als ze het trapje opgaan kunnen ze in het nachthok gaan zitten, daar is het minder koud.

Kippen schijnen echter best goed tegen de koude te kunnen. Veel beter dan tegen de warmte.

Toch ben ik blij dat ik geen kip ben ...

Ik ga bij de kachtel genieten van het winterse weer na deze kippenvangst en mezelf verwennen met een kommetje soep!

Huisje-boompje-beestje

In de bibliotheek stuitte ik op het boek Patchworkcadeaus en toen ik het doorbladerde, vond ik het leuk genoeg om mee naar huis te nemen.

Dit jaargetijde leent zich er goed voor om lekker bezig te zijn met lapjes en draadjes bij de warme kachel...

Er staan nog meer leuke ideetjes in, dus ik hoef me niet te vervelen. Nou ja, dat doe ik eigenlijk nooit. Het komt wel eens voor dat ik nergens zin in heb, maar vervelen? Nee..., ik weet niet wat dat is.

In ons eigen huisje hebben we het ook gezellig gemaakt. DH vond de sidetable op de Winterfair zo leuk, dat we hem achteraf gewoon zelf gekocht hebben. En ook het kastje dat met whitewash is behandeld...

Eigenlijk zijn beide meubelstukken bedoeld voor de veranda; daar is het nu maar koud en nat...

En bovendien een grote bende omdat er van alles staat opgeslagen en gedaan wordt.

Maar volgend jaar in april... Dan hoop ik dat het daar spic en span is en franse sferen uitademt!

Twee weken geleden deed ik samen met Corrie een workshop 'ster maken van takken'. Het werd georganiseerd door de creacommissie van onze kerk en er was ook een high tea. Reuze gezellig om elkaar te ontmoeten en te spreken!

Maar wij waren eigenlijk na één avondje nog niet uitgetakt, en daarom spraken we af om nog een paar sterren extra te maken voor de verkoop. 

Hier kun je daar meer over lezen en zien.

Na zo'n actie blijven er nog de nodige restjes over en daar ben ik ook weer mee aan de knutsel gegaan.

En een klein formaat ster is zo gemaakt ...

Maar hoe leuk we het ook vinden, het werken met draadjes bekoort ons toch het allermeest.

En op dit moment hebben de gebreide blokken van m'n schoonmoeder de hoogste prioriteit.

Half november dacht ik een goed plan te hebben, maar helaas is het nog wel een paar keer veranderd. En dat betekende uithalen! Ik had zo'n 25 blokken aan elkaar gezet, maar was niet tevreden.

Normaal gesproken hecht ik altijd meteen de draadjes af. Maar hoe blij was ik dat ik dit nu niet had gedaan!

Er zitten eigenlijk drie fasen in deze klus;

1. Alle blokjes zoveel mogelijk even groot maken; concreet betekent dat een aantal ribbels erbij breien bij veel lapjes

2. Rondom haken van een vastenrand; aan elke zijde 30 vasten

3. Het aan elkaar naaien van de blokken met de matrassteek door de lusjes van de vasten

O ja, en dan ook nog alle draadjes afhechten ... en dat zijn er echt heel veel. Maar ik ben vastbesloten om de deken zo mooi mogelijk te krijgen, al wordt het zeker niet perfect.

Ik vind het de laatste daken erg koud buiten... De afgelopen twee dagen kwam het kwik niet hoger dan 5 graden hier en nu de wind aanwakkert lijkt het nòg wel kouder.

Maar de schaapjes lijken nergens last van te hebben...

Ze willen wel heel graag aandacht! Zodra ze de achterdeur open horen gaan, of als er iemand het grindpad op komt... dan is het bèèèèèèh......

De kipjes maken het ook prima. Elke dag leggen Saartje, Mathilde en Dora een ei! De krielkipjes Chicky en Nicky houden het een seizoen voor gezien.

Overdag mogen de bruine kippen een poosje uit de ren. Er valt nu niet zoveel meer te vernielen in de tuin. Ze zijn zo gezellig... 

Pasgeleden kwam ik met twee volle boodschappentassen thuis en bovenin lag een zak met bruine bolletjes. Nou, het scheelde niet veel of Mathilde had er in gehapt... 

Ze lopen ook gerust de keuken binnen als je niet op let, maar dat doen we maar niet.

Winterfair

Weer even in Blogland... En ik hoop dat ik bij het verschijnen van deze blogpost inmiddels ook 'bij' gelezen ben op jullie blogs en overal gereageerd heb... En anders hoop ik dat heel snel te doen!

Druk weekje achter de rug met van alles en nog wat en ik hoop van harte dat deze week wat rustiger gaat uitvallen. Dat past toch meer bij me hoor...

Afgelopen vrijdagavond was er dus in Sliedrecht de Winterfair Out of the Door.
Zoals ik al in het vorige blogbericht schreef, hadden we met een aantal dames van de Verfclub van onze kerk meubeltjes gepimpt om te verkopen vanuit de garage van Anita (één van de commissieleden van de Creaclub). We hebben heel hard gewerkt om alles in zo korte tijd klaar te krijgen...

Halverwege de middag zijn we gaan opbouwen; de garagedeur open en een partytent er tegen aan, de meubeltjes naar buiten en decoreren.

Wat is dat leuk om te doen!

Al eerder die week hadden we met elkaar de prijzen bepaald die we wilden vragen voor de meubeltjes. We wilden het niet te duur maken, want de garage moet ook weer een keertje leeg!

En toen was het afwachten...

Er waren mensen die al heel vroeg kwamen kijken; de echte verzamelaars zeg maar ...

We hadden over belangstelling echt niet te klagen! Veel bekenden gezien en gesproken, de sfeer was goed.

Af en toe verkochten we ook wat; meest decoratiemateriaal.

Halverwege de avond hebben we de grootste meubelstukken in prijs verlaagd, maar ook dat mocht niet baten. Mensen vonden ze best leuk en ook niet te duur, maar de meeste huizen staan vol en men is verzadigd. 

We hadden een hele mooie grote tafel (90 bij 180 cm), waar best een paar mensen enthousiast over waren!

We vroegen er 60 euro voor, dat is toch niets te duur. Maar helaas...

Anita heeft nu de overgebleven meubeltjes op Marktplaats gezet. Als je interesse hebt, kun je HIER kijken...
En misschien zit er wel iets voor je bij!

Druk met van alles

Buiten is het nat, guur en koud... en nog eens grijs ook!
Maar ik merk er bijna niks van, want ik heb het zo druk als een klein baasje...
Soms snap ik gewoon niet hoe ik het allemaal deed toen ik ook nog een betaalde baan had!

Natuurlijk ben ik met veel te veel dingen tegelijk bezig op handwerkgebied. Dat is nooit anders geweest...
Maar er liggen een aantal werkjes gewoon een soort van winterslaap te houden hoor, zoals vakje per week, double trouble crochet cal 2017, Dear Jane, I love sewing, adventsjaal en adventbreirol, hexen, en ja ... zelfs de klosjes liggen even onaangeroerd...

Mijn schoonmoeder (87) heeft de laatste jaren heel wat lapjes gebreid, zoals je hierboven ziet. Er is ook nog een stapel witte blokjes. Bij elkaar zo'n kleine honderd vierkantjes, schat ik. 

Het wordt voor haar steeds moeilijker om te breien en het is mooi geweest. Maar nu willen we van al die blokjes een dekentje maken.

Aanvankelijk viel het niet mee, want hoe ga je dit aanpakken...

En er waren de laatste tijd ook veel lapjes die te kort waren, dus daar heb ik eerst wat naaldjes bij gebreid.

Met de vierkantjes die ongeveer even groot zijn, ben ik aan de slag gegaan. Ik gebruik grotendeels de Matrassteek om ze aan elkaar te naaien.

Nu het 's morgens vroeg nog zo donker is, zit ik vaak een poosje aan de tafel hieraan te werken.

Of 's avonds na het eten... Bijna elke dag groeit het dekentje in wording.

Onverwacht ben ik ook aan het verven geslagen. Er was vanuit de kerk een oproepje gedaan van de Creaclub om meubeltjes te verven en wat naaiwerk te doen. Corrie heeft ons allebei opgegeven en nu zijn we opeens heel druk met pimpen...

De stoelzittingen kon ik los meenemen en Corrie had nog een prachtige lap stof liggen. Het was een hele klus om al die nietjes uit de oude stof te halen, maar gelukkig kreeg ik hulp van DH.En toen begon het leukere werk ..

A.s. vrijdagavond gaan we proberen om de spulletjes aan de man te brengen tijdens de Winterfair Out of the Door!

Intussen werden deze sombere natte en grijze dagen ook nog opgevrolijkt door een paar bommetjes!

Want kijk eens wat ik toegestuurd kreeg van Sandra...

Bommetjes in een kokertje... Slim hè.., zo kunnen de plantjes niet geplet worden! Het was even een kunstje om ze eruit te krijgen, maar daarna stonden ze ook snel te pronken in een potje met aarde.

Ze doen het goed! Elke dag even tegen praten en besproeien met de plantenspuit ...

Het plantje heeft een hele chique naam, kalanchoe laetivirens. Het broed van de plant groeit langs de bladrand, hoe leuk...

Sandra, dankjewel hoor... ik zal goed zorgen voor de drieling!