Spreuk

Het leven is als fietsen: om je evenwicht te kunnen houden, moet je in beweging blijven. (Albert Einstein)

Lenja in het nieuw...

Lenja is de pop zonder naam. Tot voor kort dan... 

Deze pop heb ik ooit gekocht toen onze oudste klein was. Hij mocht er mee spelen, maar het enige wat hij er mee deed was soms meeslepen aan d'r haren...

De pop kreeg een plekje op onze slaapkamer en na verloop van tijd belandde ze in een doos.

Toen ik vorig jaar alles weer eens opzocht, kwam ik haar tegen en heb ik haar Lenja genoemd.

Haar jurkje zag er smoezelig uit en ik vond dat ik wel wat nieuws kom maken voor haar.

In de Andrea Kreativ vond ik dit schattige jurkje met mutsje. En omdat ieder model daar een naam heeft en deze de naam Lenja had gekregen, heb ik de pop ook maar zo genoemd.

Lenja is niet zo groot, nog geen 30 cm. Het rokje van de jurk is heel wijd en in de taille worden er heel wat steken geminderd voor de rest van het lijfje. 

Het jurkje had ik al in de zomervakantie gebreid, er moest alleen nog een mouwtje worden ingezet.

En het mutsje heb ik onlangs gebreid, zodat er weer iets afgerond is!

Maggie: afwerking van het hoofd.

Nu de hele pop Maggie is gebreid, wordt het tijd voor de details. (Kijk hier voor de vorige berichten.)
Bepaal als eerste waar de ogen moeten komen. Houd daarvoor ongeveer het midden van het hoofd aan.
De ogen kunnen met draad en naald gemaakt worden, maar je kunt ook veiligheidsoogjes of kraaltjes gebruiken. De overgebleven draadeinden kunnen omhoog gestoken worden, want daar komt toch haar overheen.

Als je het leuk vindt, kun je Maggie sproeten geven. Zelf heb ik de wenkbrauwen, de neus, de mond en de sproetjes in dezelfde kleur op het hoofd geborduurd. Ook deze draden laat je bovenop het hoofd weer uitsteken. De finishing touch is wat blusher op de wangen aanbrengen...

Dan komt het haar. Je kunt kiezen voor recht haar, maar ik vond het leuk om wat gekruld haar te maken.
Daarom heb ik eerst een stevig lapje gebreid in ribbelsteek, dit gewassen en op de verwarming laten drogen.
Daarna heb ik het breiwerk uitgehaald en had ik een mooie gekrulde draad.

Knip haren van de juiste lengte en kijk hoe je de haarlijn wilt laten lopen.
Zelf vond ik deze tutorial een geweldige leidraad om het haar vast te maken.
Je steekt de haaknaald onder de V-tjes van de breisteek en dan haak je er een dubbel draadje doorheen. Zodra het lusje er door is, de haaknaald eruit halen en met de hand beide uiteinden door het lusje haken, dan zit het haar meteen vast.

Maak op deze manier meerdere lagen op het hoofd. Als je tevreden bent over de hoeveelheid, dan kun je het hier en daar nog wat bijknippen ...

Nou, mijn Maggie heeft nog niet genoeg haar zoals je ziet. Er kunnen nog wel wat laagjes aan de achterkant bij. Er gaat bij elkaar best heel wat garen in zitten. Ik moet dus eerst weer een ribbelstukje gaan breien, want het krul haar is op!

What are you reading...?

Lezen is één van mijn andere hobby's. Ik doe dat al sinds mijn 6e jaar en ben er nooit mee opgehouden.
Omdat mensen wel eens vroegen "welk boeken heb je gelezen" of "welk boek vond je erg mooi" ben ik gaan noteren wat ik gelezen had.
Ik vind het lastig om zomaar titels en schrijvers te noemen. Er was een tijd dat ik een boek per week las, en dan wist ik het gewoon niet meer.
Als ik in de bibliotheek kwam, wist ik wel - als ik het boek zag staan - of ik het gelezen had of niet.

Afijn, in januari 2005 ben ik begonnen met een verslagje te schrijven van elk boek dat ik had gelezen.
Ik had een mooi dik schrift daarvoor aangeschaft met een harde kaft en nummerde alle bladzijden.
Voorin een inhoudsopgave van auteur op alfabetische volgorde, daarachter de titel en de maand en het jaar dat ik het gelezen had. En een verwijzing naar de bladzijde waar het verslag staat.

Na een poosje vond ik het toch wel een heel werk om steeds een verslag te maken. Ik beperkte me tot het overschrijven van de achterkant met (soms) nog wat aanvullingen.
Vanaf augustus 2008 ben ik plaatjes gaan printen en uitknippen van de voorkant van het boek en heb ik die erbij geplakt. Dat helpt me enorm om het 'plaatje' compleet te krijgen.
Het is echt verschrikkelijk leuk om terug te kijken en je de boeken weer te herinneren.

Vanaf juli 2010 werd ik nog een beetje luier.... Ik maakte van tijd tot tijd een documentje via kopiëren/plakken vanaf internet. Alle boeken zijn daar te vinden, compleet met korte omschrijving (meestal de tekst op de achterkant) en soms ook een review.
Ik plakte deze stukjes ook weer in mijn boekverslag...
Nu loop ik wel een beetje achter. Mijn laatste stukje gaat over "Haar naam was Sarah", het boek dat ik in juni 2012 las.

Eigenlijk wil ik het nog wel volhouden en in elk geval dit boekje gevuld hebben. Het lijkt me zo leuk om jaren later als ik een oud besje mag worden dit boekje in m'n handen te hebben en misschien wel met mijn kleinkinderen te bekijken...

Maar ik heb deze week nog een andere manier bedacht om te inventariseren en te onthouden welke boeken ik heb gelezen. En dat is natuurlijk Pinterest.... Tjonge, waarom niet eerder daar aan gedacht!

Dus snel een board aangemaakt en nu ben ik met terugwerkende kracht aan deze klus bezig.
Het is echt leuk, want bij bol.com hebben ze bijna alle boeken en als je even doorklikt kun je meteen de korte beschrijving lezen.
Er zijn vast wel meer mensen die op deze manier hun gelezen boeken inventariseren, maar ik ben ze nog niet tegen gekomen.

Verrassing ...

Gistermiddag was er een verrassing voor me bij de post...
Een witte envelop met aster en een rood met witte hartjesrand erop; nieuwsgierig....!
En een dikke vette glimlach toen ik de afzender zag...
Ja, nu zijn jullie vast ook nieuwsgierig...

En moet je eens kijken wat ik er uit haalde....

Een prachtige sleutelbos die vergezeld ging met een hartelijke kaart!

Van Dinah gekregen...., oh... ze weet ook wel precies waar ik blij van word!

Ze wilde me graag bedanken voor de wolletjes die ik haar gestuurd had voor haar bloemenplaid en schrijft dat het echt een "blog"-bloemen-plaid wordt door alle restjes die ze ontvangt. Dat is toch super, zo wordt deze plaid nog tien keer leuker dan dat ie eigenlijk al is!

Ik ga dus geen nieuw project beginnen n.a.v. mijn winkeltje spelen van vorige week. Deze keer ben ik heel sterk. Er ligt nog zoveel om mee verder te gaan en om af te maken...

En de beste manier om dat te doen? Dat is gehoor geven aan de spreuk op de Flow kalender (21 febr):

"Starting something is the best way to finish something"

Spam ...

Het spijt me, maar ik zet voorlopig de woordverificatie aan!
Er komt nu dagelijks zoveel spam binnen, dat ik het goed zat ben...
Gewoon mensen die hun eigen website willen promoten via een reactie.
Ik houd al helemaal niet van reclame en zeker niet op m'n blog.
Hopelijk kan ik na een poosje de kleine lettertjes en cijfertjes weer uitschakelen....

Meebreideken blok 88: Pennant pattern...

Dit blok heet Pennant pattern en komt ook weer uit de Arsenic old lace afghan van Corina.
Pennant is het engelse woord voor wimpel, en dat is goed te zien in dit blokje.
Het patroontje blijkt vroeger veel gebruikt te zijn om herensokken te breien...

Toen ik een stukje op weg was, vond ik het heel erg gaan lijken op een ander patroontje van de breideken, blokje 13 Vlaggetjes ... Maar toch zijn ze niet identiek, en daarom heb ik het maar niet uitgehaald.
Het breit vlot en gemakkelijk, dus wat houd je nog tegen?

Blok 88: Pennant pattern

Het aantal steken voor dit patroon moet deelbaar zijn door 5 plus nog eventuele kantsteken.

Zet 49 steken op en brei 3 naalden recht en daarna 1 naald averecht.

Let op: het motiefje begint dus aan de achterkant van je werk!

Toer 1: 2 rb.st – 45 av – 2 rb.st  (achterkant)

Toer 2: 2 rb.st – (1 av – 4 r) herhalen -  2 rb.st (voorkant)

Toer 3: 2 rb.st – (3 av – 2 r) herhalen – 2 rb.st (achterkant)

Toer 4: 2 rb.st – (3 av – 2 r) herhalen – 2 rb.st (voorkant)

Toer 5: 2 rb.st – (1 av – 2 r) herhalen – 2 rb.st (achterkant)

Toer 6: 2 rb.st – 45 av – 2 rb.st (voorkant)

Deze 6 toeren steeds herhalen totdat je een lapje hebt van ongeveer 19 cm.

Brei tenslotte nog 3 of 4 toeren recht en kant alle steken af.

Veel breiplezier!

Driemaal is scheepsrecht!

Ik heb het jullie maar niet eerder laten weten....
Maar nu laat ik het gewoon zien, mijn eigen kanten versie van de haakrol, the crochet lace roll....
En de volgende versie.., en de volgende versie...

Eerst in wit gehaakt, zie foto hieronder...

Maar, zoals ik al eerder schreef, ik vond het een beetje grof aan doen en het garen ging zo hard!

Ik wilde liever iets dunner garen gebruiken... Dus toen in beige gehaakt, want ik had nog zo'n bolletje liggen...

Maar lieve help, zoveel zat er nu ook niet meer op dat bolletje... En het was maar een krijgertje, geen idee welk merk het was. Dus ik naar de handwerkwinkel, maar het mocht niet baten. Waarschijnlijk niet meer in de handel... Het is nu dus een heel klein rolletje, nog wel bewaard hoor...

Alleen zat ik nu wel met een dilemma! Ik wilde eigenlijk echt een flinke haakrol maken van allerlei kantpatroontjes...  Ik had nog een nieuwe bol DMC haakgaren Petra liggen in lichtblauw, en toen ben ik daar maar mee begonnen. In de winkel liggen er nog genoeg, mocht ik tekort komen...

En leuk dat het toch is met dit kleurtje....

hoe fotografeer je zoiets.....

Na 9 motiefjes vind ik het wel weer even welletjes... De maandag is meestal haakrolletjesdag, want dan komt er een nieuw motiefje bij Wieke online. Dan heb ik 's avonds zo de smaak te pakken dat ik verder wil. En laat daar nu dit blauwe rolletje heel geschikt voor zijn!

Een spreuk op z'n tijd ...

Ik ben dol op spreuken! Al heel lang verzamel ik ze en af en toe lees ik ze eens door.
Sommige bevatten een waarheid als een koe, anderen zijn het waard om over na te denken...

Gisteravond bedacht ik dat het misschien leuk zou zijn om deze spreuken met jullie te delen.
Daarom zal ik af en toe een spreuk plaatsen op mijn blog.

Voel je nooit verplicht te reageren, al zijn discussies over de spreuk wel interessant!

Vandaag komt dus de eerste spreuk en die luidt:

"De belangrijkste stap in je leven is misschien wel de stap waarmee je mensen tegemoetkomt." (Boye)

De rand...

Joepie, alle 100 vierkantjes van de Karisma squares zitten aan elkaar. Dat is eigenlijk nog best vlug gegaan!
Vorige week ben ik gaan zoeken naar een mooie rand. Dat viel nog niet mee... Niet te smal, niet te breed.., niet alles vind ik mooi...

In m'n haakboeken vond ik niets geschikt, jammer... Dan maar op m'n Pinterest board kijken, daar had ik al veel verzameld. Maar nee hoor..., best wel leuke randen, maar ik had niet het "je van het" gevoel.
Toen ben ik gaan googlelen, eerst op "gehaakte rand patronen", maar toen dit ook niets opleverde heb ik maar op z'n engels gezocht: crochet border... En meteen afbeeldingen gekozen, want dan zie je tenminste waar het over gaat. Ja..., en toen ging het licht aan.... Ik zag dit dekentje...

Wat een gave rand! Meteen naar de blog van Coco gegaan en gezocht naar een patroon of link. Na wat doorklikken kwam ik eindelijk uit op een sjaal van Ravelry... Ik vond de rand er eerst helemaal niet op lijken, en was een beetje teleurgesteld.. 

Maar toen ben ik toch maar met het schema aan de slag gegaan en heb een proefstukje gehaakt aan een hoekje van mijn deken. En jawel hoor...., dit was 'em gewoon. Soms voel je dat ...

Het randje, wat zeg ik..., de rand zit er ruim aan; hij klokt een beetje.. Maar dat vind ik juist leuk. 

En in de laatste toer maak je nog picootjes en van die mooie puntjes... Je ziet ze nog nèt rechts op de foto hieronder..

Maar dit was dus proef... Toen ik het eenmaal zeker wist en het helemaal naar m'n zin was, heb ik het snel weer uitgetrokken en ben ik voor het 'echie' begonnen. Want deze rand haak je helemaal toer voor toer in het rond! En er gaat me toch veel katoen in zitten!

Ik houd dit werkje speciaal voor de zondagmiddag als we naar mijn vader gaan in het verpleeghuis. Dan moeten we altijd een stuk rijden en vind ik het heerlijk ontspannend om te haken onderweg.

Het kleed is dus eigenlijk al in gebruik, en ligt op het tafeltje waar ik het voor gemaakt heb. Soms vind ik het leuk staan en soms vind ik het maar oubollig... Maar ik ga het maar gewoon helemaal netjes afmaken!

Het wolvenmeisje...

Vorige week nam ik uit de kringloopwinkel 4 romans mee, waaronder dit boek van Kristin Hannah, het wolvenmeisje.

Wat is dit een geweldig en intrigerend verhaal...

Ik had wel eens gehoord over wolfskinderen die nooit meer leren praten omdat hun taalgevoelige periode voorbij was...

Het verhaal had me meteen helemaal te pakken. Wat ik me wel afvroeg is of het op de werkelijkheid is gebaseerd of niet.

Even googlelen leverde wel wat interessante informatie op.

 

Wikipedia:

Wolfskinderen of wilde kinderen zijn kinderen die van jongs af aan zonder menselijk contact zijn opgegroeid en dientengevolge nauwelijks of geen kennis hebben van menselijk gedrag en taal. Het gebeurt slechts zeer zelden dat wilde kinderen worden ontdekt. In de afgelopen eeuwen zijn zo'n honderd gevallen gedocumenteerd.
          Een kind kan een wolfskind worden door in de jeugd door de ouders verlaten te worden (al dan niet opzettelijk), maar het komt ook voor dat ouders een kind volledig afgezonderd laten opgroeien. In dit laatste geval komen ook vaak andere (fysieke) vormen van kindermishandeling voor.
         In de vrije natuur kan een wolfskind alleen overleven als de zorg wordt overgenomen door dieren. Zo zijn gevallen bekend van kinderen die werden 'geadopteerd' door wolven of beren en als soortgenoot zijn geaccepteerd. Het is opvallend dat deze wilde dieren zich zorgzaam voor mensenkinderen opstellen, terwijl ze zich tegenover volwassen mensen agressief opstellen.
Voor de wetenschap zijn wilde kinderen interessant, omdat ze inzicht verschaffen in de taalontwikkeling en ontwikkeling van sociale vaardigheden bij jonge kinderen. 
        Volgens de moderne ethiek is het immoreel een kind opzettelijk zo te laten opgroeien, zodat de wetenschap zich moet beperken tot toevallig gevonden wolfskinderen.
        Wolfskinderen worden in romans en films vaak voorgesteld als mensen die in staat zijn zich later redelijk te handhaven in de menselijke maatschappij, maar in de praktijk hebben wilde kinderen een zeer moeilijk te overbruggen cognitieve en sociale achterstand.

Op de achterflap van het boek staat de volgende introductie:
Dr. Julia Cates is een beroemde kinderpsychiater ' tot een schandaal haar carrière ruïneert. In ongenade keert zij terug naar Rain Valley, een stadje in de buurt van Washington, waar ze is opgegroeid. Daar komt Julia in aanraking met een bijzonder zesjarig meisje, dat helemaal alleen vanuit de donkere bossen her stadje komt binnenlopen. Het wilde, vervuilde meisje kan of wil niet praten en is opgesloten in een wereld van onvoorstelbare angst en isolatie.

Boekreview
Ik had niet zulke hoge verwachtingen van dit boek maar het leek me 'wel aardig' dus heb ik het gekocht. Inmiddels heb ik het boek uit en ben ik volledig van mening veranderd. Dit is echt een heerlijk boek. Het bevat eenzaamheid, verdriet en pijn maar ook liefde en vertrouwen.
Omdat het wolvenmeisje in eerste instantie niet kan praten kunnen er geen gesprekken plaats vinden tussen haar en de anderen. Om toch haar gevoel goed weer te geven aan de lezer zitten er stukken tussen die de lezer een blik geven in gedachten van het wolvenmeisje.
Heerlijk geschreven, wanneer je eenmaal begonnen bent wil je verder lezen. Niet een boek dat je makkelijk voor een paar dagen aan de kant zet. Ik heb hem in drie avonden uitgelezen. Een echte aanrader!

Ik heb het boek nog niet uit, maar al wel stiekem verder zitten kijken... Ook in dit boek komt het nog redelijk goed met het meisje Alice. Haar biologische vader wordt zelfs gevonden en ze leert enigzins te spreken. Ze kan zich binden aan iemand en gevoelens tonen.
Waarschijnlijk te optimistisch om helemaal waar te kunnen zijn, maar al met al een geweldig boek!

Meebreideken: de blokken aan elkaar...

Vandaag wil ik jullie laten zien hoe ik de blokken van de deken aan elkaar zet.
Dat is een flinke klus, die je heel goed in delen kunt aanpakken.

Als ik een blok gebreid heb, maak ik het meestal iets vochtig met de plantenspuit en leg ik het tussen twee handdoeken te drogen. Daarbij let ik er goed op of de randjes glad liggen.
Bij sommige blokken gaat dit wat lastiger en gebruik ik natte vaatdoekjes, het blokje spuit ik dan niet nat.
Door het 'gewicht' trekt het blokje meestal tijdens het droogproces goed in vorm.
Je kunt ook een kussen gebruiken en daar het iets vochtige blokje met kopspeldjes vastzetten en op deze manier spannen.

In mijn deken gaan er 10 blokken in de breedte, dat noem ik een rij. Ik maak de blokken als volgt aan elkaar:
- leg twee blokjes met de goede kant naar boven naast elkaar, controleer of je het blokje per ongeluk niet op z'n kop hebt gelegd, dat kun je soms bijna niet zien, maar wel als je naar de opzetrand kijkt...
- gebruik het restje opzetdraad en doe dit door een naald, ga met de naald steeds links en rechts door het uitsteekseltje/lusjes van de ribbelsteken, om en om...
- trek de draad voorzichtig omhoog na een aantal steken en herhaal.
- bovenaan de blokjes zet je draad vast nadat je de rekbaarheid hebt gecontroleerd van de naad, dat is even goed kijken en voelen...
- laat de draad bovenaan de blokjes hangen, die heb je misschien nog nodig als je de rijen aan elkaar gaat zetten

Even een draadje in kleur zodat je de uitsteekseltjes/lusjes goed kunt zien...

Daarna zet ik twee rijen aan elkaar. Dat vind ik lastiger om te doen dat de blokken aan elkaar maken.
Je hebt bij de bovenste rij te maken met de opzetrand en met de rij eronder met de afhechtrand.
Je moet proberen deze twee zo onzichtbaar mogelijk aan elkaar te zetten met de losse uiteindjes.

Ik steek heen en weer door telkens een lusje op te nemen van de opzetrand van het ene blokje en de afhechtrand van het andere blokje. Je gebruikt ongeveer evenveel steken voor de blokjes, maar probeer goed vooruit te kijken of zet speldjes, zodat je aan het einde van de blokjes wel goed uit komt. Soms moet je een beetje smokkelen, want niet alle blokjes zijn exact even breed.

Ik naai de blokken met de rechte maassteek aan elkaar. Dat gaat als volgt.

• steek in een lusje en ga recht naar de overkant
• haak de draad door
• steek in het lusje naast het lusje waar je draad uitkomt
• ga weer recht naar de overkant

De volgorde van de blokken is natuurlijk helemaal aan jullie! Zelf heb ik zoveel mogelijk de structuur en ajourblokjes afgewisseld. Maar doe het vooral zoals je het zelf mooi vindt!

Winkeltje spelen...?

Wat heb ik gistermiddag genoten! Ik heb weer eens ouderwets winkeltje gespeeld...

Vroeger heb ik dat heel veel gedaan, vooral het plan maken en alles inrichten vond ik heel leuk.

Eigenlijk leuker dan verkopen. Gelukkig kwamen er wel eens kopers, b.v. mijn zus.

Maar ik kon uren bezig zijn om alles een plekje te geven. Het liefst deed ik dat met de naaispulletjes van mijn moeder. Er waren heel veel garenklosjes, in een vakjesdoos. Er waren volop knopen die met een draadje bij elkaar gehouden werden.

Ook van ritsen en kantjes en biasband hadden we een voorraad, en kaartjes stopwol, Marions (patroonblad), maar ook wollebolletjes en katoentjes...

Ik mocht met al die dingen spelen, àls ik het maar weer netjes op ruimde! 

Maar mijn broertje en ik deden ook wel schoenenwinkeltje, dan zetten we alle schoenen keurig twee aan twee op de trap naar boven, zo leuk!

Of boven op de zolder, waar een werkbank was, gereedschapwinkeltje...

Gistermiddag dus jeugdsentiment.... Oh, wat heerlijk al die wolletjes en kleurtjes...

Lekker alles door je handen laten gaan, en sorteren op kleur en geschiktheid.

Nu zijn jullie natuurlijk allemaal heel nieuwsgierig geworden, en dat is juist de bedoeling... Maar ik zeg niets, het is top-secret!

En als ik ooit m'n baan zat word, dan begin ik een winkeltje!