Special photo ... (22)

Moet je nu toch eens zien ...

er is een pakje voor mij gekomen ... !

wat voor moois zit hier verborgen ?

dat ziet er gezellig uit !

oh...., wat mooi

strengen wol ... 

moet je die aardbeien zien ...

even spelen ...

oh, wat is die wol zacht...

even stylen 

wat voor moois zal ik daar van gaan maken?

Het was Miek van "Door de wol geverfd" die me wilde verrassen en een hart onder de riem wilde steken!

Ze heeft deze wol zelf geverfd met kool-aid, een amerikaans limonade poeder.

De kleuren zijn zo mooi, ik laat de strengen ook elke keer door m'n handen gaan...

Dankjewel Miek, je hebt het hart op de goede plek zitten. Wat een enorm lief gebaar!

Een stapje terug ...

Toch maar even een berichtje van mij...
Jullie hebben het misschien wel aan zien of voelen komen, maar ik moet de komende tijd toch anders omgaan met mijn energie.

Bloggen vind ik erg leuk en ontspannend om te doen, maar ik kan de laatste dagen niet langer dan een klein kwartiertje achter de pc zitten. Dan komt de hoofdpijn al op... Ik zit al met m'n leesbrilletje op, ook al kan ik het zonder nog gemakkelijk zien. Maar het is net iets rustiger en m'n oogspieren hoeven minder te doen.
Lang lezen gaat dus ook niet en borduren en ander gefrunnik ook niet. Ik moet steeds ver en dichtbij kijken afwisselen.

Gelukkig kan ik recht en averecht breien zonder te kijken, dus heb ik maar wat simpels opgezocht...

Af en toe haak ik wat aan m'n granny squares en voor de rest staat alles op een laag pitje.

Wat vaker niks doen en lekker naar buiten, met de poezen spelen... en gewoon wat nadenken en relaxen.

Het is nodig om weer op te laden. 

Maar ik mis jullie natuurlijk verschrikkelijk, ook al loer ik af en toe snel op jullie blogs... 

Ook dat moet ik natuurlijk niet snel doen, maar ik bedoel meer dat ik er een blik op sla.

't Komt vast wel weer goed, dat vertrouwen heb ik wel.

Doorgaan ...?

Onze chronische neiging om steeds maar door te willen gaan, onze voortdurende concentratie op de toekomst, gaat ten koste van een kloppend leven nu. (Theo Fischer)

Relax ...

Tjonge, het is al bijna een week geleden dat ik een berichtje schreef!
Ik kreeg al van een paar bloglezers verontruste reacties, want opeens zo'n blog-stilte is niets voor mij.
Dat klopt ook wel. Ik vind bloggen echt superleuk en ik zal het ook niet snel opgeven.
Maar af en toe zijn er dagen of weken dat ik er geen fut of zin in heb.

Vanaf de voorjaarsvakantie heb ik het heel druk op m'n werk en ik geef eerlijk toe dat het werk aanvoelt alsof het op m'n nek zit. En dat laatste is erger dan het eerste. Want ik vind het helemaal niet erg om hard te werken of als er veel te doen is.
Maar ik krijg allerlei signalen die me vertellen dat ik gestresst ben! En dat is niet goed en ik neem die signalen ook serieus...

Vandaag schoot me zomaar dat woord onthaasten te binnen ...
Een woord dat ik vaak om me heen heb gehoord en inmiddels geassocieerd heb met (en dan zeg ik het even heel erg zwart-wit) jezelf bijna letterlijk over de kop werken en nergens meer de tijd voor nemen, alle signalen negeren voor een tijd en dan vervolgens de meest gekke toeren uit moeten halen om weer te ontspannen.
Eh..., laat ik zeggen dat dit dus helemaal mijn stijl niet is.
Ik ben van mening dat inspanning en ontspanning met elkaar in evenwicht moeten zijn, zelfs binnen een dag.
Zelf houd ik dat het langste vol en ik voel me er ook goed bij.

Ik weet wel dat onthaasten het kiezen is voor een bewuste ontspanning, een reactie op werkdrukte en stress.
Er  kan  zomaar iets insluipen waardoor de werkdruk te hoog voor je wordt. Of je maakt je zorgen om iets, ook zo'n gebied waar je geen vat op hebt...

I.p.v. onthaasten kies ik liever voor 'relax' ... En soms moet ik ook bewust op een relaxte manier met de dingen omgaan. Dan zeg ik "het is maar werk hoor..., of het is maar geld...." 

Gelukkig heb ik heerlijke hobby's om te ontspannen, maar soms kun je daar ook druk mee zijn.

Tijd dus om soms een stapje terug te doen en helder te krijgen wat dingen met je doen en waar je prioriteiten liggen!

Even simpel ....

Ja, ik ben even simpel...
Gewoon van alle drukte en van alles wat er op me af komt.

Dat maakt ook dat ik even een simpel handwerkje wil hebben...
En aangezien ik nog geen goede ervaringen met haken in combinatie met acryl had, vond ik hier de uitdaging.
Saskia bollen liggen er genoeg in mijn krat en laat ik het advies om eens grof te haken met dit materiaal maar eens opvolgen. Eerst met haaknaald 4, maar 5 toeren geeft 11 cm. Dan met haaknaald 4,5 en lekker losjes haken en dat geeft precies met 4 toeren de gewenste 10 cm.

Gisteravond begon ik met deze vierkantjes, en vanmiddag in het zonnetje ging ik nog een poosje door.
Natuurlijk wel van tijd tot tijd een ander kleurtje proberen...

En geen twee kleuren in één vierkantje, want het lijkt mij dat het dan zo'n bonte toestand wordt in de deken.

Eh..., de deken....? Ja, bij voldoende inzendingen wordt er een deken gemaakt van alle vierkantjes.
Ik moet er even niet aan denken dat er onvoldoende vierkantjes binnen komen, want wat gebeurt er dan met al die granny's? Laten ze er dan maar een halve deken of een paar kussens van maken!

Stichting Ontmoeting draag ik een warm hart toe. Vandaar dat ik ook wel wil meedoen met deze actie.
Toch denk ik dat ik niet de illusie moet hebben dat er straks één zwervertje met die lekkere warme deken om zich heen zit, gemaakt van al die vierkantjes die vrouwen met het hart op de juiste plek en met handige en ijverige vingers hebben gemaakt....

Het zal toch wel symbolisch bedoeld zijn, zoiets als een warme deken voor de stichting... gedragen door de achterban. Misschien komt de deken wel op te hangen in de hal of ligt hij opgevouwen ergens in de ontmoetingsruimte....
Wie zal het zeggen?

Maar ik sta er wel op om te horen waar al onze noeste ijver in geresulteerd is!

Nieuwe granny squares ...

Er worden hier nog steeds 'nieuwe' granny's gehaakt, alhoewel ik ook bedacht heb om er een aantal te herhalen.

Vrij regelmatig wordt de vraag gesteld wat ik er van ga maken...

Soms moet ik daar wel een beetje om glimlachen, want voor mij hoeft niet altijd alles een bestemming te hebben. Gewoon het doen, het zoeken en uitproberen van de granny squares, vind ik eigenlijk het leukst.

In mijn handwerkkast staat bv nog een schoenendoos vol met allerlei vierkantjes in allemaal verschillende kleuren en maten. Ik zal daar waarschijnlijk nooit iets van maken, het was alleen maar fun... 

I am Crafty

Maar toen ik aan de roze-wit-grijs serie begonnen was, had ik wel een vaag idee over wat ik er eventueel mee kon doen. Tijdens het haken groeit zo'n ideetje en verandert het ook even vaak...

Flower Garden Granny Square van Harujion Design

Ik probeer in elk geval alle vierkantjes zoveel mogelijk dezelfde afmetingen te geven. Bij de laatste toer kun je stokjes haken, maar als je voor halve stokjes kiest of voor vasten, dan wordt je vierkantje iets kleiner.

Daisy square van Tillie Tulip

Inmiddels is het ook nog eens zo dat niet alle buitenranden dezelfde kleur hebben gekregen. Ik bekijk bij ieder vierkantje hoe ik de kleurverdeling het mooist vind en ja..., dan is dit het gevolg.
Maar als ik groepjes maak en sorteer op kleur-buitenrand èn gebruikte kleuren, dan kan er toch wel iets uit groeien. Voorlopig laat ik alle vierkantjes nog even los en speel ik er nog een poosje mee!

Garden Trellis van Shelly Husband

Inmiddels heb ik nog 3 andere vierkantjes gemaakt, maar daar over een volgende keer...

Special photo ... (21)

Knopen ... uit 'lang vervlogen tijden'

Ik wìst gewoon dat er nog ergens een grote doos moest zijn met allemaal knopen in ons ouderlijk huis.
Maar ja ... , waar?
Mijn broer vond hem zaterdag helemaal achter in een keukenkastje.
De doos ging met mij mee naar huis, want ik ben de enige van de vier die daar wat in ziet.

Aangezien deze knopendoos in een vochtig kastje stond, zag de kartonnen doos er niet bepaald fris uit en de inhoud evenmin. Dus dat betekende SOPJE .... SOPJE .... SOPJE....

De meeste knopen (vooral de grotere) zaten met een draadje aan elkaar, ik vond dus heel wat 'trosjes' ....

Na het sopje moesten de knopen natuurlijk ook drogen, dus heb ik alle draadjes maar losgeknipt en de knopen uitgelegd. Dat werd eigenlijk een heel leuk spelletje... Het leek wel of ik weer winkeltje aan het spelen was!

De rode knoopjes links boven zijn zò oud...

Er waren ook de nodig gespen...

Intussen ging de föhn erlangs....

Weleens leren knopen gezien? Linksboven 3 bruine...

Tja, dit kan natuurlijk niet zo blijven liggen. Maar om nu alles ongeordend in één doos of pot te doen...

Dan vind je niet snel meer iets terug.

De draadjesmethode zou ik natuurlijk weer kunnen toepassen, maar eigenlijk heb ik daar geen zin in.

Hebben jullie misschien een goed idee?

Nostalgisch babyjasje in ajour ...

Vandaag zijn we weer in het oude huis geweest en letterlijk in de oude spullen gedoken.
Tjonge, wat wordt je daar moe van.
Natuurlijk ging er weer wat mee naar huis. Maar deze keer niet zoveel omdat ik met m'n eigen auto was en die ook nog niet vlakbij kon parkeren. Een volgende keer gaan we met het busje en dan kan er weer een lading mee!

Er zijn nog meer tijdschriften gevonden, dus dacht ik; laat ik maar weer wat leuks op de blog zetten...

Zelf vind ik dit een beauty van een jasje... Ik zie het al helemaal voor me; in wit of in een pasteltintje...

Ik ga geen beschrijvingen overtikken, dus jullie moeten het doen met de foto's. Wie het echt niet kan lezen, kan de foto ook opslaan op de eigen pc en dan vergroten via de zoomfunctie bij je afbeeldingen.

Volgende week zal ik laten zien wat voor moois ik vandaag heb mee genomen!